Við eigum erindi Magnús M. Norðdahl skrifar 27. maí 2016 10:00 Að undanförnu hefur verulega dregið úr fylgi Samfylkingarinnar og forysta flokksins dregið þá ályktun að breytinga sé þörf. Árni Páll Árnason hefur ákveðið að víkja og fjórir frambærilegir einstaklingar lýst sig reiðubúna til þess að taka við keflinu. Jafnframt hefur stjórn flokksins ákveðið að víkja til hliðar. Ef rétt er á haldið af okkur, almennum félögum, geta falist í þessu sóknartækifæri. Þau munu hins vegar ekki gefast nema að endurnýjun fylgi ferskir vindar og ný nálgun við flokksfélaga og samfélagið í heild. Magnúsi Orra Schram fylgir sá ferskleiki. Jafnaðarstefnan byggir á frelsi einstaklingsins, jöfnum rétti allra til þess að njóta þess frelsis og sameiginlegri ábyrgð á öllum sem fá ekki notið þess frelsis sem þau eru borin til. Hún á óbreytt erindi við íslenskt samfélag en forystu flokksins og talsmönnum hennar hefur því miður ekki tekist sem skyldi að koma því erindi til skila. Þörf er á nýjum vinnubrögðum og nýrri nálgun. Mér og flestum öðrum jafnaðarmönnum er slétt sama hvað jafnaðarmannaflokkurinn okkar heitir en okkur er ekki sama hvernig hann vinnur. Við viljum ekki að orkunni sé eytt í innbyrðis átök. Við viljum að hann sé trúr grunngildum sínum og þeirri stefnu sem forystunni er falið að fylgja. Við viljum að þingmenn jafnaðarmanna séu þingmenn alls samfélagsins og lausir við kjördæma- og hagsmunapot. Við viljum að flokkurinn sé skipulagður sem sameiginlegur vettvangur félaga og samtaka sem vinna að framgangi jafnaðarstefnunnar. Við viljum ekki að hann sé byggður upp sem þröngur valdapíramídi fárra kjördæmabundinna aðildarfélaga. Þannig var sameinaður flokkur Alþýðuflokks, Alþýðubandalags og Kvennalistans ekki hugsaður og slíka þróun á endurnýjuð forysta flokksins ekki að styðja. Til þeirra verka og öflugrar sóknar við erfið skilyrði treysti ég Magnúsi Orra Schram og skora á alla félaga mína að gera slíkt hið sama. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Halldór 09.08.2025 Halldór Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Til ritstjóra DV Ívar Halldórsson Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Skoðun Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir skrifar Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Sjá meira
Að undanförnu hefur verulega dregið úr fylgi Samfylkingarinnar og forysta flokksins dregið þá ályktun að breytinga sé þörf. Árni Páll Árnason hefur ákveðið að víkja og fjórir frambærilegir einstaklingar lýst sig reiðubúna til þess að taka við keflinu. Jafnframt hefur stjórn flokksins ákveðið að víkja til hliðar. Ef rétt er á haldið af okkur, almennum félögum, geta falist í þessu sóknartækifæri. Þau munu hins vegar ekki gefast nema að endurnýjun fylgi ferskir vindar og ný nálgun við flokksfélaga og samfélagið í heild. Magnúsi Orra Schram fylgir sá ferskleiki. Jafnaðarstefnan byggir á frelsi einstaklingsins, jöfnum rétti allra til þess að njóta þess frelsis og sameiginlegri ábyrgð á öllum sem fá ekki notið þess frelsis sem þau eru borin til. Hún á óbreytt erindi við íslenskt samfélag en forystu flokksins og talsmönnum hennar hefur því miður ekki tekist sem skyldi að koma því erindi til skila. Þörf er á nýjum vinnubrögðum og nýrri nálgun. Mér og flestum öðrum jafnaðarmönnum er slétt sama hvað jafnaðarmannaflokkurinn okkar heitir en okkur er ekki sama hvernig hann vinnur. Við viljum ekki að orkunni sé eytt í innbyrðis átök. Við viljum að hann sé trúr grunngildum sínum og þeirri stefnu sem forystunni er falið að fylgja. Við viljum að þingmenn jafnaðarmanna séu þingmenn alls samfélagsins og lausir við kjördæma- og hagsmunapot. Við viljum að flokkurinn sé skipulagður sem sameiginlegur vettvangur félaga og samtaka sem vinna að framgangi jafnaðarstefnunnar. Við viljum ekki að hann sé byggður upp sem þröngur valdapíramídi fárra kjördæmabundinna aðildarfélaga. Þannig var sameinaður flokkur Alþýðuflokks, Alþýðubandalags og Kvennalistans ekki hugsaður og slíka þróun á endurnýjuð forysta flokksins ekki að styðja. Til þeirra verka og öflugrar sóknar við erfið skilyrði treysti ég Magnúsi Orra Schram og skora á alla félaga mína að gera slíkt hið sama.
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar