
Opið bréf til landlæknis
Stríðir neitun ekki gegn læknaeiðnum?
Neitun lyfja og meðferðar sem lækna og geta veitt öfluga mótspyrnu og haldið mörgum sjúkdómum niðri, auk þess að lina þjáningar þessa fólks, hlýtur að vera andstætt öllu velsæmi hjá siðmenntaðri þjóð. Þar með eru læknar neyddir til óhæfuverka, sem stríðir gegn þeim eið sem þeim sóru um að beita gagnreyndum og viðurkenndum úrræðum og sker oft á milli lífs og dauða. Til að mynda fyrir þá sem sýkst hafa af lifrarbólgu C líkt og Reynir Arngrímsson, formaður læknaráðs Landspítalans, lýsti í Morgunblaðinu þann 21. júlí sl. Þar leggur hann áherslu á að hjá læknum eigi allir sjúklingar sama rétt á viðurkenndum meðferðarúrræðum, sem ekki stenst með notkun eldri lyfja í skjóli fjárskorts. Ætla læknar að sætta sig við slíkt ástand?
Ríkir siðblinda í forgangsröðun fjárlaga?
Enginn þingflokkanna hefur haft burði til að forgangsraða í heilbrigðisþjónustunni. Reynir benti réttilega á vanáætlaðar fjárheimildir. Ekki virðist Lyfjagreiðslunefnd né Sjúkratryggingar Íslands heldur gera sér grein fyrir afleiðingum þessarar neitunar, sem munu kosta mannslíf og þjáningu ef ekki verður breyting á. Hér blasir við alger siðblinda hjá þeim sem neitunarvaldið hafa og valda ekki valdinu.
Verkfallsrétturinn heilagri en mannslíf?
Augljóst er að þörf er á að heilbrigðisþjónustan hafi forgang umfram allt annað í kerfinu. Þetta veika fólk sem fær neitun á nauðsynlegri meðferð er undir í baráttunni við að fá að halda lífi. Er hinn heilagi verksfallsréttur hærra metinn en mannslífin á Íslandi? Hvar er samkenndin og mennskan?
Hver ber ábyrgð?
Hver ber ábyrgð á því að ekki var undanþága veitt á heilbrigðisþjónustunni strax í upphafi verkfallsins til þess að hlífa fárveiku fólki við frekari þjáningum en það ekki notað sem bitbein í kjarabaráttu? Jú, það er hugsjónafólkið sem situr á Alþingi og lætur gott af sér leiða. Mörg önnur dæmi finnast í heilbrigðiskerfinu, eins og á augndeild Landspítalans sem hefur fengið neitun á nýtt lyf gegn blautbotnahrörnun, sem er mun öflugra en það lyf sem er í boði í dag og mun sjaldnar gefið. Hefur verið tekin kostnaðarúttekt á notkun þessara tveggja lyfja? Því hver inndæling lyfs kostar sitt og hlýtur fækkun inndælinga að lækka kostnaðinn til muna. Því má búast við að margir missi sjónina alveg. Hvort skyldi vera hagstæðara fyrir þjóðfélagið? Hver vill bera ábyrgð á að hópur fólks missi sjónina?
Ferðaflandur og lúxusdrossíur ráðamanna í stað lækningar?
Það er hart að eiga það undir pólitíkusunum hvort þú færð að halda sjóninni eða ekki. Mætti ekki stoppa þetta óskiljanlega ferðaflandur hugsjónafólksins á þingi, sem telja 63 stk., sem er sami fjöldi og var lengi vel hjá heimsálfunni Ástralíu? Fáránlegur fjöldi þingmanna hjá smáþjóð eins og okkur. Eins væri hægt að neita ráðherrum um lúxusdrossíurnar sem kosta tugi milljóna.
Ætli ráðamenn sætti sig við næstbestu lyfin sjálfir?
Ég bíð spennt eftir allsherjar uppstokkun á handónýtu og spilltu kerfi en þó öðru en alþjóðastjórnleysingjum í Pírötum, sem mér hugnast engan veginn til bjargar okkur Íslendingum. Vel skiljanlegt að fólk skuli flýja land í stórum stíl, í von um betra líf. Hagkerfið virðist þó enn þá blómstra, sem aldrei fyrr, bankaræningjum í vil. Um leið og ójöfnuðurinn eykst hröðum skrefum í þjóðfélaginu, sem er orðið algert siðleysi.
Hvernig lyfjameðferð skyldi svo þessi hópur fá, ef þeir þyrftu á því að halda? Mundu þeir fá NÆSTBESTA lyfið SJÁLFIR? Þarf ekki að endurskoða forsendur Lyfjagreiðslunefndar og Sjúkratrygginga Íslands? Afleiðingin mun kosta mörg mannslíf og aukinn kostnað fyrir utan þjáninguna, ef ekki verður breyting á.
Hvað finnst landlækni um þetta mál? Svar óskast á sama vettvangi og leiðrétting ef rangt er farið með.
Skoðun

Þversögn Íslands í Palestínumálinu: Um fullveldi, samsekt og réttarríkið
Gína Júlía Waltersdóttir skrifar

Tvöföld bið eftir geislameðferð er of löng
Katrín Sigurðardóttir skrifar

Fröken þjóðarmorð: Þér er ekki boðið!
Linda Ósk Árnadóttir,Yousef Ingi Tamimi skrifar

Linsa Lífsins
Matthildur Björnsdóttir skrifar

„Að skrifa söguna“ Var of mikið undir hjá kvennalandsliðinu?
Viðar Halldórsson skrifar

Gervigreind í skólum: Tækifæri til byltingar eða hætta á nýjum ójöfnuði?
Sigvaldi Einarsson skrifar

Netöryggi til framtíðar
Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar

Aftur á byrjunarreit
Hörður Arnarson skrifar

Norðurlandamet í fúski!
Kristinn Karl Brynjarsson skrifar

Flugnám -Þriðji hluti: Samtvinnað (Integrated) eða áfangaskipt (Modular) ATPL flugnám
Matthías Arngrímsson skrifar

Ursula Von der Leyen styður stríðsglæpamenn - Ísland á ekki að þegja
Helen Ólafsdóttir skrifar

Ursula von der Leyen styður þjóðarmorð!
Hjálmtýr Heiðdal skrifar

Hvert er markmið fulltrúalýðræðis?
Hlynur Orri Stefánsson,Vilhjálmur Árnason skrifar

Ég vona að þú gleymir mér ekki
Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar

Hvaða einkunn fékkst þú á bílprófinu?
Grétar Birgisson skrifar

Að koma út í lífið með verri forgjöf, hvernig tilfinning er það?
Davíð Bergmann skrifar

Tjaldið fellt í leikhúsi fáránleikans
Vésteinn Ólason skrifar

Heilbrigðisreglugerð WHO: Hagsmunir eða heimska?
Júlíus Valsson skrifar

Málþófs klúður Sægreifa-flokkanna
Jón Þór Ólafsson skrifar

Græna vöruhúsið setur svartan blett á íslenskt samfélag
Davíð Aron Routley skrifar

Dæmt um efni, Hörður
Árni Finnsson,Elvar Örn Friðriksson,Snæbjörn Guðmundsson skrifar

Flugnám - Annar hluti: Afskiptaleysi stjórnvalda
Matthías Arngrímsson skrifar

Sóvésk sápuópera
Franklín Ernir Kristjánsson skrifar

Á hvaða vegferð er ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur gagnvart sjávarútvegssveitarfélögunum?
Anton Guðmundsson skrifar

Dæmir sig sjálft
Jón Pétur Zimsen skrifar

Mega blaðamenn ljúga?
Páll Steingrímsson skrifar

Ákall um nægjusemi í heimi neyslubrjálæðis
Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar

Hvað hefur áunnist á 140 dögum?
Heiða Björg Hilmisdóttir,Dóra Björt Guðjónsdóttir,Sanna Magdalena Mörtudóttir,Helga Þórðardóttir,Líf Magneudóttir skrifar

Samstarf er lykill að framtíðinni
Magnús Þór Jónsson skrifar

Kjarnorkuákvæði?
Dagur B. Eggertsson skrifar