Berum við ábyrgð á eigin heilsu? Geir Gunnar Markússon skrifar 6. júní 2014 07:00 Í nýlegri skýrslu Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar (WHO) kemur fram að gríðarlegur kostnaður fer í meðhöndla lífsstílssjúkdóma hér á landi en sáralítið fé fer í forvarnir. Í þessari skýrslu kemur fram að um 68.000 góð æviár séu töpuð vegna lífsstílssjúkdóma hér á landi með tilheyrandi kostnaði fyrir okkur sjálf og þjóðfélagið. Til enn frekari staðfestingar á alvöru málsins þá bendir nýleg rannsókn einnig til að íslenskir karlmenn séu þeir næstfeitustu í Vestur-Evrópu og íslenskar konur tróni á toppnum! Í kjölfar þessara frétta þá ítrekaði Kristján Þór Júlíusson heilbrigðisráðherra að það væri vilji hjá honum til að auka forvarnir í heilbrigðismálum. En ég held að við ættum að hætta að reyna að treysta á stjórnmálamenn til að efla heilsu okkar og taka málin í okkar eigin hendur því við sjálf erum mesta og besta forvörnin. Við getum því miður ekki skellt ábyrgðinni á heilsu OKKAR á heilbrigðiskerfið og síst á þessum krepputímum. Hugum að því hvað við getum gert til að efla heilsu okkar, því hún er jú það dýrmætasta sem við eigum. Því miður uppgötva of margir það ekki fyrr en of seint (og dýrt í leiðinni)! Það er nauðsynlegt að við veltum fyrir okkur hvers vegna við erum að leita læknis og nýta okkur heilbrigðiskerfið okkar. Mikið af þeim „sjúkdómum“ sem eru að hrjá okkur í dag eru þessir svokölluðu lífsstílssjúkdómar s.s. sykursýki, offita, hjarta- og æðasjúkdómar, ýmis krabbamein, þunglyndi og stoðkerfisvandamál. Jónas Kristjánsson læknir, stofnandi Náttúrulækningafélags Íslands (NLFÍ) og Heilsustofnunar NLFÍ, skrifaði í ritið Heilsuvernd árið 1947 (2. árg., 1. hefti): „Vér eigum ekki í höggi við sjúkdóma, heldur við rangar lífsvenjur. Útrýmið hinum röngu lífsvenjum, og sjúkdómarnir munu hverfa af sjálfu sér.“ Í sömu grein heldur hann áfram að lesa okkur pistilinn: „Heilsuleysi menningarþjóða og vaxandi hrörnun er engin tilviljun, heldur beinar afleiðingar rangra lifnaðarhátta, rangrar, ónáttúrulegrar og dauðrar fæðu, of lítillar hreyfingar og útilokunar frá hreinu lofti og sól. Allt er þetta í andstöðu við lögmál lífsins og náttúrunnar.“ Hvar liggur OKKAR ábyrgð á þessum lífsstílssjúkdómum? Hafa markaðsöfl tölvuleikja, sjónvarpsþátta, óholla skyndibitans og tilbúna matarins í búðinni náð yfirhöndinni í lífsvenjum okkar? Komumst við ekki út úr vítahring þess að neyta óhollrar fæðu eða er framboðið ekki nógu gott af góðri og næringarríkri fæðu sem styrkir okkur í stað þess að veikja okkur? Er framboðið á afþreyingarefni í sjónvarpi og tölvum orðið þvílíkt að við komumst hreinlega ekki upp úr sófanum? Þegar við förum á bílnum út í búð sem er 500 metra í burtu, notum aldrei stiga eða aðra nauðsynlega hreyfingu þegar hún býðst, er okkur kannski ekki viðbjargandi í þessari baráttu við hina illvígu lífsstílssjúkdóma? Tökum eftir því að orð Jónasar Kristjánssonar voru skrifuð fyrir 67 árum! Þá voru alls engar tölvur, bílar voru ekki algengir, búðahillur voru ekki uppfullar af gervimat, sykraðir gosdrykkir voru ekki seldir í 2 lítra kippum á tilboði. Skyndibitastaðir þekktust varla á Íslandi og sjónvarpið