Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar 12. desember 2024 08:31 Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jól Mest lesið Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Leiðin úr svartholinu - Hugleiðingar við heimkomu Gunnar Páll Tryggvason Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen Skoðun Skoðun Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Sjá meira
Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir.
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar