Var Ævar Jóhannesson níðingur? Haukur Magnússon framkvæmdastjóri skrifar 24. mars 2015 07:00 Ég hef sjaldan lesið aðra eins grein og birtist í Fréttablaðinu föstudaginn 6. mars og er skrifuð af Sif Sigmarsdóttur. Greinin fer af stað með sympatískum hætti um óléttu rithöfundar. Er ástæða til að óska henni til hamingju með þá upplifun. Í kjölfarið kemur svo kafli um ólíðandi hegðun fólks, sem getur ekki tjáð skoðun sína án þess að nota til þess annan eins óþverra og rithöfundur lýsir í greininni. Skrif sem helguðust af hatri og heift. Það er því þeim mun furðulegra hvernig hún sjálf lýsir skoðun sinni á óhefðbundnum lækningum og tekur þar sérstaklega fyrir einn ákveðinn mann og seyði sem hann gaf sjúklingum í aldarfjórðung. Lýsingar hennar og skoðanir á flokknum „óhefðbundnar lækningar“ geta svo varla flokkast undir annað en hatur og heift – þvílíkur orðaforði sem þarna er viðhafður af manneskju, sem byrjaði á því að kvarta undan orðasóðaskap annarra. Dæmi um þetta er þessi svo stórkostlega málefnalega setning: „Sölumenn óhefðbundinna lækninga eru ekkert betri en Nígeríusvindlarar, þeir eru ekkert betri en píramídasvikarar. Þeir eru eins og óbreyttir þjófar.“ Er þetta virkilega texti eftir blaðamann eða rithöfund í sæmilegu jafnvægi? Það er ekki nokkur leið að sjá það. Og maðurinn, sem gaf fólki lúpínuseyðið er aðalsöguhetjan í þessar dæmalausu grein. Í greininni eru kallaðar til sögunnar tvær eldri konur sem fóru til Ævars til að fá seyði. Bati þeirra af seyðinu lét víst á sér standa í þeirra tilviki. Hvað ætli batinn hafi látið á sér standa hjá mörgum krabbameinssjúklingum, sem fengið hafa hefðbundna læknismeðferð? Hvað ætli mörgum sjúklingum hafi liðið betur í baráttu sinni við krabbameinið með hjálp þessa manns og lúpínuseyðisins? Ágætt að það komi hér fram, að vísindalegar sannanir liggja fyrir því að lúpínuseyðið styrkir ónæmiskerfið. Lyfjameðferðir skilja ekki góðar frumur frá drápsfrumunum. Fólk í slíkri meðferð verður því máttvana og þótt seyðið geri ekki annað en að styrkja ónæmiskerfi þessa fólks – og láti því líða betur fyrir vikið, þá er til nokkurs unnið.Með ólíkindum Ævar Jóhannesson er maður sem fyrir löngu hefði átt að vera sæmdur heiðursriddarakrossi. Allar þær sögur sem lifa af fólki, sem hresstist við að nota seyðið hans, eru til vitnis um það. Þessi svokallaði snákaolíusölumaður, sem að vísu var ekki sölumaður – heldur frekar svona snákaolíugjafamaður, á skilið upplýstari umræðu um feril sinn með lúpínuseyðið að vopni, en þessa stórfurðulegu og ómálefnalegu grein. Þeir sem þekkja til Ævars, vita að þar fer afskaplega hæglátur og vandaður maður sem lætur ekkert frá sér fara nema að vel athuguðu máli. Hann hefur örugglega ekki lofað nokkurri manneskju lækningu, heldur lagt það þannig upp, að ekki sakaði að prófa seyðið því það hefði hjálpað öðrum með svipuð einkenni. Að gera þennan mann að lykilmanni í þessari dæmalausu grein er hreinlega með ólíkindum. Um hvað snérist þessi viðleitni mannsins, var hann kannski að auglýsa lækningar við krabbameini í ágóðaskyni? Eða var hann einfaldlega að reyna að hjálpa fólki með því að standa yfir pottunum daginn út og inn? Undirritaður framleiðir í dag lúpínuseyðið hans Ævars auk þriggja drykkja sem byggjast á jurtinni hvönn. Hvergi í okkar kynningarefni er fólki lofað nokkrum sköpuðum hlut. Aðeins bent á vísindalega sannaða virkni þessara náttúrujurta og þá sérstaklega hvannarinnar. Á flöskumiðum er spurningarmerki og textinn endar á þennan hátt. „Hér verður ekkert fullyrt um virkni þessa hvannardrykkjar en spurning hvort hann gæti gert þér gott.“ Þessi nálgun gerir mig þá væntanlega líka að snákaolíusölumanni og níðingi eins og alla hina sem Sif setur undir þennan sameiginlega hatt. Það er alveg ljóst, Sif, að þú eða einhver þér nákominn, hefur upplifað eitthvað persónulega í sambandi við loforð um bata eða lækningu. Það er ekki nokkur leið að útskýra þessa heift með öðrum hætti. Vissulega eru til aðilar sem lofa öllu fögru og algjörlega út í loftið. Það er ekki þar með sagt að við hin öll séum eyrnamerkt þessari óspennandi lýsingu þinni. Sérstaklega ekki Ævar Jóhannesson. Hann var og er enginn níðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Sölumenn snákaolíu eru níðingar Dagurinn sem ég pissaði á prik hefði átt að vera dagur jákvæðra strauma og hamingjuóska. Til stóð að skála í einhverju óáfengu. En svo gerðist dálítið skrýtið. 6. mars 2015 07:00 Mest lesið Hvað er eiginlega að gerast? Inga Minelgaite Skoðun Nöturlegt ævikvöld Elín Hirst Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Manstu ekki eftir mér Sævar Helgi Lárusson Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Er keisarinn ekki í neinum fötum? Hákon Gunnarsson ,Bergljót Kristinsdóttir Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Hugleiðing um sáttamiðlun Ámundi Loftsson Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson Skoðun Skoðun Skoðun Getum við verið hamingjusöm í vinnunni? Héðinn Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar Skoðun Stærsta loftslagsráðstefna í heimi Nótt Thorberg skrifar Skoðun Er keisarinn ekki í neinum fötum? Hákon Gunnarsson ,Bergljót Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um sáttamiðlun Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Nöturlegt ævikvöld Elín Hirst skrifar Skoðun Hvað er eiginlega að gerast? Inga Minelgaite skrifar Skoðun Manstu ekki eftir mér Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun The man who would be king Ian McDonald skrifar Skoðun Umhverfisávinningur þess að þrifta Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Ég hef sjaldan lesið aðra eins grein og birtist í Fréttablaðinu föstudaginn 6. mars og er skrifuð af Sif Sigmarsdóttur. Greinin fer af stað með sympatískum hætti um óléttu rithöfundar. Er ástæða til að óska henni til hamingju með þá upplifun. Í kjölfarið kemur svo kafli um ólíðandi hegðun fólks, sem getur ekki tjáð skoðun sína án þess að nota til þess annan eins óþverra og rithöfundur lýsir í greininni. Skrif sem helguðust af hatri og heift. Það er því þeim mun furðulegra hvernig hún sjálf lýsir skoðun sinni á óhefðbundnum lækningum og tekur þar sérstaklega fyrir einn ákveðinn mann og seyði sem hann gaf sjúklingum í aldarfjórðung. Lýsingar hennar og skoðanir á flokknum „óhefðbundnar lækningar“ geta svo varla flokkast undir annað en hatur og heift – þvílíkur orðaforði sem þarna er viðhafður af manneskju, sem byrjaði á því að kvarta undan orðasóðaskap annarra. Dæmi um þetta er þessi svo stórkostlega málefnalega setning: „Sölumenn óhefðbundinna lækninga eru ekkert betri en Nígeríusvindlarar, þeir eru ekkert betri en píramídasvikarar. Þeir eru eins og óbreyttir þjófar.