Guðlaug Elísabet Ólafsdóttir, leikkona, hvetur konur til að hugsa sig tvisvar um áður en þær ákveða að gerast staðgöngumæður í velgjörðarskyni. Guðlaug sagði sögu sína í tilfinningaþrungnu viðtali í Kastljósi í kvöld en hún fæddi stúlkubarn fyrir fjórum árum sem hún gekk með fyrir frænda sinn og eiginmann hans. Guðlaug hefur hins vegar ekki séð barnið í tvö ár. Hún hafði séð fyrir sér að samskiptin við barnið yrðu mikil þar sem samskipti hennar við feðurna höfðu alltaf verið mikil. Úr því varð hins vegar ekki.

„Ég gekk út frá því að hún ætti heima hjá þeim og að þeir yrðu hennar foreldrar. Svo sá ég fyrir mér að hún ætti mömmu annars staðar,“ segir Guðlaug.

Eftir að stúlkan kom í heiminn var Guðlaug með hana á brjósti í þrjá mánuði og bjó heima hjá frænda sínum og eiginmanni hans. Hún fór síðan daglega heim til þeirra til að gefa stúlkunni brjóst. Hún segir að þetta hafi verið gríðarlega erfitt og hún hafi beðið um að fá að hafa stúlkuna hjá sér aðra hvora helgi, að minnsta kosti til að byrja með, til „að milda höggið“, eins og hún orðar það.

Ekki á sömu blaðsíðunni

Sú beiðni hrinti af stað atburðarás sem Guðlaugu óraði ekki fyrir. Feðurnir reyndu að mæta óskum hennar til að byrja með en drógu svo smám saman úr samskiptum við hana og lokuðu að endingu alveg á Guðlaugu.

Mennirnir tveir sögðu ástæðuna meðal annars vera þá að Guðlaug glímdi greinilega við geðræn vandamál og væri ekki treystandi fyrir barninu. Hún hafnar því en viðurkennir þó að fyrstu mánuðirnir eftir fæðingu barnsins hafi verið sveiflukenndir. Ferlið allt hafi verið mjög erfitt.

„Ég held að við höfum ekki verið á sömu blaðsíðunni. Þeir litu klárt og kvitt á mig sem staðgöngumóður en ég var að fara eignast barn með þeim. Þannig upplifði ég líka skilninginn innan fjölskyldunnar,“ segir Guðlaug.

„Ég get ekki einu sinni átt draum um að fá hana“

Hún segir að þær konur sem gerist staðgöngumæður í velgjörðarskyni séu í rauninni að bjóðast til að missa barn.

„Það er kona sem gengur með barn og svo missir hún barnið, þetta er bara svona einfalt. Hún [stúlkan sem Guðlaug fæddi] er bara barn foreldra út í bæ, ég get ekki einu sinni átt draum um að fá hana. En ég viðurkenni það alveg að þegar ég verð ofsalega reið og sár, sem gerist stundum, þá langar mig oft að taka hana.“

Guðlaug segir að það hafi alls ekki verið einföld ákvörðun að stíga fram og segja sögu sína en henni finnst skitpa máli að fólk viti af því að allir geti brugðist á einhvern þann hátt sem engan óraði fyrir.

„Einkum og sér í lagi þegar við erum að tala um svona stórar tilfinningar sem fara í gang þegar það fæðist barn. Þetta er bara stormur sem enginn ræður við og þú getur ekki undirbúið þig.“

Feður stúlkunnar báðust undan viðtali við Kastljós en sögðust í yfirlýsingu hafa tekið allar ákvarðanir í samstarfi við fagaðila og með heilsu og öryggi dóttur sinnar að leiðarljósi.

Viðtalið við Guðlaugu má sjá í heild sinni hér á vef á RÚV.