Stöndum saman Stefán Pétursson skrifar 12. mars 2020 13:00 Við sem búum á Íslandi höfum oftar en ekki staðið frammi fyrir ægikrafti náttúrunnar og horft vanmáttug á þau gríðarlegu öfl sem hún býr yfir. Þegar náttúruöflin rumska af svefni sínum og hrista sig verðum við, sum hver, eða flest, óttaslegin en á sama tíma fyllumst við lotningu og æðruleysi yfir þeim ógnaröflum sem í landinu búa. Yfir okkur hafa dunið eldgos, jarðskjálftar, snjóflóð og mannskaðaveður. Á slíkum stundum hefur þjóðin snúið bökum saman og staðið sem ein heild, ein fjölskylda. Við höfum hughreyst hvert annað, stappað stálinu í okkur sjálf og fólkið í kringum okkur og sýnt samhug og samkennd. Enn á ný stöndum við frammi fyrir gríðarlegri áskorun, sem er af áður óþekktri stærð, áskorun sem við þurfum öll sem eitt að takast á við, í sameiningu. Kórónuveiran, Covid-19, er andstæðingurinn að þessu sinni og hann er óþokki af verstu sort. Ekki nóg með að hann sé bráðsmitandi og ógni líkamlegri heilsu, heldur beitir hann líka blekkingum og sýkir hugann af ringulreið, efa og reiði út í framvarðasveit heilbrigðiskerfisins, brimbrjóta þjóðarinnar í fremstu víglínu baráttunnar. Hann sundrar frekar en sameinar, hann sundrar sameiningunni og samstöðunni, sem hefur einkennt okkur, þegar áföll dynja yfir, og læðist í huga okkar og spillir hugsunum okkar. Heilbrigðisstarfsfólkið okkar, viðbragðsaðilar og Almannavarnadeild Ríkislögreglustjóra ásamt Landlækni og Sóttvarnalækni eru að gera allt sem í þeirra valdi stendur, til að hughreysta okkur, fræða okkur, kenna okkur og hjálpa okkur. Þau standa fremst í stafni og mæta ógninni jafn óttasleginn um sig og sína nánustu eins og hver annar, en standa samt ákveðin með eld í augum og föst fyrir, þennan slag ætlum við og munum vinna. En óvinurinn er lævís óþokki og hreiðrar um sig í hugarfylgsnum okkar og eitrar huga og hönd. Nú ber svo við að fram á völlinn skeiða (mis) vitrir sjálfskipaðir sérfræðingar með allt á hornum sér. Bak við sótthreinan tölvuskjáinn með vel sprittaðar hendurnar hamra þessir sjálfskipuðu sérfræðingar grímulaust á sterilt lyklaborðið og ausa visku sinni yfir alnetið og láta (sápu) froðuna vella yfir allt og alla. Óvinurinn hefur eitrað út frá sér og veit að með því að rjúfa gat á varnir okkar nær hann árangri. Fólkið í framlínunni, fólkið sem vinnur dag og nótt með það eina markmið að leiðarljósi að gera sitt allra besta svo við hin getum sofið aðeins betur eða fundið til öryggis hefur ekkert til þess unnið að eiga skilið einhverjar skammir og ávirðingar um ábyrgðarleysi og kæruleysi, fólkið sem vinnur dag og nótt sleitulaust að því að finna lausnir á aðvífandi vanda og leysa úr öllum þeim málum sem til þeirra berast. Slys, hamfarir og aðrir sjúkdómar fara ekki í frí á meðan þessi vágestur tröllríður yfir heimsbyggðina, munum það. Viðbragðsaðilar og fólkið í fylkingarbrjósti heilbrigðiskerfisins vinnur baki brotnu allann sólarhringinn við að leysa úr hverjum þeim vanda sem að höndum ber, þetta fólk á allt ástvini, sem óttast um þau dag og nótt, ástvini sem vita ekki hvort það sé í lagi að faðma viðkomandi, þegar þau koma loksins heim eftir langa og erfiða vakt, ef þau komast þá heim, því kannski gæti óargardýrið hafa náð að smeygja fram hjá vörnunum og komist inn að skinni. Heilbrigðisstarfsfólkið okkar er brimbrjótur þjóðarinnar, þau taka við holskeflunni, sem dynur yfir, með æðruleysi og eld í augum. Nú, sem aldrei fyrr, þurfa þau að finna fyrir stuðningi og samhug okkar allra, samstöðunni og samhugnum sem einkennir íslenska þjóð á ögurstund, ekki aðdróttunum um slæleg vinnubrögð eða þá sjálfselsku að voga sér að fara í verðskuldað frí. Oft var þörf en nú er nauðsyn, stöndum saman og styðjum og hvetjum, ekki sundra og sverta, því ef við stöndum ekki saman þá sigrar veiran hugann og sýkir höndina, sem handleikur lyklaborðið. Munum það, að þegar við sigrum þennan vágest, standa orðin eftir. Höfundur er sjúkraflutningamaður og nemandi í Opinberri stjórnsýslu við Háskólann á Bifröst. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Wuhan-veiran Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Örvæntingafullir endó-sjúklingar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Losar Alþingi um leyfisveitinga-flækjuna? Katrín Helga Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Sjá meira
Við sem búum á Íslandi höfum oftar en ekki staðið frammi fyrir ægikrafti náttúrunnar og horft vanmáttug á þau gríðarlegu öfl sem hún býr yfir. Þegar náttúruöflin rumska af svefni sínum og hrista sig verðum við, sum hver, eða flest, óttaslegin en á sama tíma fyllumst við lotningu og æðruleysi yfir þeim ógnaröflum sem í landinu búa. Yfir okkur hafa dunið eldgos, jarðskjálftar, snjóflóð og mannskaðaveður. Á slíkum stundum hefur þjóðin snúið bökum saman og staðið sem ein heild, ein fjölskylda. Við höfum hughreyst hvert annað, stappað stálinu í okkur sjálf og fólkið í kringum okkur og sýnt samhug og samkennd. Enn á ný stöndum við frammi fyrir gríðarlegri áskorun, sem er af áður óþekktri stærð, áskorun sem við þurfum öll sem eitt að takast á við, í sameiningu. Kórónuveiran, Covid-19, er andstæðingurinn að þessu sinni og hann er óþokki af verstu sort. Ekki nóg með að hann sé bráðsmitandi og ógni líkamlegri heilsu, heldur beitir hann líka blekkingum og sýkir hugann af ringulreið, efa og reiði út í framvarðasveit heilbrigðiskerfisins, brimbrjóta þjóðarinnar í fremstu víglínu baráttunnar. Hann sundrar frekar en sameinar, hann sundrar sameiningunni og samstöðunni, sem hefur einkennt okkur, þegar áföll dynja yfir, og læðist í huga okkar og spillir hugsunum okkar. Heilbrigðisstarfsfólkið okkar, viðbragðsaðilar og Almannavarnadeild Ríkislögreglustjóra ásamt Landlækni og Sóttvarnalækni eru að gera allt sem í þeirra valdi stendur, til að hughreysta okkur, fræða okkur, kenna okkur og hjálpa okkur. Þau standa fremst í stafni og mæta ógninni jafn óttasleginn um sig og sína nánustu eins og hver annar, en standa samt ákveðin með eld í augum og föst fyrir, þennan slag ætlum við og munum vinna. En óvinurinn er lævís óþokki og hreiðrar um sig í hugarfylgsnum okkar og eitrar huga og hönd. Nú ber svo við að fram á völlinn skeiða (mis) vitrir sjálfskipaðir sérfræðingar með allt á hornum sér. Bak við sótthreinan tölvuskjáinn með vel sprittaðar hendurnar hamra þessir sjálfskipuðu sérfræðingar grímulaust á sterilt lyklaborðið og ausa visku sinni yfir alnetið og láta (sápu) froðuna vella yfir allt og alla. Óvinurinn hefur eitrað út frá sér og veit að með því að rjúfa gat á varnir okkar nær hann árangri. Fólkið í framlínunni, fólkið sem vinnur dag og nótt með það eina markmið að leiðarljósi að gera sitt allra besta svo við hin getum sofið aðeins betur eða fundið til öryggis hefur ekkert til þess unnið að eiga skilið einhverjar skammir og ávirðingar um ábyrgðarleysi og kæruleysi, fólkið sem vinnur dag og nótt sleitulaust að því að finna lausnir á aðvífandi vanda og leysa úr öllum þeim málum sem til þeirra berast. Slys, hamfarir og aðrir sjúkdómar fara ekki í frí á meðan þessi vágestur tröllríður yfir heimsbyggðina, munum það. Viðbragðsaðilar og fólkið í fylkingarbrjósti heilbrigðiskerfisins vinnur baki brotnu allann sólarhringinn við að leysa úr hverjum þeim vanda sem að höndum ber, þetta fólk á allt ástvini, sem óttast um þau dag og nótt, ástvini sem vita ekki hvort það sé í lagi að faðma viðkomandi, þegar þau koma loksins heim eftir langa og erfiða vakt, ef þau komast þá heim, því kannski gæti óargardýrið hafa náð að smeygja fram hjá vörnunum og komist inn að skinni. Heilbrigðisstarfsfólkið okkar er brimbrjótur þjóðarinnar, þau taka við holskeflunni, sem dynur yfir, með æðruleysi og eld í augum. Nú, sem aldrei fyrr, þurfa þau að finna fyrir stuðningi og samhug okkar allra, samstöðunni og samhugnum sem einkennir íslenska þjóð á ögurstund, ekki aðdróttunum um slæleg vinnubrögð eða þá sjálfselsku að voga sér að fara í verðskuldað frí. Oft var þörf en nú er nauðsyn, stöndum saman og styðjum og hvetjum, ekki sundra og sverta, því ef við stöndum ekki saman þá sigrar veiran hugann og sýkir höndina, sem handleikur lyklaborðið. Munum það, að þegar við sigrum þennan vágest, standa orðin eftir. Höfundur er sjúkraflutningamaður og nemandi í Opinberri stjórnsýslu við Háskólann á Bifröst.
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun