Sonic and the Secret Rings - þrjár stjörnur 12. mars 2007 10:00 Blái broddgölturinn snýr aftur í einum skásta leik sínum undanfarin ár. Það segir samt meira um fyrri leikina en þennan, sem er rétt yfir meðallagi. Flestir sem hafa spilað tölvuleiki kannast við Sonic, broddgöltinn bláa sem hleypur á ógnarhraða yfir, undir og í gegnum hindranir á leið sinni í gegnum margvísleg borð. Margir hafa jafnvel prófað einhvern af klassísku Sonic-leikjunum sem komu út á Sega Mega Drive forðum daga. Færri vita hins vegar að síðan þá hefur Sonic-serían drabbast hratt og örugglega niður, og hafa síðustu tíu leikir eða svo farið beinustu leið í tilboðshrúguna á næstu bensínstöð. Það var því ekki við miklu að búast þegar Sega gaf út nýjasta Sonic leikinn á Nintendo Wii, sem ber nafnið Sonic and the Secret Rings. Eftir nokkurra klukkutíma spilun kemur hins vegar í ljós að leikurinn er ekki svo slæmur. Leikmaðurinn er í hlutverki Sonic, sem vaknar einn daginn við að andi biður hann að bjarga sögunum í Þúsund og einni nótt, sem vondi kallinn Erazor Djinn er að stroka út með göldrum sínum. Sonic er fluttur inn í bókina og upphefst þá fjörið. Í grunninn snýst leikurinn um að stýra Sonic í gegnum eitt borð af öðru, þar sem hann hleypur á geysilegum hraða milli hindrana, drepur óvini og kemst í mark. Leikmaðurinn stýrir Sonic með því að halla Wii-fjarstýringunni til hliðar og færir hana áfram til að drepa óvinina auk þess að nota takkana. Vissulega er sagan vandræðalega léleg, raddsetningin svo slæm að ég skipti samstundis yfir á japanskt tal til að losna við bjánahrollinn og tónlistin innantómt táningarokk, en leikurinn sjálfur er vel spilanlegur og á köflum nokkuð skemmtilegur. Borðin sjálf eru líka falleg og sæmilega gerð, þó þau séu ansi fá. Sonic aðdáendur sem hafa reglulega orðið fyrir gífurlegum vonbrigðum undanfarin ár gætu keypt margt verra en þennan leik. Hann er tiltölulega klassískur af Sonic-leik að vera og hraðatilfinningin sem einkennir broddgaltarleikina er til staðar. Þeir sem hafa hins vegar ekki mikinn áhuga á Sonic og langar bara í einhvern hraðan leik sem stýrt er með því að hreyfa Wii-fjarstýringuna eins og stýri ættu frekar að kaupa sér Excite Truck. Salvar Þór Sigurðarson Mest lesið Ofboðslega stolt af dóttur sinni Lífið Klæddu sig upp sem frambjóðendur Lífið „Ef við erum lausnamiðuð þá sköpum við tækifærin“ Lífið Myndaveisla: Rosaleg stemming í kosningavökunum Lífið Bannaði Snorra að kjósa Arnar Þór Lífið Tvöföld veisla hjá Gnarr feðgum Lífið „Svo góð tilfinning að endurheimta sjálfa sig“ Tónlist Krakkatían: Forsetaefni, Disney og tónlist Lífið Fékk að heyra að konur ættu ekki heima á sjó Lífið „Nú er þessi sprettur á enda“ Lífið Fleiri fréttir Ghost of Tsushima: Kominn út á PC og enn geggjaður Senua’s Saga: Hellblade 2: Merkilega flott stafræn upplifun Lokabardagi Pingsins í Baldur's Gate Hryllingur og stríð hjá GameTíví Lokaþáttur Babe Patrol Veiða dýr og menn hjá GameTíví GameTíví: Plorrinn spilar Fallout Sjá meira
Flestir sem hafa spilað tölvuleiki kannast við Sonic, broddgöltinn bláa sem hleypur á ógnarhraða yfir, undir og í gegnum hindranir á leið sinni í gegnum margvísleg borð. Margir hafa jafnvel prófað einhvern af klassísku Sonic-leikjunum sem komu út á Sega Mega Drive forðum daga. Færri vita hins vegar að síðan þá hefur Sonic-serían drabbast hratt og örugglega niður, og hafa síðustu tíu leikir eða svo farið beinustu leið í tilboðshrúguna á næstu bensínstöð. Það var því ekki við miklu að búast þegar Sega gaf út nýjasta Sonic leikinn á Nintendo Wii, sem ber nafnið Sonic and the Secret Rings. Eftir nokkurra klukkutíma spilun kemur hins vegar í ljós að leikurinn er ekki svo slæmur. Leikmaðurinn er í hlutverki Sonic, sem vaknar einn daginn við að andi biður hann að bjarga sögunum í Þúsund og einni nótt, sem vondi kallinn Erazor Djinn er að stroka út með göldrum sínum. Sonic er fluttur inn í bókina og upphefst þá fjörið. Í grunninn snýst leikurinn um að stýra Sonic í gegnum eitt borð af öðru, þar sem hann hleypur á geysilegum hraða milli hindrana, drepur óvini og kemst í mark. Leikmaðurinn stýrir Sonic með því að halla Wii-fjarstýringunni til hliðar og færir hana áfram til að drepa óvinina auk þess að nota takkana. Vissulega er sagan vandræðalega léleg, raddsetningin svo slæm að ég skipti samstundis yfir á japanskt tal til að losna við bjánahrollinn og tónlistin innantómt táningarokk, en leikurinn sjálfur er vel spilanlegur og á köflum nokkuð skemmtilegur. Borðin sjálf eru líka falleg og sæmilega gerð, þó þau séu ansi fá. Sonic aðdáendur sem hafa reglulega orðið fyrir gífurlegum vonbrigðum undanfarin ár gætu keypt margt verra en þennan leik. Hann er tiltölulega klassískur af Sonic-leik að vera og hraðatilfinningin sem einkennir broddgaltarleikina er til staðar. Þeir sem hafa hins vegar ekki mikinn áhuga á Sonic og langar bara í einhvern hraðan leik sem stýrt er með því að hreyfa Wii-fjarstýringuna eins og stýri ættu frekar að kaupa sér Excite Truck. Salvar Þór Sigurðarson
Mest lesið Ofboðslega stolt af dóttur sinni Lífið Klæddu sig upp sem frambjóðendur Lífið „Ef við erum lausnamiðuð þá sköpum við tækifærin“ Lífið Myndaveisla: Rosaleg stemming í kosningavökunum Lífið Bannaði Snorra að kjósa Arnar Þór Lífið Tvöföld veisla hjá Gnarr feðgum Lífið „Svo góð tilfinning að endurheimta sjálfa sig“ Tónlist Krakkatían: Forsetaefni, Disney og tónlist Lífið Fékk að heyra að konur ættu ekki heima á sjó Lífið „Nú er þessi sprettur á enda“ Lífið Fleiri fréttir Ghost of Tsushima: Kominn út á PC og enn geggjaður Senua’s Saga: Hellblade 2: Merkilega flott stafræn upplifun Lokabardagi Pingsins í Baldur's Gate Hryllingur og stríð hjá GameTíví Lokaþáttur Babe Patrol Veiða dýr og menn hjá GameTíví GameTíví: Plorrinn spilar Fallout Sjá meira