"Lagom“ með smá af "hygge“ og stóru "húh-i“ Guðrún Högnadóttir skrifar 6. september 2017 07:00 Alveg hreint svakalega er oft erfitt að koma sér aftur í vinnugírinn eftir gott sumar. Stefnan virðist skökk, markmiðin óyfirstíganleg, stemninginn enn föst í minningum um grískar eyjar eða langa hjólatúra – og gömlu óleystu verkefnin bíða í bunkum (sem var reyndar mjög vel raðað hornrétt á skrifborðið korter í frí). Haustið er tími breytinga – náttúran flaggar nýrri litapallettu, fólk fer á flakk í nýjar stöður og verkefni, nýr taktur kemst í sölur og samruna, við vöknum upp við gjörbreytt landslag í mörgum atvinnugreinum, bleikur og gulur IKEA bæklingurinn dettur inn um lúguna, og það er ekki lengur í tísku að „hygge sig“ að hætti Dana – heldur eigum við nú að spegla okkur í lífsspeki Svía og finna hinn gullna „lagom“ meðalveg í öllu – ekki of mikið / ekki of lítið – bara akkúrat passlegt. Hvernig laumum við „lagom“ jafnvægi í metnaðarfullar kröfur samtímans? Hvernig myndir þú koma þér í startholurnar ef verkefnið þitt væri ekki eingöngu að ná fjárhagsáætlun þinnar deildar í lógarítmískum launahækkunum, heldur að útrýma fátækt og berjast gegn ójöfnuði í heiminum? Eða í stað þess að koma nýrri vöru á markað í „rauðu hafi“ samkeppninnar væri verkefni þitt að tryggja heilbrigt líferni, þekkingu og þátttöku kvenna og barna um heim allan. Hvað ef verkefni þitt í haust væri ekki að blása lífi í slappa samfélagsmiðlamarkaðssókn ykkar heldur væri ábyrgð þín að hvetja til hnattrænnar samstöðu um sjálfbæra þróun. Þetta er hluti af verkefnabunka Ban Ki-moon aðalframkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna til 2030 – versogú. Og þér fannst þinn verkefnalisti voldugur. Reyndar eru Þúsaldarmarkmiðin verkefni okkar allra. Og Ban blessaður komin á eftirlaun. Þegar áskorunin er sem mest verðum við að hugsa öðruvísi. Við getum ekki hamast hraðar eða lengur með verkfærum eða aðferðum sem leysa ekki vandann. Ef þú átt bara hamar líta öll vandamál út eins og nagli sagði Maslow. Við getum ekki lengur talað okkur í kaf á þingi eða ferlað eða „lean-að“ út í hið óendanlega eða skellt nefndum á allt sem hreyfist. Veruleikinn kallar á glænýja hugsun. Hvernig væri að taka „Skandínavann“ á þetta og finna sköpunargleði í sátt og stóískri ró – búa til lausnir á göngu undir berum himni en ekki í loftlausum sterílum fundarherbergjum? Hvernig væri að fá hugljómun um lausn krefjandi vandamáls í leikhúsinu eða við lestur góðrar bókar, en ekki á andlausri skrifstofunni eða í orkusogandi samfélagsmiðlum? Hættum að leita að nýjum svörum í „minnis-loopu“ eigin hugsanna eða í sama afmarkaða hópi alltof líkra einstaklinga og fáum hugmyndir í samtölum í raunheimum við einhvern sem er algjör andstaða okkar í aldri, reynslu og hugsun. Höfum kjarkinn til að virkilega hugsa um hag heildarinnar, sleppum því að þurfa stöðugt að trompa nágrannann – og verum stolt af því að vinna vel en ekki of mikið! Húh!Greinin birtist fyrst í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson Skoðun Skoðun Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason skrifar Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson skrifar Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson skrifar Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Alveg hreint svakalega er oft erfitt að koma sér aftur í vinnugírinn eftir gott sumar. Stefnan virðist skökk, markmiðin óyfirstíganleg, stemninginn enn föst í minningum um grískar eyjar eða langa hjólatúra – og gömlu óleystu verkefnin bíða í bunkum (sem var reyndar mjög vel raðað hornrétt á skrifborðið korter í frí). Haustið er tími breytinga – náttúran flaggar nýrri litapallettu, fólk fer á flakk í nýjar stöður og verkefni, nýr taktur kemst í sölur og samruna, við vöknum upp við gjörbreytt landslag í mörgum atvinnugreinum, bleikur og gulur IKEA bæklingurinn dettur inn um lúguna, og það er ekki lengur í tísku að „hygge sig“ að hætti Dana – heldur eigum við nú að spegla okkur í lífsspeki Svía og finna hinn gullna „lagom“ meðalveg í öllu – ekki of mikið / ekki of lítið – bara akkúrat passlegt. Hvernig laumum við „lagom“ jafnvægi í metnaðarfullar kröfur samtímans? Hvernig myndir þú koma þér í startholurnar ef verkefnið þitt væri ekki eingöngu að ná fjárhagsáætlun þinnar deildar í lógarítmískum launahækkunum, heldur að útrýma fátækt og berjast gegn ójöfnuði í heiminum? Eða í stað þess að koma nýrri vöru á markað í „rauðu hafi“ samkeppninnar væri verkefni þitt að tryggja heilbrigt líferni, þekkingu og þátttöku kvenna og barna um heim allan. Hvað ef verkefni þitt í haust væri ekki að blása lífi í slappa samfélagsmiðlamarkaðssókn ykkar heldur væri ábyrgð þín að hvetja til hnattrænnar samstöðu um sjálfbæra þróun. Þetta er hluti af verkefnabunka Ban Ki-moon aðalframkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna til 2030 – versogú. Og þér fannst þinn verkefnalisti voldugur. Reyndar eru Þúsaldarmarkmiðin verkefni okkar allra. Og Ban blessaður komin á eftirlaun. Þegar áskorunin er sem mest verðum við að hugsa öðruvísi. Við getum ekki hamast hraðar eða lengur með verkfærum eða aðferðum sem leysa ekki vandann. Ef þú átt bara hamar líta öll vandamál út eins og nagli sagði Maslow. Við getum ekki lengur talað okkur í kaf á þingi eða ferlað eða „lean-að“ út í hið óendanlega eða skellt nefndum á allt sem hreyfist. Veruleikinn kallar á glænýja hugsun. Hvernig væri að taka „Skandínavann“ á þetta og finna sköpunargleði í sátt og stóískri ró – búa til lausnir á göngu undir berum himni en ekki í loftlausum sterílum fundarherbergjum? Hvernig væri að fá hugljómun um lausn krefjandi vandamáls í leikhúsinu eða við lestur góðrar bókar, en ekki á andlausri skrifstofunni eða í orkusogandi samfélagsmiðlum? Hættum að leita að nýjum svörum í „minnis-loopu“ eigin hugsanna eða í sama afmarkaða hópi alltof líkra einstaklinga og fáum hugmyndir í samtölum í raunheimum við einhvern sem er algjör andstaða okkar í aldri, reynslu og hugsun. Höfum kjarkinn til að virkilega hugsa um hag heildarinnar, sleppum því að þurfa stöðugt að trompa nágrannann – og verum stolt af því að vinna vel en ekki of mikið! Húh!Greinin birtist fyrst í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál.
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar