Hvernig myndi ykkur lítast á að bráðamóttaka Landspítala yrði bara opin milli kl 10:00-13:00? Arnar Helgi Lárusson skrifar 10. ágúst 2015 12:30 Sjúkratryggingar Íslands reka þjónustuverkstæði fyrir hálpartæki af ýmsum toga, hjálpartæki sem eru ætluð til þess að fatlaður einstaklingur geti komist nær því að öðlast sjálfstæðara og heilbrigðara líf en ella. Þetta er búnaður sem er flestum okkar lífsnauðsynlegur í því samfélagi sem við búum í, annað hvort til þess að tjá okkur aða komast leiða okkar. Í mínu tifelli er hjólastóll mitt aðalhjálpartæki og ef hann er ekki virkur þá er allt í mínu lífi óumberanlegt og ólíðandi að öllu leyti. Ég kemst ekkert án hjólastólsins, þá er allt frá því að fara á klósettið og til þess að sækja krakkana mína í leikskóla eða fara í vinnu orðið ómögulegt. Þetta virðist vefjast mjög mikið fyrir stjórnendum Sjúkratrygginga Íslands, því þeir virðast ekki skilja að þetta er oftast nær okkur lífs nauðsynlegur búnaður sem er í stöðugri notkun allan sólahringinn. Það virðist svo vefjast enn meira fyrir þeim, að við séum ekki bara heima hjá okkur að bíða eftir því að geta komið með búnaðinn okkar í viðgerð á milli klukkan 10-13 í svokallaða sumaropnun, en þess má geta að venjulegur opnunartími er kl 10-15, eins og það breyti öllu. Að bjóða okkur uppá þennan rýra opnunartíma og enga neyðarþjónustu er fáránlegt og algjörlega vanhugsað hjá stjórnundum Sjúkratrygginga Íslands, sem virðast ekki gera sér grein fyrir hverja þeir eru að vinna fyrir og hverjum þeir eiga að þjóna. Á þessum tíma eru mjög margir hjálpartækjanotendur í vinnu, enduhæfingu, sjúkraþjálfun, sinna börnum sínum o.s.frv. Hér mun eflaust mörgum finnast ég ganga of langt í samlíkingum við bráðamóttöku en þetta er mín upplifun og margra annara. Segjum sem svo að Ari Arason fótbrotni kl 13:15 á föstudegi og hann ætli að leita sér hjálpar á bráðamóttöku en honum er bara bent á miða á hurðinni sem segir að það opni á mánudaginn kl 10:00 og hann geti þá komið og farið í röðina. En Ari Arason ætlaði í afmæli hjá ættingja á laugardeginum og í leikhús á sunnudeginum og hann borgaði 15.000 kr fyrir miðann. Nei, hann verður bara að vera heima yfir helgina svo hann sé ekki að hreyfa brotið en ef hann fengi gips og hækjur væri þetta ekkert mál. En þetta og fleiri dæmi geta verið blákaldur veruleiki hjá hjálpartækjanotanda sem verður fyrir óhappi með hjálpartækið sitt utan einhvers opnunartíma. Segjum svo að að það brotni lega í felgu á hjólastól á föstudegi og viðkomandi eigi pantað far til útlanda á mánudegi, hvað þá? Nei, þetta er skýrlaust mannréttindarbrot og þvílík vanvirðing gagnvart hjálpartækjanotendum. Annarsstaðar á Norðurlöndunum er þessi þjónusta unnin í samstarfi við notendur en hér er það ekki gert öðruvísi en að vera með eitthvert sýndar samráð sem ekkert kemur úr. T.a.m í Danmörku og Sviss eru eittthvað af starfsfólkinu hjálpartækjanotendur, til þess að halda uppi þjónustustiginu með fullum skilning og neyðarþjónusta þykir sjálfsögð. Ef það springur á hjólastól er einfaldlega hringt eftir aðstoð og það kemur viðgerðamaður til þín eins fljótt og hægt er. Hér þykir ekkert tiltökumál þótt að hjálpartækjanotandi þurfi að keyra 50 km til þess að koma að læstum dyrum Sjúkratrygginga Íslands. Þetta er með öllu óásættanlegt ástand sem ég krefst úrbóta á fyrir hönd allra hjálpartækjanotenda á Íslandi. Og einnig hefur verkstæðið verið undirmannað um margra ára skeið og fólk er látið bíða eftir viðgerðum í allt að fjóra mánuði, sem gerir það að verkum að einstaklingur sem er að fá nýtt hjálpartæki gæti þurft að bíða í það minnsta 7-8 mánuði eftir nýju hjálpartæki; 6-8 vikur í að samþykkja, 6-8 vikur í bið eftir hjálpartæki frá byrgja og svo 4 mánuði í að starfsmaður Sjúkratrygginga Íslands geti sett einhvern aukabúnað í, sem er viðkomandi notanda nauðsynlegur. Með alvarlegum ásökunum um vanrækslu í starfi til stjórnenda Sjúkratrygginga Íslands, Arnar Helgi Lárusson Formaður SEM samtakanna.Greinin birtist fyrst á vef SEM, Samtaka endurhæfðra mænuskaddaðra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Sjúkratryggingar Íslands reka þjónustuverkstæði fyrir hálpartæki af ýmsum toga, hjálpartæki sem eru ætluð til þess að fatlaður einstaklingur geti komist nær því að öðlast sjálfstæðara og heilbrigðara líf en ella. Þetta er búnaður sem er flestum okkar lífsnauðsynlegur í því samfélagi sem við búum í, annað hvort til þess að tjá okkur aða komast leiða okkar. Í mínu tifelli er hjólastóll mitt aðalhjálpartæki og ef hann er ekki virkur þá er allt í mínu lífi óumberanlegt og ólíðandi að öllu leyti. Ég kemst ekkert án hjólastólsins, þá er allt frá því að fara á klósettið og til þess að sækja krakkana mína í leikskóla eða fara í vinnu orðið ómögulegt. Þetta virðist vefjast mjög mikið fyrir stjórnendum Sjúkratrygginga Íslands, því þeir virðast ekki skilja að þetta er oftast nær okkur lífs nauðsynlegur búnaður sem er í stöðugri notkun allan sólahringinn. Það virðist svo vefjast enn meira fyrir þeim, að við séum ekki bara heima hjá okkur að bíða eftir því að geta komið með búnaðinn okkar í viðgerð á milli klukkan 10-13 í svokallaða sumaropnun, en þess má geta að venjulegur opnunartími er kl 10-15, eins og það breyti öllu. Að bjóða okkur uppá þennan rýra opnunartíma og enga neyðarþjónustu er fáránlegt og algjörlega vanhugsað hjá stjórnundum Sjúkratrygginga Íslands, sem virðast ekki gera sér grein fyrir hverja þeir eru að vinna fyrir og hverjum þeir eiga að þjóna. Á þessum tíma eru mjög margir hjálpartækjanotendur í vinnu, enduhæfingu, sjúkraþjálfun, sinna börnum sínum o.s.frv. Hér mun eflaust mörgum finnast ég ganga of langt í samlíkingum við bráðamóttöku en þetta er mín upplifun og margra annara. Segjum sem svo að Ari Arason fótbrotni kl 13:15 á föstudegi og hann ætli að leita sér hjálpar á bráðamóttöku en honum er bara bent á miða á hurðinni sem segir að það opni á mánudaginn kl 10:00 og hann geti þá komið og farið í röðina. En Ari Arason ætlaði í afmæli hjá ættingja á laugardeginum og í leikhús á sunnudeginum og hann borgaði 15.000 kr fyrir miðann. Nei, hann verður bara að vera heima yfir helgina svo hann sé ekki að hreyfa brotið en ef hann fengi gips og hækjur væri þetta ekkert mál. En þetta og fleiri dæmi geta verið blákaldur veruleiki hjá hjálpartækjanotanda sem verður fyrir óhappi með hjálpartækið sitt utan einhvers opnunartíma. Segjum svo að að það brotni lega í felgu á hjólastól á föstudegi og viðkomandi eigi pantað far til útlanda á mánudegi, hvað þá? Nei, þetta er skýrlaust mannréttindarbrot og þvílík vanvirðing gagnvart hjálpartækjanotendum. Annarsstaðar á Norðurlöndunum er þessi þjónusta unnin í samstarfi við notendur en hér er það ekki gert öðruvísi en að vera með eitthvert sýndar samráð sem ekkert kemur úr. T.a.m í Danmörku og Sviss eru eittthvað af starfsfólkinu hjálpartækjanotendur, til þess að halda uppi þjónustustiginu með fullum skilning og neyðarþjónusta þykir sjálfsögð. Ef það springur á hjólastól er einfaldlega hringt eftir aðstoð og það kemur viðgerðamaður til þín eins fljótt og hægt er. Hér þykir ekkert tiltökumál þótt að hjálpartækjanotandi þurfi að keyra 50 km til þess að koma að læstum dyrum Sjúkratrygginga Íslands. Þetta er með öllu óásættanlegt ástand sem ég krefst úrbóta á fyrir hönd allra hjálpartækjanotenda á Íslandi. Og einnig hefur verkstæðið verið undirmannað um margra ára skeið og fólk er látið bíða eftir viðgerðum í allt að fjóra mánuði, sem gerir það að verkum að einstaklingur sem er að fá nýtt hjálpartæki gæti þurft að bíða í það minnsta 7-8 mánuði eftir nýju hjálpartæki; 6-8 vikur í að samþykkja, 6-8 vikur í bið eftir hjálpartæki frá byrgja og svo 4 mánuði í að starfsmaður Sjúkratrygginga Íslands geti sett einhvern aukabúnað í, sem er viðkomandi notanda nauðsynlegur. Með alvarlegum ásökunum um vanrækslu í starfi til stjórnenda Sjúkratrygginga Íslands, Arnar Helgi Lárusson Formaður SEM samtakanna.Greinin birtist fyrst á vef SEM, Samtaka endurhæfðra mænuskaddaðra.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun