Kennarar segja: „Nóg komið!“ – Verkfall fyrir virðingu og verðskulduð réttindi Jónas Sen skrifar 10. janúar 2025 10:45 Það er með ólíkindum að við sem kennarar finnum okkur í stöðu þar sem eina leiðin til að ná fram réttindum okkar og bættum starfsskilyrðum er að grípa til verkfalls. Verkfall, sem skellur væntanlega á um mánaðamótin, er ekki aðeins yfirlýsing um óánægju, heldur hávær krafa um skilning á því hversu mikilvægt kennarastarfið er fyrir framtíð þjóðarinnar. Stór ábyrgð og vaxandi kröfur Kennarastarfið er gríðarlega krefjandi og ábyrgðarmikið. Við erum samofin menntun og velferð næstu kynslóðar og okkar starf skiptir sköpum fyrir mótun framtíðarinnar. Með síauknum kröfum um fjölbreyttari kennsluhætti, tæknivæðingu, stjórnunarstörf, fjölmenningu í skólastofunni og ótal aðra þætti, hefur álagið á kennara aukist til muna. Engu að síður hafa laun og starfskjör verið of lág um langt skeið og ríma illa við þær menntunar- og reynslukröfur sem gerðar eru til okkar. Skólastofan sem endurspeglar samfélagið Á sama tíma hefur opinber umræða oft sniðið kennurum þröngan stakk. Okkur er ætlað að leysa ótrúlegustu samfélagsleg verkefni – allt frá forvörnum gegn einelti og vímuefnum, til kennslu nemenda með sérþarfir – oft með takmörkuðum úrræðum og óraunhæfum væntingum. Skólar eru í raun orðnir eins konar félagsmiðstöðvar samfélagsins þar sem kennarar sinna ótal hlutverkum umfram grunnkennslu. Barátta kennara snýst því ekki eingöngu um laun, heldur um bættan aðbúnað og raunhæfari kröfur sem samræmast þessari víðtæku ábyrgð. Starf sem fylgir þér heim Kennarar eiga það til að vinna langt umfram venjulegan vinnutíma, oftar en ekki án beinnar umbunar. Með verkfallinu krefjumst við þess að fá raunverulega viðurkenningu á mikilvægi starfsins. Daglega sýnum við metnað, sköpunargleði og umhyggju í starfi, enda kallar starfið ekki einungis á okkur milli klukkan átta og fjögur – eða miklu lengur fyrir okkur sem kennum tónlist; það fylgir okkur heim í undirbúning, prófalestri, foreldrasamstarfi og ráðgjöf nemenda. Síðasta úrræðið Verkfall er neyðarbrauð, síðasta leiðin sem við grípum til þegar raddir okkar heyrast ekki lengur og samningaleiðin þverr. Samstaða kennara er grundvöllur þess að knýja fram umbætur sem nýtast ekki aðeins okkur, heldur einnig menntakerfinu, nemendum og samfélaginu í heild. Þegar komið er að sjálfum hornsteini samfélagsins – menntun næstu kynslóða – verða stjórnvöld, sveitarfélög, foreldrar og aðrir að taka undir kröfur kennara og bjóða sanngjörn laun og bærilegar starfsaðstæður. Saman fyrir betra menntakerfi Við vonum að yfirvofandi verkfall veki athygli á mikilvægi kennarastarfsins og knýi fram varanlegar breytingar sem allir njóta góðs af – nemendur, kennarar og samfélagið í heild. Með sameinaðri baráttu og skýrum kröfum munum við geta byggt upp enn sterkara og réttlátara menntakerfi sem tryggir börnum og ungmennum bestu mögulegu kennslu og framtíð. Höfundur er tónlistarkennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024 Skóla- og menntamál Grunnskólar Kjaramál Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei Skoðun Tómstundafræðingar gegn varðhaldsbúðum Andrea Rói Sigurbjörns,Ása Kristín Einarsdóttir,Elí Hörpu- og Önundarbur,Maríanna Wathne Kristjánsdóttir,Valgeir Þór Jakobsson,Þórhildur Elínardóttir Magnúsdóttir Skoðun Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Kosningin í stjórn RÚV á morgun mun aldrei gleymast Björn B. Björnsson Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo Skoðun Stöndum vörð um mannréttindi Margrét María Sigurðardóttir Skoðun „Enginn öruggur staður á netinu“ Unnur Ágústsdóttir,Halldóra R. Guðmundsdóttir Skoðun Halldór 06.12.25 Halldór Baldursson Halldór Skoðun Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Skoðun Stöndum vörð um mannréttindi Margrét María Sigurðardóttir skrifar Skoðun Reynsla úr heimi endurhæfingar nýtist víðar Svana Helen Björnsdóttir skrifar Skoðun Tómstundafræðingar gegn varðhaldsbúðum Andrea Rói Sigurbjörns,Ása Kristín Einarsdóttir,Elí Hörpu- og Önundarbur,Maríanna Wathne Kristjánsdóttir,Valgeir Þór Jakobsson,Þórhildur Elínardóttir Magnúsdóttir skrifar Skoðun „Enginn öruggur staður á netinu“ Unnur Ágústsdóttir,Halldóra R. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Er þín fasteign útsett fyrir loftslagsbreytingum og náttúruvá? Kristján Andrésson skrifar Skoðun Kosningin í stjórn RÚV á morgun mun aldrei gleymast Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Um lifandi tónlist í leikhúsi Þórdís Gerður Jónsdóttir skrifar Skoðun Mikilvæg innspýting fyrir þekkingarsamfélagið Logi Einarsson skrifar Skoðun Hafa þjófar meiri rétt? Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hafnarfjarðarbær: þjónustustofnun eða valdakerfi? Óskar Steinn Ómarsson skrifar Skoðun Breytt forgangsröðun jarðganga Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Gerendur fá frípassa í ofbeldismálum Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ferðasjóður íþróttafélaga hækkaður um 100 milljónir Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Alvöru árangur áfram og ekkert stopp Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Göfug orkuskipti í orði - öfug orkuskipti í verki Þrándur Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Hver á að kenna börnunum í Kópavogi í framtíðinni? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Konur sem þögðu, kynslóð sem aldrei fékk sviðið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Skamm! (-sýni) Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Fatlað fólk er miklu meira en tölur í excel skjali Ágústa Arna Sigurdórsdóttir skrifar Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Þegar fjárlögin vinna gegn markmiðinu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Sjá meira
Það er með ólíkindum að við sem kennarar finnum okkur í stöðu þar sem eina leiðin til að ná fram réttindum okkar og bættum starfsskilyrðum er að grípa til verkfalls. Verkfall, sem skellur væntanlega á um mánaðamótin, er ekki aðeins yfirlýsing um óánægju, heldur hávær krafa um skilning á því hversu mikilvægt kennarastarfið er fyrir framtíð þjóðarinnar. Stór ábyrgð og vaxandi kröfur Kennarastarfið er gríðarlega krefjandi og ábyrgðarmikið. Við erum samofin menntun og velferð næstu kynslóðar og okkar starf skiptir sköpum fyrir mótun framtíðarinnar. Með síauknum kröfum um fjölbreyttari kennsluhætti, tæknivæðingu, stjórnunarstörf, fjölmenningu í skólastofunni og ótal aðra þætti, hefur álagið á kennara aukist til muna. Engu að síður hafa laun og starfskjör verið of lág um langt skeið og ríma illa við þær menntunar- og reynslukröfur sem gerðar eru til okkar. Skólastofan sem endurspeglar samfélagið Á sama tíma hefur opinber umræða oft sniðið kennurum þröngan stakk. Okkur er ætlað að leysa ótrúlegustu samfélagsleg verkefni – allt frá forvörnum gegn einelti og vímuefnum, til kennslu nemenda með sérþarfir – oft með takmörkuðum úrræðum og óraunhæfum væntingum. Skólar eru í raun orðnir eins konar félagsmiðstöðvar samfélagsins þar sem kennarar sinna ótal hlutverkum umfram grunnkennslu. Barátta kennara snýst því ekki eingöngu um laun, heldur um bættan aðbúnað og raunhæfari kröfur sem samræmast þessari víðtæku ábyrgð. Starf sem fylgir þér heim Kennarar eiga það til að vinna langt umfram venjulegan vinnutíma, oftar en ekki án beinnar umbunar. Með verkfallinu krefjumst við þess að fá raunverulega viðurkenningu á mikilvægi starfsins. Daglega sýnum við metnað, sköpunargleði og umhyggju í starfi, enda kallar starfið ekki einungis á okkur milli klukkan átta og fjögur – eða miklu lengur fyrir okkur sem kennum tónlist; það fylgir okkur heim í undirbúning, prófalestri, foreldrasamstarfi og ráðgjöf nemenda. Síðasta úrræðið Verkfall er neyðarbrauð, síðasta leiðin sem við grípum til þegar raddir okkar heyrast ekki lengur og samningaleiðin þverr. Samstaða kennara er grundvöllur þess að knýja fram umbætur sem nýtast ekki aðeins okkur, heldur einnig menntakerfinu, nemendum og samfélaginu í heild. Þegar komið er að sjálfum hornsteini samfélagsins – menntun næstu kynslóða – verða stjórnvöld, sveitarfélög, foreldrar og aðrir að taka undir kröfur kennara og bjóða sanngjörn laun og bærilegar starfsaðstæður. Saman fyrir betra menntakerfi Við vonum að yfirvofandi verkfall veki athygli á mikilvægi kennarastarfsins og knýi fram varanlegar breytingar sem allir njóta góðs af – nemendur, kennarar og samfélagið í heild. Með sameinaðri baráttu og skýrum kröfum munum við geta byggt upp enn sterkara og réttlátara menntakerfi sem tryggir börnum og ungmennum bestu mögulegu kennslu og framtíð. Höfundur er tónlistarkennari.
Tómstundafræðingar gegn varðhaldsbúðum Andrea Rói Sigurbjörns,Ása Kristín Einarsdóttir,Elí Hörpu- og Önundarbur,Maríanna Wathne Kristjánsdóttir,Valgeir Þór Jakobsson,Þórhildur Elínardóttir Magnúsdóttir Skoðun
Skoðun Tómstundafræðingar gegn varðhaldsbúðum Andrea Rói Sigurbjörns,Ása Kristín Einarsdóttir,Elí Hörpu- og Önundarbur,Maríanna Wathne Kristjánsdóttir,Valgeir Þór Jakobsson,Þórhildur Elínardóttir Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Tómstundafræðingar gegn varðhaldsbúðum Andrea Rói Sigurbjörns,Ása Kristín Einarsdóttir,Elí Hörpu- og Önundarbur,Maríanna Wathne Kristjánsdóttir,Valgeir Þór Jakobsson,Þórhildur Elínardóttir Magnúsdóttir Skoðun