Slys sem hefði mátt koma í veg fyrir Marie Legatelois skrifar 22. júní 2016 07:00 Opinbert svar við greininni Friðlýsing Látrabjargs í uppnámi Hvers vegna fór skipulagsferlið svona illa? Vegna hrópandi skorts á skynsamlegum stjórnunaraðferðum. Yfirvöldin fengu viðvaranir en geðþóttaákvarðanir virðast vera normið á Íslandi. Ég beini því orðum mínum til almennings. Sveitarstjórnin í Patreksfirði vann með Umhverfisstofnun að skipulagi Látrabjargs. Þau höfðu öll tæki sem þurfti til stjórna ferlinu vel: leiðarvísa um góða starfshætti í skipulagningu og samskiptum við hagsmunaaðila; ótal rannsóknir á stjórnun náttúruminja; mýmörg dæmi um vandamál þegar starfshættir eru ekki góðir; heila deild innan Háskólaseturs Vestfjarða sérhæfða í stjórnun haf- og strandsvæða; öflug tæki til að meta áhrif ferðamanna á viðkvæm svæði sem voru þróuð af Ólafsdóttur og Runnström; og meistararitgerð mína sem benti á marga galla í ferlinu og hvernig væri hægt að bæta úr þeim. En ekkert af þessu virðist hafa verið notað. Í fyrsta lagi vantaði meiri upplýsingar til að verndaráætlun gæti gagnast svæðinu og hagsmunaaðilum. Næstum engin gögn eru til um plöntulíf, skordýr, spendýr og sumar fuglategundir á svæðinu. Því vantar mikið upp á að hægt sé að vita hvað og hvar þarf að vernda. Þá vantar alveg rannsóknir á ferðamönnum sem koma á svæðið. Til hvers koma þeir, hvaða aðbúnað vilja þeir hafa, hvernig eyða þeir peningum, o.s.frv.? Þessu þarf að svara til að gera haldgóða áætlun. Þetta leiddi til annars galla, skorts á raunverulegri þátttöku allra hagsmunaaðila. Reyndar hefði þurft að fara í sérstaka hagsmunaaðilagreiningu til að meta hverjir hafa hagsmuna að gæta. Þótt hún hafi ekki verið gerð var ekkert samráð haft við augljósa hagsmunaaðila eins og ferðamenn, leiðsögumenn, ferðamannafyrirtæki, veiðimenn og umhverfisverndarhópa. Samráðið ætti líka að vera mun nánara; fulltrúi hvers hóps ætti að vera viðstaddur hvert einasta skref í ferlinu. Fulltrúarnir ættu að vera kjörnir á lýðræðislegan hátt, en ekki valdir eftir hentugleik yfirvalda. Enn fremur er nauðsynlegt að hafa hlutlausan millilið sem dregur úr spennu og miðlar málum milli aðila. Þetta seinkar vissulega ferlinu, en sparar tíma og kostnað vegna mistaka og ósættis.Engin greining Þátttökuna vantaði og landeigendurnir voru virtir að vettugi, sem leiddi til vantrausts og fékk suma til að hafna friðuninni. Mótstaða við friðun skýrist sennilega að hluta á skorti á skilningi á því hvað friðunin þýðir og hvaða gerðir eru til af friðun (það voru engar umræður með hagsmunaaðilum um hvaða gerð friðunar þeir vildu). Yfirvöld hefðu átt að útskýra þessa hluti, en þau vissu það ekki einu sinni sjálf, því engin greining var gerð á því hvaða áhrif friðun á Látrabjarg myndi hafa! Þetta leiðir til spurningar sem ég tel vera síðasta alvarlega gallann; Hvers vegna var deiliskipulagið gert á undan verndar-og stjórnunaráætluninni; og þar með nákvæmri umhverfis-, hagfræði-og félagsgreiningu? Í rökréttri stjórnunarhugsun byggir deiliskipulagið á minnstu smáatriðum þessarar greiningarvinnu. Hvaða gerð af ferðamennsku á að stunda; fjöldaferðamennsku, vistvæna ferðamennsku, eða á að rukka aðgangseyri? Hvernig á að fjármagna deiliskipulagið? Hvar eru viðkvæmar tegundir eða vistkerfi? Hvaða áhrif munu ákvarðanir hafa á hagsmunaaðila? Hvar á að byggja innviði og af hvaða gerð, til að lágmarka umhverfisáhrif? Hvernig er hægt að bæta efnahag svæðisins? Smávægilegt umhverfismat var gert á áhrifum þess að færa veg, en þar var bjartsýni ríkjandi og varúðarreglu ekki beitt. Þar sem deiliskipulagið var gert af arkitektastofu kemur lítið á óvart að þar sé ekkert talað um efnisval, hönnun og hvaða tegundir af innviðum henta best m.t.t. umhverfis og ferðamanna. Hvar var varúðarreglan, sjáfbærnihugsunin og aðlögunin að landslaginu? Loks voru svör þeirra við athugasemdum mínum og annarra vægast sagt vonbrigði (sérstaklega landeigendanna), ef þeim var yfirleitt svarað. Svörin voru oftar á þá leið að „við ákváðum þetta“ heldur en að færa rök fyrir niðurstöðunni. Þeir virðast ekki hafa haft í hyggju að breyta áætlunum sínum eða að bæta samskipti við hagsmunaaðila.Interactions and Management of the Stakeholders-Tourists-Trails-Environment system at Látrabjarg Cliffs (Iceland) : A comparative study with Moher Cliffs (Ireland).DeiliskipulagSpurt og svarað á landeigendafundi vegna friðlýsingar LátrabjargsLátrabjarg deiliskipulag athugasemdir og svörFriðlýsing Látrabjargs i uppnámiSérstakar þakkir til eiginmanns míns sem styður mig og hjálpaði mér við að skrifa greinina. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Er einnig von á góðakstri Strætó í ár? Stefán Hrafn Jónsson skrifar Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Sjá meira
Opinbert svar við greininni Friðlýsing Látrabjargs í uppnámi Hvers vegna fór skipulagsferlið svona illa? Vegna hrópandi skorts á skynsamlegum stjórnunaraðferðum. Yfirvöldin fengu viðvaranir en geðþóttaákvarðanir virðast vera normið á Íslandi. Ég beini því orðum mínum til almennings. Sveitarstjórnin í Patreksfirði vann með Umhverfisstofnun að skipulagi Látrabjargs. Þau höfðu öll tæki sem þurfti til stjórna ferlinu vel: leiðarvísa um góða starfshætti í skipulagningu og samskiptum við hagsmunaaðila; ótal rannsóknir á stjórnun náttúruminja; mýmörg dæmi um vandamál þegar starfshættir eru ekki góðir; heila deild innan Háskólaseturs Vestfjarða sérhæfða í stjórnun haf- og strandsvæða; öflug tæki til að meta áhrif ferðamanna á viðkvæm svæði sem voru þróuð af Ólafsdóttur og Runnström; og meistararitgerð mína sem benti á marga galla í ferlinu og hvernig væri hægt að bæta úr þeim. En ekkert af þessu virðist hafa verið notað. Í fyrsta lagi vantaði meiri upplýsingar til að verndaráætlun gæti gagnast svæðinu og hagsmunaaðilum. Næstum engin gögn eru til um plöntulíf, skordýr, spendýr og sumar fuglategundir á svæðinu. Því vantar mikið upp á að hægt sé að vita hvað og hvar þarf að vernda. Þá vantar alveg rannsóknir á ferðamönnum sem koma á svæðið. Til hvers koma þeir, hvaða aðbúnað vilja þeir hafa, hvernig eyða þeir peningum, o.s.frv.? Þessu þarf að svara til að gera haldgóða áætlun. Þetta leiddi til annars galla, skorts á raunverulegri þátttöku allra hagsmunaaðila. Reyndar hefði þurft að fara í sérstaka hagsmunaaðilagreiningu til að meta hverjir hafa hagsmuna að gæta. Þótt hún hafi ekki verið gerð var ekkert samráð haft við augljósa hagsmunaaðila eins og ferðamenn, leiðsögumenn, ferðamannafyrirtæki, veiðimenn og umhverfisverndarhópa. Samráðið ætti líka að vera mun nánara; fulltrúi hvers hóps ætti að vera viðstaddur hvert einasta skref í ferlinu. Fulltrúarnir ættu að vera kjörnir á lýðræðislegan hátt, en ekki valdir eftir hentugleik yfirvalda. Enn fremur er nauðsynlegt að hafa hlutlausan millilið sem dregur úr spennu og miðlar málum milli aðila. Þetta seinkar vissulega ferlinu, en sparar tíma og kostnað vegna mistaka og ósættis.Engin greining Þátttökuna vantaði og landeigendurnir voru virtir að vettugi, sem leiddi til vantrausts og fékk suma til að hafna friðuninni. Mótstaða við friðun skýrist sennilega að hluta á skorti á skilningi á því hvað friðunin þýðir og hvaða gerðir eru til af friðun (það voru engar umræður með hagsmunaaðilum um hvaða gerð friðunar þeir vildu). Yfirvöld hefðu átt að útskýra þessa hluti, en þau vissu það ekki einu sinni sjálf, því engin greining var gerð á því hvaða áhrif friðun á Látrabjarg myndi hafa! Þetta leiðir til spurningar sem ég tel vera síðasta alvarlega gallann; Hvers vegna var deiliskipulagið gert á undan verndar-og stjórnunaráætluninni; og þar með nákvæmri umhverfis-, hagfræði-og félagsgreiningu? Í rökréttri stjórnunarhugsun byggir deiliskipulagið á minnstu smáatriðum þessarar greiningarvinnu. Hvaða gerð af ferðamennsku á að stunda; fjöldaferðamennsku, vistvæna ferðamennsku, eða á að rukka aðgangseyri? Hvernig á að fjármagna deiliskipulagið? Hvar eru viðkvæmar tegundir eða vistkerfi? Hvaða áhrif munu ákvarðanir hafa á hagsmunaaðila? Hvar á að byggja innviði og af hvaða gerð, til að lágmarka umhverfisáhrif? Hvernig er hægt að bæta efnahag svæðisins? Smávægilegt umhverfismat var gert á áhrifum þess að færa veg, en þar var bjartsýni ríkjandi og varúðarreglu ekki beitt. Þar sem deiliskipulagið var gert af arkitektastofu kemur lítið á óvart að þar sé ekkert talað um efnisval, hönnun og hvaða tegundir af innviðum henta best m.t.t. umhverfis og ferðamanna. Hvar var varúðarreglan, sjáfbærnihugsunin og aðlögunin að landslaginu? Loks voru svör þeirra við athugasemdum mínum og annarra vægast sagt vonbrigði (sérstaklega landeigendanna), ef þeim var yfirleitt svarað. Svörin voru oftar á þá leið að „við ákváðum þetta“ heldur en að færa rök fyrir niðurstöðunni. Þeir virðast ekki hafa haft í hyggju að breyta áætlunum sínum eða að bæta samskipti við hagsmunaaðila.Interactions and Management of the Stakeholders-Tourists-Trails-Environment system at Látrabjarg Cliffs (Iceland) : A comparative study with Moher Cliffs (Ireland).DeiliskipulagSpurt og svarað á landeigendafundi vegna friðlýsingar LátrabjargsLátrabjarg deiliskipulag athugasemdir og svörFriðlýsing Látrabjargs i uppnámiSérstakar þakkir til eiginmanns míns sem styður mig og hjálpaði mér við að skrifa greinina. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar
Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar