Milljónerí Hannes Örn Blandon skrifar 4. desember 2024 07:47 Ég undirritaður milljóneri og fjárfestir hef vart verið mönnum sinnandi hina síðustu mánuði. Skoðanakannanir sýndu svart á hvítu að Sjálfstæðisfálkanum hafði verulega daprast flugið. Kannanir sýndu glögglega að hann stóð lengi vel í tíu til ellefu prósentum. En nú er landið aldeilis farið að rísa víðast hvar. Í Bandaríkjunum hafa kolsvartir (Hér er of djúpt í árina tekið, eigum ekki frekar að segja helbláir) hægrimenn verið á fleygiferð og nú blasir við að ríkisstjórn milljarðamæringa og fjárfesta fái öll völd í hendur undir forsæti hins heiðgula sjarmörs (sem er sko aldeilis ekkert yellow í fasi) D. Trumps. Hann hefur lofað því að lækka skatta á stórfyrirtækjum og milljónerum, loka landamærum fyrir óþjóðalýð, og setja toll á kinverskar vörur. Þetta hefur aldeilis fallið í kramið hjá Sjálfstæðisfálkanum okkar sem og okkar ástsæla ritstjóra Morgunblaðsins. Hér heima bendir nú allt til þess að við þessi tíu prósent sem eigum nánast allt hér á landi séum að ná vopnum okkar og stefnum nú yfir tuttugu prósent kjörfylgi og skjótumst þannig framúr henni Kristrúnu og hljótum aftur forsætis- og fjármálaráðuneytið a.m.k. Við viljum benda á að fátæklingum hefur alltaf liðið vel undir okkar stjórn eins og frú Áslaug ráðfrú komst að orði um daginn. En við megum náttúrulega ekki kalla stefnu okkar helbláa. Eigum við ekki heldur að nefna hana „Bleu Royale. þ.e. kóngabláa. Með sigri okkar verður því forðað að vinstri stjórn setjist hér að völdum í herrans nafni og fjörutíu og Mammons og við fáum haldið áfram því góða starfi sem við höfum sinnt áratugum saman. Við vorum lengi vel uggandi um það að þessi tíu prósent okkar dyggu og ómissandi húskarla og griðkvenna hefðu snúið við okkur baki en þau hafa séð að sér og fylkja sér á nýja leik undir gunnfána Fálkans. En hverjir skyldu nú vera líklegir til að ganga til liðs við okkar forystu. Skyldu það það vera klaustursknaparnir knáu (þeir sem veifa hrossinu á fána sínum). Þeir eru sannir íslendingar, eldri og yngri ungmennafélagar, þ.e. Íslandi allt, Útlandi ekkert og vilja líka lækka skatta á okkur milljónerana. Við munum allvega þreifa á þeim. Þá þykir einboðið að reyna við (máski óheppilega orðað) hina glæsilegu völvu Viðreisnar, frú Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, sem kann að hugsa í krónum en daðrar ógætilega við evrur en hún er fyrrverandi liðskona okkar sjálfstæðismanna. Það er náttúrulega umhugsunarefni hvernig kjósendur leggja flokka þá í rúst sem voga sér í samstarf við okkur en sosum ekkert skrítið því allt sem miður fer er þeim sjálfum að kenna. Svavarsdóttir lenti í þessu „hvalræði" við Gunnarsson og Loftsson og Sigurður Ingi, sem brýrnar byggir, brenndi auðvitað nokkrar að baki sér er hann gekk í eina sæng með okkur. Þá mun Fálkinn reyna að læsa klónum í frú Kristrúnu. En útá hvaða mið skal nú halda? Það er í rauninni einfalt. Við stefnum í nákvæmlega sömu átt og áður. Í fyrsta lagi munum við hlúa vel að bönkum okkar og bankastjórum sem hafa vaxið og dafnað undir okkar stjórn árum saman. Og vei þeim sem tala illa um þá og segja að þeir hafi fitnað eins og púkarnir á fjósbitunum. Og vei þeim sem halda því fram að segja að þeir hafi haft hreðjatök á íslenskri þjóð. Þeir hafa þjónað okkur dyggilega lengi og vel og gert okkur unnt að græða á háum vöxtum. Í öðru lagi munum við stuðla að því að einkavæða læknavesenið sem gerir okkur milljónerum kleift að vera framarlega í röðinni. Í þriðja lagi munum við hlúa að stórútgerð og stóriðju auðvitað, en hjala blíðlega við trillukalla og grásleppu, item garðyrkjubændur undir rós (takið eftir snilldinni). Sumsé við fjárfestar munum leggja okkur fram við sinna okkar íslensku þjóð að öllu afli. Í fjórða lagi munum við hlúa vel að tvöhundruðogfimmtíu fyrirtækjum sem díla í dollurum og evrum en ríghöldum í krónuna því hún er nógu góð fyrir pöpulinn. EN EN ALDREI MUNUM VIÐ LÁTA ESB GLEYPA OKKUR, því sá félagsskapur er vís með að setja okkur ýmsa stóla fyrir dyr. Í fimmta lagi munum láta reisa hundruði íbúða til þess að við fjárfestar getum fest kaup í þeim og selt þær svo á uppsprengdu verði. Við munum og leggja leigusölum lið í hverju máli nær þeir hyggjast hækka leiguverð Í sjetta lagi lagi er rétt að guma af handbók okkar milljónera sem ber hið hógværa heiti „Eimreiðarelítan“. Við munum hugsanlega bjóða uppá námskeið í þeirri bók ef samningar takast við dr. próf. emerítus Hannes Hólmstein, hinn rómaða læriföður í efnahags- og heimspekistefnu nýfrjálshyggjunnar, sem er eiginlega nýtt vín á gömlum belgjum en eins og áhugamenn um vínmenningu vita þá getur nýtt vín verið soldið súrt og beiskt. Í raun er þetta ævaforn speki hirðingja og safnara ef ekki frumskógarlögmál í anda Darwins (en. survival of the fittest; éta eða vera étinn) og snýst um samkeppni í nútímanum. En sá galli á samkeppni er sá að einhverjir verða láta undan sem er allt í lagi hvað pöpulinn varðar en þá bregðum hinir meiri og öflugri á það ráð að setjast niður með keppinautum og ræða saman bak við luktar dyr svona til að linna sársaukann. Að lokum þetta .Við mælum eindregið með því að áhugamenn um fjárfestingar taki sér áðurnefnda bók í hönd, semsé „Eimreiðarelítan“. Þar má t.d. sjá hvernig hægt er að halda einni þjóð í heljargreipum og græða á henni svo lítið ber á. Undirritaður er gróðafíkill og áhugamaður í póltík, Megi hinn blessaði Mammon líkna oss á Aðventu. Gjört í Upphæðum 29. nóvember 2024, Hannes Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir Skoðun Skoðun Skoðun 1.maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Ég undirritaður milljóneri og fjárfestir hef vart verið mönnum sinnandi hina síðustu mánuði. Skoðanakannanir sýndu svart á hvítu að Sjálfstæðisfálkanum hafði verulega daprast flugið. Kannanir sýndu glögglega að hann stóð lengi vel í tíu til ellefu prósentum. En nú er landið aldeilis farið að rísa víðast hvar. Í Bandaríkjunum hafa kolsvartir (Hér er of djúpt í árina tekið, eigum ekki frekar að segja helbláir) hægrimenn verið á fleygiferð og nú blasir við að ríkisstjórn milljarðamæringa og fjárfesta fái öll völd í hendur undir forsæti hins heiðgula sjarmörs (sem er sko aldeilis ekkert yellow í fasi) D. Trumps. Hann hefur lofað því að lækka skatta á stórfyrirtækjum og milljónerum, loka landamærum fyrir óþjóðalýð, og setja toll á kinverskar vörur. Þetta hefur aldeilis fallið í kramið hjá Sjálfstæðisfálkanum okkar sem og okkar ástsæla ritstjóra Morgunblaðsins. Hér heima bendir nú allt til þess að við þessi tíu prósent sem eigum nánast allt hér á landi séum að ná vopnum okkar og stefnum nú yfir tuttugu prósent kjörfylgi og skjótumst þannig framúr henni Kristrúnu og hljótum aftur forsætis- og fjármálaráðuneytið a.m.k. Við viljum benda á að fátæklingum hefur alltaf liðið vel undir okkar stjórn eins og frú Áslaug ráðfrú komst að orði um daginn. En við megum náttúrulega ekki kalla stefnu okkar helbláa. Eigum við ekki heldur að nefna hana „Bleu Royale. þ.e. kóngabláa. Með sigri okkar verður því forðað að vinstri stjórn setjist hér að völdum í herrans nafni og fjörutíu og Mammons og við fáum haldið áfram því góða starfi sem við höfum sinnt áratugum saman. Við vorum lengi vel uggandi um það að þessi tíu prósent okkar dyggu og ómissandi húskarla og griðkvenna hefðu snúið við okkur baki en þau hafa séð að sér og fylkja sér á nýja leik undir gunnfána Fálkans. En hverjir skyldu nú vera líklegir til að ganga til liðs við okkar forystu. Skyldu það það vera klaustursknaparnir knáu (þeir sem veifa hrossinu á fána sínum). Þeir eru sannir íslendingar, eldri og yngri ungmennafélagar, þ.e. Íslandi allt, Útlandi ekkert og vilja líka lækka skatta á okkur milljónerana. Við munum allvega þreifa á þeim. Þá þykir einboðið að reyna við (máski óheppilega orðað) hina glæsilegu völvu Viðreisnar, frú Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, sem kann að hugsa í krónum en daðrar ógætilega við evrur en hún er fyrrverandi liðskona okkar sjálfstæðismanna. Það er náttúrulega umhugsunarefni hvernig kjósendur leggja flokka þá í rúst sem voga sér í samstarf við okkur en sosum ekkert skrítið því allt sem miður fer er þeim sjálfum að kenna. Svavarsdóttir lenti í þessu „hvalræði" við Gunnarsson og Loftsson og Sigurður Ingi, sem brýrnar byggir, brenndi auðvitað nokkrar að baki sér er hann gekk í eina sæng með okkur. Þá mun Fálkinn reyna að læsa klónum í frú Kristrúnu. En útá hvaða mið skal nú halda? Það er í rauninni einfalt. Við stefnum í nákvæmlega sömu átt og áður. Í fyrsta lagi munum við hlúa vel að bönkum okkar og bankastjórum sem hafa vaxið og dafnað undir okkar stjórn árum saman. Og vei þeim sem tala illa um þá og segja að þeir hafi fitnað eins og púkarnir á fjósbitunum. Og vei þeim sem halda því fram að segja að þeir hafi haft hreðjatök á íslenskri þjóð. Þeir hafa þjónað okkur dyggilega lengi og vel og gert okkur unnt að græða á háum vöxtum. Í öðru lagi munum við stuðla að því að einkavæða læknavesenið sem gerir okkur milljónerum kleift að vera framarlega í röðinni. Í þriðja lagi munum við hlúa að stórútgerð og stóriðju auðvitað, en hjala blíðlega við trillukalla og grásleppu, item garðyrkjubændur undir rós (takið eftir snilldinni). Sumsé við fjárfestar munum leggja okkur fram við sinna okkar íslensku þjóð að öllu afli. Í fjórða lagi munum við hlúa vel að tvöhundruðogfimmtíu fyrirtækjum sem díla í dollurum og evrum en ríghöldum í krónuna því hún er nógu góð fyrir pöpulinn. EN EN ALDREI MUNUM VIÐ LÁTA ESB GLEYPA OKKUR, því sá félagsskapur er vís með að setja okkur ýmsa stóla fyrir dyr. Í fimmta lagi munum láta reisa hundruði íbúða til þess að við fjárfestar getum fest kaup í þeim og selt þær svo á uppsprengdu verði. Við munum og leggja leigusölum lið í hverju máli nær þeir hyggjast hækka leiguverð Í sjetta lagi lagi er rétt að guma af handbók okkar milljónera sem ber hið hógværa heiti „Eimreiðarelítan“. Við munum hugsanlega bjóða uppá námskeið í þeirri bók ef samningar takast við dr. próf. emerítus Hannes Hólmstein, hinn rómaða læriföður í efnahags- og heimspekistefnu nýfrjálshyggjunnar, sem er eiginlega nýtt vín á gömlum belgjum en eins og áhugamenn um vínmenningu vita þá getur nýtt vín verið soldið súrt og beiskt. Í raun er þetta ævaforn speki hirðingja og safnara ef ekki frumskógarlögmál í anda Darwins (en. survival of the fittest; éta eða vera étinn) og snýst um samkeppni í nútímanum. En sá galli á samkeppni er sá að einhverjir verða láta undan sem er allt í lagi hvað pöpulinn varðar en þá bregðum hinir meiri og öflugri á það ráð að setjast niður með keppinautum og ræða saman bak við luktar dyr svona til að linna sársaukann. Að lokum þetta .Við mælum eindregið með því að áhugamenn um fjárfestingar taki sér áðurnefnda bók í hönd, semsé „Eimreiðarelítan“. Þar má t.d. sjá hvernig hægt er að halda einni þjóð í heljargreipum og græða á henni svo lítið ber á. Undirritaður er gróðafíkill og áhugamaður í póltík, Megi hinn blessaði Mammon líkna oss á Aðventu. Gjört í Upphæðum 29. nóvember 2024, Hannes
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun