Til hvers að kjósa? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar 27. ágúst 2021 07:31 Það er því miður svo að allt of margir spyrja sig eftirfarandi spurningar: „Til hvers á ég að kjósa?“. Í kjölfarið fylgja oft setningar eins og „Það breytist aldrei neitt“ eða „Það skiptir engu máli hver er kosinn, það svíkja allir allt.“ Þessar tilfinningar eru ekki úr lausu loft gripnar. Margir þeirra sem hafa misst vonina á að nokkuð muni breytast eru fólk sem hefur samviskusamlega mætt á kjörstað alla sína tíð. Þetta er fólk á öllum aldri, fólk sem hefur leyft sér að trúa loforðum stjórnmálamanna sem síðan reyndust orðin tóm. Þó að ég skilji þessar tilfinningar vel og hafi fundið fyrir þeim sjálf, þá óttast ég hvaða afleiðingar þær kunna að hafa. Ég er sannfærð um að við megum ekki leyfa þeim að ná yfirhöndinni, því þá fyrst er lýðræðið í hættu. Með því að gefast upp, eða skila auðu, þá erum við í raun að greiða atkvæði með óbreyttu ástandi. Þeir sem eru sáttir við ástandið eins og það er nú munu nefnilega mæta glaðir á kjörstað og styrkja stöðu sína og sinna enn frekar. Vonleysi og aðgerðaleysi okkar hinna er vatn á þeirra myllu. Hvað er til ráða? Það fyrsta er að leyfa sér ekki að gefast upp heldur ákveða að mæta á kjörstað og taka svo upplýsta ákvörðun um hvað skuli kjósa. Til að taka upplýsta ákvörðun þarf að kynna sér flokkana. Það þarf að skoða meira en kosningaloforðin. Það þarf að skoða hvernig framganga þeirra á Alþingi rímar við kosningaloforðin. Hvernig ríma t.d. kosningaloforð stjórnarflokkana um að bæta heilbrigðiskerfið eða hag aldraðra við gjörðir þeirra á þingi? Hafa þeir lofað þessu áður? Og ef þeir telja þetta mikilvægt, af hverju eru þeir þá ekki löngu búnir að hrinda loforðunum í framkvæmd? Eru þeir kannski bara að dusta aftur rykið af áður notuðum og vanefndum kosningaloforðum? Hvort hafa þessir flokkar sett fólk eða fjármálakerfi í forgang? Hvort hafa þessir flokkar varið hagsmuni heildarinnar, fólksins, eða sérhagsmuni hinna fáu og útvöldu? Er líklegt að þeir muni hegða sér allt öðru vísi að þessum kosningum loknum en eftir þær síðustu? Eða er líklegra að áratugalangt hegðunarmynstur muni endurtaka sig enn einu sinni? Til að spá fyrir um gjörðir framtíðar þarf að skoða gjörðir fortíðar Þetta er ekki hlutlaus pólitísk grein. Ég skipa í 1. sæti fyrir Flokk fólksins í Suðurkjördæmi og lesendur geta dæmt orð mín út frá því. En þó ég sé ekki hlutlaus þá er það staðreynd sem ekki verður á móti mælt að Flokkur fólksins hefur barist fyrir þá sem verst standa í samfélaginu, hvort sem þeir eru sjúkir, aldraðir eða öryrkjar og hefur í þeirri baráttu mætt gríðarlegri andstöðu inni á hinu háa Alþingi. Engu að síður er allt það sem Flokkur fólksins hefur barist fyrir nákvæmlega sömu málefnin og hinir flokkarnir keppast við að lofa í dag. Þetta eru allt mál sem fyrir löngu hefði verið að hægt að koma til framkvæmda EF vilji væri fyrir hendi. Vilji þessara flokka til að tryggja hinum verst settu mannsæmandi líf hefur ekki verið fyrir hendi. Hann er ekki fyrir hendi og hann verður ekki fyrir hendi eftir þessar kosningar frekar en hinar fyrri, hvað sem öllum fagurgala líður. Flokkur fólksins hefur lagt fram nær 40 mál á liðnu kjörtímabili. Mörg þeirra eru komin á loforðalista hinna flokkanna nú rétt fyrir kosningar. Þessi mál mættu annað hvort harðri andstöðu eða tómlæti á Alþingi. Samt keppast flokkarnir nú við að eigna sér þessi málefni þrátt fyrir að hafa staðið í vegi þeirra þegar atkvæði voru greidd í þingsal. Engu að síður fékk Flokkur fólksins þrjú þingmannamál samþykkt, sem er þakkarvert, en þau hefðu átt að vera miklu fleiri. Eftir stendur að hljóð og mynd þurfa að fara saman og það er virkilega holur hljómur í loforðum þeirra sem hafa komið fram með þessum hætti. Ekki „kosningamál“ heldur okkar hjartans mál Loforð Flokks fólksins eru ekki bara orðin tóm. Flokkurinn hefur nú þegar lagt flest þeirra fram og barist fyrir framgangi þeirra. Hann er ekki að finna þau upp sem „góða hugmynd sem gengur í kjósendur“ rétt fyrir kosningar. Það sama má segja um mig sjálfa. Ég hef barist frá hruni og síðustu 4 ár sem formaður Hagsmunasamtaka heimilanna, fyrir því að hagsmunir heimilanna, sérstaklega hvað húsnæðismál varðar, séu settir framar hagsmunum fjármálafyrirtækja. Þessa barátta, sem hefur bæði snúist um að berjast fyrir og verja þau réttindi sem hagsmunaaðilar vilja svipta almenning, hefur alfarið verið unnin í sjálfboðavinnu og af hugsjón. Málefni og loforð okkar í Flokki fólksins eru ekki „kosningamál“ heldur okkar hjartans mál. Við munum aldrei hætta að berjast fyrir þeim og við munum aldrei gefast upp. Ekki sleppa því að fara inn í kjörklefann í haust og leggja þitt lóð á vogarskálar breytinga. Taktu upplýsta ákvörðun. Settu X við F – fyrir þína framtíð! Höfundur er formaður Hagsmunasamtaka heimilanna og oddviti Flokks fólksins í Suðurkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flokkur fólksins Alþingiskosningar 2021 Skoðun: Kosningar 2021 Ásthildur Lóa Þórsdóttir Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore Skoðun Kveikur brennur út Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Má spyrja homma að öllu? Sólborg Guðbrandsdóttir Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta Skoðun Átt þú rétt á sumarbústað? Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Gummi Kalli, einlægur, skemmtilegur og frábær leiðtogi Arnar Ragnarsson Skoðun Forsetinn minn 2024 Ágústa Árnadóttir Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason Skoðun Skoðun Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Látum hjartað ráða för Sigrún Traustadóttir skrifar Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson skrifar Skoðun Þjóðarsátt líka fyrir fatlað fólk Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Í ker eða kistu Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar Skoðun Gummi Kalli, einlægur, skemmtilegur og frábær leiðtogi Arnar Ragnarsson skrifar Skoðun Ræstingafyrirtæki og starfsmannaleigur í jafnréttisparadísinni Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta skrifar Skoðun Fyrir hverja eru skoðanakannanir? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Án varna, ekkert frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore skrifar Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Viltu vera memm? Birna Dröfn Birgisdóttir skrifar Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Átt þú rétt á sumarbústað? Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vonbrigði fyrir þá verst settu Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Fögnum unnum sigrum og aðlögumst nýjum tímum Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er minn forseti! Sara Dögg Svanhildardóttir skrifar Skoðun Baráttan heldur áfram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Forsetinn minn 2024 Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Vanefndir Flugakademíu Íslands Gunnar Hjörtur Hagbarðsson skrifar Skoðun Hippókratesareiðurinn þarf að verða að veruleika Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Úthvíld ríkisstjórn? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Raforkan er auðlind þjóðarinnar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson skrifar Skoðun Biskupskjör: Stuðningsyfirlýsing Hákon Leifsson,Sigrid Rolof skrifar Skoðun Kennslustund í „selfies“ Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Það er því miður svo að allt of margir spyrja sig eftirfarandi spurningar: „Til hvers á ég að kjósa?“. Í kjölfarið fylgja oft setningar eins og „Það breytist aldrei neitt“ eða „Það skiptir engu máli hver er kosinn, það svíkja allir allt.“ Þessar tilfinningar eru ekki úr lausu loft gripnar. Margir þeirra sem hafa misst vonina á að nokkuð muni breytast eru fólk sem hefur samviskusamlega mætt á kjörstað alla sína tíð. Þetta er fólk á öllum aldri, fólk sem hefur leyft sér að trúa loforðum stjórnmálamanna sem síðan reyndust orðin tóm. Þó að ég skilji þessar tilfinningar vel og hafi fundið fyrir þeim sjálf, þá óttast ég hvaða afleiðingar þær kunna að hafa. Ég er sannfærð um að við megum ekki leyfa þeim að ná yfirhöndinni, því þá fyrst er lýðræðið í hættu. Með því að gefast upp, eða skila auðu, þá erum við í raun að greiða atkvæði með óbreyttu ástandi. Þeir sem eru sáttir við ástandið eins og það er nú munu nefnilega mæta glaðir á kjörstað og styrkja stöðu sína og sinna enn frekar. Vonleysi og aðgerðaleysi okkar hinna er vatn á þeirra myllu. Hvað er til ráða? Það fyrsta er að leyfa sér ekki að gefast upp heldur ákveða að mæta á kjörstað og taka svo upplýsta ákvörðun um hvað skuli kjósa. Til að taka upplýsta ákvörðun þarf að kynna sér flokkana. Það þarf að skoða meira en kosningaloforðin. Það þarf að skoða hvernig framganga þeirra á Alþingi rímar við kosningaloforðin. Hvernig ríma t.d. kosningaloforð stjórnarflokkana um að bæta heilbrigðiskerfið eða hag aldraðra við gjörðir þeirra á þingi? Hafa þeir lofað þessu áður? Og ef þeir telja þetta mikilvægt, af hverju eru þeir þá ekki löngu búnir að hrinda loforðunum í framkvæmd? Eru þeir kannski bara að dusta aftur rykið af áður notuðum og vanefndum kosningaloforðum? Hvort hafa þessir flokkar sett fólk eða fjármálakerfi í forgang? Hvort hafa þessir flokkar varið hagsmuni heildarinnar, fólksins, eða sérhagsmuni hinna fáu og útvöldu? Er líklegt að þeir muni hegða sér allt öðru vísi að þessum kosningum loknum en eftir þær síðustu? Eða er líklegra að áratugalangt hegðunarmynstur muni endurtaka sig enn einu sinni? Til að spá fyrir um gjörðir framtíðar þarf að skoða gjörðir fortíðar Þetta er ekki hlutlaus pólitísk grein. Ég skipa í 1. sæti fyrir Flokk fólksins í Suðurkjördæmi og lesendur geta dæmt orð mín út frá því. En þó ég sé ekki hlutlaus þá er það staðreynd sem ekki verður á móti mælt að Flokkur fólksins hefur barist fyrir þá sem verst standa í samfélaginu, hvort sem þeir eru sjúkir, aldraðir eða öryrkjar og hefur í þeirri baráttu mætt gríðarlegri andstöðu inni á hinu háa Alþingi. Engu að síður er allt það sem Flokkur fólksins hefur barist fyrir nákvæmlega sömu málefnin og hinir flokkarnir keppast við að lofa í dag. Þetta eru allt mál sem fyrir löngu hefði verið að hægt að koma til framkvæmda EF vilji væri fyrir hendi. Vilji þessara flokka til að tryggja hinum verst settu mannsæmandi líf hefur ekki verið fyrir hendi. Hann er ekki fyrir hendi og hann verður ekki fyrir hendi eftir þessar kosningar frekar en hinar fyrri, hvað sem öllum fagurgala líður. Flokkur fólksins hefur lagt fram nær 40 mál á liðnu kjörtímabili. Mörg þeirra eru komin á loforðalista hinna flokkanna nú rétt fyrir kosningar. Þessi mál mættu annað hvort harðri andstöðu eða tómlæti á Alþingi. Samt keppast flokkarnir nú við að eigna sér þessi málefni þrátt fyrir að hafa staðið í vegi þeirra þegar atkvæði voru greidd í þingsal. Engu að síður fékk Flokkur fólksins þrjú þingmannamál samþykkt, sem er þakkarvert, en þau hefðu átt að vera miklu fleiri. Eftir stendur að hljóð og mynd þurfa að fara saman og það er virkilega holur hljómur í loforðum þeirra sem hafa komið fram með þessum hætti. Ekki „kosningamál“ heldur okkar hjartans mál Loforð Flokks fólksins eru ekki bara orðin tóm. Flokkurinn hefur nú þegar lagt flest þeirra fram og barist fyrir framgangi þeirra. Hann er ekki að finna þau upp sem „góða hugmynd sem gengur í kjósendur“ rétt fyrir kosningar. Það sama má segja um mig sjálfa. Ég hef barist frá hruni og síðustu 4 ár sem formaður Hagsmunasamtaka heimilanna, fyrir því að hagsmunir heimilanna, sérstaklega hvað húsnæðismál varðar, séu settir framar hagsmunum fjármálafyrirtækja. Þessa barátta, sem hefur bæði snúist um að berjast fyrir og verja þau réttindi sem hagsmunaaðilar vilja svipta almenning, hefur alfarið verið unnin í sjálfboðavinnu og af hugsjón. Málefni og loforð okkar í Flokki fólksins eru ekki „kosningamál“ heldur okkar hjartans mál. Við munum aldrei hætta að berjast fyrir þeim og við munum aldrei gefast upp. Ekki sleppa því að fara inn í kjörklefann í haust og leggja þitt lóð á vogarskálar breytinga. Taktu upplýsta ákvörðun. Settu X við F – fyrir þína framtíð! Höfundur er formaður Hagsmunasamtaka heimilanna og oddviti Flokks fólksins í Suðurkjördæmi.
Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar