Heilbrigð samkeppni 29. ágúst 2009 06:00 Árið 2003 seldi ríkissjóður Sementsverksmiðjuna hæstbjóðanda fyrir 68 milljónir króna. Kaupendur voru þrír með jafnan hlut, BM Vallá, Björgun og hið norska Norcem sem er í eigu eins stærsta sementsframleiðanda heims, Heidelberg Cement. Áður en til kom að kaupverðið væri reitt af hendi keypti ríkið til baka lítinn hlut í verksmiðjunni fyrir ríflega 500 milljónir króna! Þetta var auðvitað afar sérkennilegur gjörningur. Nettó söluverð Sementsverkmiðjunnar var því vel innan við mínus – segi og skrifa – 450 milljónir króna. Ríkið sumsé greiddi tæplega hálfan milljarð með verksmiðjunni, auk þess að taka á sig ýmsar aðrar skuldbindingar, þar á meðal lífeyrisréttindi. Þetta var sú forgjöf sem hið nýstofnaða fyrirtæki, Íslenskt sement – Sementsverksmiðjan, fékk til að geta stundað samkeppni gagnvart hinu danska Aalborg Portland á Íslandi. Þá var gerður samningur um sérkjör á raforkukaupum, auk þess sem verksmiðjan þarf ekki að greiða umhverfisskatt vegna útblásturs á CO2, þrátt fyrir að sementsframleiðendur í flestum löndum Evrópu þurfi að gera slíkt. Hið nýja félag fékk sum sé ríflegt ríkisframlag til þess að leggja upp í samkeppni við Aalborg Portland á Íslandi. Íslenskt sement þurfti í upphafi ekki að kvarta, því rífandi þensla var á markaði vegna húsnæðisbólunnar og Kárahnjúkavirkjunar. Markaður fyrir sement var allt að 300.000 þúsund tonn árlega á tímabilinu 2004-2008, um það bil þrefalt magn venjulegs árferðis. Sementsverksmiðjan annaði ekki eftirspurn og þurfti að flytja inn gjall og sement. Þessi mikla þensla og gósentíð kom þó ekki í veg fyrir að verksmiðjan væri rekin með tapi á árunum 2004-2008 utan að eitt árið náði reksturinn að hanga í járnum. Verksmiðjan var rekin með tapi í mesta góðæri Íslandssögunnar – einstakri gósentíð á sementsmarkaði. Nú hefur byggingamarkaður hrunið, árleg sementsnotkun er um eitt hundrað þúsund tonn. Miðað við afleita afkomu í þenslunni er ekki skrítið að Sementsverksmiðjunni gangi illa nú um stundir og vilji hlaupa í faðm ríkisins. Nú er leitað að blóraböggli og auðvitað er hinu danska félagi kennt um afleita afkomu og væntanlega lokun verksmiðjunnar. Forsvarsmenn Íslensks sements, Verkslýðsfélags Akraness og Samtaka iðnaðarins vilja koma í veg fyrir samkeppni á markaði frá hinu danska Aalborg-Portland. Það er heimtað að fyrirtæki og stofnanir kaupi sement af Akranesi. Það stendur ekki til frekar en fyrri daginn að líta í eigin barm og kanna hvað í reynd valdi lélegri afkomu. Að sjálfsögðu er kannski rétt, áður en íslenska ríkið fer aftur að dæla ríkispeningum aftur inn í Sementsverksmiðjuna, að eftirfarandi spurningum verði svarað: 1. Af hverju var ekki hægt að reka Sementsverksmiðjuna með viðunandi afkomu á árunum 2004-2008 þegar sala var svo mikil að erfitt var að anna eftirspurn? 2. Af hverju þurfti Sementsverksmiðjan milljónir evra að láni í gósentíðinni, stuttu eftir að íslenska ríkið hafði lagt verksmiðjunni til hundruð milljóna króna þegar hún var seld. Í frægri lánabók Kaupþings kemur fram að Sementsverksmiðjan fékk hundruð milljónir að láni. Undirritaður hefur sem og margir aðrir forsvarsmenn fyrirtækja þurft að hagræða í kreppunni og því miður þurft að grípa til uppsagna og skerða starfshlutföll starfsmanna. Slíkt er alltaf erfitt og leiðigjarnt. Því miður þá hafa þúsundir góðra starfsmanna á Íslandi þurft að búa við slíkt. Þegar kemur að skertu starfshlutfalli starfsmanna Sementsverksmiðjunnar virðist sem allt önnur lögmál gildi en um tugþúsundir annarra Íslendinga. Af hverju ? Þess er krafist að ríkið beiti valdi og beini fyrirtækjum, sem fallið hafa í eigu ríkisins, og stofnunum í viðskipti við Sementsverkmiðjuna á Akranesi. Einkafyrirtæki, sem meðal annars er í eigu norskra aðila, krefst þess að íslenska ríkið kippi samkeppni á sementsmarkaði úr sambandi og ráðherra tekur undir þessa kröfu. Stendur til að hverfa aftur til ríkiseinokunar á sementsmarkaði? Stendur til að flæma úr landi fyrirtæki sem hefur fjárfest fyrir hundruð milljónir króna og komið á samkeppni á sementsmarkaði? Höfundur er framkvæmdastjóri Aalborg Portland Ísland ehf. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védís Drótt Cortez Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Skamm! (-sýni) Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Fatlað fólk er miklu meira en tölur í excel skjali Ágústa Arna Sigurdórsdóttir skrifar Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Þegar fjárlögin vinna gegn markmiðinu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Getur heilbrigðisþjónustu verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Skýrslufargan: mikið skrifað, lítið lesið og lítið gert Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Álafosskvos – verndarsvæði í byggð Regína Ásvaldsdóttir skrifar Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir skrifar Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson skrifar Skoðun Ný þjóðaröryggisstefna Bandaríkjanna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védís Drótt Cortez skrifar Skoðun Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann skrifar Skoðun ,,Friðardúfan“ Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Nýsköpunarátak fyrir framtíð Íslands Þórarinn Ingi Pétursson skrifar Skoðun Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason skrifar Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson skrifar Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Stór orð – litlar efndir Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar Skoðun Netið er ekki öruggt Sunna Elvira Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Meirihluti bæjarstjórnar Hafnarfjarðar á villigötum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Valkvæð tilvitnun í Feneyjanefndina Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Mótorhjólin úti – Fjórhjólin inni Njáll Gunnlaugsson skrifar Sjá meira
Árið 2003 seldi ríkissjóður Sementsverksmiðjuna hæstbjóðanda fyrir 68 milljónir króna. Kaupendur voru þrír með jafnan hlut, BM Vallá, Björgun og hið norska Norcem sem er í eigu eins stærsta sementsframleiðanda heims, Heidelberg Cement. Áður en til kom að kaupverðið væri reitt af hendi keypti ríkið til baka lítinn hlut í verksmiðjunni fyrir ríflega 500 milljónir króna! Þetta var auðvitað afar sérkennilegur gjörningur. Nettó söluverð Sementsverkmiðjunnar var því vel innan við mínus – segi og skrifa – 450 milljónir króna. Ríkið sumsé greiddi tæplega hálfan milljarð með verksmiðjunni, auk þess að taka á sig ýmsar aðrar skuldbindingar, þar á meðal lífeyrisréttindi. Þetta var sú forgjöf sem hið nýstofnaða fyrirtæki, Íslenskt sement – Sementsverksmiðjan, fékk til að geta stundað samkeppni gagnvart hinu danska Aalborg Portland á Íslandi. Þá var gerður samningur um sérkjör á raforkukaupum, auk þess sem verksmiðjan þarf ekki að greiða umhverfisskatt vegna útblásturs á CO2, þrátt fyrir að sementsframleiðendur í flestum löndum Evrópu þurfi að gera slíkt. Hið nýja félag fékk sum sé ríflegt ríkisframlag til þess að leggja upp í samkeppni við Aalborg Portland á Íslandi. Íslenskt sement þurfti í upphafi ekki að kvarta, því rífandi þensla var á markaði vegna húsnæðisbólunnar og Kárahnjúkavirkjunar. Markaður fyrir sement var allt að 300.000 þúsund tonn árlega á tímabilinu 2004-2008, um það bil þrefalt magn venjulegs árferðis. Sementsverksmiðjan annaði ekki eftirspurn og þurfti að flytja inn gjall og sement. Þessi mikla þensla og gósentíð kom þó ekki í veg fyrir að verksmiðjan væri rekin með tapi á árunum 2004-2008 utan að eitt árið náði reksturinn að hanga í járnum. Verksmiðjan var rekin með tapi í mesta góðæri Íslandssögunnar – einstakri gósentíð á sementsmarkaði. Nú hefur byggingamarkaður hrunið, árleg sementsnotkun er um eitt hundrað þúsund tonn. Miðað við afleita afkomu í þenslunni er ekki skrítið að Sementsverksmiðjunni gangi illa nú um stundir og vilji hlaupa í faðm ríkisins. Nú er leitað að blóraböggli og auðvitað er hinu danska félagi kennt um afleita afkomu og væntanlega lokun verksmiðjunnar. Forsvarsmenn Íslensks sements, Verkslýðsfélags Akraness og Samtaka iðnaðarins vilja koma í veg fyrir samkeppni á markaði frá hinu danska Aalborg-Portland. Það er heimtað að fyrirtæki og stofnanir kaupi sement af Akranesi. Það stendur ekki til frekar en fyrri daginn að líta í eigin barm og kanna hvað í reynd valdi lélegri afkomu. Að sjálfsögðu er kannski rétt, áður en íslenska ríkið fer aftur að dæla ríkispeningum aftur inn í Sementsverksmiðjuna, að eftirfarandi spurningum verði svarað: 1. Af hverju var ekki hægt að reka Sementsverksmiðjuna með viðunandi afkomu á árunum 2004-2008 þegar sala var svo mikil að erfitt var að anna eftirspurn? 2. Af hverju þurfti Sementsverksmiðjan milljónir evra að láni í gósentíðinni, stuttu eftir að íslenska ríkið hafði lagt verksmiðjunni til hundruð milljóna króna þegar hún var seld. Í frægri lánabók Kaupþings kemur fram að Sementsverksmiðjan fékk hundruð milljónir að láni. Undirritaður hefur sem og margir aðrir forsvarsmenn fyrirtækja þurft að hagræða í kreppunni og því miður þurft að grípa til uppsagna og skerða starfshlutföll starfsmanna. Slíkt er alltaf erfitt og leiðigjarnt. Því miður þá hafa þúsundir góðra starfsmanna á Íslandi þurft að búa við slíkt. Þegar kemur að skertu starfshlutfalli starfsmanna Sementsverksmiðjunnar virðist sem allt önnur lögmál gildi en um tugþúsundir annarra Íslendinga. Af hverju ? Þess er krafist að ríkið beiti valdi og beini fyrirtækjum, sem fallið hafa í eigu ríkisins, og stofnunum í viðskipti við Sementsverkmiðjuna á Akranesi. Einkafyrirtæki, sem meðal annars er í eigu norskra aðila, krefst þess að íslenska ríkið kippi samkeppni á sementsmarkaði úr sambandi og ráðherra tekur undir þessa kröfu. Stendur til að hverfa aftur til ríkiseinokunar á sementsmarkaði? Stendur til að flæma úr landi fyrirtæki sem hefur fjárfest fyrir hundruð milljónir króna og komið á samkeppni á sementsmarkaði? Höfundur er framkvæmdastjóri Aalborg Portland Ísland ehf.
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Getur heilbrigðisþjónustu verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar
Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun