Úrbætur í geðheilbrigðismálum í Kópavogi – vöndum til verka Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar 22. maí 2018 19:14 Það er ánægjulegt að fulltrúar meirihlutans í bæjarstjórn Kópavogs skuli nú í aðdraganda kosninganna leggja fram hugmyndir um aðgerðir í geðheilbrigðismálum í bænum. Undirrituð hefur lengi viljað sjá samfélagsgeðþjónustu verða jafn sjálfsagða og aðgengilega og aðra þjónustu við íbúa sveitarfélaga, en til þess þarf nokkuð að gefa í hjá flestum sveitarfélögum. Ég hef meðal annars talað fyrir því á undanförnum árum sem varabæjarfulltrúi og fulltrúi Vinstri grænna í velferðarráði Kópavogs. Fyrir síðustu kosningar var á stefnuskrá VG að setja upp Geðheilsustöð Kópavogs þar sem samræmd yrðu þau úrræði sem bærinn býður upp á í málefnum fólks með geðraskanir. Eitthvað í þá veru er að sjálfsögðu áfram stefna Vinstri grænna í Kópavogi enda er líka lögð áhersla á það í stefnu flokksins á landsvísu í geðheilbrigðismálum að samfélagsgeðþjónustu þurfi að stórefla. Í grein í Kópavogsblaðinu nýlega upplýsir Theodóra Þorsteinsdóttir bæjarfulltrúi og oddviti lista BF Viðreisnar að hún hafi verið að móta tillögu um að opnað verði Geðræktarhús í gamla Hressingarhælinu á Kópavogstúni og á Facebook-síðu Sjálfstæðisflokksins reifar Karen Halldórsdóttir, sem er í 3. sæti á lista flokksins, hugmynd um samstarfsverkefni bæjarins og frjálsra félagasamtaka um rekstur geð- og lýðheilsumiðstöðvar í sama húsnæði og fjallar líka um forvarnir í geðheilbrigðismálum. Karen nefnir líka að opinbera heilbrigðiskerfið geti ekki eitt og sér haldið utan um slíka þjónustu. Það er pólitískt álitamál og reyndar er það mjög sérstakt og rannsóknarefni hve ólík við erum nágrannalöndum okkar í framkvæmd þessara mála og hversu brotakennd geðheilsuþjónustan hér er. Hér hafa frjáls félagasamtök komið af stað og rekið margþætta þjónustu sem er líka ólíkt því sem gerist í löndunum í kring. Það er gott að hafa fjölbreytni og sannarlega hafa breytingar og nýbreytni, m.a. hugmyndafræði bata og valdeflingar, aðallega komið úr grasrótinni undanfarin ár og áratugi. En það er líka spurning hvernig samstarfi sé best háttað og hve vel er farið með almannafé þegar það dreifist svo víða sem hér. Þetta ber að nálgast opnum huga án þess að missa sjónar af heildarsamhenginu. Þannig þarf í þessu samhengi að hafa í huga áætlanir um stofnun nýrra geðheilsustöðva á vegum heilsugæslunnar á höfuðborgarsvæðinu. Og þá er líka nauðsynlegt að það sé á hreinu hver beri faglega og fjárhagslega ábyrgð og hvernig eftirliti og aðhaldi sé háttað.. Mikilvægt er að hér sé vandað til verka. Þess má geta að nýlega hittust yfirmenn Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar og UNICEF ásamt fjölmörgum aðilum frá háskólum, opinberum stofnunum og almannasamtökum. Þar var kallað eftir meiri samvinnu og aðkomu mismunandi stofnana og annarra aðila í samfélaginu því að vandinn er ekki bara heilbrigðisvandi, ekki vandi í tómarúmi, heldur tengdur jafnrétti og grundvallar mannréttindum. Þarna er rætt um aukið vægi félagslegra og umhverfislegra þátta á geðheilbrigði og er það í samhengi við viðurkenningu á skelfilegum áhrifum áfalla, fátæktar og mismununar á heilsu og þar með talið geðheilsu. Það er ljóst að ef standa á við stóru orðin verður hlutfall fjármagns til velferðarmála hjá Kópavogsbæ að hækka úr 13% á næstu árum.Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og fyrrverandi varabæjarfulltrúi fyrir VG í Kópavogi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Kveikur brennur út Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Má spyrja homma að öllu? Sólborg Guðbrandsdóttir Skoðun Gætir þú lifað af örorkubótum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson Skoðun Synjunarvald gegn virkjunum Jón Steinar Gunnlaugsson Skoðun Kennslustund í „selfies“ Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Spurt og svarað um útlendingamál Indriði Stefánsson Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson Skoðun Jafnaðarmannastefnan – stefna velferðar Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Skoðun Skoðun Úthvíld ríkisstjórn? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Raforkan er auðlind þjóðarinnar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson skrifar Skoðun Biskupskjör: Stuðningsyfirlýsing Hákon Leifsson,Sigrid Rolof skrifar Skoðun Kennslustund í „selfies“ Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Synjunarvald gegn virkjunum Jón Steinar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Dagsbirtan lyftir andanum Hólmfríður Ósmann Jónsdóttir,Hrefna Björg Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Kveikur brennur út Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Gætir þú lifað af örorkubótum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Spurt og svarað um útlendingamál Indriði Stefánsson skrifar Skoðun Jafnaðarmannastefnan – stefna velferðar Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Guðrún - Réttlátur og víðsýnn biskup sem fylgir samtímanum Rannveig Iðunn Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Má spyrja homma að öllu? Sólborg Guðbrandsdóttir skrifar Skoðun Enn og aftur sumarlokun hjá SÁÁ Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Fjárveitingar til vegamála standast engan samanburð Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Aumingja Evrópa: Líkleg átakasvæði að Úkraínustríðinu loknu? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Biskupsval Sigfinnur Þorleifsson,Vigfús Bjarni Albertsson skrifar Skoðun Afmennska að bjarga ekki dýrum í neyð! Anna Berg Samúelsdóttir skrifar Skoðun Þessu skal troðið ofan í kokið á okkur sama hvað Guðrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er ofurhagnaður? Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Góð manneskja í djobbið Halldór Guðmundsson skrifar Skoðun Afkomuviðvörun Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Hver er þinn innri áttaviti? Signý Gyða Pétursdóttir skrifar Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Sjá meira
Það er ánægjulegt að fulltrúar meirihlutans í bæjarstjórn Kópavogs skuli nú í aðdraganda kosninganna leggja fram hugmyndir um aðgerðir í geðheilbrigðismálum í bænum. Undirrituð hefur lengi viljað sjá samfélagsgeðþjónustu verða jafn sjálfsagða og aðgengilega og aðra þjónustu við íbúa sveitarfélaga, en til þess þarf nokkuð að gefa í hjá flestum sveitarfélögum. Ég hef meðal annars talað fyrir því á undanförnum árum sem varabæjarfulltrúi og fulltrúi Vinstri grænna í velferðarráði Kópavogs. Fyrir síðustu kosningar var á stefnuskrá VG að setja upp Geðheilsustöð Kópavogs þar sem samræmd yrðu þau úrræði sem bærinn býður upp á í málefnum fólks með geðraskanir. Eitthvað í þá veru er að sjálfsögðu áfram stefna Vinstri grænna í Kópavogi enda er líka lögð áhersla á það í stefnu flokksins á landsvísu í geðheilbrigðismálum að samfélagsgeðþjónustu þurfi að stórefla. Í grein í Kópavogsblaðinu nýlega upplýsir Theodóra Þorsteinsdóttir bæjarfulltrúi og oddviti lista BF Viðreisnar að hún hafi verið að móta tillögu um að opnað verði Geðræktarhús í gamla Hressingarhælinu á Kópavogstúni og á Facebook-síðu Sjálfstæðisflokksins reifar Karen Halldórsdóttir, sem er í 3. sæti á lista flokksins, hugmynd um samstarfsverkefni bæjarins og frjálsra félagasamtaka um rekstur geð- og lýðheilsumiðstöðvar í sama húsnæði og fjallar líka um forvarnir í geðheilbrigðismálum. Karen nefnir líka að opinbera heilbrigðiskerfið geti ekki eitt og sér haldið utan um slíka þjónustu. Það er pólitískt álitamál og reyndar er það mjög sérstakt og rannsóknarefni hve ólík við erum nágrannalöndum okkar í framkvæmd þessara mála og hversu brotakennd geðheilsuþjónustan hér er. Hér hafa frjáls félagasamtök komið af stað og rekið margþætta þjónustu sem er líka ólíkt því sem gerist í löndunum í kring. Það er gott að hafa fjölbreytni og sannarlega hafa breytingar og nýbreytni, m.a. hugmyndafræði bata og valdeflingar, aðallega komið úr grasrótinni undanfarin ár og áratugi. En það er líka spurning hvernig samstarfi sé best háttað og hve vel er farið með almannafé þegar það dreifist svo víða sem hér. Þetta ber að nálgast opnum huga án þess að missa sjónar af heildarsamhenginu. Þannig þarf í þessu samhengi að hafa í huga áætlanir um stofnun nýrra geðheilsustöðva á vegum heilsugæslunnar á höfuðborgarsvæðinu. Og þá er líka nauðsynlegt að það sé á hreinu hver beri faglega og fjárhagslega ábyrgð og hvernig eftirliti og aðhaldi sé háttað.. Mikilvægt er að hér sé vandað til verka. Þess má geta að nýlega hittust yfirmenn Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar og UNICEF ásamt fjölmörgum aðilum frá háskólum, opinberum stofnunum og almannasamtökum. Þar var kallað eftir meiri samvinnu og aðkomu mismunandi stofnana og annarra aðila í samfélaginu því að vandinn er ekki bara heilbrigðisvandi, ekki vandi í tómarúmi, heldur tengdur jafnrétti og grundvallar mannréttindum. Þarna er rætt um aukið vægi félagslegra og umhverfislegra þátta á geðheilbrigði og er það í samhengi við viðurkenningu á skelfilegum áhrifum áfalla, fátæktar og mismununar á heilsu og þar með talið geðheilsu. Það er ljóst að ef standa á við stóru orðin verður hlutfall fjármagns til velferðarmála hjá Kópavogsbæ að hækka úr 13% á næstu árum.Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og fyrrverandi varabæjarfulltrúi fyrir VG í Kópavogi
Skoðun Guðrún - Réttlátur og víðsýnn biskup sem fylgir samtímanum Rannveig Iðunn Ásgeirsdóttir skrifar