var ekki komið í loftið (gerðist ekki fyrr en árið 1966)! Það er því miður ekki hægt að vera vitur eftir á en núna árið 2014 verður heilsubylting að hefjast. Því heilbrigðiskerfið er fjársvelt og mikið af fjármagninu fer í að „lækna“ lífsstílssjúkdóma okkar. Jónas Kristjánsson hafði rétt fyrir sér og við ættum að taka orð hans alvarlega. Hættum að nota heilbrigðiskerfið til að meðhöndla alla þessa lífsstílssjúkdóma og notum það frekar til að lækna okkur af „alvöru“ sjúkdómum sem við ráðum ekki við sjálf með líferni okkar. Þá getum við líka notað peninga sem eru afgangs í forvarnir til heilsueflingar, uppbyggingar skóla, leikskóla og öldrunarstofnana. Ég hvet hvern einasta landsmann til að horfa í spegil og spyrja sig spurningarinnar: „Ber ég ábyrgð á eigin heilsu?“ Og í framhaldi af því að spyrja: „Er ég að gera allt sem ég get til þess að axla þessa ábyrgð“? Þetta er líklega það svið lífernis okkar þar sem hvað fæstir eru að axla nauðsynlega ábyrgð. Hví berum við flest svo mikla ábyrgð á börnum okkar og starfi en svo þegar kemur að heilsu okkar þá hafa flestir gleymt því hvað er að taka ábyrgð? Við Íslendingar erum afkomendur víkinga og hreystimanna sem settust hér að á þessari köldu eyju í Norður-Atlantshafinu. Tölur WHO benda til þess að við séum á góðri leið með að verða andstæða forfeðra okkar, því þessir lífsstílssjúkdómar sem eru að tröllríða íslensku samfélagi eru ekki að gera okkur að hreystimönnum. Gerum okkur greiða, tökum ábyrgð á eigin heilsu, enginn gerir það fyrir okkar! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun 52 milljarðar/ári x 30 ár = EES Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Sjá meira
Í nýlegri skýrslu Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar (WHO) kemur fram að gríðarlegur kostnaður fer í meðhöndla lífsstílssjúkdóma hér á landi en sáralítið fé fer í forvarnir. Í þessari skýrslu kemur fram að um 68.000 góð æviár séu töpuð vegna lífsstílssjúkdóma hér á landi með tilheyrandi kostnaði fyrir okkur sjálf og þjóðfélagið. Til enn frekari staðfestingar á alvöru málsins þá bendir nýleg rannsókn einnig til að íslenskir karlmenn séu þeir næstfeitustu í Vestur-Evrópu og íslenskar konur tróni á toppnum! Í kjölfar þessara frétta þá ítrekaði Kristján Þór Júlíusson heilbrigðisráðherra að það væri vilji hjá honum til að auka forvarnir í heilbrigðismálum. En ég held að við ættum að hætta að reyna að treysta á stjórnmálamenn til að efla heilsu okkar og taka málin í okkar eigin hendur því við sjálf erum mesta og besta forvörnin. Við getum því miður ekki skellt ábyrgðinni á heilsu OKKAR á heilbrigðiskerfið og síst á þessum krepputímum. Hugum að því hvað við getum gert til að efla heilsu okkar, því hún er jú það dýrmætasta sem við eigum. Því miður uppgötva of margir það ekki fyrr en of seint (og dýrt í leiðinni)! Það er nauðsynlegt að við veltum fyrir okkur hvers vegna við erum að leita læknis og nýta okkur heilbrigðiskerfið okkar. Mikið af þeim „sjúkdómum“ sem eru að hrjá okkur í dag eru þessir svokölluðu lífsstílssjúkdómar s.s. sykursýki, offita, hjarta- og æðasjúkdómar, ýmis krabbamein, þunglyndi og stoðkerfisvandamál. Jónas Kristjánsson læknir, stofnandi Náttúrulækningafélags Íslands (NLFÍ) og Heilsustofnunar NLFÍ, skrifaði í ritið Heilsuvernd árið 1947 (2. árg., 1. hefti): „Vér eigum ekki í höggi við sjúkdóma, heldur við rangar lífsvenjur. Útrýmið hinum röngu lífsvenjum, og sjúkdómarnir munu hverfa af sjálfu sér.