Aðgerðin tókst vel – en sjúklingurinn er að deyja Arinbjörn Sigurgeirsson skrifar 23. janúar 2023 07:00 Háir vextir íbúðalána eru að ganga frá efnahagslegri heilsu margra Íslendinga, fólki er að blæða út, fjárhagslega. Barátta Seðlabankans og almennings við rangt útreiknaða verðbólguna reynist mörgum fasteignakaupendum dýr. Sumir sjá fyrir sér að við óbreytt vaxtastig gangi greiðslubyrðin ekki upp, jafnvel þótt þeir vinni mikið og fái góð laun – og geti jafnvel ekki selt. Og hvað þá með alla hina, sem hafa minni laun. Á meðan ,,fitna“ hins vegar bankarnir, eigendur þeirra og aðrir stórir fjármagnseigendur, í boði Seðlabankans, Alþingis og ríkisstjórnarinnar. Ójöfnuður. Hvernig er verðbólgan samansett og hvernig er hún mæld? Stór hluti verðbólgu á Íslandi er erlendur, sem sagt innfluttur. Og hvernig eiga hærri vextir á almenning og fyrirtæki á Íslandi að að slá niður slíka verðbólgu? – Þeir geta það ekki. Og verðbólgan er að hluta mæld með verðbreytingum á íbúðarhúsnæði – sem sagt fasteignum, þrátt fyrir að mælieiningin heiti neysluverðsvísitala. Kaup fasteigna er ekki neysla, heldur fjárfesting. Í nágranna- og samanburðarlöndum Íslands er húsnæði almennt ekki í slíkri vísitölu – og ef mælingin væri eins á Íslandi, þá skilst mér að verðbólgan hér væri lægri en víða í samanburðarlöndunum. Spurning er - hvers vegna er verð íbúðarhúsnæðis haft inni í mælingum á neysluverðsvísitölu á Íslandi, andstætt við samanburðarlönd okkar? Sem ruglar vísitöluna, sem er grundvöllurinn þeirrar verðbólguprósentu sem Seðlabankinn reynir að berjast við? Hringavitleysa. Og fólk berst nú, sem oft áður, við vaxtaokur. Vextir eru nú meira en tvöfalt hærri en þeir voru fyrir nokkrum mánuðum, vegna einsleitrar baráttu Seðlabankans við verðbólgu. Verðbólgu sem er að stórum hluta erlend og innlendur hluti hennar að stórum hluta vegna rangrar mælingar, vegna fasteigna sem eru ranglega inni í mælingunni. Dapurleg hringavitleysa. Vaxtavopn Seðlabankans er fráleitt eina vopnið sem á að beita gegn verðbólgu, hvað þá þegar því er beitt allt of harkalega. Auk þess sem það færir bönkum, eigendum þeirra og öðrum stórum eigendum fjármagns enn meiri auð, á kostnað almúgans. Vitleysa og ójöfnuður. Til að kæla hagkerfið hljóta að vera til skilvirkari aðferðir, sem taka ekki fjármuni af fólkinu sem hefur unnið fyrir þeim og færir þá sjálfkrafa á silfurfati til bankanna. Eftir hrunið gleyptu fjármálafyrirtækin líklega um 15.000 íbúðaeignir, sem margar runnu svo síðar á undirverði til vildarvina eða einhverra sem ekki fékkst upplýst um. Spilling?Er búið að áætla hvað margar þúsundir eigna þetta verða núna? Og engin viðbrögð? Nýlegar aðgerðir hafa að miklu leyti fryst fasteignamarkaðinn, þannig að þeir sem ráða ekki við greiðslubyrðina geta jafnvel ekki selt, nema kannski á undirverði – þannig að þeir eru auðveld bráð fyrir bankana, svipað og áður – í ,,skjaldborginni“. Er spilling á Íslandi? – Sumir virðast ekki mega eiga og halda en svo mega aðrir fá, ódýrt, í skjóli leyndarinnar. Hvers vegna er verðtrygging leyfileg á íbúðalánum á Íslandi, andstætt við samanburðarlönd okkar? (Ég veit, hún finnst jú í Ísrael, af öllum löndum!) Margir hafa í mörg ár reynt að losna við verðtrygginguna á Íslandi, þessa baneitruðu fjármálaveiru, sem kostað hefur fjölda fólks húsnæði sitt og oft aleiguna, jafnvel heilsu og líf. En, það virðist vera einhver óútskýrð fyrirstaða. Ógeðslegt. Þetta eru ekki óbreytanleg lögmál, heldur mannanna verk, sem Alþingi gæti auðveldlega breytt, með breytingum á viðkomandi lögum. Vilji og framtak er allt sem þarf. En, er vilji þá ekki fyrir hendi? Hvers vegna? Gengur fjármálaráðherra og ráðuneyti hans ekki hagsmuna almennings í landinu, heldur fyrst og fremst hagsmuna fjármálafyrirtækja og fjármálaelítu landsins, ofurríkra fjármagnseigenda á Íslandi, innan og utan ættarinnar góðu – auk ríkissjóðs? Hvaða og hverra hagsmuna er annars verið að gæta, með því að breyta ekki þessum atriðum?Hvað getur og hvað á almenningur að halda? Stórt er spurt. Unga fólkið og líka það eldra þarf að sjá framtíð á Íslandi, en neyðast ekki til að flytja burt og setjast að erlendis, eins og raunin er nú. Og fyrirtæki neyðast nú líka til að loka, meðal annars vegna hárra vaxta. Vaxtaokursmeðalið má ekki drepa sjúklingana, þeim má ekki blæða út fjárhagslega, vegna allt of harkalegrar baráttuaðgerðar á gölluðum grundvelli, aðgerðar óbeint í þágu hagsmuna bankanna, sem minnir um margt á handrukkun frekar en skynsamlega efnahagsaðgerð. Frysta mætti fjármagn tímabundið, í stað þess að taka það. Fjármálaráðherra, -ráðuneyti og Alþingi, takið nú kíkinn frá blinda auganu, horfið á raunveruleikann, hugsið um almenning í landinu en ekki bara elítuna – takið til hendinni og breytið þessum sjálfsögðu atriðum; fellið húsnæði út úr neysluverðsmælingum og hendið verðtryggingu íbúðalána út í hafsauga, íslenskum almenningi og Íslandi til heilla og framþróunar. Höfundur er prófarkalesari og áhugamaður um velferð Íslendinga og Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Háir vextir íbúðalána eru að ganga frá efnahagslegri heilsu margra Íslendinga, fólki er að blæða út, fjárhagslega. Barátta Seðlabankans og almennings við rangt útreiknaða verðbólguna reynist mörgum fasteignakaupendum dýr. Sumir sjá fyrir sér að við óbreytt vaxtastig gangi greiðslubyrðin ekki upp, jafnvel þótt þeir vinni mikið og fái góð laun – og geti jafnvel ekki selt. Og hvað þá með alla hina, sem hafa minni laun. Á meðan ,,fitna“ hins vegar bankarnir, eigendur þeirra og aðrir stórir fjármagnseigendur, í boði Seðlabankans, Alþingis og ríkisstjórnarinnar. Ójöfnuður. Hvernig er verðbólgan samansett og hvernig er hún mæld? Stór hluti verðbólgu á Íslandi er erlendur, sem sagt innfluttur. Og hvernig eiga hærri vextir á almenning og fyrirtæki á Íslandi að að slá niður slíka verðbólgu? – Þeir geta það ekki. Og verðbólgan er að hluta mæld með verðbreytingum á íbúðarhúsnæði – sem sagt fasteignum, þrátt fyrir að mælieiningin heiti neysluverðsvísitala. Kaup fasteigna er ekki neysla, heldur fjárfesting. Í nágranna- og samanburðarlöndum Íslands er húsnæði almennt ekki í slíkri vísitölu – og ef mælingin væri eins á Íslandi, þá skilst mér að verðbólgan hér væri lægri en víða í samanburðarlöndunum. Spurning er - hvers vegna er verð íbúðarhúsnæðis haft inni í mælingum á neysluverðsvísitölu á Íslandi, andstætt við samanburðarlönd okkar? Sem ruglar vísitöluna, sem er grundvöllurinn þeirrar verðbólguprósentu sem Seðlabankinn reynir að berjast við? Hringavitleysa. Og fólk berst nú, sem oft áður, við vaxtaokur. Vextir eru nú meira en tvöfalt hærri en þeir voru fyrir nokkrum mánuðum, vegna einsleitrar baráttu Seðlabankans við verðbólgu. Verðbólgu sem er að stórum hluta erlend og innlendur hluti hennar að stórum hluta vegna rangrar mælingar, vegna fasteigna sem eru ranglega inni í mælingunni. Dapurleg hringavitleysa. Vaxtavopn Seðlabankans er fráleitt eina vopnið sem á að beita gegn verðbólgu, hvað þá þegar því er beitt allt of harkalega. Auk þess sem það færir bönkum, eigendum þeirra og öðrum stórum eigendum fjármagns enn meiri auð, á kostnað almúgans. Vitleysa og ójöfnuður. Til að kæla hagkerfið hljóta að vera til skilvirkari aðferðir, sem taka ekki fjármuni af fólkinu sem hefur unnið fyrir þeim og færir þá sjálfkrafa á silfurfati til bankanna. Eftir hrunið gleyptu fjármálafyrirtækin líklega um 15.000 íbúðaeignir, sem margar runnu svo síðar á undirverði til vildarvina eða einhverra sem ekki fékkst upplýst um. Spilling?Er búið að áætla hvað margar þúsundir eigna þetta verða núna? Og engin viðbrögð? Nýlegar aðgerðir hafa að miklu leyti fryst fasteignamarkaðinn, þannig að þeir sem ráða ekki við greiðslubyrðina geta jafnvel ekki selt, nema kannski á undirverði – þannig að þeir eru auðveld bráð fyrir bankana, svipað og áður – í ,,skjaldborginni“. Er spilling á Íslandi? – Sumir virðast ekki mega eiga og halda en svo mega aðrir fá, ódýrt, í skjóli leyndarinnar. Hvers vegna er verðtrygging leyfileg á íbúðalánum á Íslandi, andstætt við samanburðarlönd okkar? (Ég veit, hún finnst jú í Ísrael, af öllum löndum!) Margir hafa í mörg ár reynt að losna við verðtrygginguna á Íslandi, þessa baneitruðu fjármálaveiru, sem kostað hefur fjölda fólks húsnæði sitt og oft aleiguna, jafnvel heilsu og líf. En, það virðist vera einhver óútskýrð fyrirstaða. Ógeðslegt. Þetta eru ekki óbreytanleg lögmál, heldur mannanna verk, sem Alþingi gæti auðveldlega breytt, með breytingum á viðkomandi lögum. Vilji og framtak er allt sem þarf. En, er vilji þá ekki fyrir hendi? Hvers vegna? Gengur fjármálaráðherra og ráðuneyti hans ekki hagsmuna almennings í landinu, heldur fyrst og fremst hagsmuna fjármálafyrirtækja og fjármálaelítu landsins, ofurríkra fjármagnseigenda á Íslandi, innan og utan ættarinnar góðu – auk ríkissjóðs? Hvaða og hverra hagsmuna er annars verið að gæta, með því að breyta ekki þessum atriðum?Hvað getur og hvað á almenningur að halda? Stórt er spurt. Unga fólkið og líka það eldra þarf að sjá framtíð á Íslandi, en neyðast ekki til að flytja burt og setjast að erlendis, eins og raunin er nú. Og fyrirtæki neyðast nú líka til að loka, meðal annars vegna hárra vaxta. Vaxtaokursmeðalið má ekki drepa sjúklingana, þeim má ekki blæða út fjárhagslega, vegna allt of harkalegrar baráttuaðgerðar á gölluðum grundvelli, aðgerðar óbeint í þágu hagsmuna bankanna, sem minnir um margt á handrukkun frekar en skynsamlega efnahagsaðgerð. Frysta mætti fjármagn tímabundið, í stað þess að taka það. Fjármálaráðherra, -ráðuneyti og Alþingi, takið nú kíkinn frá blinda auganu, horfið á raunveruleikann, hugsið um almenning í landinu en ekki bara elítuna – takið til hendinni og breytið þessum sjálfsögðu atriðum; fellið húsnæði út úr neysluverðsmælingum og hendið verðtryggingu íbúðalána út í hafsauga, íslenskum almenningi og Íslandi til heilla og framþróunar. Höfundur er prófarkalesari og áhugamaður um velferð Íslendinga og Íslands.
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar