Covid-19 og afleiðingar Vilhelm Jónsson skrifar 5. mars 2020 10:00 Á sama tíma og landlæknisembættið málar sig skrautfjöðrum þessa dagana í fjölmiðlum eftir að hafa vaknað af Þyrnirósarsvefni er þeim tíðrætt um hversu mikilli festu þeir telja sig hafa náð við að sporna gegn útbreiðslu COVID-19 veirunnar, þó svo að ferðamenn streymi til landsins eftirlitslítið frá sýktum löndum. Framangreindu ástandi má helst líkja við öflugt slökkvilið, sem tækist aldrei að afstýra eldsvoða fengju brennuvargar að kveikja eld að vild eða viðhafa dómgreindarleysi. Það þarf ekki að spóla marga fréttatíma aftur frá síðasta mánuði eða vafra um á vefmiðlum til að átta sig á hversu handahófskennt verklag heilbrigðisyfirvalda er og hversu óábyrgt háttalag þau hafa viðhaft með sóttvarnalækni í fararbroddi. Það er löngu orðið tímabært að takast á við COVID 19 af meiri þunga og yfirvegun ekki síst við Flugstöð Leifs Eiríkssonar eigi að afstýra gósentíð útfarastofa. Þó svo að framlína sóttvarna og þeirra sem skreyta sig gyltum borðum og medalíum geti þessa dagana tilkynnt um hversu fólk hafi það gott í sóttkví og sýktir séu lítið veikir, er ekki óvarlegt að íhuga að fréttaflutningur geti orðið með öðrum og dapurlegri hætti. Lítið kemur frá landlæknisembættinu til forvarnar þeim sem eru með undirliggjandi sjúkdóma og eru veilir fyrir, þó svo að sleifarlegt verklag hafi aftur og aftur komið fram á vefmiðlum. Vandséð er að sóttkví í hjarta borgarinnar sé vænlegur kostur þeirra sem þurfa að takast á við að vera lokaðir af í óhentugu húsnæði og takast á við sóttkví og einangrun, ásamt því að hafa ekkert við að vera. Tæplega er það mjög traustvekjandi að einmana og illa áttaður ferðamaður, eða hver svo sem á í hlut sem þarf að takast á við sóttkví ásamt ferðafrelsi, ráfi um miðborgina sér til dægrastyttingar. Það hefði verið mun eðlilegra að rýma fangelsið á Hólmsheiði, og nýta það sem sóttkví, þar sem er góð sjúkraaðstaða og afgirt svæði innan- sem utandyra, í ljósi þess hversu alvarlegt ástand (sjálfskaparvíti) er að skapast. Stundum þarf að taka meiri hagsmuni fram yfir minni þegar mikið liggur við, í það minnsta stafar þjóðinni meiri hætta af COVID-19 en þeim sem dvelja á Hólmsheiðinni. Þar að auki er óforsvaranlegt að þeir sem eru að sitja af sér minniháttar brot séu hafðir í rammgirtu fangelsi eins og um harðsvíraða glæpamenn sé að ræða, og hafa þar að auki ekkert uppbyggilegra við að vera en að bryðja geðlyf. Þó svo að um huglægt mat sé að ræða mælir nánast allt með því að staðsetning á góðri sóttvarnaraðstöðu væri betur fyrir komið á Hólmsheiðinni, ekki síst ef embættiskerfinu tekst enn og aftur að sýna hversu óábyrgt heilbrigðiskerfið er, og flest bendir til að svo sé. Öryggi starfsmanna og sjúklinga yrði væntanlega í alla staði margfalt betra og árangursríkara. Einnig hefði mátt koma upp gámabúðum eftir þörfum á afgirtu svæði og nýta síðar með öðrum hætti. Landlæknisembættið með heilbrigðisráðherra í fararbroddi hefur ítrekað drullað upp á bak og má helst ætla að eina sem þau kunni sé smáskammtalækningar, yfirklór og yfirhylmingar. Kastljósþættir undangenginna ára gefa því góðan vitnisburð að um svívirðilegan kattarþvott og rykfallnar skúffur sé að ræða. Tæplega er drulluholan við Hringbraut heilbrigðisráðherra til framdráttar, einnig ætti ráðherra að íhuga að fleiri gætu þurft að komast í öndunarvélar en eru fyrir hendi ef illa fer. Sóttvarnarlæknir ætti einnig að íhuga tilsvör sín og gerðir undanfarnar vikur ásamt stöðu sína. Vilji ríkisstjórnarflokkarnir að störf þeirra verði metin að verðleikum en hingað til, ætti flokksforustan að einbeita sér að því að láta af innantómum loforðum, sem einkennast af kosningafnyk og rústabjörgun, og fara að vinna vinnuna sína. Höfundur er fjárfestir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Mest lesið Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hver vakir yfir þínum hagsmunum sem fasteignaeiganda? Ívar Halldórsson skrifar Skoðun Endurhæfing sem bjargar lífum – reynsla fólks hjá Hugarafli Auður Axelsdóttir,Grétar Björnsson skrifar Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn – Látum verkin tala Karl Gauti Hjaltason skrifar Skoðun Lánið löglega Breki Karlsson skrifar Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Að taka á móti börnum á forsendum þeirra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Sjá meira
Á sama tíma og landlæknisembættið málar sig skrautfjöðrum þessa dagana í fjölmiðlum eftir að hafa vaknað af Þyrnirósarsvefni er þeim tíðrætt um hversu mikilli festu þeir telja sig hafa náð við að sporna gegn útbreiðslu COVID-19 veirunnar, þó svo að ferðamenn streymi til landsins eftirlitslítið frá sýktum löndum. Framangreindu ástandi má helst líkja við öflugt slökkvilið, sem tækist aldrei að afstýra eldsvoða fengju brennuvargar að kveikja eld að vild eða viðhafa dómgreindarleysi. Það þarf ekki að spóla marga fréttatíma aftur frá síðasta mánuði eða vafra um á vefmiðlum til að átta sig á hversu handahófskennt verklag heilbrigðisyfirvalda er og hversu óábyrgt háttalag þau hafa viðhaft með sóttvarnalækni í fararbroddi. Það er löngu orðið tímabært að takast á við COVID 19 af meiri þunga og yfirvegun ekki síst við Flugstöð Leifs Eiríkssonar eigi að afstýra gósentíð útfarastofa. Þó svo að framlína sóttvarna og þeirra sem skreyta sig gyltum borðum og medalíum geti þessa dagana tilkynnt um hversu fólk hafi það gott í sóttkví og sýktir séu lítið veikir, er ekki óvarlegt að íhuga að fréttaflutningur geti orðið með öðrum og dapurlegri hætti. Lítið kemur frá landlæknisembættinu til forvarnar þeim sem eru með undirliggjandi sjúkdóma og eru veilir fyrir, þó svo að sleifarlegt verklag hafi aftur og aftur komið fram á vefmiðlum. Vandséð er að sóttkví í hjarta borgarinnar sé vænlegur kostur þeirra sem þurfa að takast á við að vera lokaðir af í óhentugu húsnæði og takast á við sóttkví og einangrun, ásamt því að hafa ekkert við að vera. Tæplega er það mjög traustvekjandi að einmana og illa áttaður ferðamaður, eða hver svo sem á í hlut sem þarf að takast á við sóttkví ásamt ferðafrelsi, ráfi um miðborgina sér til dægrastyttingar. Það hefði verið mun eðlilegra að rýma fangelsið á Hólmsheiði, og nýta það sem sóttkví, þar sem er góð sjúkraaðstaða og afgirt svæði innan- sem utandyra, í ljósi þess hversu alvarlegt ástand (sjálfskaparvíti) er að skapast. Stundum þarf að taka meiri hagsmuni fram yfir minni þegar mikið liggur við, í það minnsta stafar þjóðinni meiri hætta af COVID-19 en þeim sem dvelja á Hólmsheiðinni. Þar að auki er óforsvaranlegt að þeir sem eru að sitja af sér minniháttar brot séu hafðir í rammgirtu fangelsi eins og um harðsvíraða glæpamenn sé að ræða, og hafa þar að auki ekkert uppbyggilegra við að vera en að bryðja geðlyf. Þó svo að um huglægt mat sé að ræða mælir nánast allt með því að staðsetning á góðri sóttvarnaraðstöðu væri betur fyrir komið á Hólmsheiðinni, ekki síst ef embættiskerfinu tekst enn og aftur að sýna hversu óábyrgt heilbrigðiskerfið er, og flest bendir til að svo sé. Öryggi starfsmanna og sjúklinga yrði væntanlega í alla staði margfalt betra og árangursríkara. Einnig hefði mátt koma upp gámabúðum eftir þörfum á afgirtu svæði og nýta síðar með öðrum hætti. Landlæknisembættið með heilbrigðisráðherra í fararbroddi hefur ítrekað drullað upp á bak og má helst ætla að eina sem þau kunni sé smáskammtalækningar, yfirklór og yfirhylmingar. Kastljósþættir undangenginna ára gefa því góðan vitnisburð að um svívirðilegan kattarþvott og rykfallnar skúffur sé að ræða. Tæplega er drulluholan við Hringbraut heilbrigðisráðherra til framdráttar, einnig ætti ráðherra að íhuga að fleiri gætu þurft að komast í öndunarvélar en eru fyrir hendi ef illa fer. Sóttvarnarlæknir ætti einnig að íhuga tilsvör sín og gerðir undanfarnar vikur ásamt stöðu sína. Vilji ríkisstjórnarflokkarnir að störf þeirra verði metin að verðleikum en hingað til, ætti flokksforustan að einbeita sér að því að láta af innantómum loforðum, sem einkennast af kosningafnyk og rústabjörgun, og fara að vinna vinnuna sína. Höfundur er fjárfestir.
Skoðun Endurhæfing sem bjargar lífum – reynsla fólks hjá Hugarafli Auður Axelsdóttir,Grétar Björnsson skrifar
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar