Rangfærslur um Bandaríkjamenn 14. janúar 2005 00:01 Skúli Helgason skrifar grein um nirfilshátt Bandaríkjamanna í Fréttablaðið síðastliðinn mánudag. Þar gerir hann að umtalsefni lág framlög Bandaríkjanna til þróunarhjálpar. Skúli telur Bandaríkin "skrapa botninn" þegar litið er á þróunaraðstoð þjóða í hlutfalli af landsframleiðslu. Hann segir Bandaríkin verja einungis 0,14% af landsframleiðslu í þróunarmál og að framlag þeirra til þróunarmála á íbúa sé um fjórðungur þess sem meðal Kani eyði í gosdrykki ár hvert. Ef einungis er horft á framlög bandarísku ríkisstjórnarinnar til ríkisstjórna í þriðja heiminum er þetta rétt hjá Skúla. Vandinn er bara að þau framlög nema einungis um 2% þess sem Bandaríkjamenn verja til líknar- og góðgerðarmála. Þau 98% sem eftir standa og Skúli gleymir að nefna (Nicholas D. Kristof, pistlahöfundur hjá New York Times, gleymir því líka í grein sinni um sama málefni, 5. janúar síðastliðinn) eru bein framlög einstaklinga og fyrirtækja til líknar- og góðgerðarmála. Talið er að allt að 60% af öllum frjálsum fjárframlögum Bandaríkjamanna til góðgerðarmála renni til kirkna og trúarhópa. Það er engin smáræðis upphæð þegar haft er í huga að Bandaríkjamenn gáfu á árinu 2004 um 240 milljarða dala eða að meðaltali um 800 dali (um 55 þúsund krónur) á mann til líknar- og góðgerðarmála. Vitað er að stór hluti þeirra fjármuna sem rennur til kirkna og trúarsamtaka fer beint í þróunaraðstoð í þriðja heiminum. Ennfremur má nefna að talsverður hluti frjálsra fjárframlaga einstaklinga og fyrirtækja til heilbrigðis- og menntamála er eyrnamerktur aðstoð í þriðja heiminum. Jafnframt má geta þess að stór hluti þeirra 150 milljarða dala sem ríkisstofnunin "Overseas Private Investment Corporation" (OPIC) hefur fjárfest fyrir hefur farið í þróunarverkefni í þriðja heiminum. Það er ávallt í höndum Bandaríkjaforseta að skipa stjórn þeirrar stofnunar. Í grein sem Dick Morris, fyrrum ráðgjafi Clintons Bandaríkjaforseta, skrifar í bandaríska dagblaðið New York Post þann 7. janúar síðastliðinn (þar sem hann gagnrýnir Kristof harkalega) bendir hann á að frjálsari viðskipti við þriðja heiminn séu mun vænlegri til árangurs heldur en samanlögð þróunarhjálp allra ríkisstjórna heimsins. Dæmi um það sé fríverslunarsamingur Bandaríkjanna við Mexíkó, sem er ein stærsta þriðja heims þjóðin. Þá sé um fimmtungur af 500 milljarða dala fjárlagahalla Bandaríkjanna til kominn vegna viðskipta við Kína og séu þau viðskipti Kínverjum mikil lyftistöng. Jafnframt bendir Morris á þá staðreynd, sem Skúli og Kristof gleyma, að Bandaríkin hafi haft frumkvæði að niðurfellingu hundraða milljarða dala af lánum veittum af bandarískum bönkum og af bandarísku ríkisstjórninni til landa í þriðja heiminum. Skúli Helgason þarf að finna sér eitthvað heppilegra málefni en þetta til að gagnrýna Bandaríkjamenn því sú staðreynd er bláköld að engin þjóð gefur meira til þróunarhjálpar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gervigreindin kolfellur á öllum prófum. Er bólan að bresta? Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Af hverju skiptir vökvagjöf okkur svona miklu máli? Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson Skoðun Hér er það sem Ágúst sagði ykkur ekki Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Halldór 16.08.2025 Halldór Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann Skoðun Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Af hverju skiptir vökvagjöf okkur svona miklu máli? Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindin kolfellur á öllum prófum. Er bólan að bresta? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar Skoðun Hér er það sem Ágúst sagði ykkur ekki Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar Skoðun Hið landlæga fúsk Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann skrifar Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén skrifar Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Skúli Helgason skrifar grein um nirfilshátt Bandaríkjamanna í Fréttablaðið síðastliðinn mánudag. Þar gerir hann að umtalsefni lág framlög Bandaríkjanna til þróunarhjálpar. Skúli telur Bandaríkin "skrapa botninn" þegar litið er á þróunaraðstoð þjóða í hlutfalli af landsframleiðslu. Hann segir Bandaríkin verja einungis 0,14% af landsframleiðslu í þróunarmál og að framlag þeirra til þróunarmála á íbúa sé um fjórðungur þess sem meðal Kani eyði í gosdrykki ár hvert. Ef einungis er horft á framlög bandarísku ríkisstjórnarinnar til ríkisstjórna í þriðja heiminum er þetta rétt hjá Skúla. Vandinn er bara að þau framlög nema einungis um 2% þess sem Bandaríkjamenn verja til líknar- og góðgerðarmála. Þau 98% sem eftir standa og Skúli gleymir að nefna (Nicholas D. Kristof, pistlahöfundur hjá New York Times, gleymir því líka í grein sinni um sama málefni, 5. janúar síðastliðinn) eru bein framlög einstaklinga og fyrirtækja til líknar- og góðgerðarmála. Talið er að allt að 60% af öllum frjálsum fjárframlögum Bandaríkjamanna til góðgerðarmála renni til kirkna og trúarhópa. Það er engin smáræðis upphæð þegar haft er í huga að Bandaríkjamenn gáfu á árinu 2004 um 240 milljarða dala eða að meðaltali um 800 dali (um 55 þúsund krónur) á mann til líknar- og góðgerðarmála. Vitað er að stór hluti þeirra fjármuna sem rennur til kirkna og trúarsamtaka fer beint í þróunaraðstoð í þriðja heiminum. Ennfremur má nefna að talsverður hluti frjálsra fjárframlaga einstaklinga og fyrirtækja til heilbrigðis- og menntamála er eyrnamerktur aðstoð í þriðja heiminum. Jafnframt má geta þess að stór hluti þeirra 150 milljarða dala sem ríkisstofnunin "Overseas Private Investment Corporation" (OPIC) hefur fjárfest fyrir hefur farið í þróunarverkefni í þriðja heiminum. Það er ávallt í höndum Bandaríkjaforseta að skipa stjórn þeirrar stofnunar. Í grein sem Dick Morris, fyrrum ráðgjafi Clintons Bandaríkjaforseta, skrifar í bandaríska dagblaðið New York Post þann 7. janúar síðastliðinn (þar sem hann gagnrýnir Kristof harkalega) bendir hann á að frjálsari viðskipti við þriðja heiminn séu mun vænlegri til árangurs heldur en samanlögð þróunarhjálp allra ríkisstjórna heimsins. Dæmi um það sé fríverslunarsamingur Bandaríkjanna við Mexíkó, sem er ein stærsta þriðja heims þjóðin. Þá sé um fimmtungur af 500 milljarða dala fjárlagahalla Bandaríkjanna til kominn vegna viðskipta við Kína og séu þau viðskipti Kínverjum mikil lyftistöng. Jafnframt bendir Morris á þá staðreynd, sem Skúli og Kristof gleyma, að Bandaríkin hafi haft frumkvæði að niðurfellingu hundraða milljarða dala af lánum veittum af bandarískum bönkum og af bandarísku ríkisstjórninni til landa í þriðja heiminum. Skúli Helgason þarf að finna sér eitthvað heppilegra málefni en þetta til að gagnrýna Bandaríkjamenn því sú staðreynd er bláköld að engin þjóð gefur meira til þróunarhjálpar.
Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare Skoðun
Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar
Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar
Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare Skoðun