“ Í sömu grein heldur hann áfram að lesa okkur pistilinn: „Heilsuleysi menningarþjóða og vaxandi hrörnun er engin tilviljun, heldur beinar afleiðingar rangra lifnaðarhátta, rangrar, ónáttúrulegrar og dauðrar fæðu, of lítillar hreyfingar og útilokunar frá hreinu lofti og sól. Allt er þetta í andstöðu við lögmál lífsins og náttúrunnar.“ Hvar liggur OKKAR ábyrgð á þessum lífsstílssjúkdómum? Hafa markaðsöfl tölvuleikja, sjónvarpsþátta, óholla skyndibitans og tilbúna matarins í búðinni náð yfirhöndinni í lífsvenjum okkar? Komumst við ekki út úr vítahring þess að neyta óhollrar fæðu eða er framboðið ekki nógu gott af góðri og næringarríkri fæðu sem styrkir okkur í stað þess að veikja okkur? Er framboðið á afþreyingarefni í sjónvarpi og tölvum orðið þvílíkt að við komumst hreinlega ekki upp úr sófanum? Þegar við förum á bílnum út í búð sem er 500 metra í burtu, notum aldrei stiga eða aðra nauðsynlega hreyfingu þegar hún býðst, er okkur kannski ekki viðbjargandi í þessari baráttu við hina illvígu lífsstílssjúkdóma? Tökum eftir því að orð Jónasar Kristjánssonar voru skrifuð fyrir 67 árum! Þá voru alls engar tölvur, bílar voru ekki algengir, búðahillur voru ekki uppfullar af gervimat, sykraðir gosdrykkir voru ekki seldir í 2 lítra kippum á tilboði. Skyndibitastaðir þekktust varla á Íslandi og sjónvarpið var ekki komið í loftið (gerðist ekki fyrr en árið 1966)! Það er því miður ekki hægt að vera vitur eftir á en núna árið 2014 verður heilsubylting að hefjast. Því heilbrigðiskerfið er fjársvelt og mikið af fjármagninu fer í að „lækna“ lífsstílssjúkdóma okkar. Jónas Kristjánsson hafði rétt fyrir sér og við ættum að taka orð hans alvarlega. Hættum að nota heilbrigðiskerfið til að meðhöndla alla þessa lífsstílssjúkdóma og notum það frekar til að lækna okkur af „alvöru“ sjúkdómum sem við ráðum ekki við sjálf með líferni okkar. Þá getum við líka notað peninga sem eru afgangs í forvarnir til heilsueflingar, uppbyggingar skóla, leikskóla og öldrunarstofnana. Ég hvet hvern einasta landsmann til að horfa í spegil og spyrja sig spurningarinnar: „Ber ég ábyrgð á eigin heilsu?“ Og í framhaldi af því að spyrja: „Er ég að gera allt sem ég get til þess að axla þessa ábyrgð“? Þetta er líklega það svið lífernis okkar þar sem hvað fæstir eru að axla nauðsynlega ábyrgð. Hví berum við flest svo mikla ábyrgð á börnum okkar og starfi en svo þegar kemur að heilsu okkar þá hafa flestir gleymt því hvað er að taka ábyrgð? Við Íslendingar erum afkomendur víkinga og hreystimanna sem settust hér að á þessari köldu eyju í Norður-Atlantshafinu. Tölur WHO benda til þess að við séum á góðri leið með að verða andstæða forfeðra okkar, því þessir lífsstílssjúkdómar sem eru að tröllríða íslensku samfélagi eru ekki að gera okkur að hreystimönnum. Gerum okkur greiða, tökum ábyrgð á eigin heilsu, enginn gerir það fyrir okkar!
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun