Skortur þeirra - Skömmin okkar! Páll Valur Björnsson skrifar 22. janúar 2016 13:28 Þann 20. janúar sl. kynnti Barnahjálp Sameinuðu þjóðanna á Íslandi, UNICEF, skýrslu sína um stöðu barna hér á landi. Niðurstöðurnar eru sláandi. Í skýrslunni kemur fram að hlutfall þeirra barna sem líða skort á Íslandi hefur rúmlega tvöfaldast frá árinu 2009. Það ár liðu 4,0% barna skort en árið 2014 var það hlutfall komið upp í 9,1%. Samkvæmt þessu líða meira en 6000 börn efnislegan skort hér á landi og af þeim þurfa tæplega 1.600 börn að þola verulegan skort. Hlutfall barna sem líða verulegan skort hefur þrefaldast frá árinu 2009 og er nú 2,4%. Hvað finnst okkur um þetta?! Er það ásættanlegt að í velmegunarsamfélaginu okkar skuli meira en 6000 börn lifa við skort á efnislegum gæðum og alvarlega mismunun og fara á mis við margvísleg tækifæri sem öðrum börnum bjóðast og finnst sjálfsögð? Nei, auðvitað ekki! Þetta er stórmál og til háborinnar skammar fyrir okkur öll og alveg sérstaklega okkur sem sitjum á Alþingi og þjóðin hefur treyst til að fara með vald og almannafé fyrir sína hönd. Það ætti ekki að þurfa að minna íslensk stjórnvöld á það sí og æ að þau hafa skuldbundið sig til að virða Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna. En því miður er það raunin. Og það ætti enn síður að þurfa að minna íslensk stjórnvöld á að Barnasáttmálinn var m.a.s gerður að íslenskum lögum árið 2013. Þessi mikilvægi mannréttindasamningur hefur það meginmarkmið að tryggja börnum góð og jöfn tækifæri til að njóta lífsins, ná þroska og nýta hæfileika sína. Sýna tölur um fjölda barna á Íslandi, sem þurfa að þola skort, til að við séum að standa við þær skyldur okkar? Nei, að sjálfsögðu ekki. En ég er sannfærður um að íslenska þjóðin vill að íslensk stjórnvöld taki Barnasáttmálann mjög alvarlega og það sem þar segir um skyldur þeirra til forgangsraða í þágu barna. Ég veit að Íslendingar vilja alls ekki að íslensk stjórnvöld meðhöndli þennan merkilega mannréttindasamning sem marklaust plagg sem þau geyma í neðstu skúffunni í stjórnarráðinu en taka fram og blása rykið af á tyllidögum til að ganga í augun á kjósendum Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Kveikur brennur út Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Má spyrja homma að öllu? Sólborg Guðbrandsdóttir Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir Skoðun Gætir þú lifað af örorkubótum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson Skoðun Góð manneskja í djobbið Halldór Guðmundsson Skoðun Úthvíld ríkisstjórn? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Þessu skal troðið ofan í kokið á okkur sama hvað Guðrún Sigurjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hippókratesareiðurinn þarf að verða að veruleika Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Úthvíld ríkisstjórn? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Raforkan er auðlind þjóðarinnar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson skrifar Skoðun Biskupskjör: Stuðningsyfirlýsing Hákon Leifsson,Sigrid Rolof skrifar Skoðun Kennslustund í „selfies“ Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Synjunarvald gegn virkjunum Jón Steinar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Dagsbirtan lyftir andanum Hólmfríður Ósmann Jónsdóttir,Hrefna Björg Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Kveikur brennur út Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Gætir þú lifað af örorkubótum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Spurt og svarað um útlendingamál Indriði Stefánsson skrifar Skoðun Jafnaðarmannastefnan – stefna velferðar Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Guðrún - Réttlátur og víðsýnn biskup sem fylgir samtímanum Rannveig Iðunn Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Má spyrja homma að öllu? Sólborg Guðbrandsdóttir skrifar Skoðun Enn og aftur sumarlokun hjá SÁÁ Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Fjárveitingar til vegamála standast engan samanburð Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Aumingja Evrópa: Líkleg átakasvæði að Úkraínustríðinu loknu? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Biskupsval Sigfinnur Þorleifsson,Vigfús Bjarni Albertsson skrifar Skoðun Afmennska að bjarga ekki dýrum í neyð! Anna Berg Samúelsdóttir skrifar Skoðun Þessu skal troðið ofan í kokið á okkur sama hvað Guðrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er ofurhagnaður? Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Góð manneskja í djobbið Halldór Guðmundsson skrifar Skoðun Afkomuviðvörun Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Hver er þinn innri áttaviti? Signý Gyða Pétursdóttir skrifar Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Sjá meira
Þann 20. janúar sl. kynnti Barnahjálp Sameinuðu þjóðanna á Íslandi, UNICEF, skýrslu sína um stöðu barna hér á landi. Niðurstöðurnar eru sláandi. Í skýrslunni kemur fram að hlutfall þeirra barna sem líða skort á Íslandi hefur rúmlega tvöfaldast frá árinu 2009. Það ár liðu 4,0% barna skort en árið 2014 var það hlutfall komið upp í 9,1%. Samkvæmt þessu líða meira en 6000 börn efnislegan skort hér á landi og af þeim þurfa tæplega 1.600 börn að þola verulegan skort. Hlutfall barna sem líða verulegan skort hefur þrefaldast frá árinu 2009 og er nú 2,4%. Hvað finnst okkur um þetta?! Er það ásættanlegt að í velmegunarsamfélaginu okkar skuli meira en 6000 börn lifa við skort á efnislegum gæðum og alvarlega mismunun og fara á mis við margvísleg tækifæri sem öðrum börnum bjóðast og finnst sjálfsögð? Nei, auðvitað ekki! Þetta er stórmál og til háborinnar skammar fyrir okkur öll og alveg sérstaklega okkur sem sitjum á Alþingi og þjóðin hefur treyst til að fara með vald og almannafé fyrir sína hönd. Það ætti ekki að þurfa að minna íslensk stjórnvöld á það sí og æ að þau hafa skuldbundið sig til að virða Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna. En því miður er það raunin. Og það ætti enn síður að þurfa að minna íslensk stjórnvöld á að Barnasáttmálinn var m.a.s gerður að íslenskum lögum árið 2013. Þessi mikilvægi mannréttindasamningur hefur það meginmarkmið að tryggja börnum góð og jöfn tækifæri til að njóta lífsins, ná þroska og nýta hæfileika sína. Sýna tölur um fjölda barna á Íslandi, sem þurfa að þola skort, til að við séum að standa við þær skyldur okkar? Nei, að sjálfsögðu ekki. En ég er sannfærður um að íslenska þjóðin vill að íslensk stjórnvöld taki Barnasáttmálann mjög alvarlega og það sem þar segir um skyldur þeirra til forgangsraða í þágu barna. Ég veit að Íslendingar vilja alls ekki að íslensk stjórnvöld meðhöndli þennan merkilega mannréttindasamning sem marklaust plagg sem þau geyma í neðstu skúffunni í stjórnarráðinu en taka fram og blása rykið af á tyllidögum til að ganga í augun á kjósendum
Skoðun Guðrún - Réttlátur og víðsýnn biskup sem fylgir samtímanum Rannveig Iðunn Ásgeirsdóttir skrifar