Foreldrar og kennarar saman í liði – Gleðilegt nýtt skólaár Andri Rafn Ottesen skrifar 7. ágúst 2024 08:30 Nú þegar verslunarmannahelgin hefur runnið sitt skeið tekur næsti kafli við, hin árlega skólasetning. Það skiptir engu hvort um sé að ræða leik-, grunn-, framhalds-, háskóla eða tónlistarnám, skólasetning er alltaf mjög hátíðleg stund þar sem nýtt skólaár hefst með öllum þeim ævintýrum og áskorunum sem bíða. Síðustu vikur hefur mikið verið rætt og ritað um menntakerfið okkar. Langir biðlistar í leiksskólana, mygluð húsnæði, námsmat, einkunnaverðbólga, samræmd próf, læsi, snjalltækin og samfélagsmiðlarnir, gervigreindin, PISA, tvítyngdu börnin og svona mætti áfram lengi telja. Menntakerfið okkar er ekki, og má ekki vera, það heilagt að ekki megi gagnrýna það eða ræða mögulegar úrbætur. En það er ekki allt á hliðinni hjá okkur. Gleymum ekki öllu því góða sem fyrir er og vel er gert. Það er stundum í eðli okkar að festast í neikvæða gírnum og gleyma að þakka fyrir það góða. Með þessari grein ætla ég alls ekki að fá mér sæti í þeim heita stól að tala fyrir hönd „allra“ foreldra eða „allra“ kennara, heldur slá fyrsta tóninn í farsælt samstarfi fyrir skólasetningu haustsins. Við erum nefnilega öll með sama markmið, að setja börnin í fyrsta sæti. Foreldrahlutverkið er ótrúlega magnað fyrirbæri. Þú færð þennan litla einstakling í hendurnar við fæðingu en því fylgja engar leiðbeiningar. BILLY bókahillan eða BESTÅ skáparnir frá IKEA gætu sennilega litið ögn öðruvísi út ef leiðbeiningarnar góðu fylgdu ekki með. Þess í stað þarft þú að kynnast barninu þínu og læra inná það sjálf/ur. Áður en þú veist af er ár liðið, tíminn flýgur. Að njóta þeirra forréttinda að fá að ala upp barn, fylgja því gegnum frumbernskuna og standa með því meðan það tekur stærstu skrefin í lífinu, er allt þess virði. Að ala upp barn í dag er langt frá því að vera auðvelt. Við lifum á tímum þar sem öfga-framboð á hlutum, vörum og afþreyingu eru alls staðar meðan við vitum ekki nákvæmlega hver eftirspurnin er. „Langar þig að horfa á línulega dagskrá í kvöld? Eða eigum við að finna þátt.. eða jafnvel bíómynd á Sjónvarpi Símans, Netflix, Hulu, Disney+, Amazon Prime eða eigum við frekar að spila?“. Skipulag og dagskrá dagsins er fljót að fyllast þegar morgunmatur er búinn, ef það gafst þá tækifæri til að borða morgunmat saman. Börnin fara í skóla, síðan á æfingar, ýmist íþróttir, tónlist eða annað, síðan þarf að leika við vinina og jafnvel afmæli en það má ekki gleyma að lesa heima svo við komum ekki illa út í lesfiminni. Við fullorðna fólkið þurfum að hugsa um krílin okkar en á sama tíma þurfum við líka að halda heimilinu hreinu, versla í matinn, sinna vinnunni okkar, komast í ræktina því það þarf að huga að heilsunni líka, rækta sambandið við maka, hitta fjölskyldu, vini og félaga til að missa ekki tengslin og loks er það síminn, tölvupóstarnir og eitt og eitt borð í Candy Crush. Svefninn rekur svo lestina. En foreldrar standa ekki einir. Kennarahlutverkið er álíka magnað (og klikkað) fyrirbæri. Þessa dagana sitja fjölmargir kennarar heima hjá sér og leiða hugann að nemendahópunum sem eru væntanlegir. Þessir kennarar eru ýmist að taka við nýjum hópum eða hitta gamla hópa aftur. Það skiptir í raun litlu máli því undirbúningurinn er alltaf eins: að halda eins vel utan um hvern og einn nemanda og mögulegt er. Og þar komum við aftur að IKEA leiðbeiningabókinni. Kennari þarf að kynnast hverjum einasta nemanda í hópnum sínum, kynnast styrkleikum og veikleikum, hvernig sé best að hvetja viðkomandi áfram og ná því mesta og besta fram. Þegar kennari hefur náð því hjá einum nemanda, þá tekur næsti við og næsti þangað til allur hópurinn er kortlagður. Og þá er komið að því að mynda góðan bekkjaranda. Þetta er ótrúlega mikil vinna, en hún er þess virði. Hún er mismikil eftir hópum, árgöngum og skólum en ég er fullviss um að langflestir kennarar leggja þetta á sig, því við erum að vinna með mikilvægustu auðlind landsins okkar, framtíðina. Kæru foreldrar, við erum saman í þessu. Samstarf heimilis og skóla er grundvöllur að farsælu námi barnanna okkar. Kennarar vilja sjá nemendur blómstra og standa sig, þess vegna erum við í þessu starfi. Saman erum við sterkari. Gangi ykkur vel í haust og farsælt komandi skólaár! Áfram æska landsins, áfram menntun, áfram samstarf og samstaða! Höfundur er faðir og umsjónarkennari í grunnskóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Tölum um 7.645 íbúðirnar sem einstaklingar hafa safnað upp Arna Lára Jónsdóttir Skoðun Ríkislögreglustjóri verður að víkja Einar Steingrímsson Skoðun Röng klukka siðan 1968: Kominn tími á breytingar Erla Björnsdóttir Skoðun Hærri vörugjöld á bíla: Vondar fréttir fyrir okkur öll Jóhannes Þór Skúlason Skoðun 3003 Elliði Vignisson Skoðun Um vændi Drífa Snædal Skoðun Höldum fast í auðjöfnuð Íslands Víðir Þór Rúnarsson Skoðun Grundvallaratriði að auka lóðaframboð Sigurjón Þórðarson Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson Skoðun Skoðun Skoðun Tölum um 7.645 íbúðirnar sem einstaklingar hafa safnað upp Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Ríkislögreglustjóri verður að víkja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Röng klukka siðan 1968: Kominn tími á breytingar Erla Björnsdóttir skrifar Skoðun Ísland 2040: Veljum við Star Trek - eða Star Wars leiðina? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hærri vörugjöld á bíla: Vondar fréttir fyrir okkur öll Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Hvar er skýrslan um Arnarholt? Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Fólkið á landsbyggðinni lendir í sleggjunni Margrét Rós Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Höldum fast í auðjöfnuð Íslands Víðir Þór Rúnarsson skrifar Skoðun Fjárfesting í fólki Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Evran getur verið handan við hornið Kristján Reykjalín Vigfússon skrifar Skoðun Um vændi Drífa Snædal skrifar Skoðun Leikskólinn og þarfir barna og foreldra á árinu 2025 Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Hvernig hjálpargögnin komast (ekki) til Gasa Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Vestfirðir gullkista Íslands Gylfi Ólafsson skrifar Skoðun Iceland Airwaves – hjartsláttur íslenskrar tónlistar Einar Bárðarson skrifar Skoðun 3003 Elliði Vignisson skrifar Skoðun Lestin brunar, hraðar, hraðar Haukur Ásberg Hilmarsson skrifar Skoðun Segið það bara: Þetta var rangt – þá byrjar lækningin Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Loftslagsmál á tímamótum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Séreignarsparnaðarleiðin fest í sessi Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Hafa Íslendingar efni á að eiga ekki pening? Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Grundvallaratriði að auka lóðaframboð Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íbúðalánasjóður fjármagnaði ekki íbúðalán bankanna! Hallur Magnússon skrifar Skoðun Húsnæðisliðurinn í vísitölu neysluverðs Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Viljum við hagkerfi sem þjónar fólki og náttúru, eða fólk sem þjónar hagkerfinu? Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Skattaglufuflokkar hinna betur settu þykjast hafa uppgötvað alla hina Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þakklæti og árangur, uppbygging og samstarf Jóhanna Ýr Johannsdóttir skrifar Skoðun Hver vakir yfir þínum hagsmunum sem fasteignaeiganda? Ívar Halldórsson skrifar Skoðun Endurhæfing sem bjargar lífum – reynsla fólks hjá Hugarafli Auður Axelsdóttir,Grétar Björnsson skrifar Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn – Látum verkin tala Karl Gauti Hjaltason skrifar Sjá meira
Nú þegar verslunarmannahelgin hefur runnið sitt skeið tekur næsti kafli við, hin árlega skólasetning. Það skiptir engu hvort um sé að ræða leik-, grunn-, framhalds-, háskóla eða tónlistarnám, skólasetning er alltaf mjög hátíðleg stund þar sem nýtt skólaár hefst með öllum þeim ævintýrum og áskorunum sem bíða. Síðustu vikur hefur mikið verið rætt og ritað um menntakerfið okkar. Langir biðlistar í leiksskólana, mygluð húsnæði, námsmat, einkunnaverðbólga, samræmd próf, læsi, snjalltækin og samfélagsmiðlarnir, gervigreindin, PISA, tvítyngdu börnin og svona mætti áfram lengi telja. Menntakerfið okkar er ekki, og má ekki vera, það heilagt að ekki megi gagnrýna það eða ræða mögulegar úrbætur. En það er ekki allt á hliðinni hjá okkur. Gleymum ekki öllu því góða sem fyrir er og vel er gert. Það er stundum í eðli okkar að festast í neikvæða gírnum og gleyma að þakka fyrir það góða. Með þessari grein ætla ég alls ekki að fá mér sæti í þeim heita stól að tala fyrir hönd „allra“ foreldra eða „allra“ kennara, heldur slá fyrsta tóninn í farsælt samstarfi fyrir skólasetningu haustsins. Við erum nefnilega öll með sama markmið, að setja börnin í fyrsta sæti. Foreldrahlutverkið er ótrúlega magnað fyrirbæri. Þú færð þennan litla einstakling í hendurnar við fæðingu en því fylgja engar leiðbeiningar. BILLY bókahillan eða BESTÅ skáparnir frá IKEA gætu sennilega litið ögn öðruvísi út ef leiðbeiningarnar góðu fylgdu ekki með. Þess í stað þarft þú að kynnast barninu þínu og læra inná það sjálf/ur. Áður en þú veist af er ár liðið, tíminn flýgur. Að njóta þeirra forréttinda að fá að ala upp barn, fylgja því gegnum frumbernskuna og standa með því meðan það tekur stærstu skrefin í lífinu, er allt þess virði. Að ala upp barn í dag er langt frá því að vera auðvelt. Við lifum á tímum þar sem öfga-framboð á hlutum, vörum og afþreyingu eru alls staðar meðan við vitum ekki nákvæmlega hver eftirspurnin er. „Langar þig að horfa á línulega dagskrá í kvöld? Eða eigum við að finna þátt.. eða jafnvel bíómynd á Sjónvarpi Símans, Netflix, Hulu, Disney+, Amazon Prime eða eigum við frekar að spila?“. Skipulag og dagskrá dagsins er fljót að fyllast þegar morgunmatur er búinn, ef það gafst þá tækifæri til að borða morgunmat saman. Börnin fara í skóla, síðan á æfingar, ýmist íþróttir, tónlist eða annað, síðan þarf að leika við vinina og jafnvel afmæli en það má ekki gleyma að lesa heima svo við komum ekki illa út í lesfiminni. Við fullorðna fólkið þurfum að hugsa um krílin okkar en á sama tíma þurfum við líka að halda heimilinu hreinu, versla í matinn, sinna vinnunni okkar, komast í ræktina því það þarf að huga að heilsunni líka, rækta sambandið við maka, hitta fjölskyldu, vini og félaga til að missa ekki tengslin og loks er það síminn, tölvupóstarnir og eitt og eitt borð í Candy Crush. Svefninn rekur svo lestina. En foreldrar standa ekki einir. Kennarahlutverkið er álíka magnað (og klikkað) fyrirbæri. Þessa dagana sitja fjölmargir kennarar heima hjá sér og leiða hugann að nemendahópunum sem eru væntanlegir. Þessir kennarar eru ýmist að taka við nýjum hópum eða hitta gamla hópa aftur. Það skiptir í raun litlu máli því undirbúningurinn er alltaf eins: að halda eins vel utan um hvern og einn nemanda og mögulegt er. Og þar komum við aftur að IKEA leiðbeiningabókinni. Kennari þarf að kynnast hverjum einasta nemanda í hópnum sínum, kynnast styrkleikum og veikleikum, hvernig sé best að hvetja viðkomandi áfram og ná því mesta og besta fram. Þegar kennari hefur náð því hjá einum nemanda, þá tekur næsti við og næsti þangað til allur hópurinn er kortlagður. Og þá er komið að því að mynda góðan bekkjaranda. Þetta er ótrúlega mikil vinna, en hún er þess virði. Hún er mismikil eftir hópum, árgöngum og skólum en ég er fullviss um að langflestir kennarar leggja þetta á sig, því við erum að vinna með mikilvægustu auðlind landsins okkar, framtíðina. Kæru foreldrar, við erum saman í þessu. Samstarf heimilis og skóla er grundvöllur að farsælu námi barnanna okkar. Kennarar vilja sjá nemendur blómstra og standa sig, þess vegna erum við í þessu starfi. Saman erum við sterkari. Gangi ykkur vel í haust og farsælt komandi skólaár! Áfram æska landsins, áfram menntun, áfram samstarf og samstaða! Höfundur er faðir og umsjónarkennari í grunnskóla.
Skoðun Viljum við hagkerfi sem þjónar fólki og náttúru, eða fólk sem þjónar hagkerfinu? Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar
Skoðun Skattaglufuflokkar hinna betur settu þykjast hafa uppgötvað alla hina Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Endurhæfing sem bjargar lífum – reynsla fólks hjá Hugarafli Auður Axelsdóttir,Grétar Björnsson skrifar