“ Er þetta virkilega texti eftir blaðamann eða rithöfund í sæmilegu jafnvægi? Það er ekki nokkur leið að sjá það. Og maðurinn, sem gaf fólki lúpínuseyðið er aðalsöguhetjan í þessar dæmalausu grein. Í greininni eru kallaðar til sögunnar tvær eldri konur sem fóru til Ævars til að fá seyði. Bati þeirra af seyðinu lét víst á sér standa í þeirra tilviki. Hvað ætli batinn hafi látið á sér standa hjá mörgum krabbameinssjúklingum, sem fengið hafa hefðbundna læknismeðferð? Hvað ætli mörgum sjúklingum hafi liðið betur í baráttu sinni við krabbameinið með hjálp þessa manns og lúpínuseyðisins? Ágætt að það komi hér fram, að vísindalegar sannanir liggja fyrir því að lúpínuseyðið styrkir ónæmiskerfið. Lyfjameðferðir skilja ekki góðar frumur frá drápsfrumunum. Fólk í slíkri meðferð verður því máttvana og þótt seyðið geri ekki annað en að styrkja ónæmiskerfi þessa fólks – og láti því líða betur fyrir vikið, þá er til nokkurs unnið.Með ólíkindum Ævar Jóhannesson er maður sem fyrir löngu hefði átt að vera sæmdur heiðursriddarakrossi. Allar þær sögur sem lifa af fólki, sem hresstist við að nota seyðið hans, eru til vitnis um það. Þessi svokallaði snákaolíusölumaður, sem að vísu var ekki sölumaður – heldur frekar svona snákaolíugjafamaður, á skilið upplýstari umræðu um feril sinn með lúpínuseyðið að vopni, en þessa stórfurðulegu og ómálefnalegu grein. Þeir sem þekkja til Ævars, vita að þar fer afskaplega hæglátur og vandaður maður sem lætur ekkert frá sér fara nema að vel athuguðu máli. Hann hefur örugglega ekki lofað nokkurri manneskju lækningu, heldur lagt það þannig upp, að ekki sakaði að prófa seyðið því það hefði hjálpað öðrum með svipuð einkenni. Að gera þennan mann að lykilmanni í þessari dæmalausu grein er hreinlega með ólíkindum. Um hvað snérist þessi viðleitni mannsins, var hann kannski að auglýsa lækningar við krabbameini í ágóðaskyni? Eða var hann einfaldlega að reyna að hjálpa fólki með því að standa yfir pottunum daginn út og inn? Undirritaður framleiðir í dag lúpínuseyðið hans Ævars auk þriggja drykkja sem byggjast á jurtinni hvönn. Hvergi í okkar kynningarefni er fólki lofað nokkrum sköpuðum hlut. Aðeins bent á vísindalega sannaða virkni þessara náttúrujurta og þá sérstaklega hvannarinnar. Á flöskumiðum er spurningarmerki og textinn endar á þennan hátt. „Hér verður ekkert fullyrt um virkni þessa hvannardrykkjar en spurning hvort hann gæti gert þér gott.“ Þessi nálgun gerir mig þá væntanlega líka að snákaolíusölumanni og níðingi eins og alla hina sem Sif setur undir þennan sameiginlega hatt. Það er alveg ljóst, Sif, að þú eða einhver þér nákominn, hefur upplifað eitthvað persónulega í sambandi við loforð um bata eða lækningu. Það er ekki nokkur leið að útskýra þessa heift með öðrum hætti. Vissulega eru til aðilar sem lofa öllu fögru og algjörlega út í loftið. Það er ekki þar með sagt að við hin öll séum eyrnamerkt þessari óspennandi lýsingu þinni. Sérstaklega ekki Ævar Jóhannesson. Hann var og er enginn níðingur.
Sölumenn snákaolíu eru níðingar Dagurinn sem ég pissaði á prik hefði átt að vera dagur jákvæðra strauma og hamingjuóska. Til stóð að skála í einhverju óáfengu. En svo gerðist dálítið skrýtið. 6. mars 2015 07:00
Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun
Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar
Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun