Upptökur, ekki upptekinn háttur Kristín Hulda Gísladóttir skrifar 2. desember 2017 13:00 Háskóli Íslands stendur mjög framarlega í jafnréttismálum. Þar starfar sérstök Jafnréttisnefnd Háskóla Íslands og að auki eru jafnréttisnefndir fyrir miðlæga stjórnsýslu og hvert og eitt fræðasvið. Þá er Háskólinn með starfandi jafnréttisfulltrúa og ítarlega jafnréttisáætlun. Háskólinn leggur svo mikla áherslu á jafnrétti að eitt af einungis þremur gildum Háskóla Íslands í núgildandi stefnu er einmitt jafnrétti. Í ljósi alls þessa myndu flestir ætla að Háskólinn nýti öll úrræði sem í boði eru til að tryggja jafnan rétt nemenda til náms. Háskólinn stendur sig vel á mörgum sviðum jafnréttis en þó er eitt málefni sem varðar jafnrétti nemenda og virðist litla sem enga athygli fá frá skólanum. Upptökur á fyrirlestrum og aðgengi nemenda að þeim í gegnum netið. Upptökur á fyrirlestrum eru gífurlega mikilvægar til að nemendur hafi jöfn tækifæri til að nýta sér námið og kennsluna óháð fjölskylduhag, búsetu eða fjárhag. Ástæður þess að margir nemendur eiga erfitt með að mæta í fyrirlestra eru fjölmargar og mun fleiri en nefndar eru hér. Að auki getur gífurlega margt komið upp á sem gerir nemendum erfitt fyrir að mæta, líkt og áföll, slys og veikindi, bæði andleg og líkamleg. Það er sjálfsögð og eðlileg krafa að Háskólinn leggi sig allan fram um að slíkar aðstæður bitni sem minnst á námi nemenda. Þrátt fyrir þrálátar óskir nemenda um upptökur á fyrirlestrum virðist þó engin áhersla lögð á þær og fátt annað en geðþóttaákvörðun kennara ræður því hvort fyrirlestrar eru teknir upp. Fyrir þessu hafa heyrst ýmsar ástæður á borð við að upptökur geti valdið óþægindum fyrir kennara, auki á vinnuálag þeirra og að þeir kunni ekki á búnaðinn. Sem sálfræðinemi á þriðja ári hef ég setið fjöldann allan af námskeiðum og hefjast þau iðulega á því að kennarinn fær spurningar um það af hverju fyrirlestrar séu ekki teknir upp. Sú afsökun sem ég hef oftast heyrt er eitthvað á borð við: „Það hefur ekki verið hefð fyrir því að taka upp fyrirlestra í þessum áfanga.“ Frekar kaldhæðnisleg afsökun því í sálfræði lærum við einmitt mikið um hefðarrök og hversu léleg þau séu. Það er í miklu ósamræmi við stefnu Háskólans og þá miklu áherslu sem lögð er á jafnrétti að upptökubúnaður sé ekki nýttur í þeim stofum þar sem hann er til staðar. Kröfur nemenda eru skýrar og augljóst að jafnt aðgengi nemenda að kennslu fellur undir jafnrétti. Nú standa yfir lokapróf í Háskólanum og víst að margir nemendur eru verr í stakk búnir en aðrir því þeir misstu af fyrirlestrum og höfðu enga leið til að nálgast þá. Vilji Háskóli Íslands starfa með jafnrétti að leiðarljósi, líkt og segir í stefnu skólans, ætti hann að tryggja að kennarar kunni á upptökubúnaðinn og nýti hann alltaf þegar hann er til staðar.Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Jafnréttisnefndar Stúdentaráðs Háskóla Íslands í tilefni af lokaprófum á haustönn 2017. Þema átaksins er andleg veikindi, nám og jafnrétti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Sjá meira
Háskóli Íslands stendur mjög framarlega í jafnréttismálum. Þar starfar sérstök Jafnréttisnefnd Háskóla Íslands og að auki eru jafnréttisnefndir fyrir miðlæga stjórnsýslu og hvert og eitt fræðasvið. Þá er Háskólinn með starfandi jafnréttisfulltrúa og ítarlega jafnréttisáætlun. Háskólinn leggur svo mikla áherslu á jafnrétti að eitt af einungis þremur gildum Háskóla Íslands í núgildandi stefnu er einmitt jafnrétti. Í ljósi alls þessa myndu flestir ætla að Háskólinn nýti öll úrræði sem í boði eru til að tryggja jafnan rétt nemenda til náms. Háskólinn stendur sig vel á mörgum sviðum jafnréttis en þó er eitt málefni sem varðar jafnrétti nemenda og virðist litla sem enga athygli fá frá skólanum. Upptökur á fyrirlestrum og aðgengi nemenda að þeim í gegnum netið. Upptökur á fyrirlestrum eru gífurlega mikilvægar til að nemendur hafi jöfn tækifæri til að nýta sér námið og kennsluna óháð fjölskylduhag, búsetu eða fjárhag. Ástæður þess að margir nemendur eiga erfitt með að mæta í fyrirlestra eru fjölmargar og mun fleiri en nefndar eru hér. Að auki getur gífurlega margt komið upp á sem gerir nemendum erfitt fyrir að mæta, líkt og áföll, slys og veikindi, bæði andleg og líkamleg. Það er sjálfsögð og eðlileg krafa að Háskólinn leggi sig allan fram um að slíkar aðstæður bitni sem minnst á námi nemenda. Þrátt fyrir þrálátar óskir nemenda um upptökur á fyrirlestrum virðist þó engin áhersla lögð á þær og fátt annað en geðþóttaákvörðun kennara ræður því hvort fyrirlestrar eru teknir upp. Fyrir þessu hafa heyrst ýmsar ástæður á borð við að upptökur geti valdið óþægindum fyrir kennara, auki á vinnuálag þeirra og að þeir kunni ekki á búnaðinn. Sem sálfræðinemi á þriðja ári hef ég setið fjöldann allan af námskeiðum og hefjast þau iðulega á því að kennarinn fær spurningar um það af hverju fyrirlestrar séu ekki teknir upp. Sú afsökun sem ég hef oftast heyrt er eitthvað á borð við: „Það hefur ekki verið hefð fyrir því að taka upp fyrirlestra í þessum áfanga.“ Frekar kaldhæðnisleg afsökun því í sálfræði lærum við einmitt mikið um hefðarrök og hversu léleg þau séu. Það er í miklu ósamræmi við stefnu Háskólans og þá miklu áherslu sem lögð er á jafnrétti að upptökubúnaður sé ekki nýttur í þeim stofum þar sem hann er til staðar. Kröfur nemenda eru skýrar og augljóst að jafnt aðgengi nemenda að kennslu fellur undir jafnrétti. Nú standa yfir lokapróf í Háskólanum og víst að margir nemendur eru verr í stakk búnir en aðrir því þeir misstu af fyrirlestrum og höfðu enga leið til að nálgast þá. Vilji Háskóli Íslands starfa með jafnrétti að leiðarljósi, líkt og segir í stefnu skólans, ætti hann að tryggja að kennarar kunni á upptökubúnaðinn og nýti hann alltaf þegar hann er til staðar.Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Jafnréttisnefndar Stúdentaráðs Háskóla Íslands í tilefni af lokaprófum á haustönn 2017. Þema átaksins er andleg veikindi, nám og jafnrétti.
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun