Sæti í stefnumótun Íslands til framtíðar Berglind Guðmundsdóttir skrifar 8. febrúar 2021 17:00 Ég velti oft fyrir mér hvernig ég myndi vilja sjá Ísland fyrir komandi kynslóðir. Ég finn fyrir vaxandi áhuga unga fólksins á vissum málaflokkum, til að nefna orkumálum, náttúruvernd og heilbrigðismálum. En finnst eins og sumir málaflokkanna séu merktir öðrum „reyndari“ og eldri einstaklingum og því eigi unga fólkið ekki að blanda sér í þær umræður. Ég er þó þeirrar skoðunar að unga fólkið eigi að taka virkan þátt í stefnumótun Íslands til framtíðar. Nýsköpunarumræðan Nýsköpun er mikilvæg á öllum sviðum hvort sem um er að ræða í námi, leik eða starfi. Nýsköpun er forsenda framþróunar. Ungt fólk hefur áhuga á því að ræða um nýsköpun og langar að finna hugmyndum sínum farveg til framkvæmda. Áherslur ríkistjórnarinnar á nýsköpun eru skref í rétta átt ef markmiðið er í raun að styðja við og hvetja til nýsköpunar. Stuðningur hins opinbera við frumkvöðla og nýsköpunarstarf, til að mynda sterkari tengsl við atvinnulífið, eigi að mínu mati að felast í digrum nýsköpunarsjóðum frekar en miðstýringu á nýsköpunarstarfi. Það er stundum mín tilfinning að hugmyndirnar og hugvitið skuli koma frá ungmennunum sem hafi svo ekkert að segja um kerfið sem vinnur með málaflokkinn. Menntum alla sem frumkvöðla Til að byrja með þarf að tryggja að skólakerfið mennti í takt við þróun og eftirspurn atvinnulífisins á hverjum tíma og leitast þarf við að efla rannsóknar- og nýsköpunarverkefni á öllum skólastigum. Skapandi greinar þurfa aukið vægi á móti hefðbundnu bóknámi á yngri skólastigum. Gera þarf ráð fyrir því að ungt fólk vilji skapa, framkvæma og framleiða og því þarf að efla þessa hæfni á yngri stigum. Blæti fyrir staðsetningarlausum störfum Lausnir í atvinnumálum felast vitaskuld ekki í því að fjölga opinberum störfum til muna, og stórauka þannig umsvif ríkisins. Heldur að búa svo um hnútana að hér þrífist smá, millistór og stór fyrirtæki af ýmsum toga. Halda skal frekar aftur af ríkisumsvifum og endurskoða skattlagningu á atvinnulífið. Stefna þarf að sjálfbærni ýmissa atvinnugreina og auka umhverfisvernd í atvinnulífinu almennt. Á síðustu misserum virðast allmargir orðnir heitir fyrir því að ræða „störf án staðsetningar“, sér í lagi eftir covid-veturinn. Það liggja mörg tækifæri í aukinni tæknivæðingu atvinnulífins og ber að ýta undir það. Þó vissulega það sé ekki hlutverk hins opinbera að stýra uppbyggingu atvinnulífins heldur tryggja stöðugleika í umhverfi þess. Það er augljóst mál að auka þarf tækifæri unga fólksins á landsbyggðinni til að tryggja að fleiri meti það sem raunverulegan kost að setjast að í heimabyggð- eða flytja burt frá hávaðanum í borginni. Umræðan má því ekki einskorðast við þann möguleika á því að vinna óháð staðsetningu- slíkt er ekki raunhæft og varðar ekki öll störf. Við viljum líka búa útá landi! Efla þarf sérstaklega samkeppnishæfi landshlutanna þannig að það sé raunhæfur og aðlaðandi kostur fyrir ungt fólk að setjast að og fyrirtæki að dreifa starfsemi sinni um landið. Skoða þarf hvort koma skuli á heildarstefnu um atvinnumál ungmenna í takti við heimsmarkmið Sameinuðu þjóðanna. Það er nefnilega frábært að búa utan höfuðborgarsvæðisins og það ætti að vera markmið að kynna þann kost betur fyrir ungu fólki. Samkeppnishæfni Íslands Flókið regluverk og þungt skattkerfi hamlar samkeppnishæfni Íslands. Launakostnaður reynist of stórt hlutfall af heildarútgjöldum fyrirtækja. Tryggingargjaldið er enn of hátt og lífeyrissjóðsgreiðslur hafa margfaldast. Fyrirtæki í alþjóðlegri samkeppni standa höllum fæti og það kemur í hlut ríkisins að bregðast við framangreindum annmörkum sem leiða af sér lakari samkeppnishæfni landsins. Þessir þungu og gríðarstóru málaflokkar eru ekki ungu fólki óviðkomandi og þvert á móti eigum við að eiga sæti við borðið og fá að fjalla um málin út frá okkar forsendum. Þegar móta á stefnu Íslands til framtíðar þá á framtíð Íslands að eiga rödd þar inni. Höfundur er lögfræðingur og varabæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins á Akureyri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjálfstæðisflokkurinn Nýsköpun Berglind Ósk Guðmundsdóttir Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Sjá meira
Ég velti oft fyrir mér hvernig ég myndi vilja sjá Ísland fyrir komandi kynslóðir. Ég finn fyrir vaxandi áhuga unga fólksins á vissum málaflokkum, til að nefna orkumálum, náttúruvernd og heilbrigðismálum. En finnst eins og sumir málaflokkanna séu merktir öðrum „reyndari“ og eldri einstaklingum og því eigi unga fólkið ekki að blanda sér í þær umræður. Ég er þó þeirrar skoðunar að unga fólkið eigi að taka virkan þátt í stefnumótun Íslands til framtíðar. Nýsköpunarumræðan Nýsköpun er mikilvæg á öllum sviðum hvort sem um er að ræða í námi, leik eða starfi. Nýsköpun er forsenda framþróunar. Ungt fólk hefur áhuga á því að ræða um nýsköpun og langar að finna hugmyndum sínum farveg til framkvæmda. Áherslur ríkistjórnarinnar á nýsköpun eru skref í rétta átt ef markmiðið er í raun að styðja við og hvetja til nýsköpunar. Stuðningur hins opinbera við frumkvöðla og nýsköpunarstarf, til að mynda sterkari tengsl við atvinnulífið, eigi að mínu mati að felast í digrum nýsköpunarsjóðum frekar en miðstýringu á nýsköpunarstarfi. Það er stundum mín tilfinning að hugmyndirnar og hugvitið skuli koma frá ungmennunum sem hafi svo ekkert að segja um kerfið sem vinnur með málaflokkinn. Menntum alla sem frumkvöðla Til að byrja með þarf að tryggja að skólakerfið mennti í takt við þróun og eftirspurn atvinnulífisins á hverjum tíma og leitast þarf við að efla rannsóknar- og nýsköpunarverkefni á öllum skólastigum. Skapandi greinar þurfa aukið vægi á móti hefðbundnu bóknámi á yngri skólastigum. Gera þarf ráð fyrir því að ungt fólk vilji skapa, framkvæma og framleiða og því þarf að efla þessa hæfni á yngri stigum. Blæti fyrir staðsetningarlausum störfum Lausnir í atvinnumálum felast vitaskuld ekki í því að fjölga opinberum störfum til muna, og stórauka þannig umsvif ríkisins. Heldur að búa svo um hnútana að hér þrífist smá, millistór og stór fyrirtæki af ýmsum toga. Halda skal frekar aftur af ríkisumsvifum og endurskoða skattlagningu á atvinnulífið. Stefna þarf að sjálfbærni ýmissa atvinnugreina og auka umhverfisvernd í atvinnulífinu almennt. Á síðustu misserum virðast allmargir orðnir heitir fyrir því að ræða „störf án staðsetningar“, sér í lagi eftir covid-veturinn. Það liggja mörg tækifæri í aukinni tæknivæðingu atvinnulífins og ber að ýta undir það. Þó vissulega það sé ekki hlutverk hins opinbera að stýra uppbyggingu atvinnulífins heldur tryggja stöðugleika í umhverfi þess. Það er augljóst mál að auka þarf tækifæri unga fólksins á landsbyggðinni til að tryggja að fleiri meti það sem raunverulegan kost að setjast að í heimabyggð- eða flytja burt frá hávaðanum í borginni. Umræðan má því ekki einskorðast við þann möguleika á því að vinna óháð staðsetningu- slíkt er ekki raunhæft og varðar ekki öll störf. Við viljum líka búa útá landi! Efla þarf sérstaklega samkeppnishæfi landshlutanna þannig að það sé raunhæfur og aðlaðandi kostur fyrir ungt fólk að setjast að og fyrirtæki að dreifa starfsemi sinni um landið. Skoða þarf hvort koma skuli á heildarstefnu um atvinnumál ungmenna í takti við heimsmarkmið Sameinuðu þjóðanna. Það er nefnilega frábært að búa utan höfuðborgarsvæðisins og það ætti að vera markmið að kynna þann kost betur fyrir ungu fólki. Samkeppnishæfni Íslands Flókið regluverk og þungt skattkerfi hamlar samkeppnishæfni Íslands. Launakostnaður reynist of stórt hlutfall af heildarútgjöldum fyrirtækja. Tryggingargjaldið er enn of hátt og lífeyrissjóðsgreiðslur hafa margfaldast. Fyrirtæki í alþjóðlegri samkeppni standa höllum fæti og það kemur í hlut ríkisins að bregðast við framangreindum annmörkum sem leiða af sér lakari samkeppnishæfni landsins. Þessir þungu og gríðarstóru málaflokkar eru ekki ungu fólki óviðkomandi og þvert á móti eigum við að eiga sæti við borðið og fá að fjalla um málin út frá okkar forsendum. Þegar móta á stefnu Íslands til framtíðar þá á framtíð Íslands að eiga rödd þar inni. Höfundur er lögfræðingur og varabæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins á Akureyri.
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar