Innlent

Lögreglan illa búin tækjum til rannsókna

Snærós Sindradóttir skrifar
Lögreglumenn á vettvangi ásamt tæknideild. Búnaður lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu er nánast aðhlátursefni hjá kollegum á Norðurlöndunum.
Lögreglumenn á vettvangi ásamt tæknideild. Búnaður lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu er nánast aðhlátursefni hjá kollegum á Norðurlöndunum. Fréttablaðið/AntonBrink
Lögreglan á höfuðborgarsvæðinu er svo illa tækjum búin að það stendur henni fyrir þrifum í rannsóknum á umfangsmiklum sakamálum. Þetta staðfestir Aldís Hilmarsdóttir, aðstoðar­yfirlögregluþjónn og yfirmaður fíkniefnabrotadeildar lögreglunnar.

„Ég myndi segja að það vanti nokkuð mikið upp á að við séum með þann búnað, eða höfum náð að uppfæra þann búnað, sem við þurfum. Þetta gerir það að verkum að gæði rannsóknanna verða minni en ella, málsmeðferðartími verður lengri og í raun er þetta oft meira íþyngjandi fyrir sakborninga,“ segir Aldís.

Mikill niðurskurður til lögreglunnar hefur valdið því að embættið hefur dregist aftur úr nágrannalöndunum þegar kemur að tækjabúnaði. Aldís segir að íslenska lögreglan sé nánast aðhlátursefni vegna þessa hjá samstarfsfólki ytra.

„Við vitum hvaða lausnir þetta eru og erum búin að biðja um sum þessi tæki. Sum þeirra eru jafnvel ekki mjög dýr,“ segir Aldís og nefnir tæki sem kostar tvær milljónir. Tækið gerir afritun á gögnum úr símum og spjaldtölvum margfalt fljótlegri og aðgengilegri. Þannig séu tækin ekki tekin af sakborningum lengi. „Það eru allir með þetta í kringum okkur. Það er búið að vera á innkaupalistanum að mér skilst í tvö ár, og búið að samþykkja það en það hefur ekki enn komið peningur.“

Aldís Hilmarsdóttir aðstoðaryfirlögregluþjónn
Samkvæmt heimildum Fréttablaðsins er eftirfylgni-tæki lögreglunnar (e. tracker) klunnalegt og áberandi tæki sem er langt frá því að standast þær kröfur sem lögreglan gerir. Það er með öðrum orðum ekkert líkt örflögum í James Bond-myndum sem senda nákvæm GPS-hnit til rannsakenda.

Aldís segir að lögreglan sé háð símafyrirtækjunum þegar kemur að því að fá upplýsingar um símtalaskrá fólks. Þá þurfi að treysta því að gögnin séu rétt. Lögregla hafi ekki úrræði til að kanna símtalaskrár sjálf.

„Við erum ekkert að tala um byssur. Þegar ég tala um tækjakostnað þá er ég að tala um síma, myndavélar, hlustunarbúnað og tæki til að afrita tölvubúnað. Með það litla sem við höfum náð að endurnýja höfum við þurft að reiða okkur á velvilja Lionsklúbba,“ segir Aldís. Lionsklúbburinn EIR gaf fíkniefnadeildinni 400 þúsund krónur í febrúar á þessu ári.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×