Fiskveiðistjórnun og byggðaþróun Sigurjón Haraldsson skrifar 4. júní 2012 09:15 Það er ljóst að sjávarútvegur er án nokkurs efa ein mikilvægasta atvinnugrein Íslendinga. Við vitum að fiskurinn er takmarkaður í sjónum og fiskveiðar þurfa að taka mið að því að fiskistofnar fái tækifæri til að viðhalda sér. Því er fiskveiðistjórnun nauðsynleg til að gæta þess að við göngum ekki um of á fiskistofna og rýri þannig getu þeirra til að endurnýja sig. Núverandi fiskveiðistjórnunarkerfiVið höfum þá reynslu af núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi að ýmislegt í þessu kerfi hefur verið gallað. Þegar núverandi kerfi var sett á laggirnar var ekki mikið rætt um þær afleiðingar sem slíkt kerfi gæti haft á byggðaþróun í landinu. Nú hafa ýmsir gallar komið í ljós og ljóst að mörg sveitarfélög á landsbyggðinni hafa farið hallloka. Framsali kvóta hefur bæði verið hrósað og andmælt, flestum kunnugt og því ekki rakið frekar hér í greininni. Byggðaþróun og fiskveiðistjórnunFrumvarp til nýs fiskveiðistjórnunarkerfis á ekki að ræða nema um leið fari fram opinská umræða um byggðaþróun, þ.e.a.s. hvernig nýtt fiskveiðistjórnunarkerfi geti nýst til að örva búsetuskilyrði á landsbyggðinni og hvernig það geti nýst til að byggja upp öflugt efnahagskerfi og efla heildarhagsmuni þjóðarinnar. Við búum við kerfi sem er gallað, en er hægt að bæta. Á því hvíla ákveðnar skuldbindingar sem ekki er hægt að afnema með einu pennastriki án þess að fjöldi útgerða fari í gjaldþrot og ýmis byggðalög munu verða enn verr úti. Til að innleiða nýtt kerfi, verður að taka tillit til þeirra útgerða sem hafa nú þegar þann kvóta sem er leyfilegur. Við höfum ekkert í farvatninu sem segir að það séu einhverjir aðrir einstaklingar sem geti náð út meiri hagkvæmni í veiðum en þau fyrirtæki sem stunda þetta í dag og hafa gert um árabil, en samt þarf að vera svigrúm til nýliðunar í greininni. Sú nýliðun má hins vegar ekki vera í því formi að hleypa inn nýjum skussum á kostnað vel rekinna fyrirtækja. Hins vegar þarf að setja hvata í kerfið sem hyglir góðri arðsemi og losar okkur við skussa sem hafa ekki það að markmiði að ná sem mestum arði fyrir byggðalögin og þjóðina í heild. En hvað er til ráðaVið erum með takmarkaða auðlind og verðmæti hennar ráðast á markaði en ekki í huga einstakra bankastarfsmanna. Ef við ætlum að hugsa um byggðaþróun í landinu, þá liggur það ljóst fyrir að afnema þarf pólitísk afskipti af greininni og taka upp byggðakvóta. Ein hugmynd gæti t.d. verið sú að útgerðir gætu fengið sjálfkrafa úthlutað afla í hlutfalli við greidda skatta, opinber gjöld og lönduðum afla í viðkomandi sveitarfélagi. Það leiðir til þess að þær útgerðir sem greiða hæstu gjöld í formi launa og launatengdra gjalda í viðkomandi sveitarfélagi myndu fá hæsta úthlutun. Það væri því eðlilegra að auðlindagjald væri greitt í gegnum skattkerfið þar sem renta ræður úthlutun og allir greiða sama hlutfall af hagnaði. Þeir sem ná ekki að reka útgerðina með hagnaði fá því minna úthlutað. Þetta þarf líka að ná yfir ákveðið tímabil þannig að úthlutun ætti sér t.d. stað á 5 ára fresti. Framsal veiðiheimilda milli byggðalaga ætti að vera bannað, nema með skiptikvóta. Þannig myndu byggðalög alltaf halda sama kvóta þó svo að tegundir myndu breytast. Aðlögun að nýju kerfi ætti að taka skemmri tíma en núverandi frumvarp, því útgerðirnar þurfa ekki annað en að skrá skipsáhafnir í viðkomandi sveitarfélögum og landa þar afla til að halda núverandi kvóta. Með því að úthluta byggðakvóta í samræmi við arðsemi og skatttekjur til viðkomandi sveitarfélags, þá myndi þetta tryggja að ákveðinn kvóti haldist í sveitarfélögum landsins. Núverandi útgerðir sem ekki bera sig myndu innan 5 ára eiga á hættu að missa kvótann, nema til kæmi verulegur viðsnúningur á rekstrinum. Á endanum myndu hagkvæmustu útgerðirnar halda mesta kvótanum. Þetta er fyrst og fremst hugmynd um það hvort við viljum nota fiskveiðistjórnunarkerfið til að efla byggðaþróun í landinu eða ekki. Núverandi frumvarp gerir ráð fyrir pólitískum afskiptum ráðherra og ríkisstjórna og stuðla að hrepparíg og samfélagslegri sundrung þjóðarinnar. Stærsti hagnaður þjóðarinnar af þessari auðlind er sá arður sem sjávarútvegsfyrirtækin skapa með betri framlegð, hærri skatttekjum af starfseminni og margföldunaráhrifum sem felast í getu þeirra til að endurnýja tæki og búnað til að ná enn betri framlegð og hagnaði. Stjórnmálaflokkurinn Hægri Grænir vill stuðla að sjálfbærni fiskveiða og að unnið sé í samvinnu við núverandi útgerðarfyrirtæki, sem hafa þrátt fyrir ýmislegt gagnrýnivert unnið að mikilli þróun og hagræðingu í greininni. Hvati útgerðarfyrirtækja til að skila betri arði og uppbyggingu felst ekki í ofurskattlagningu sem drepur allt frumkvæði og hagræðingu í greininni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason skrifar Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Það er ljóst að sjávarútvegur er án nokkurs efa ein mikilvægasta atvinnugrein Íslendinga. Við vitum að fiskurinn er takmarkaður í sjónum og fiskveiðar þurfa að taka mið að því að fiskistofnar fái tækifæri til að viðhalda sér. Því er fiskveiðistjórnun nauðsynleg til að gæta þess að við göngum ekki um of á fiskistofna og rýri þannig getu þeirra til að endurnýja sig. Núverandi fiskveiðistjórnunarkerfiVið höfum þá reynslu af núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi að ýmislegt í þessu kerfi hefur verið gallað. Þegar núverandi kerfi var sett á laggirnar var ekki mikið rætt um þær afleiðingar sem slíkt kerfi gæti haft á byggðaþróun í landinu. Nú hafa ýmsir gallar komið í ljós og ljóst að mörg sveitarfélög á landsbyggðinni hafa farið hallloka. Framsali kvóta hefur bæði verið hrósað og andmælt, flestum kunnugt og því ekki rakið frekar hér í greininni. Byggðaþróun og fiskveiðistjórnunFrumvarp til nýs fiskveiðistjórnunarkerfis á ekki að ræða nema um leið fari fram opinská umræða um byggðaþróun, þ.e.a.s. hvernig nýtt fiskveiðistjórnunarkerfi geti nýst til að örva búsetuskilyrði á landsbyggðinni og hvernig það geti nýst til að byggja upp öflugt efnahagskerfi og efla heildarhagsmuni þjóðarinnar. Við búum við kerfi sem er gallað, en er hægt að bæta. Á því hvíla ákveðnar skuldbindingar sem ekki er hægt að afnema með einu pennastriki án þess að fjöldi útgerða fari í gjaldþrot og ýmis byggðalög munu verða enn verr úti. Til að innleiða nýtt kerfi, verður að taka tillit til þeirra útgerða sem hafa nú þegar þann kvóta sem er leyfilegur. Við höfum ekkert í farvatninu sem segir að það séu einhverjir aðrir einstaklingar sem geti náð út meiri hagkvæmni í veiðum en þau fyrirtæki sem stunda þetta í dag og hafa gert um árabil, en samt þarf að vera svigrúm til nýliðunar í greininni. Sú nýliðun má hins vegar ekki vera í því formi að hleypa inn nýjum skussum á kostnað vel rekinna fyrirtækja. Hins vegar þarf að setja hvata í kerfið sem hyglir góðri arðsemi og losar okkur við skussa sem hafa ekki það að markmiði að ná sem mestum arði fyrir byggðalögin og þjóðina í heild. En hvað er til ráðaVið erum með takmarkaða auðlind og verðmæti hennar ráðast á markaði en ekki í huga einstakra bankastarfsmanna. Ef við ætlum að hugsa um byggðaþróun í landinu, þá liggur það ljóst fyrir að afnema þarf pólitísk afskipti af greininni og taka upp byggðakvóta. Ein hugmynd gæti t.d. verið sú að útgerðir gætu fengið sjálfkrafa úthlutað afla í hlutfalli við greidda skatta, opinber gjöld og lönduðum afla í viðkomandi sveitarfélagi. Það leiðir til þess að þær útgerðir sem greiða hæstu gjöld í formi launa og launatengdra gjalda í viðkomandi sveitarfélagi myndu fá hæsta úthlutun. Það væri því eðlilegra að auðlindagjald væri greitt í gegnum skattkerfið þar sem renta ræður úthlutun og allir greiða sama hlutfall af hagnaði. Þeir sem ná ekki að reka útgerðina með hagnaði fá því minna úthlutað. Þetta þarf líka að ná yfir ákveðið tímabil þannig að úthlutun ætti sér t.d. stað á 5 ára fresti. Framsal veiðiheimilda milli byggðalaga ætti að vera bannað, nema með skiptikvóta. Þannig myndu byggðalög alltaf halda sama kvóta þó svo að tegundir myndu breytast. Aðlögun að nýju kerfi ætti að taka skemmri tíma en núverandi frumvarp, því útgerðirnar þurfa ekki annað en að skrá skipsáhafnir í viðkomandi sveitarfélögum og landa þar afla til að halda núverandi kvóta. Með því að úthluta byggðakvóta í samræmi við arðsemi og skatttekjur til viðkomandi sveitarfélags, þá myndi þetta tryggja að ákveðinn kvóti haldist í sveitarfélögum landsins. Núverandi útgerðir sem ekki bera sig myndu innan 5 ára eiga á hættu að missa kvótann, nema til kæmi verulegur viðsnúningur á rekstrinum. Á endanum myndu hagkvæmustu útgerðirnar halda mesta kvótanum. Þetta er fyrst og fremst hugmynd um það hvort við viljum nota fiskveiðistjórnunarkerfið til að efla byggðaþróun í landinu eða ekki. Núverandi frumvarp gerir ráð fyrir pólitískum afskiptum ráðherra og ríkisstjórna og stuðla að hrepparíg og samfélagslegri sundrung þjóðarinnar. Stærsti hagnaður þjóðarinnar af þessari auðlind er sá arður sem sjávarútvegsfyrirtækin skapa með betri framlegð, hærri skatttekjum af starfseminni og margföldunaráhrifum sem felast í getu þeirra til að endurnýja tæki og búnað til að ná enn betri framlegð og hagnaði. Stjórnmálaflokkurinn Hægri Grænir vill stuðla að sjálfbærni fiskveiða og að unnið sé í samvinnu við núverandi útgerðarfyrirtæki, sem hafa þrátt fyrir ýmislegt gagnrýnivert unnið að mikilli þróun og hagræðingu í greininni. Hvati útgerðarfyrirtækja til að skila betri arði og uppbyggingu felst ekki í ofurskattlagningu sem drepur allt frumkvæði og hagræðingu í greininni.
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun