Ég og þið Gunnar Dan Wiium skrifar 30. október 2020 07:01 Mig langar í þessum örpistli að fjalla um samkennd og þjónustu. Þessi tvö hugtök hafa verið mér hugleikin upp á síðkastið sökum vissra aðstæðna sem ég fann mig skyndilega í. Aðstæður sem fengu mig til að rýna í eðli samkenndar, skyldna minna gagnvart öðrum, þjónustu og því um líkt. Ég speglaði mig í vitrari mönnum og öðlaðist upplýsingu. Ég áttaði mig á því að samkennd getur verið skilyrt sem og óskilyrt. Hún getur verið í garð þeirra sem ég deili skoðunum eða hugmyndum með. Hún getur verið gagnvart þeim eða því afli ég finn fyrir öryggi sem hluti af. Skilyrt samkennd knýr mig til afstöðu með og fyrir vikið einnig gegn. Skilyrt samkennd er einkenni tvíhyggju þar sem raunveran birtist mér sem ég og hinir. Gott og slæmt. Og ef ég skil rétt í minni grunnhyggju þá samkvæmt sögunni, var Adam og Evu einmitt hent úr paradís fyrir einmitt að dragast inn í flokkadrætti og afstöðu. Þau misstu paradís sem er lýsandi fyrir það ástand sem fylgir óskilyrtri samkennd. Samkennd gagnvart öllu því sem er, óháð birtingarmynd. Ég sé að í ástandi samkenndar sé ég sjálfan mig í öðrum, einfaldlega því í þessu ástandi sé ég sannleikan sem er að ég er aðrir. Ég sé að velferð mín er samtvinnuð velferð annarra og því ber mér að þjónusta í þágu sameiginlegrar velferðar. Ég sé að skylda mín er að þjónusta. Fyrst og fremst ber mér skylda að þjónusta börnin mín. Það eru þær skyldur sem standa mér næst. Að lyfta börnum mínum upp í námshöll þar sem þau svo vaxa inn í félagslegan sem og andlegan þroska. Ég sé að mér ber að draga athygli frá svartholi falsks sjálfs og beina henni í stað þar sem ég get orðið að gagni. Afleiðingin af því er sameiginlegur vöxtur, vöxtur sem afleiðing sjálfsfórnar. Mér standa í raun bara tveir möguleikar til boða, tveir möguleikar sitthvorum megin við þann rakvélablaðs þunna stíg miðjunar sem óumflýjanlega þreytir mig til falls i aðra hvora áttina.Þessir möguleikar fela í sér annaðhvort vöxt eða eyðileggingu. Ekkert þar á milli nema ótal útfærslur af hálfkáki og ótta. Ég hér í lokin stend uppi sem óhræddur maður, ég er hæfur til að framfylgja skyldum mínum hvort sem er í leik eða starfi. Ég er óhræddur við draga mörk og segja sannleikan sem birtist mér að hverju sinni. Ég sýni nærgætni og aðgát en aldrei mun ég lúta höfði undan óréttlæti, kúgun og ofbeldi. Í því fellst meðal annars samkenndin í. Að draga mörk og elska það sem göfgar, draga mörk í kærleik en ekki ótta. Ein ást. Höfundur er smíðakennari Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal skrifar Skoðun Malað dag eftir dag eftir dag Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan hindrar kjarabætur Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Sjá meira
Mig langar í þessum örpistli að fjalla um samkennd og þjónustu. Þessi tvö hugtök hafa verið mér hugleikin upp á síðkastið sökum vissra aðstæðna sem ég fann mig skyndilega í. Aðstæður sem fengu mig til að rýna í eðli samkenndar, skyldna minna gagnvart öðrum, þjónustu og því um líkt. Ég speglaði mig í vitrari mönnum og öðlaðist upplýsingu. Ég áttaði mig á því að samkennd getur verið skilyrt sem og óskilyrt. Hún getur verið í garð þeirra sem ég deili skoðunum eða hugmyndum með. Hún getur verið gagnvart þeim eða því afli ég finn fyrir öryggi sem hluti af. Skilyrt samkennd knýr mig til afstöðu með og fyrir vikið einnig gegn. Skilyrt samkennd er einkenni tvíhyggju þar sem raunveran birtist mér sem ég og hinir. Gott og slæmt. Og ef ég skil rétt í minni grunnhyggju þá samkvæmt sögunni, var Adam og Evu einmitt hent úr paradís fyrir einmitt að dragast inn í flokkadrætti og afstöðu. Þau misstu paradís sem er lýsandi fyrir það ástand sem fylgir óskilyrtri samkennd. Samkennd gagnvart öllu því sem er, óháð birtingarmynd. Ég sé að í ástandi samkenndar sé ég sjálfan mig í öðrum, einfaldlega því í þessu ástandi sé ég sannleikan sem er að ég er aðrir. Ég sé að velferð mín er samtvinnuð velferð annarra og því ber mér að þjónusta í þágu sameiginlegrar velferðar. Ég sé að skylda mín er að þjónusta. Fyrst og fremst ber mér skylda að þjónusta börnin mín. Það eru þær skyldur sem standa mér næst. Að lyfta börnum mínum upp í námshöll þar sem þau svo vaxa inn í félagslegan sem og andlegan þroska. Ég sé að mér ber að draga athygli frá svartholi falsks sjálfs og beina henni í stað þar sem ég get orðið að gagni. Afleiðingin af því er sameiginlegur vöxtur, vöxtur sem afleiðing sjálfsfórnar. Mér standa í raun bara tveir möguleikar til boða, tveir möguleikar sitthvorum megin við þann rakvélablaðs þunna stíg miðjunar sem óumflýjanlega þreytir mig til falls i aðra hvora áttina.Þessir möguleikar fela í sér annaðhvort vöxt eða eyðileggingu. Ekkert þar á milli nema ótal útfærslur af hálfkáki og ótta. Ég hér í lokin stend uppi sem óhræddur maður, ég er hæfur til að framfylgja skyldum mínum hvort sem er í leik eða starfi. Ég er óhræddur við draga mörk og segja sannleikan sem birtist mér að hverju sinni. Ég sýni nærgætni og aðgát en aldrei mun ég lúta höfði undan óréttlæti, kúgun og ofbeldi. Í því fellst meðal annars samkenndin í. Að draga mörk og elska það sem göfgar, draga mörk í kærleik en ekki ótta. Ein ást. Höfundur er smíðakennari
Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar
Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar
Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun