Ráðherrann og samræðugenin Óðinn Sigþórsson skrifar 21. maí 2012 06:00 Svandís Svavarsdóttir umhverfisráðherra skrifaði einkar athyglisverða grein í Fréttablaðið sl. fimmtudag sem bar yfirskriftina „Leitin að samræðugeninu". Þar setti hún fram þá kenningu, að það vantaði samræðugenin í Íslendinga. Taldi umhverfisráðherra að þetta væri bagalegt fyrir stjórnsýsluna þegar marka þarf stefnu í hinum ýmsu málaflokkum. Ég held að þarna hafi ráðherrann algjörlega hitt naglann á höfuðið. Þetta er nefnilega lýsandi fyrir reynslu okkar landeigenda af samskiptum við umhverfisráðuneytið. Tilfinnanlegur skortur á samræðugenum innan ráðuneytisins hefur gert það að verkum, að við undibúning frumvarpa sem snerta ríka hagsmuni landeigenda, hefur ekki tekist að neinu marki, að eiga samræður við ráðherrann eða starfsmenn hennar. Nú liggur fyrir Alþingi frumvarp til breytinga á lögum um náttúrvernd, sem lýtur m.a. að ákvæðum um umferðarrétt landeigenda innan eignarlanda á vélknúnum ökutækjum. Í frumvarpinu eru réttindi landeigenda til að fara um eigið land á ökutækjum lögð að jöfnu við rétt almennings til umferðar innan eignarlanda. Við höfum reynt að ná eyrum ráðherrans til að eiga samræður við hana um að ekkert liggur fyrir um að landeigendur séu að skemma eignarlönd sín með torfæruakstri, jafnframt því sem við hvetjum til að löggjafinn setji markviss ákvæði í lög sem geti komið í veg fyrir skemmdir á hálendinu vegna aksturs ökutækja. En skortur á samræðugenunum hefur valdið því, að við undirbúning frumvarpsins fóru engar samræður fram við landeigendur, né samtök þeirra. Þvert á mót virðist allt kapp hafa verið lagt á að ræða þessi mál ekki við okkur. Svo rammt kveður að þessum títtnefnda samræðugenaskorti, að þegar fulltrúar Landssamtaka landeigenda voru kvaddir fyrir umhverfis- og samgöngunefnd Alþingis, var beinlínis tekið fram, að þetta ákvæði frumvarpsins væri ekki til umræðu. Nú er það svo, að hjá umhverfisráðuneytinu og undirstofnunum þess vinna um 500 manns (tölur frá utn. ESB). Ef samræðugenið vantar nú í þetta fólk, þá er ekki nema von að stjórnsýslan sé í þeim vanda sem við blasir. Það er því verðugt verkefni fyrir ráðherrann að fara nú að rækta samræðugenið með sjálfri sér og starfsmönnum sínum áður en hugað er að frekari smíðum frumvarpa sem ganga freklega á réttindi landeigenda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Leitin að samræðugeninu Eitt stærsta hlutverk stjórnmálanna er að viðhalda samræðu á milli þriggja mikilvægra þátta samfélagsins; stjórnsýslunnar, sérfræðinga og almennings. Með því að halda þessu jafnvægi má tryggja að opinber stefnumótun byggi á ólíkum sjónarmiðum og þar með tryggja lýðræðislegan framgang samfélagsins. 17. maí 2012 06:00 Mest lesið Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Sjá meira
Svandís Svavarsdóttir umhverfisráðherra skrifaði einkar athyglisverða grein í Fréttablaðið sl. fimmtudag sem bar yfirskriftina „Leitin að samræðugeninu". Þar setti hún fram þá kenningu, að það vantaði samræðugenin í Íslendinga. Taldi umhverfisráðherra að þetta væri bagalegt fyrir stjórnsýsluna þegar marka þarf stefnu í hinum ýmsu málaflokkum. Ég held að þarna hafi ráðherrann algjörlega hitt naglann á höfuðið. Þetta er nefnilega lýsandi fyrir reynslu okkar landeigenda af samskiptum við umhverfisráðuneytið. Tilfinnanlegur skortur á samræðugenum innan ráðuneytisins hefur gert það að verkum, að við undibúning frumvarpa sem snerta ríka hagsmuni landeigenda, hefur ekki tekist að neinu marki, að eiga samræður við ráðherrann eða starfsmenn hennar. Nú liggur fyrir Alþingi frumvarp til breytinga á lögum um náttúrvernd, sem lýtur m.a. að ákvæðum um umferðarrétt landeigenda innan eignarlanda á vélknúnum ökutækjum. Í frumvarpinu eru réttindi landeigenda til að fara um eigið land á ökutækjum lögð að jöfnu við rétt almennings til umferðar innan eignarlanda. Við höfum reynt að ná eyrum ráðherrans til að eiga samræður við hana um að ekkert liggur fyrir um að landeigendur séu að skemma eignarlönd sín með torfæruakstri, jafnframt því sem við hvetjum til að löggjafinn setji markviss ákvæði í lög sem geti komið í veg fyrir skemmdir á hálendinu vegna aksturs ökutækja. En skortur á samræðugenunum hefur valdið því, að við undirbúning frumvarpsins fóru engar samræður fram við landeigendur, né samtök þeirra. Þvert á mót virðist allt kapp hafa verið lagt á að ræða þessi mál ekki við okkur. Svo rammt kveður að þessum títtnefnda samræðugenaskorti, að þegar fulltrúar Landssamtaka landeigenda voru kvaddir fyrir umhverfis- og samgöngunefnd Alþingis, var beinlínis tekið fram, að þetta ákvæði frumvarpsins væri ekki til umræðu. Nú er það svo, að hjá umhverfisráðuneytinu og undirstofnunum þess vinna um 500 manns (tölur frá utn. ESB). Ef samræðugenið vantar nú í þetta fólk, þá er ekki nema von að stjórnsýslan sé í þeim vanda sem við blasir. Það er því verðugt verkefni fyrir ráðherrann að fara nú að rækta samræðugenið með sjálfri sér og starfsmönnum sínum áður en hugað er að frekari smíðum frumvarpa sem ganga freklega á réttindi landeigenda.
Leitin að samræðugeninu Eitt stærsta hlutverk stjórnmálanna er að viðhalda samræðu á milli þriggja mikilvægra þátta samfélagsins; stjórnsýslunnar, sérfræðinga og almennings. Með því að halda þessu jafnvægi má tryggja að opinber stefnumótun byggi á ólíkum sjónarmiðum og þar með tryggja lýðræðislegan framgang samfélagsins. 17. maí 2012 06:00
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar