Fagmennska ferðaþjónustunnar Bryndís Kristjánsdóttir skrifar 16. október 2014 07:00 Því betri innri uppbygging ferðaþjónustunnar á Íslandi því meiri gæði. Í sumar hafa væntanlega komið fleiri ferðamenn til landsins en nokkru sinni fyrr og að sama skapi hefur umræðan um hvers konar þætti ferðaþjónustunnar sjaldan verið meiri. Oftar en ekki hefur umræðan snúist um það sem miður hefur farið – bæði hjá ferðamönnunum sjálfum og innri uppbyggingu í ferðaþjónustunni. Mjög nýleg dæmi um þetta er útlendi fjölskyldufaðirinn sem fór á fólksbíl upp á Langjökul með konu sína og þrjú börn. Hvað fór úrskeiðis hér sem orsakaði að hann lagði fjölskyldu sína í hættu á þennan hátt? Síðan varð illa búinn ferðamaður innlyksa úti í Gróttu þegar flæddi að og hræðileg sár voru skilin eftir í náttúrunni eftir utanvegarakstur. Margt fleira neikvætt væri hægt að nefna og einnig margt jákvætt en þessum pistli er ætlað að vekja athygli á einum innri þætti ferðaþjónustunnar þar sem fagmennska er höfð að leiðarljósi.40 ára fagmennska Leiðsögumenn hafa starfað sem stétt innan ferðaþjónustunnar í rúm 40 ár en Félag leiðsögumanna var stofnað árið 1972, að frumkvæði leiðsögumanna sem unnið höfðu við starfið um árabil. Starfið og stéttin hefur gengið í gegnum súrt og sætt en þó jafnt og þétt verið að vaxa og eflast. Nám leiðsögumanna hefur sömuleiðis þróast í áranna rás, í samræmi við kröfur ferðaþjónustunnar, og er í stöðugri þróun. Nú er svo komið að þrír skólar bjóða leiðsögunám þar sem kennt er samkvæmt námskrá menntamálaráðuneytisins: Leiðsöguskóli Íslands sem staðsettur er í MK, Endurmenntun HÍ og Endurmenntun HA, og í vor hafa væntanlega útskrifast rúmlega 100 nýir leiðsögumenn. Að loknu námi í þessum skólum geta nemendur gengið í Félag leiðsögumanna en við aðild að fagfélaginu öðlast þeir rétt til að bera merki félagsins, sem sýnir að þar er um fagmenntaðan leiðsögumann að ræða en eingöngu slíkir fá að bera merkið. Allir sem starfa innan ferðaþjónustunnar geta síðan gengið í stéttarfélag félagsins, sem fer með samningsrétt fyrir hönd félagsmanna og semur um laun sem að lágmarki skal greiða fyrir störfin.Eingöngu fagmenntaða Allir ferðaþjónustuaðilar sem vilja tryggja sem best gæði í ferðum sem þeir bjóða eru með fagmenntaða leiðsögumenn í ferðum sínum, enda kveða kjarasamningar leiðsögumanna á um að það sé gert. Í áranna rás hefur sú saga komist á kreik að ekki sé til nægur fjöldi leiðsögumanna til að anna leiðsögn í landinu. Því er til að svara að á skrá félagsins eru rúmlega 800 leiðsögumenn – en mun fleiri fagmenntaðir leiðsögumenn hafa þurft að snúa sér að öðrum störfum því aðrir hafa verið ráðnir í þeirra stað. Rútubílstjórar eru hafsjór þekkingar á því hvaða vitleysur og undarlegu uppákomur eiga sér stað þegar „hver sem er” leiðsegir í ferð um Ísland. Stundum eru það útlendingar sem hafa aldrei komið til Íslands áður eða Íslendingar sem eru tilækir þá stundina og geta talað viðkomandi tungumál! Fagmenntaðir leiðsögumenn leiðsegja þannig að ferðamenn fá sem réttasta mynd af landi og þjóð. Þeir hafa lært það helsta sem snýr að öryggismálum og slysavörnum, og þeir sem fara með ferðamenn í óbyggðir læra enn meira, þeir þekkja innviði landsins og fylgjast með fréttum. Allt þetta, og meira, tryggir betur en ella að koma megi í veg fyrir að erlendir ferðamenn fari sér að voða – eða skaði landið. Það sjá því allir að það er ekkert nema ávinningur af því að engir nema leiðsögumenn fagmenntaðir á Íslandi leiðsegi í hópferðum um Ísland – og síðan má nýta sér fagþekkingu þeirra á ýmsan máta til að leiðbeina ferðamönnum sem kjósa að ferðast á eigin vegum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Á atvinnuvegaráðherra von á kraftaverki? Björn Ólafsson Skoðun Fullkomlega afgreitt þjóðaratkvæði Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun ESB: Penninn og sverðið, aðgangur og yfirráð Helgi Hrafn Gunnarsson Skoðun Kolefnissporið mitt Jón Fannar Árnason Skoðun Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen Skoðun Nýtt ár, nýr veruleiki, nýtt samtal Kristinn Árni Hróbjartsson Skoðun Landhelgisgæslan er óábyrg Vilhelm Jónsson Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson Skoðun Skoðun Skoðun Landhelgisgæslan er óábyrg Vilhelm Jónsson skrifar Skoðun Nýtt ár, nýr veruleiki, nýtt samtal Kristinn Árni Hróbjartsson skrifar Skoðun Kolefnissporið mitt Jón Fannar Árnason skrifar Skoðun Fullkomlega afgreitt þjóðaratkvæði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Á atvinnuvegaráðherra von á kraftaverki? Björn Ólafsson skrifar Skoðun ESB: Penninn og sverðið, aðgangur og yfirráð Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen skrifar Skoðun Hitamál - Saga loftslagsins Höskuldur Búi Jónsson skrifar Skoðun Von, hugrekki og virðing við lok lífs Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hverjum þjónar kerfið? Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Ljósadýrð loftin gyllir Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þegar reglugerðir og raunveruleiki rekast á Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hugmyndafræðilegur hornsteinn ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hinn falski raunveruleiki Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar Skoðun Alvarlegar rangfærslur í Hitamálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson skrifar Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mótmæli frá grasrótinni eru orðin saga í Evrópu Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Skoðun Mikilvægi björgunarsveitanna Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre skrifar Sjá meira
Því betri innri uppbygging ferðaþjónustunnar á Íslandi því meiri gæði. Í sumar hafa væntanlega komið fleiri ferðamenn til landsins en nokkru sinni fyrr og að sama skapi hefur umræðan um hvers konar þætti ferðaþjónustunnar sjaldan verið meiri. Oftar en ekki hefur umræðan snúist um það sem miður hefur farið – bæði hjá ferðamönnunum sjálfum og innri uppbyggingu í ferðaþjónustunni. Mjög nýleg dæmi um þetta er útlendi fjölskyldufaðirinn sem fór á fólksbíl upp á Langjökul með konu sína og þrjú börn. Hvað fór úrskeiðis hér sem orsakaði að hann lagði fjölskyldu sína í hættu á þennan hátt? Síðan varð illa búinn ferðamaður innlyksa úti í Gróttu þegar flæddi að og hræðileg sár voru skilin eftir í náttúrunni eftir utanvegarakstur. Margt fleira neikvætt væri hægt að nefna og einnig margt jákvætt en þessum pistli er ætlað að vekja athygli á einum innri þætti ferðaþjónustunnar þar sem fagmennska er höfð að leiðarljósi.40 ára fagmennska Leiðsögumenn hafa starfað sem stétt innan ferðaþjónustunnar í rúm 40 ár en Félag leiðsögumanna var stofnað árið 1972, að frumkvæði leiðsögumanna sem unnið höfðu við starfið um árabil. Starfið og stéttin hefur gengið í gegnum súrt og sætt en þó jafnt og þétt verið að vaxa og eflast. Nám leiðsögumanna hefur sömuleiðis þróast í áranna rás, í samræmi við kröfur ferðaþjónustunnar, og er í stöðugri þróun. Nú er svo komið að þrír skólar bjóða leiðsögunám þar sem kennt er samkvæmt námskrá menntamálaráðuneytisins: Leiðsöguskóli Íslands sem staðsettur er í MK, Endurmenntun HÍ og Endurmenntun HA, og í vor hafa væntanlega útskrifast rúmlega 100 nýir leiðsögumenn. Að loknu námi í þessum skólum geta nemendur gengið í Félag leiðsögumanna en við aðild að fagfélaginu öðlast þeir rétt til að bera merki félagsins, sem sýnir að þar er um fagmenntaðan leiðsögumann að ræða en eingöngu slíkir fá að bera merkið. Allir sem starfa innan ferðaþjónustunnar geta síðan gengið í stéttarfélag félagsins, sem fer með samningsrétt fyrir hönd félagsmanna og semur um laun sem að lágmarki skal greiða fyrir störfin.Eingöngu fagmenntaða Allir ferðaþjónustuaðilar sem vilja tryggja sem best gæði í ferðum sem þeir bjóða eru með fagmenntaða leiðsögumenn í ferðum sínum, enda kveða kjarasamningar leiðsögumanna á um að það sé gert. Í áranna rás hefur sú saga komist á kreik að ekki sé til nægur fjöldi leiðsögumanna til að anna leiðsögn í landinu. Því er til að svara að á skrá félagsins eru rúmlega 800 leiðsögumenn – en mun fleiri fagmenntaðir leiðsögumenn hafa þurft að snúa sér að öðrum störfum því aðrir hafa verið ráðnir í þeirra stað. Rútubílstjórar eru hafsjór þekkingar á því hvaða vitleysur og undarlegu uppákomur eiga sér stað þegar „hver sem er” leiðsegir í ferð um Ísland. Stundum eru það útlendingar sem hafa aldrei komið til Íslands áður eða Íslendingar sem eru tilækir þá stundina og geta talað viðkomandi tungumál! Fagmenntaðir leiðsögumenn leiðsegja þannig að ferðamenn fá sem réttasta mynd af landi og þjóð. Þeir hafa lært það helsta sem snýr að öryggismálum og slysavörnum, og þeir sem fara með ferðamenn í óbyggðir læra enn meira, þeir þekkja innviði landsins og fylgjast með fréttum. Allt þetta, og meira, tryggir betur en ella að koma megi í veg fyrir að erlendir ferðamenn fari sér að voða – eða skaði landið. Það sjá því allir að það er ekkert nema ávinningur af því að engir nema leiðsögumenn fagmenntaðir á Íslandi leiðsegi í hópferðum um Ísland – og síðan má nýta sér fagþekkingu þeirra á ýmsan máta til að leiðbeina ferðamönnum sem kjósa að ferðast á eigin vegum.
Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar