Sjúklingar í lífshættu, fórnarlömb eigin þjáninga á biðstofu bráðamóttöku LSH G.Birgir Gunnlaugsson skrifar 20. mars 2024 12:31 Það eru 90 sjúklingar í 32 legurýmum og það bíða 23 á biðstofunni sagði örmagna hjúkrunarfræðingur innt nýverið eftir löngum biðtíma í agút tilfellum (2-3 klt). Þetta er ekki ástandið á bráðamótttöku spítala á stríðssvæði, heldur lýsing á ástandinu á einu bráðamótttöku íslendinga það er bráðamótttöku LSH í Fossvogi. Einu sinni var heilbrigðiskerfið okkar með þeim fremstu í heimi en rís varla undir nafni lengur sem slíkt. 4-6 vikna biðtími eftir tíma á heilsugæslu, 4-6 mánaða bið eftir tíma hjá sérfræðingi svo er það bráðamótttakan, þar bíður fólk 5-6 klt eftir læknisskoðun oftar en ekki sárþjáð og í lífshættu. Ástandið er verra ef þú ert eldri borgari, þá má viðkomandi bara bíða, það gerist ekkert og reiði aðstandenda magnast með hverjum klukkutímanum sem líður. Höfundur hefur verið því miður stórnotandi þessarrar þjónustu síðustu 5 árin og séð og upplifað bæði gott en líka það hræðilega og sorglega þegar ástandið fer úr böndunum. Ástandið hefur versnað ár frá ári og versnar enn. Á bráðamóttöku LSH var tekið við greindu agút hjartatilfelli frá sjúkrabíl (læknavakt) nýlega, og viðkomandi settur á ganginn fyrir framan agút stofurnar. Ekki settur í mónitor, ekki mæld lífsmörk við komu en hjartalínurit og blóðprufa tekið 50 minútum síðar. Hinum megin á ganginum var tóm agút stofa með öllum nauðsynlegum tækjum. Eftir 2klt gekk sjúklingurinn út með þeim orðum að hann gæti allt eins drepist hjálparlaust heima hjá sér eins og gera það sama á bráðamóttökunni. Sama bráðamóttaka sendi annan bráðveikan sjúkling heim nýlega bara til að fá hann aftur í sjúkrabíl 2 dögum seinna enn veikari og að sögn lækna mátti ekki tæpara standa að viðkomandi missti líf sitt. Starfsfólk er upp til hópa ekkert nema yndisheitin og viljinn til betri verka er afar ríkur en þvi miður ekki getan, annaðhvort vegna „kerfisins“ eða slæmrar stjórnunnar. Svona sögur gerast oft á dag og fórnarlömbin eru orðin allt of mörg og á eftir að fjölga. Sjúklingur sem leitar á bráðamóttöku LSH er að leita eftir læknisþjónustu, greiningu og skýringu á vanlíðan eða hjálp við afleiðingar af slysi. Hann er ekki að leita að plássi, sérstöku legurými eða þægilegu rúmi. Á LSH þarf viðkomandi að komast í gegnum hurðina alræmdu á bráðamóttökunni til að fá viðtal við lækni, þangað til er hann fórnarlamb eigin þjáninga á biðstofunni. Læknar á bráðamóttöku LSH virðast bara geta skoðað sjúklinga á göngunum fyrir innan þessa hurð, hæfni þeirra og kunnátta nær ekki fram fyrir hurðina það er á biðstofuna þar sem nota bene nóg pláss. Einhver myndi halda að það mætti spara heilmikið stúss ef greining á alvarleika tilfellis færi fram við komu sjúklings og honum beint strax í réttan farveg. Þannig mætti ætla að u.þ.b 30% tilfella fengi strax tilvísun á Læknavaktina eða næstu heilsugæslustöð. Það sama gerist nefnilega á Læknavaktinni og heilsugæslustöðinni, agút tilfellum er vísað strax á bráðamóttökuna. Forstjóri LSH hefur nýverið hampað sjálfum sér fyrir rekstur LSH, hann sé réttum megin við núllið. Ef ofangreind lýsing á ástandi móttöku sjúklinga á LSH er tekin með í reikninginn ætti að vera ljóst að LSH ræður ekki lengur við þetta verkefni og hefur ekki í nokkurn tíma. Ríkið hefur margsannað að það er ekki hæft til að reka spítalaþjónustu á Íslandi og færi betur að bjóða þennan rekstur út til einkaaðila, þar sem einhver ber ábyrgð og metnaður er lagður í að veita sjúklingum sem besta þjónustu. Bráðadeildir mættu vera mun fleiri á landinu, t.d. mættu ábyggilega vera 3-5 á höfuðborgarsvæðinu. Ríkið verður að leigja/byggja húsnæði undir fráflæði spítalaþjónustunnar þannig að helmingur sjúkrarýma séu ekki upptekin við eftirmeðferð sem mætti fara fram við aðrar aðstæður. Einhverstaðar hljóta að vera til lausnir, einhverstaðar hlýtur að vera fólk með tilfinningar og ábyrgðakennd til að taka á þessum vanda strax. Við verðum að leita lausna á þessu ófremdarástandi, það sem hefur ekki virkað síðustu 30 árin mun heldur ekki virka næstu 30 ár. Í Englandi er greint á milli slysa og annarra tilfella og eru fórnarlömb slysa meðhöndluð á sérdeildum enda oftast um opin sár að ræða eða beinbrot þar sem um auðgreindari vandamál er að ræða og þurfa öll einhverskonar meðhöndlun þar sem sjúklingur getur i mörgum tilfellum farið heim í kjölfarið. Sérstakar Plástradeildir eru til staðar og líka Brotadeildir en eins og áður segir eru þetta yfirleitt afar auðgreinanleg tilfelli sem sjaldnast þurfa langa aðkomu læknis. Halló... er einhver einversstaðar með viti þarna uppi? Höfundur er hugbúnaðarsérfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Landspítalinn Mest lesið Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Halldór 23.8.2025 Halldór Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Það eru 90 sjúklingar í 32 legurýmum og það bíða 23 á biðstofunni sagði örmagna hjúkrunarfræðingur innt nýverið eftir löngum biðtíma í agút tilfellum (2-3 klt). Þetta er ekki ástandið á bráðamótttöku spítala á stríðssvæði, heldur lýsing á ástandinu á einu bráðamótttöku íslendinga það er bráðamótttöku LSH í Fossvogi. Einu sinni var heilbrigðiskerfið okkar með þeim fremstu í heimi en rís varla undir nafni lengur sem slíkt. 4-6 vikna biðtími eftir tíma á heilsugæslu, 4-6 mánaða bið eftir tíma hjá sérfræðingi svo er það bráðamótttakan, þar bíður fólk 5-6 klt eftir læknisskoðun oftar en ekki sárþjáð og í lífshættu. Ástandið er verra ef þú ert eldri borgari, þá má viðkomandi bara bíða, það gerist ekkert og reiði aðstandenda magnast með hverjum klukkutímanum sem líður. Höfundur hefur verið því miður stórnotandi þessarrar þjónustu síðustu 5 árin og séð og upplifað bæði gott en líka það hræðilega og sorglega þegar ástandið fer úr böndunum. Ástandið hefur versnað ár frá ári og versnar enn. Á bráðamóttöku LSH var tekið við greindu agút hjartatilfelli frá sjúkrabíl (læknavakt) nýlega, og viðkomandi settur á ganginn fyrir framan agút stofurnar. Ekki settur í mónitor, ekki mæld lífsmörk við komu en hjartalínurit og blóðprufa tekið 50 minútum síðar. Hinum megin á ganginum var tóm agút stofa með öllum nauðsynlegum tækjum. Eftir 2klt gekk sjúklingurinn út með þeim orðum að hann gæti allt eins drepist hjálparlaust heima hjá sér eins og gera það sama á bráðamóttökunni. Sama bráðamóttaka sendi annan bráðveikan sjúkling heim nýlega bara til að fá hann aftur í sjúkrabíl 2 dögum seinna enn veikari og að sögn lækna mátti ekki tæpara standa að viðkomandi missti líf sitt. Starfsfólk er upp til hópa ekkert nema yndisheitin og viljinn til betri verka er afar ríkur en þvi miður ekki getan, annaðhvort vegna „kerfisins“ eða slæmrar stjórnunnar. Svona sögur gerast oft á dag og fórnarlömbin eru orðin allt of mörg og á eftir að fjölga. Sjúklingur sem leitar á bráðamóttöku LSH er að leita eftir læknisþjónustu, greiningu og skýringu á vanlíðan eða hjálp við afleiðingar af slysi. Hann er ekki að leita að plássi, sérstöku legurými eða þægilegu rúmi. Á LSH þarf viðkomandi að komast í gegnum hurðina alræmdu á bráðamóttökunni til að fá viðtal við lækni, þangað til er hann fórnarlamb eigin þjáninga á biðstofunni. Læknar á bráðamóttöku LSH virðast bara geta skoðað sjúklinga á göngunum fyrir innan þessa hurð, hæfni þeirra og kunnátta nær ekki fram fyrir hurðina það er á biðstofuna þar sem nota bene nóg pláss. Einhver myndi halda að það mætti spara heilmikið stúss ef greining á alvarleika tilfellis færi fram við komu sjúklings og honum beint strax í réttan farveg. Þannig mætti ætla að u.þ.b 30% tilfella fengi strax tilvísun á Læknavaktina eða næstu heilsugæslustöð. Það sama gerist nefnilega á Læknavaktinni og heilsugæslustöðinni, agút tilfellum er vísað strax á bráðamóttökuna. Forstjóri LSH hefur nýverið hampað sjálfum sér fyrir rekstur LSH, hann sé réttum megin við núllið. Ef ofangreind lýsing á ástandi móttöku sjúklinga á LSH er tekin með í reikninginn ætti að vera ljóst að LSH ræður ekki lengur við þetta verkefni og hefur ekki í nokkurn tíma. Ríkið hefur margsannað að það er ekki hæft til að reka spítalaþjónustu á Íslandi og færi betur að bjóða þennan rekstur út til einkaaðila, þar sem einhver ber ábyrgð og metnaður er lagður í að veita sjúklingum sem besta þjónustu. Bráðadeildir mættu vera mun fleiri á landinu, t.d. mættu ábyggilega vera 3-5 á höfuðborgarsvæðinu. Ríkið verður að leigja/byggja húsnæði undir fráflæði spítalaþjónustunnar þannig að helmingur sjúkrarýma séu ekki upptekin við eftirmeðferð sem mætti fara fram við aðrar aðstæður. Einhverstaðar hljóta að vera til lausnir, einhverstaðar hlýtur að vera fólk með tilfinningar og ábyrgðakennd til að taka á þessum vanda strax. Við verðum að leita lausna á þessu ófremdarástandi, það sem hefur ekki virkað síðustu 30 árin mun heldur ekki virka næstu 30 ár. Í Englandi er greint á milli slysa og annarra tilfella og eru fórnarlömb slysa meðhöndluð á sérdeildum enda oftast um opin sár að ræða eða beinbrot þar sem um auðgreindari vandamál er að ræða og þurfa öll einhverskonar meðhöndlun þar sem sjúklingur getur i mörgum tilfellum farið heim í kjölfarið. Sérstakar Plástradeildir eru til staðar og líka Brotadeildir en eins og áður segir eru þetta yfirleitt afar auðgreinanleg tilfelli sem sjaldnast þurfa langa aðkomu læknis. Halló... er einhver einversstaðar með viti þarna uppi? Höfundur er hugbúnaðarsérfræðingur.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar