Haltu Lífi! - Öll börn eru okkar börn! Baldur Einarsson skrifar 11. október 2024 16:03 Ef við viljum breytingar þá er það okkar allra fyrsta skref í átt að breytingu, að horfast í augu við vandan. Við Íslendingar höfum vaknað upp við þann sára raunveruleika að börnin okkar eru farin a ganga um vopnuð. Ég held að í mörgum tilfellum sé það sé ekki til þess að særa aðra, heldur af ótta við að verða særð. Íslensk ungmenni eru „stráfelld“ af völdum eiturlyfja sem flæða óhindrað inn í landið okkar. Eitruð efni á borð við fentanýl metta markaðinn og börnin okkar liggja í valnum á meðan þau bíða eftir að komast í meðferð.Meðferð sem er ýmist ekki fullnægjandi fyrir þessa einstaklinga og eða ekki í boði þegar virkilega þarf á að halda. Heilbrigðiskerfið okkar er í molum vegna fjársveltis.Allt of oft fáum við fréttir af sjálfsvígum eða hræðilegum glæpum með alvarlegar afleiðingar tengdar því að „gerendur“ fá ekki viðeigandi hjálp við geðrænum vanda. Það að geðdeild Landspítalans geti ekki tekið við einstaklingum, sem síðan enda mögulega líf sitt eða skaða aðra, er ástand sem er algerlega óásættanlegt í velferðarríki. Börn fá ekki þarfar greiningar vegna manneklu. Börn sem hafa fengið greiningar komast ekki að hjá þéttsetnum geðlæknum sem setur þennan hóp í enn meiri hættu gagnvart jaðarhegðun. Þannig eru börnin okkar skilin eftir til að reyna að finna eigin leið út úr myrkrinu. Við eigum fjöldann allan af rannsóknum sem segja okkur að börn með ómeðhöndlaðar greiningar eru mun líklegri til að leiðast út í áhættuhegðun en önnur börn. Þessi börn þurfa viðeigandi hjálp og mikilvægast er að grípa þau nógu snemma. Samkvæmt tölum sem R&G (Rannsóknir og Greining) birti frá árinu 2022 eru aðeins 27% stelpna í tíunda bekk ánægðar með líf sit og einungis 60% barna í 8.-10. bekk segja andlega heilsu sína vera góða. Andleg heilsa ungs fólks er í frjálsu falli og samkennd ungs fólks er ein sú minnsta hérlendis af öllum OPEC ríkjum. Skólakerfið okkar, sem á að vera bjarg í lífi þessara barna, hefur einnig brugðist. 40% nemenda íslenskra grunnskóla eru undir hæfnisviðmiðum í lestri og 47% drengja geta ekki lesið sér til gagns. Þar koma tölvur/símar og slík tæki sterklega inn, að auki hafa 51% stúlkna og 22% drengja í 8.-10. bekk verið beðin um að senda af sér nektarmynd á samfélagsmiðlum eða spjallrásum? Hvert mun þessi vanlíðan leiða börnin okkar og hvernig munu þau tækla lífið sem er framundan hjá þeim? Hugsunin er sár! Börnin ykkar sem eru öll börnin okkar, ættu ekki að þurfa að lifa í ótta, vopnuð og reiðubúin til að verja sig. En einhvern veginn hefur þetta orðið að veruleika í Íslensku samfélagi. Þessa ógn þarf að stöðva og við verðum að gera allt sem í okkar valdi stendur til að bjarga lífi og heilsu unga fólksins okkar. Ég get ekki lengur setið hjá án þess að segja eitthvað þegar ég sé fjölskyldur ganga í gegnum þá reynslu að þurfa að jarða börnin sín hvort heldur sem er vegna ofbeldis sem leiðir til dauða eða þeim sem tapa baráttunni við fíknivanda sökum þess að heilbrigðiskerfið nær ekki að sinna og hlúa að þeim. Við þurfum að hjálpa þessu unga fólki að halda lífi. Á sama tíma og þjóðin stendur frammi fyrir þessu úrræðaleysi tala ráðamenn þjóðarinnar um að vopnvæða lögregluna sem lausn á vandanum. Hvenær hefur harka verið lausn? Er það ekki einmitt þessi harka sem hefur leitt okkur á þennan stað? Börnin okkar standa frammi fyrir myrkri sem þarf að lýsa upp það verður ekki gert með hörku, heldur með kærleika, skilningi og stuðningi. Við sem samfélag verðum að taka höndum saman og sinna skyldu okkar. Þegar börnin okkar eru í hættu, þá er það samfélagsleg ábyrgð okkar að standa vörð um þau. Við getum og verðum að gera betur fyrir okkur, fyrir börnin okkar og fyrir samfélagið í heild. Við þurfum fræðslu í mannlegum gildum kærleika, mannrækt, von, trú og að koma fram við náungann eins og við viljum að komið sé fram við okkur. Þessum gildum hefur verið ýtt frá börnunum okkar, og við berum ábyrgð á að endurvekja þau. Með það í huga vil ég segja að ég er bæði hjartanlega sammála og ánægður með framtak okkar nýja forseta, Frú Höllu Tómasdóttur, þegar hún segir: „Við eigum öll að vera riddarar kærleikans“. Við höfum varið of miklum fjármunum í málefni sem standa okkur ekki eins nærri og börnin okkar. Auðvitað eigum að að leggja okkar af mörkum í alþjóðaverkefni en við verðum fyrst að taka til heima hjá okkur. Þar þarf aðaláherslan að vera. Stundum virðist mér Alþingi haga sér eins og alkóhólisti á barnum, býður öllum upp á drykk, á meðan fjölskyldan situr heima og sveltur. Kjarnafjölskyldan, sem greiðir allan brúsann, hefur verið svelt of lengi. Það er kominn tími til að við sem þjóð tölum fyrir gildum fjölskyldunnar. Í starfi mínu sem ráðgjafi hef ég hitt margt fólk sem hafa komið frá brotnu heimili en áttu samt bjarta og vonarríka framtíð og enduðu ekki í vegleysu. Í sögu þeirra var alltaf einhver einn einstaklingur sem hafði trú á þeim, nágranni, kennari, þjálfari, fjölskyldumeðlimur eða einhver úr samfélaginu sem teygði sig til þeirra og hafði trú á þeim. Við sem samfélag getum verið þessi útrétta hönd sem hugar að náunganum og mætir þeirri þörf. Við getum með sameiginlegu átaki, með því að koma aftur til gullnu reglunnar, með því að elska náungann eins og okkur sjálf, tekið ábyrgð og sinnt okkar skyldu. Standa vörð um börnin okkar með fordæmi, fyrirmynd og samhentu átaki í velferðar- og heilbrigðismálum. Við getum gert þetta saman því að öll börn eru okkar börn! Höfundur er framkvæmdastjóri Lausnarinnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Heilbrigðismál Geðheilbrigði Mest lesið „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Halldór 24.05.2025 Halldór Skoðun Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson skrifar Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun #blessmeta - önnur grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Ef við viljum breytingar þá er það okkar allra fyrsta skref í átt að breytingu, að horfast í augu við vandan. Við Íslendingar höfum vaknað upp við þann sára raunveruleika að börnin okkar eru farin a ganga um vopnuð. Ég held að í mörgum tilfellum sé það sé ekki til þess að særa aðra, heldur af ótta við að verða særð. Íslensk ungmenni eru „stráfelld“ af völdum eiturlyfja sem flæða óhindrað inn í landið okkar. Eitruð efni á borð við fentanýl metta markaðinn og börnin okkar liggja í valnum á meðan þau bíða eftir að komast í meðferð.Meðferð sem er ýmist ekki fullnægjandi fyrir þessa einstaklinga og eða ekki í boði þegar virkilega þarf á að halda. Heilbrigðiskerfið okkar er í molum vegna fjársveltis.Allt of oft fáum við fréttir af sjálfsvígum eða hræðilegum glæpum með alvarlegar afleiðingar tengdar því að „gerendur“ fá ekki viðeigandi hjálp við geðrænum vanda. Það að geðdeild Landspítalans geti ekki tekið við einstaklingum, sem síðan enda mögulega líf sitt eða skaða aðra, er ástand sem er algerlega óásættanlegt í velferðarríki. Börn fá ekki þarfar greiningar vegna manneklu. Börn sem hafa fengið greiningar komast ekki að hjá þéttsetnum geðlæknum sem setur þennan hóp í enn meiri hættu gagnvart jaðarhegðun. Þannig eru börnin okkar skilin eftir til að reyna að finna eigin leið út úr myrkrinu. Við eigum fjöldann allan af rannsóknum sem segja okkur að börn með ómeðhöndlaðar greiningar eru mun líklegri til að leiðast út í áhættuhegðun en önnur börn. Þessi börn þurfa viðeigandi hjálp og mikilvægast er að grípa þau nógu snemma. Samkvæmt tölum sem R&G (Rannsóknir og Greining) birti frá árinu 2022 eru aðeins 27% stelpna í tíunda bekk ánægðar með líf sit og einungis 60% barna í 8.-10. bekk segja andlega heilsu sína vera góða. Andleg heilsa ungs fólks er í frjálsu falli og samkennd ungs fólks er ein sú minnsta hérlendis af öllum OPEC ríkjum. Skólakerfið okkar, sem á að vera bjarg í lífi þessara barna, hefur einnig brugðist. 40% nemenda íslenskra grunnskóla eru undir hæfnisviðmiðum í lestri og 47% drengja geta ekki lesið sér til gagns. Þar koma tölvur/símar og slík tæki sterklega inn, að auki hafa 51% stúlkna og 22% drengja í 8.-10. bekk verið beðin um að senda af sér nektarmynd á samfélagsmiðlum eða spjallrásum? Hvert mun þessi vanlíðan leiða börnin okkar og hvernig munu þau tækla lífið sem er framundan hjá þeim? Hugsunin er sár! Börnin ykkar sem eru öll börnin okkar, ættu ekki að þurfa að lifa í ótta, vopnuð og reiðubúin til að verja sig. En einhvern veginn hefur þetta orðið að veruleika í Íslensku samfélagi. Þessa ógn þarf að stöðva og við verðum að gera allt sem í okkar valdi stendur til að bjarga lífi og heilsu unga fólksins okkar. Ég get ekki lengur setið hjá án þess að segja eitthvað þegar ég sé fjölskyldur ganga í gegnum þá reynslu að þurfa að jarða börnin sín hvort heldur sem er vegna ofbeldis sem leiðir til dauða eða þeim sem tapa baráttunni við fíknivanda sökum þess að heilbrigðiskerfið nær ekki að sinna og hlúa að þeim. Við þurfum að hjálpa þessu unga fólki að halda lífi. Á sama tíma og þjóðin stendur frammi fyrir þessu úrræðaleysi tala ráðamenn þjóðarinnar um að vopnvæða lögregluna sem lausn á vandanum. Hvenær hefur harka verið lausn? Er það ekki einmitt þessi harka sem hefur leitt okkur á þennan stað? Börnin okkar standa frammi fyrir myrkri sem þarf að lýsa upp það verður ekki gert með hörku, heldur með kærleika, skilningi og stuðningi. Við sem samfélag verðum að taka höndum saman og sinna skyldu okkar. Þegar börnin okkar eru í hættu, þá er það samfélagsleg ábyrgð okkar að standa vörð um þau. Við getum og verðum að gera betur fyrir okkur, fyrir börnin okkar og fyrir samfélagið í heild. Við þurfum fræðslu í mannlegum gildum kærleika, mannrækt, von, trú og að koma fram við náungann eins og við viljum að komið sé fram við okkur. Þessum gildum hefur verið ýtt frá börnunum okkar, og við berum ábyrgð á að endurvekja þau. Með það í huga vil ég segja að ég er bæði hjartanlega sammála og ánægður með framtak okkar nýja forseta, Frú Höllu Tómasdóttur, þegar hún segir: „Við eigum öll að vera riddarar kærleikans“. Við höfum varið of miklum fjármunum í málefni sem standa okkur ekki eins nærri og börnin okkar. Auðvitað eigum að að leggja okkar af mörkum í alþjóðaverkefni en við verðum fyrst að taka til heima hjá okkur. Þar þarf aðaláherslan að vera. Stundum virðist mér Alþingi haga sér eins og alkóhólisti á barnum, býður öllum upp á drykk, á meðan fjölskyldan situr heima og sveltur. Kjarnafjölskyldan, sem greiðir allan brúsann, hefur verið svelt of lengi. Það er kominn tími til að við sem þjóð tölum fyrir gildum fjölskyldunnar. Í starfi mínu sem ráðgjafi hef ég hitt margt fólk sem hafa komið frá brotnu heimili en áttu samt bjarta og vonarríka framtíð og enduðu ekki í vegleysu. Í sögu þeirra var alltaf einhver einn einstaklingur sem hafði trú á þeim, nágranni, kennari, þjálfari, fjölskyldumeðlimur eða einhver úr samfélaginu sem teygði sig til þeirra og hafði trú á þeim. Við sem samfélag getum verið þessi útrétta hönd sem hugar að náunganum og mætir þeirri þörf. Við getum með sameiginlegu átaki, með því að koma aftur til gullnu reglunnar, með því að elska náungann eins og okkur sjálf, tekið ábyrgð og sinnt okkar skyldu. Standa vörð um börnin okkar með fordæmi, fyrirmynd og samhentu átaki í velferðar- og heilbrigðismálum. Við getum gert þetta saman því að öll börn eru okkar börn! Höfundur er framkvæmdastjóri Lausnarinnar.
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun
Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar
Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun