Kópavogur setur hagsmuni leikskólabarna í fyrsta sæti Hrund Traustadóttir skrifar 19. ágúst 2023 15:30 Umræða um leikskólamál í Kópavogi hefur verið hávær undanfarnar vikur. Sumt fólk steytir rafrænum hnefum og segir Kópavogsbæ ráðast að veikasta hlekknum fátæka fólkinu. Aðrir tala um jafnrétti og afturför þar um, meðan aðrir fagna þessum aðgerðum þar sem þau telja leikskólagjöld hafa verið of lág til að hægt sé að halda uppi faglegu skólastarfi. Kópavogsbær hefur einfaldlega farið í greiningarvinnu á málinu og það er ekki farið í þessar breytingar nema að vel athuguðu máli frá öllum hliðum. Haft var víðtækt samráð við starfsfólk og stjórnendur leikskóla bæjarins, Félag leikskólakennara, Félag stjórnenda í leikskólum, Starfsmannafélag Kópavogs, foreldra, og aðra hagaðila. Samráðið leiddi í ljós skýrt ákall um bættar starfsaðstæður í leikskólum. Leikskólastarfsfólk er að niðurlotum komið og hverfur í umvörpum í veikindaleyfi sökum álags og það er svo löngu tímabært að gripið sé til aðgerða. Þarna er Kópavogsbær einfaldlega að gera einmitt það og svarar ákallinu. Börn á leikskólaaldri eiga ekki að þurfa að vera í 8-9 tíma á dag í öllu áreitinu sem er að buga fullorðna fólkið.Ég tek það fram að ég er ekki að skrifa þessa grein út frá pólitísku sjónarhorni, heldur út frá faglegri reynslu og þekkingu minni. Mér persónulega gæti ekki verið meira sama hvaða stjórnmálaflokkur stendur fyrir því að þetta hugaða skref sé tekið en tilfinningin er sannarlega góð að loksins, loksins séu tekin skref sem eiga að bæta vinnuumhverfi starfsfólks leikskóla og þá ekki síður barna í leikskólum en bættar starfsaðstæður koma til með að skila sér lóðbeint í betri líðan þeirra í skólaumhverfinu. Samkvæmt þessum breytingum fær sambúðarfólk með mánaðartekjur undir 980.000 kr 40% afslátt og eru þá að borga 33.869 kr á mánuði (áður 38.126 kr) sem er raunveruleg lækkun fyrir þann hóp. Nú er ég að tala um 8 klst á dag, verðið er að sjálfsögðu breytilegt eftir tímafjölda. Einstæðir foreldrar með tekjur undir 750.000 fá sama afslátt. Það má kannski taka það fram að eitt leikskólapláss kostar sveitarfélagið um 350.000 kr á mánuði eða 4.200.000 á ári. Það má líka hafa í huga að ef leikskólagjöld hefðu fylgt vísitölu og verðbólgu væri plássið á ca 95.000 kr á mánuði í dag. Heimili sambúðarfólks sem eru með yfir 980.000 kr í mánaðartekjur falla ekki undir viðmiðunarmörk fyrir afslátt af leikskólagjöldum samkvæmt þessum breytingum. Sama á við um einstæða foreldra með mánaðartekjur yfir 750.000 kr. Þau heimili eru þá að borga leikskólagjöld miðað við 8 klst á dag, 49.474 kr á mánuði. Systkinaafsláttur er 30%, 100% með þriðja barni. Einstæðir foreldrar halda sínum 30% afslætti til áramóta. Til samanburðar eru foreldrar í Kópavogi að borga a.m.k. 50.000 kr á mánuði hjá dagforeldrum eftir að Kópavogsbær hefur greitt niður 107.000 krónur af því gjaldi. Flest leikskólabörn hafa verið hjá dagforeldrum áður en þau hefja leikskólanám, þrátt fyrir allar fátæktargildrur sem hækkuð leikskólagjöldin eiga nú að vera að kalla yfir fólk samkvæmt gagnrýnisröddum. Ég sem leikskólakennari lít aðeins bjartari augum fram á við þegar ég sé að raunveruleg skref eru tekin til að bæta starfsaðstæður kennara og nemenda. Það er verið að hlusta á raddir fagfólks og sérfræðinga en rannsóknir sýna fram á neikvæða þróun og þegar fram í sækir er hætt við að viðeigum eftir að að glíma við samfélagsleg vandamál sem fylgja tengslavanda. Raunveruleikinn er nefnilega sá að börn eru fast að 8 klst á dag í leikskólanum sínum að meðaltali. Fólk í fæðingarorlofi lengir jafnvel vistunartíma eldra barns í leikskóla í stað þess að stytta vistunartímann í fæðingarorlofinu og efla tengsl sín við leikskólabarnið. Í vangaveltum Önnu Magneu Hreinsdóttur frá árinu 2019 um skýrslu Eurydice, samstarfsvettvangs Evrópuþjóða á sviði menntamála, kemur fram að dvalartími barna á Íslandi er vel yfir meðaltali samanborið við önnur lönd í Evrópu. Á Íslandi dvelja börn að meðaltali í 37,5 tíma á viku en í öðrum löndum Evrópu í 28 tíma. Hvað er það í íslensku samfélagi sem veldur því að okkar börn virðast þurfa lengri skóladag en börn nágrannaþjóðanna? Núna sé ég fram á að þau sem hafi tækifæri til komi til með að stytta vistun í sex klukkustundir og þau sem þurfa átta klukkustundir eru þá í örlítið rólegra og vænlegra umhverfi seinni part dags. Við þurfum sem samfélag að fara að taka höndum saman í þágu barna og sameinast um að breyta þessu þjóðfélagsmynstri þar sem það er orðið norm að báðir foreldrar vinni 8 tíma á dag og þar af leiðandi börnin einnig. Ég átta mig á því að þarna er ýtt á viðkvæman jafnréttisblett en erum við ekki komin lengra en það í jafnréttisbaráttunni að það væri eingöngu móðirin sem kæmi til með að minnka við sig vinnu? Ábyrgð ríkis, sveitarfélaga og atvinnulífs til að styðja við barnafjölskyldur er gífurleg. Aukinn sveigjanleiki í umhverfi barnafjölskyldna er til lengri tíma raunveruleg hagsæld samfélagsins. Gleymum því ekki að þetta er í okkar höndum sem samfélags, veljum að bjóða foreldrum upp á vænlega kosti þar sem börnin eru sett í forgang. Kópavogur er núna að taka risastórt skref til að sporna við þessari þróun síðastliðinna ára að það þyki eðlilegt og sjálfsagt fyrir barn á leikskólaaldri að vera í allt of krefjandi umhverfi í allt of margar klukkustundir á dag. Ef starfsfólkið er í umvörpum að sligast undan álagi meðal annars vegna áreitis og hávaða getum við ekki boðið börnum á leikskólaaldri upp á slíkar aðstæður í 8-9 klukkustundir á dag. Þetta er ekki sagt til að valda samviskubiti hjá foreldrum. Við verðum að geta rætt hvað er barni fyrir bestu án þess að hræðast samviskubitið. Það er ekkert hlutverk jafn mikilvægt í lífinu og foreldrahlutverkið og því rík ástæða til að taka til greina ábendingar frá fagfólki, hversu óþægilega sem þær kunna að hljóma. Það fylgir því ábyrgð að eignast barn og um leið og það þarf þorp til að ala upp barn má ekki gleyma því að foreldri er alltaf mikilvægasti umönnunaraðili þess. Í stóra samhenginu er þetta stuttur tími sem um er að ræða en um leið sá mikilvægasti í þroska barnsins. Sæunn Kjartansdóttir sálgreinir talar um í bók sinni “Árin sem enginn man” (2009) mikilvægi fyrstu tengsla barns, sem leggja grunn að öðrum tengslum og sjálfsmynd barnsins ævina á enda. Við þurfum því að tryggja barni nálægð við foreldra sína sem veita því öryggi. Sæunn talar einnig um að starfsfólk leikskóla, þar sem nýliðun er ör þarf að deila athygli sinni á fjölda barna og hætt er við að tilfinningalega tengingu skorti. Þá verður til tómarúm í lífi barns sem erfitt getur reynst að fylla upp í, hversu viljugt og samviskusamt sem leikskólastarfsfólkið er gagnvart barninu. Ég er þakklát og stolt af Kópavogi að þora að taka þetta þarfa og tímabæra framfaraskref með hagsmuni barna sveitarfélagsins að leiðarljósi. Höfundur er leikskólakennari og deildarstjóri á Heilsuleikskólanum Urðarhól. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kópavogur Leikskólar Skóla - og menntamál Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Sjá meira
Umræða um leikskólamál í Kópavogi hefur verið hávær undanfarnar vikur. Sumt fólk steytir rafrænum hnefum og segir Kópavogsbæ ráðast að veikasta hlekknum fátæka fólkinu. Aðrir tala um jafnrétti og afturför þar um, meðan aðrir fagna þessum aðgerðum þar sem þau telja leikskólagjöld hafa verið of lág til að hægt sé að halda uppi faglegu skólastarfi. Kópavogsbær hefur einfaldlega farið í greiningarvinnu á málinu og það er ekki farið í þessar breytingar nema að vel athuguðu máli frá öllum hliðum. Haft var víðtækt samráð við starfsfólk og stjórnendur leikskóla bæjarins, Félag leikskólakennara, Félag stjórnenda í leikskólum, Starfsmannafélag Kópavogs, foreldra, og aðra hagaðila. Samráðið leiddi í ljós skýrt ákall um bættar starfsaðstæður í leikskólum. Leikskólastarfsfólk er að niðurlotum komið og hverfur í umvörpum í veikindaleyfi sökum álags og það er svo löngu tímabært að gripið sé til aðgerða. Þarna er Kópavogsbær einfaldlega að gera einmitt það og svarar ákallinu. Börn á leikskólaaldri eiga ekki að þurfa að vera í 8-9 tíma á dag í öllu áreitinu sem er að buga fullorðna fólkið.Ég tek það fram að ég er ekki að skrifa þessa grein út frá pólitísku sjónarhorni, heldur út frá faglegri reynslu og þekkingu minni. Mér persónulega gæti ekki verið meira sama hvaða stjórnmálaflokkur stendur fyrir því að þetta hugaða skref sé tekið en tilfinningin er sannarlega góð að loksins, loksins séu tekin skref sem eiga að bæta vinnuumhverfi starfsfólks leikskóla og þá ekki síður barna í leikskólum en bættar starfsaðstæður koma til með að skila sér lóðbeint í betri líðan þeirra í skólaumhverfinu. Samkvæmt þessum breytingum fær sambúðarfólk með mánaðartekjur undir 980.000 kr 40% afslátt og eru þá að borga 33.869 kr á mánuði (áður 38.126 kr) sem er raunveruleg lækkun fyrir þann hóp. Nú er ég að tala um 8 klst á dag, verðið er að sjálfsögðu breytilegt eftir tímafjölda. Einstæðir foreldrar með tekjur undir 750.000 fá sama afslátt. Það má kannski taka það fram að eitt leikskólapláss kostar sveitarfélagið um 350.000 kr á mánuði eða 4.200.000 á ári. Það má líka hafa í huga að ef leikskólagjöld hefðu fylgt vísitölu og verðbólgu væri plássið á ca 95.000 kr á mánuði í dag. Heimili sambúðarfólks sem eru með yfir 980.000 kr í mánaðartekjur falla ekki undir viðmiðunarmörk fyrir afslátt af leikskólagjöldum samkvæmt þessum breytingum. Sama á við um einstæða foreldra með mánaðartekjur yfir 750.000 kr. Þau heimili eru þá að borga leikskólagjöld miðað við 8 klst á dag, 49.474 kr á mánuði. Systkinaafsláttur er 30%, 100% með þriðja barni. Einstæðir foreldrar halda sínum 30% afslætti til áramóta. Til samanburðar eru foreldrar í Kópavogi að borga a.m.k. 50.000 kr á mánuði hjá dagforeldrum eftir að Kópavogsbær hefur greitt niður 107.000 krónur af því gjaldi. Flest leikskólabörn hafa verið hjá dagforeldrum áður en þau hefja leikskólanám, þrátt fyrir allar fátæktargildrur sem hækkuð leikskólagjöldin eiga nú að vera að kalla yfir fólk samkvæmt gagnrýnisröddum. Ég sem leikskólakennari lít aðeins bjartari augum fram á við þegar ég sé að raunveruleg skref eru tekin til að bæta starfsaðstæður kennara og nemenda. Það er verið að hlusta á raddir fagfólks og sérfræðinga en rannsóknir sýna fram á neikvæða þróun og þegar fram í sækir er hætt við að viðeigum eftir að að glíma við samfélagsleg vandamál sem fylgja tengslavanda. Raunveruleikinn er nefnilega sá að börn eru fast að 8 klst á dag í leikskólanum sínum að meðaltali. Fólk í fæðingarorlofi lengir jafnvel vistunartíma eldra barns í leikskóla í stað þess að stytta vistunartímann í fæðingarorlofinu og efla tengsl sín við leikskólabarnið. Í vangaveltum Önnu Magneu Hreinsdóttur frá árinu 2019 um skýrslu Eurydice, samstarfsvettvangs Evrópuþjóða á sviði menntamála, kemur fram að dvalartími barna á Íslandi er vel yfir meðaltali samanborið við önnur lönd í Evrópu. Á Íslandi dvelja börn að meðaltali í 37,5 tíma á viku en í öðrum löndum Evrópu í 28 tíma. Hvað er það í íslensku samfélagi sem veldur því að okkar börn virðast þurfa lengri skóladag en börn nágrannaþjóðanna? Núna sé ég fram á að þau sem hafi tækifæri til komi til með að stytta vistun í sex klukkustundir og þau sem þurfa átta klukkustundir eru þá í örlítið rólegra og vænlegra umhverfi seinni part dags. Við þurfum sem samfélag að fara að taka höndum saman í þágu barna og sameinast um að breyta þessu þjóðfélagsmynstri þar sem það er orðið norm að báðir foreldrar vinni 8 tíma á dag og þar af leiðandi börnin einnig. Ég átta mig á því að þarna er ýtt á viðkvæman jafnréttisblett en erum við ekki komin lengra en það í jafnréttisbaráttunni að það væri eingöngu móðirin sem kæmi til með að minnka við sig vinnu? Ábyrgð ríkis, sveitarfélaga og atvinnulífs til að styðja við barnafjölskyldur er gífurleg. Aukinn sveigjanleiki í umhverfi barnafjölskyldna er til lengri tíma raunveruleg hagsæld samfélagsins. Gleymum því ekki að þetta er í okkar höndum sem samfélags, veljum að bjóða foreldrum upp á vænlega kosti þar sem börnin eru sett í forgang. Kópavogur er núna að taka risastórt skref til að sporna við þessari þróun síðastliðinna ára að það þyki eðlilegt og sjálfsagt fyrir barn á leikskólaaldri að vera í allt of krefjandi umhverfi í allt of margar klukkustundir á dag. Ef starfsfólkið er í umvörpum að sligast undan álagi meðal annars vegna áreitis og hávaða getum við ekki boðið börnum á leikskólaaldri upp á slíkar aðstæður í 8-9 klukkustundir á dag. Þetta er ekki sagt til að valda samviskubiti hjá foreldrum. Við verðum að geta rætt hvað er barni fyrir bestu án þess að hræðast samviskubitið. Það er ekkert hlutverk jafn mikilvægt í lífinu og foreldrahlutverkið og því rík ástæða til að taka til greina ábendingar frá fagfólki, hversu óþægilega sem þær kunna að hljóma. Það fylgir því ábyrgð að eignast barn og um leið og það þarf þorp til að ala upp barn má ekki gleyma því að foreldri er alltaf mikilvægasti umönnunaraðili þess. Í stóra samhenginu er þetta stuttur tími sem um er að ræða en um leið sá mikilvægasti í þroska barnsins. Sæunn Kjartansdóttir sálgreinir talar um í bók sinni “Árin sem enginn man” (2009) mikilvægi fyrstu tengsla barns, sem leggja grunn að öðrum tengslum og sjálfsmynd barnsins ævina á enda. Við þurfum því að tryggja barni nálægð við foreldra sína sem veita því öryggi. Sæunn talar einnig um að starfsfólk leikskóla, þar sem nýliðun er ör þarf að deila athygli sinni á fjölda barna og hætt er við að tilfinningalega tengingu skorti. Þá verður til tómarúm í lífi barns sem erfitt getur reynst að fylla upp í, hversu viljugt og samviskusamt sem leikskólastarfsfólkið er gagnvart barninu. Ég er þakklát og stolt af Kópavogi að þora að taka þetta þarfa og tímabæra framfaraskref með hagsmuni barna sveitarfélagsins að leiðarljósi. Höfundur er leikskólakennari og deildarstjóri á Heilsuleikskólanum Urðarhól.
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar