Holurnar í samfélaginu Árni Gunnarsson skrifar 4. júní 2016 07:00 Sagt er að íslenskt samfélag standi óvenju vel um þessar mundir. Skuldir eru lágar og tekjur háar. Höfð voru eftir forsætisráðherra eftirfarandi orð : „Hagkerfið stendur í blóma, kaupmáttur vex hröðum skrefum og verðbólga hefur í meira en tvö ár verið undir verðbólgumarkmiði Seðlabankans. Mikill afgangur er á ríkissjóði, skuldir ríkisins lækka hratt og erlend staða þjóðarbússins hefur aldrei verið betri. Aldrei.“ Gott ef satt er, en þessi lýsing nær samt ekki til þeirra sem allra verst eru settir í samfélaginu. Það eru víðar holur í samfélaginu en á götum borgarinnar. Rauði krossinn hefur einbeitt sér að því að þjóna þeim einstaklingum sem eru berskjaldaðir í samfélaginu. Orðið berskjaldaður þýðir m.a. að vera óvarinn, hlífðarlaus. Á hverjum mánuði sinnir Rauði krossinn um 130 heimsóknum sprautufíkla, sem margir eru á vergangi, og býður þeim skaðaminnkandi ráðgjöf með aðstoð sjálfboðaliða úr hópi heilbrigðisstarfsmanna. Rauði krossinn rekur Konukot í samkomulagi við Reykjavíkurborg en það er athvarf fyrir heimilislausar konur. Þar er boðið upp á kvöldmat og morgunmat auk næturgistingar. Undanfarið hafa verið á milli 10 og 15 gestir í athvarfinu og sjálfboðaliðar annast eldamennsku og hússtörf önnur. Hælisleitendur sem fengið hafa hér dvalarleyfi eru margir hverjir á vergangi vegna húsnæðiseklu. Rauði krossinn býður þeim ráðgjöf og haft er opið hús tvisvar í viku þar sem þeir koma saman. Aðstæður margra í þeim hópi eru afar erfiðar, sérstaklega þar sem börn og eldra fólk er á ferðinni. Miðað við síðustu mánuði er líklegt að um eða yfir 100 hælisleitendur fái dvalarleyfi hér á landi á árinu.Njóta ekki veislunnar í hagkerfinu Hér eru nefndir nokkrir af þeim hópum í samfélaginu okkar sem eru gleymdir. Ekki er fréttnæmt að segja frá þeirra högum enda fæstir þeirra að nýta kosningarétt sinn eða tala sínu máli. Hægt er að halda áfram að telja upp hópa sem ekki njóta veislunnar í hagkerfinu. Hjúkrunarheimilin sem þjóna elsta og mest veikburða einstaklingum samfélagsins ramba mörg á barmi gjaldþrota. Það er smán. Getum við sem þjóðfélag ekki einsett okkur að útrýma fátækt og búa heimilislausum betri aðstöðu? Getum við mismunað þeim sem hingað leita á flótta frá stríði, fátækt og náttúruhörmungum? Fordómar stafa af ótta við hið óþekkta. Fræðumst meira um menningu og trúarbrögð annarra þjóða og þá skiljum við hvert annað betur. Horfumst í augu við heimilislausa Íslendinga og setjum okkur í þeirra spor. Mannréttindi fara ekki í manngreiningarálit né spyrja um vegabréf. Þau eru allra. Það orðspor sem nú fer af efnahagsuppgangi á Íslandi er gott, okkur hefur tekist með undraverðum hraða að ná aftur fótfestu. En efnahagsundrið má ekki vera bara fyrir suma. Með stuðningi við samtök eins og Rauða krossinn geta allir lagt sitt að mörkum til að gera samfélagið betra. Stuðningurinn getur verið hvort sem er regluleg fjárframlög, einstök framlög eða stuðningur í formi sjálfboðins starfs. Verkefnin eru næg. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Væri ekki hlaupið út aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gervigreind fyrir alla — en fyrir hvern í raun? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Sjá meira
Sagt er að íslenskt samfélag standi óvenju vel um þessar mundir. Skuldir eru lágar og tekjur háar. Höfð voru eftir forsætisráðherra eftirfarandi orð : „Hagkerfið stendur í blóma, kaupmáttur vex hröðum skrefum og verðbólga hefur í meira en tvö ár verið undir verðbólgumarkmiði Seðlabankans. Mikill afgangur er á ríkissjóði, skuldir ríkisins lækka hratt og erlend staða þjóðarbússins hefur aldrei verið betri. Aldrei.“ Gott ef satt er, en þessi lýsing nær samt ekki til þeirra sem allra verst eru settir í samfélaginu. Það eru víðar holur í samfélaginu en á götum borgarinnar. Rauði krossinn hefur einbeitt sér að því að þjóna þeim einstaklingum sem eru berskjaldaðir í samfélaginu. Orðið berskjaldaður þýðir m.a. að vera óvarinn, hlífðarlaus. Á hverjum mánuði sinnir Rauði krossinn um 130 heimsóknum sprautufíkla, sem margir eru á vergangi, og býður þeim skaðaminnkandi ráðgjöf með aðstoð sjálfboðaliða úr hópi heilbrigðisstarfsmanna. Rauði krossinn rekur Konukot í samkomulagi við Reykjavíkurborg en það er athvarf fyrir heimilislausar konur. Þar er boðið upp á kvöldmat og morgunmat auk næturgistingar. Undanfarið hafa verið á milli 10 og 15 gestir í athvarfinu og sjálfboðaliðar annast eldamennsku og hússtörf önnur. Hælisleitendur sem fengið hafa hér dvalarleyfi eru margir hverjir á vergangi vegna húsnæðiseklu. Rauði krossinn býður þeim ráðgjöf og haft er opið hús tvisvar í viku þar sem þeir koma saman. Aðstæður margra í þeim hópi eru afar erfiðar, sérstaklega þar sem börn og eldra fólk er á ferðinni. Miðað við síðustu mánuði er líklegt að um eða yfir 100 hælisleitendur fái dvalarleyfi hér á landi á árinu.Njóta ekki veislunnar í hagkerfinu Hér eru nefndir nokkrir af þeim hópum í samfélaginu okkar sem eru gleymdir. Ekki er fréttnæmt að segja frá þeirra högum enda fæstir þeirra að nýta kosningarétt sinn eða tala sínu máli. Hægt er að halda áfram að telja upp hópa sem ekki njóta veislunnar í hagkerfinu. Hjúkrunarheimilin sem þjóna elsta og mest veikburða einstaklingum samfélagsins ramba mörg á barmi gjaldþrota. Það er smán. Getum við sem þjóðfélag ekki einsett okkur að útrýma fátækt og búa heimilislausum betri aðstöðu? Getum við mismunað þeim sem hingað leita á flótta frá stríði, fátækt og náttúruhörmungum? Fordómar stafa af ótta við hið óþekkta. Fræðumst meira um menningu og trúarbrögð annarra þjóða og þá skiljum við hvert annað betur. Horfumst í augu við heimilislausa Íslendinga og setjum okkur í þeirra spor. Mannréttindi fara ekki í manngreiningarálit né spyrja um vegabréf. Þau eru allra. Það orðspor sem nú fer af efnahagsuppgangi á Íslandi er gott, okkur hefur tekist með undraverðum hraða að ná aftur fótfestu. En efnahagsundrið má ekki vera bara fyrir suma. Með stuðningi við samtök eins og Rauða krossinn geta allir lagt sitt að mörkum til að gera samfélagið betra. Stuðningurinn getur verið hvort sem er regluleg fjárframlög, einstök framlög eða stuðningur í formi sjálfboðins starfs. Verkefnin eru næg.
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar