Hvað voru Róbert og Ragnhildur eiginlega að gera úti í Strassborg? Sigurður L. Sævarsson skrifar 1. september 2020 16:30 Á hlýjum vordegi árið 2017 mættu þau Ragnhildur Hjaltadóttir ráðuneytisstjóri og Róbert Spanó dómari til Strassborgar vegna kæru þriggja blaðamanna á hendur íslenska ríkinu fyrir Mannréttindadómstól Evrópu. Ragnhildur annaðist málflutning fyrir ríkið og Róbert var og er dómari við mannréttindadómstólinn. Frá þeim degi sem dómur féll í málinu hef ég klórað mér í hausnum yfir því hvernig þeim Róbert og Ragnhildi tókst að klúðra málinu svo svakalega að ósvífnir lygamerðir fóru með sigur af hólmi og fengu milljóna króna bætur frá ríkinu. Hið ljúfa líf í Strassborg Hvað voru þau þau Róbert og Ragnhildur eiginlega að gera í Strassborg? Vissulega er borgin fræg fyrir hið ljúfa líf, ógrynni góðra veitingahúsa, fallegan miðbæ, magnað menningarlíf, stórkostleg listasöfn og fallega almenningsgarða. Þar hefur Mannréttindadómstóllinn (MDE) líka aðsetur og skiljanlegt að embættismenn sækist eftir því að láta traktera sig í þessu umhverfi á rausnarlegum dagpeningum, lausir við daglegan eril skrifstofunnar. Niðurstaða dómsins bendir ekki til þess að athygli þeirra Ragnhildar og Róberts hafi verið óskert þessa vordaga í Strassborg. Bæði tala þau og skilja íslensku, líkt og blaðamennirnir þrír sem stóðu að kærunni. Samt komst MDE að þeirri niðurstöðu að blaðamennirnir hefðu að ósekju verið dæmdir fyrir meiðyrði fyrir íslenskum dómstólum, vegna þess að ekki væri hægt að ætlast til þess að þeir gætu skilið muninn á því að lögregla skoði gögn sem send eru til hennar, eða að einstaklingur sæti lögreglurannsókn. Allir sem skilja íslensku skildu muninn Auðvitað gátu blaðamennirnir þrír skilið muninn, líkt og allir sem skilja íslensku. Þar á meðal Róbert og Ragnhildur. Dómarar við héraðsdóm Reykjavíkur og Hæstarétt skildu þennan mun. Niðurstaða íslensku dómstólanna var sú að það væri ærumeiðandi fyrir einstakling að vera sagður sæta lögreglurannsókn þegar engin slík rannsókn væri í gangi. Ekki stoðaði að vísa til þeirrar viðbáru blaðamannanna þriggja að lögregla hefði skoðað gögn sem voru send til hennar. Það er ekki lögreglurannsókn. Gagnslaus íslenskur dómari Þremenningarnir ákváðu að spila sig treggáfaða og kærðu meiðyrðadóminn til MDE. Þar var málið tekið fyrir á ensku. Íslenski dómarinn Róbert Spanó tók þátt í málsmeðferðinni eins og venjan er þegar um íslensk mál er að ræða. Þannig á að vera tryggt að enginn misskilningur ráði úrslitum. En Róbert klikkaði á því, líkt og Ragnhildur. Þau létu þremenningana komast upp með rangar þýðingar á íslensku orðunum. Í þýðingunni var móttaka lögreglu á kæru og lögreglurannsókn orðið að sömu athöfninni. Auðvitað vissu Róbert og Ragnhildur að svo var ekki. En þau létu lygamerðina komast upp með þetta. Depluðu ekki auga. Hreyfðu engum mótmælum. Niðurstaða MDE byggðist á grundvelli þessarar lygaþýðingar. Ekki mætti gera þá kröfu til blaðamanna að þekkja muninn þegar orðin táknuðu nánast það sama – í enskri þýðingu. Róbert skrifaði upp á þessa kolröngu niðurstöðu dómsins. Hann lét sér ekki einu sinni detta í hug að vera með sérálit. Gagnslaus ráðuneytisstjóri Ljóst er af lestri dómsins að Ragnhildur ráðuneytisstjóri lét lögmann þremenninganna stýra framsetningu málsins frá upphafi til enda. Hún hreyfði engum mótbárum við fölsku þýðingunni. Hún mótmælti heldur ekki þeim lygum að umrædd skýrsla sem send var lögreglu hafi verið endurskoðunarskýrsla. Ef hún hefði unnið vinnuna sína þá hefði hún getað bent dómnum á að þar kom enginn endurskoðandi nálægt, heldur var þetta athugun á bókhaldi sem viðskiptafræðingur annast. Þetta fúsk ráðuneytisstjórans vekur upp spurningu um hvers vegna hún tók þetta mál að sér? Ekki hafði hún samband við þá sem hatursherferð blaðamannanna beindist að og höfðuðu meiðyrðamálið á sínum tíma. Hvers vegna ekki? Var ekki nóg að gera í ráðuneytinu? Lá svona mikið á að komast í vorið í Strassborg? Yfirþyrmandi vanhæfir embættismenn Vanhæfni þeirra Róberts Spanó og Ragnhildar Hjaltadóttur í þessu máli er yfirþyrmandi. En að sjálfsögðu hefur það engin áhrif á störf þeirra eða stöðu þó svo að fúskið hafi kostað rúmar 5 milljónir króna í skaðabætur. Að ekki sé talað um kostnaðinn við Strassborgarferðina. Embættismenn af þeirra kalíberi láta samt ekki svona kusk á hvítflibbann trufla sig í einu eða neinu. Svona embættismenn þegja bara og svara ekki fyrir neitt. Lengst vona þeir að enginn veki athygli á klúðrinu, því það getur skemmt stemmninguna í fínimannaveislunum. En þá er auðvitað bara að hlægja dátt og skála. Höfundur er fyrrum framkvæmdastjóri Sigurplast Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Sjá meira
Á hlýjum vordegi árið 2017 mættu þau Ragnhildur Hjaltadóttir ráðuneytisstjóri og Róbert Spanó dómari til Strassborgar vegna kæru þriggja blaðamanna á hendur íslenska ríkinu fyrir Mannréttindadómstól Evrópu. Ragnhildur annaðist málflutning fyrir ríkið og Róbert var og er dómari við mannréttindadómstólinn. Frá þeim degi sem dómur féll í málinu hef ég klórað mér í hausnum yfir því hvernig þeim Róbert og Ragnhildi tókst að klúðra málinu svo svakalega að ósvífnir lygamerðir fóru með sigur af hólmi og fengu milljóna króna bætur frá ríkinu. Hið ljúfa líf í Strassborg Hvað voru þau þau Róbert og Ragnhildur eiginlega að gera í Strassborg? Vissulega er borgin fræg fyrir hið ljúfa líf, ógrynni góðra veitingahúsa, fallegan miðbæ, magnað menningarlíf, stórkostleg listasöfn og fallega almenningsgarða. Þar hefur Mannréttindadómstóllinn (MDE) líka aðsetur og skiljanlegt að embættismenn sækist eftir því að láta traktera sig í þessu umhverfi á rausnarlegum dagpeningum, lausir við daglegan eril skrifstofunnar. Niðurstaða dómsins bendir ekki til þess að athygli þeirra Ragnhildar og Róberts hafi verið óskert þessa vordaga í Strassborg. Bæði tala þau og skilja íslensku, líkt og blaðamennirnir þrír sem stóðu að kærunni. Samt komst MDE að þeirri niðurstöðu að blaðamennirnir hefðu að ósekju verið dæmdir fyrir meiðyrði fyrir íslenskum dómstólum, vegna þess að ekki væri hægt að ætlast til þess að þeir gætu skilið muninn á því að lögregla skoði gögn sem send eru til hennar, eða að einstaklingur sæti lögreglurannsókn. Allir sem skilja íslensku skildu muninn Auðvitað gátu blaðamennirnir þrír skilið muninn, líkt og allir sem skilja íslensku. Þar á meðal Róbert og Ragnhildur. Dómarar við héraðsdóm Reykjavíkur og Hæstarétt skildu þennan mun. Niðurstaða íslensku dómstólanna var sú að það væri ærumeiðandi fyrir einstakling að vera sagður sæta lögreglurannsókn þegar engin slík rannsókn væri í gangi. Ekki stoðaði að vísa til þeirrar viðbáru blaðamannanna þriggja að lögregla hefði skoðað gögn sem voru send til hennar. Það er ekki lögreglurannsókn. Gagnslaus íslenskur dómari Þremenningarnir ákváðu að spila sig treggáfaða og kærðu meiðyrðadóminn til MDE. Þar var málið tekið fyrir á ensku. Íslenski dómarinn Róbert Spanó tók þátt í málsmeðferðinni eins og venjan er þegar um íslensk mál er að ræða. Þannig á að vera tryggt að enginn misskilningur ráði úrslitum. En Róbert klikkaði á því, líkt og Ragnhildur. Þau létu þremenningana komast upp með rangar þýðingar á íslensku orðunum. Í þýðingunni var móttaka lögreglu á kæru og lögreglurannsókn orðið að sömu athöfninni. Auðvitað vissu Róbert og Ragnhildur að svo var ekki. En þau létu lygamerðina komast upp með þetta. Depluðu ekki auga. Hreyfðu engum mótmælum. Niðurstaða MDE byggðist á grundvelli þessarar lygaþýðingar. Ekki mætti gera þá kröfu til blaðamanna að þekkja muninn þegar orðin táknuðu nánast það sama – í enskri þýðingu. Róbert skrifaði upp á þessa kolröngu niðurstöðu dómsins. Hann lét sér ekki einu sinni detta í hug að vera með sérálit. Gagnslaus ráðuneytisstjóri Ljóst er af lestri dómsins að Ragnhildur ráðuneytisstjóri lét lögmann þremenninganna stýra framsetningu málsins frá upphafi til enda. Hún hreyfði engum mótbárum við fölsku þýðingunni. Hún mótmælti heldur ekki þeim lygum að umrædd skýrsla sem send var lögreglu hafi verið endurskoðunarskýrsla. Ef hún hefði unnið vinnuna sína þá hefði hún getað bent dómnum á að þar kom enginn endurskoðandi nálægt, heldur var þetta athugun á bókhaldi sem viðskiptafræðingur annast. Þetta fúsk ráðuneytisstjórans vekur upp spurningu um hvers vegna hún tók þetta mál að sér? Ekki hafði hún samband við þá sem hatursherferð blaðamannanna beindist að og höfðuðu meiðyrðamálið á sínum tíma. Hvers vegna ekki? Var ekki nóg að gera í ráðuneytinu? Lá svona mikið á að komast í vorið í Strassborg? Yfirþyrmandi vanhæfir embættismenn Vanhæfni þeirra Róberts Spanó og Ragnhildar Hjaltadóttur í þessu máli er yfirþyrmandi. En að sjálfsögðu hefur það engin áhrif á störf þeirra eða stöðu þó svo að fúskið hafi kostað rúmar 5 milljónir króna í skaðabætur. Að ekki sé talað um kostnaðinn við Strassborgarferðina. Embættismenn af þeirra kalíberi láta samt ekki svona kusk á hvítflibbann trufla sig í einu eða neinu. Svona embættismenn þegja bara og svara ekki fyrir neitt. Lengst vona þeir að enginn veki athygli á klúðrinu, því það getur skemmt stemmninguna í fínimannaveislunum. En þá er auðvitað bara að hlægja dátt og skála. Höfundur er fyrrum framkvæmdastjóri Sigurplast
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar