Þú ert það sem þú upplifir: Opið bréf til lubbamenna og lúðulaka í Múlaþingi Birgir Dýrfjörð skrifar 26. mars 2023 08:00 „Sjálf og sjálfsmynd eru hugtök sem vísa til reynslu okkar og tilfinninga í okkar eigin garð.“ Sumir sálfræðingar orða þetta þannig að sjálfsmynd okkar ákvarði hegðun okkar. Við erum það sem við upplifum.“ (Sálfræðibókin. Mál og menning. Bls. 456.) Þessi speki er sosum ekkert ný. Stephan G. Stephansson, orti: Þótt þú langförull legðir sérhvert land undir fót, bera hugur og hjarta samt þíns heimalands mót, Í fjölnota átthagavísu segir: Engu skiftir að ég fer, eða hvar mig niður ber. Siglufjörður alltaf er, einhvern veginn inni í mér. Vísan er sögð fjölnota því í stað Siglufjörður getur verið Seyðisfjörður eða hvaða átthagi sem er. Að mati Carl Rogers, sálfræðings „er það öllu fólki nauðsynlegt að hafa tilfinningu fyrir sjálfu sér sem einni heild.“ ( Sálfr.b. M&M bl.s. 459) Á fimmta glasi eða svo sungu Íslendingar í Svíþjóð átthaga vísuna hér að ofan undir laginu „Sigga litla systir mín“. Þeir sungu þá: „Gamla Ísland alltaf er einhvern vegin inni í mér.“ Þeir upplifðu sig íslenska heild. Seyðfirðingar 18. desember 2020 urðu þær náttúruhamfarir í Seyðisfirði, að brún neðri botna, ofan við Múlafossinn brast fram, og ægileg aurskriða hvolfdist yfir bæinn. Skriðan eirði engu. Altjón varð á 13 húsum. Fyrir íbúa bæjarins var þessi skelfing þó annað og meira en efnhagslegt tjón. Þegar ógnin straujaði yfir Búðareyrina hurfu 4 hús, sem voru alfriðuð vegna aldurs. Frá æsku til elliára voru þessi hús upplifun og hluti af þeirri tifinningu að vera Seyðfirðingur. „Þú ert það sem þú upplifir,“ segir í sálfræðinni. Lifandi minningin um horfin hús og annað, sem skriðan eyddi, hún eykur sorg Seyðfirðinga. Hún er líkamlega sár eins og kökkur í brjóstinu. Og gamlir Seyðfirðingar finna alltaf fjörðinn sinn og bæinn „Einhvern veginn inni í sér“ Öryggisleysi og kvíði Skelfingin sem fylgdi þessum hamförum var meira en sú, að horfa eftir heimilum sínum og eignum hverfa í leðjuna. Enginn gat svarað þeirri spurningu hvort hættan væri yfirstaðinn. Hvort fleiri skriður féllu. Óttinn og kvíðinn var viðvarandi, og hann er enn til staðar, og setur mark sitt á líf íbúanna. Þurfa þeir aftur að una því að vera fluttir úr bænum. Þurfa þeir aftur að yfirgefa heimili sín og eignir. Þurfa þeir aftur að lifa það að missa aleiguna. Þurfa þeir áfram að óttast um líf sitt? Það er mikið álag á andlega líðan Seyðfirðinga að burðast með slíkar spurningar. 80 % íbúanna niðurlægðir í þágu Norskra auðmanna Til viðbótar við álag af öryggisleysi þurfa Seyðfirðingar, að lifa við það nú, að verjast árás norskra auðmanna og handbendum þeirra í bæjarstjórn Múlaþings. Bæjarstjórnin valtaði yfir vilja 80% íbúa Seyðisfjarðar, og svipti þá í reynd sjálfsforræði sínu. Kannski finna Seyðfirðingar nú ríkari þörf en nokkurn tíma áður, að verja það, sem þeim er kærast, að verja undurfagra náttúru Seyðisfjarðar, og koma í veg fyrir, að hún verði afskræmd af mannavöldum, - til viðbótar við afskræmingu skriðufallanna Norskir auðmenn og austfirðsk handbendi þeirra vilja dreifa þrem firnalöngum seríum af flotkvíum til laxeldis í endilangan Seyðisfjörð. 80% íbúanna vilja ekki þessi mannvirki í fjörðinn sinn. Sveitarstjórnarfulltrúar frá Djúpavogi og Héraði leyfa ekki að Seyðfirðingar fái að hafa vit fyrir sér sjálfir. Þeir kusu að svipta þá sjálfsforræði sínu með atkvæðagreiðslu, sem fór þvert gegn vilja 80% íbúanna. Í undrun spyr maður, er þessu fólki í sveitarstjórninni sjálfrátt. Eða handbendi annarra? Það hikar ekki við að svipta Seyðfirðinga sjálfsforræði sínu. Dýrmætasta rétti hverrar manneskju.Dýrmætasta rétti mannlegra samskifta. Einstaklinga, sveitarfélaga og þjóða. Ég er sannfærður um að þessi framkoma fulltrúa í bæjarstjórn Múlaþings er í andstöðu við skoðun almennings á Austfjörðum um sómasamleg samskipti fólks. Ég bið sveitarstjórnina að endurskoða atkvæðagreiðsluna, um að svipta Seyðfirðinga sjálfsákvörðunarrétti og afsanna þá um leið dónaleg gífuryrði mín í yfirskriftinni á þessari grein. Höfundur er rafvirkjameistari. Skýringar: Lubbamenni, merkir m.a. ódrenglyndur maður. Lúðulaki, merkir m.a. ræfill. Handbendi, merkir m.a. viljalaus undirlægja. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Lax Sjókvíaeldi Aurskriður á Seyðisfirði Birgir Dýrfjörð Mest lesið Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn – Látum verkin tala Karl Gauti Hjaltason skrifar Skoðun Lánið löglega Breki Karlsson skrifar Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Að taka á móti börnum á forsendum þeirra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Sjá meira
„Sjálf og sjálfsmynd eru hugtök sem vísa til reynslu okkar og tilfinninga í okkar eigin garð.“ Sumir sálfræðingar orða þetta þannig að sjálfsmynd okkar ákvarði hegðun okkar. Við erum það sem við upplifum.“ (Sálfræðibókin. Mál og menning. Bls. 456.) Þessi speki er sosum ekkert ný. Stephan G. Stephansson, orti: Þótt þú langförull legðir sérhvert land undir fót, bera hugur og hjarta samt þíns heimalands mót, Í fjölnota átthagavísu segir: Engu skiftir að ég fer, eða hvar mig niður ber. Siglufjörður alltaf er, einhvern veginn inni í mér. Vísan er sögð fjölnota því í stað Siglufjörður getur verið Seyðisfjörður eða hvaða átthagi sem er. Að mati Carl Rogers, sálfræðings „er það öllu fólki nauðsynlegt að hafa tilfinningu fyrir sjálfu sér sem einni heild.“ ( Sálfr.b. M&M bl.s. 459) Á fimmta glasi eða svo sungu Íslendingar í Svíþjóð átthaga vísuna hér að ofan undir laginu „Sigga litla systir mín“. Þeir sungu þá: „Gamla Ísland alltaf er einhvern vegin inni í mér.“ Þeir upplifðu sig íslenska heild. Seyðfirðingar 18. desember 2020 urðu þær náttúruhamfarir í Seyðisfirði, að brún neðri botna, ofan við Múlafossinn brast fram, og ægileg aurskriða hvolfdist yfir bæinn. Skriðan eirði engu. Altjón varð á 13 húsum. Fyrir íbúa bæjarins var þessi skelfing þó annað og meira en efnhagslegt tjón. Þegar ógnin straujaði yfir Búðareyrina hurfu 4 hús, sem voru alfriðuð vegna aldurs. Frá æsku til elliára voru þessi hús upplifun og hluti af þeirri tifinningu að vera Seyðfirðingur. „Þú ert það sem þú upplifir,“ segir í sálfræðinni. Lifandi minningin um horfin hús og annað, sem skriðan eyddi, hún eykur sorg Seyðfirðinga. Hún er líkamlega sár eins og kökkur í brjóstinu. Og gamlir Seyðfirðingar finna alltaf fjörðinn sinn og bæinn „Einhvern veginn inni í sér“ Öryggisleysi og kvíði Skelfingin sem fylgdi þessum hamförum var meira en sú, að horfa eftir heimilum sínum og eignum hverfa í leðjuna. Enginn gat svarað þeirri spurningu hvort hættan væri yfirstaðinn. Hvort fleiri skriður féllu. Óttinn og kvíðinn var viðvarandi, og hann er enn til staðar, og setur mark sitt á líf íbúanna. Þurfa þeir aftur að una því að vera fluttir úr bænum. Þurfa þeir aftur að yfirgefa heimili sín og eignir. Þurfa þeir aftur að lifa það að missa aleiguna. Þurfa þeir áfram að óttast um líf sitt? Það er mikið álag á andlega líðan Seyðfirðinga að burðast með slíkar spurningar. 80 % íbúanna niðurlægðir í þágu Norskra auðmanna Til viðbótar við álag af öryggisleysi þurfa Seyðfirðingar, að lifa við það nú, að verjast árás norskra auðmanna og handbendum þeirra í bæjarstjórn Múlaþings. Bæjarstjórnin valtaði yfir vilja 80% íbúa Seyðisfjarðar, og svipti þá í reynd sjálfsforræði sínu. Kannski finna Seyðfirðingar nú ríkari þörf en nokkurn tíma áður, að verja það, sem þeim er kærast, að verja undurfagra náttúru Seyðisfjarðar, og koma í veg fyrir, að hún verði afskræmd af mannavöldum, - til viðbótar við afskræmingu skriðufallanna Norskir auðmenn og austfirðsk handbendi þeirra vilja dreifa þrem firnalöngum seríum af flotkvíum til laxeldis í endilangan Seyðisfjörð. 80% íbúanna vilja ekki þessi mannvirki í fjörðinn sinn. Sveitarstjórnarfulltrúar frá Djúpavogi og Héraði leyfa ekki að Seyðfirðingar fái að hafa vit fyrir sér sjálfir. Þeir kusu að svipta þá sjálfsforræði sínu með atkvæðagreiðslu, sem fór þvert gegn vilja 80% íbúanna. Í undrun spyr maður, er þessu fólki í sveitarstjórninni sjálfrátt. Eða handbendi annarra? Það hikar ekki við að svipta Seyðfirðinga sjálfsforræði sínu. Dýrmætasta rétti hverrar manneskju.Dýrmætasta rétti mannlegra samskifta. Einstaklinga, sveitarfélaga og þjóða. Ég er sannfærður um að þessi framkoma fulltrúa í bæjarstjórn Múlaþings er í andstöðu við skoðun almennings á Austfjörðum um sómasamleg samskipti fólks. Ég bið sveitarstjórnina að endurskoða atkvæðagreiðsluna, um að svipta Seyðfirðinga sjálfsákvörðunarrétti og afsanna þá um leið dónaleg gífuryrði mín í yfirskriftinni á þessari grein. Höfundur er rafvirkjameistari. Skýringar: Lubbamenni, merkir m.a. ódrenglyndur maður. Lúðulaki, merkir m.a. ræfill. Handbendi, merkir m.a. viljalaus undirlægja.
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar