Heimilið mitt í landinu Úrsúla Jünemann skrifar 27. nóvember 2014 07:00 Stundum er talað um reiða unga menn. En hér talar reið gömul kona: „Heimilin í landinu“ hafa fengið nýlega niðurstöðu af „leiðréttingu skuldanna sinna“. Margir eru kátir þótt vitað er að það eru ekki „hrægammarnir“ sem borga brúsann heldur ríkiskassinn. Þar með eru „heimilin í landinu“ að borga sjálfum sér. Samt eykst fylgi hrunflokkana, mér með öllu óskiljanlegt. Nú ætla ég að segja frá „heimilinu mínu í landinu“: Við gömlu hjónin erum tvö eftir í litlu og gömlu raðhúsi sem við eigum skuldlaust enda kunnum við alltaf að sníða okkur stakk eftir vexti. Við höfum aldrei svikist undan skatti heldur borgað samviskusamlega í ríkiskassann í þeirri von að velferðarkerfið virki eins og skyldi. Við lögðum svolítið til hliðar og keyptum hlutabréf í góðu og öruggu fyrirtæki sem heitir Jarðborarnir. En viti menn: Í „góðærinu“ opnuðust bröskurunum dyrnar upp á gátt. Okkar fyrirtæki var tekið yfir af einhverju öðru fyrirtæki sem hét Atorka. Þetta var fjandsamleg yfirtaka og við fengum þann valkost annaðhvort að selja hlutabréfin okkar fyrir slikk eða gerast hluthafar í nýja fyrirtækinu. Við völdum því miður síðari valkostinn og verðbréfin sem voru ætluð til að hækka lífsgæðin í ellinni urðu verðlaus. Bingó! Sonurinn okkar var búinn að vinna sér inn dágóða upphæð til að þurfa ekki að taka námslán. Hann fór svo í framhaldsnám til Þýskalands, einmitt þegar hrunið dundi yfir. Þar með minnkaði sparnaðurinn hans um helming. Nú spyr ég ykkur Sigmundur Davíð og Bjarni: Er mitt heimili ekki „heimili í landinu“? Hvar eru okkar bætur fyrir allt tapið í hruninu? Maðurinn minn sem vann sem bókasafnsfræðingur í Iðnskólanum varð atvinnulaus þegar Iðnskólinn var einkavæddur og nefndur Tækniskóli í hagræðingarskyni. Bóndi minn er kominn á efri ár og ekki getur hann unnið erfiðisvinnu. Hann er búinn að sækja um mörg störf en alltaf er unga fólkið tekið fram fyrir hann. Þetta fólk er með nýlegri menntun og er ódýrara í kaupi. Hann hefur sótt endurmenntunarnámskeið og verið á atvinnuleysisbótum á meðan. Nú tókuð þið Sigmundur Davíð og Bjarni þá ákvörðun um að stytta þann tíma sem atvinnuleysingjar njóta bóta og ýta þeim hálfu ári fyrr í umsjón sveitarfélaganna. Flott hjá ykkur! Þið getið þá bent á það að fjárhagur ríkissjóðs batni til muna! Ég sem er grunnskólakennari fæ útborgað um 300.000 kr. á mánuði og það með töluverðri yfirvinnu. En þetta „ofurkaup“ mitt sem kennari dugar til þess að maðurinn minn fær engar bætur hjá sveitarfélaginu. Við ættum kannski að skilja? Næstu fjögur árin verður „heimilið mitt í landinu“ að skrimta á mínu „ofurkaupi“ þangað til maðurinn minn á rétt á eftirlaunum. „Heimilið mitt í landinu“ sem hefur alltaf staðið í skilum er óhresst við það sem D og B hafa gert. Heimilið mitt tapar á því að:1 Heilbrigðiskerfið okkar er í rústum og við þurfum sífellt meira að borga úr eigin vasa.2 Menningar- og menntakerfið er ekki metið að verðleikum.3 Félagsþjónustan er sett meira og meira á sveitarfélögin sem standa misvel undir þessu álagi.4 Maturinn mun verða dýrari með hækkuðum matarsköttum.5 Verðbólgan mun aukast vegna þess að neyslan eykst með þessum leiðréttingaraðgerðum ríkisstjórnarinnar og „hagvöxturinn“ fer upp á móti. Heimilið mitt hefur hins vegar engan áhuga á lækkuðum sköttum á alls konar lúxusvörum og tækjum. Við höfum einfaldlega ekki efni á því. „Heimilið mitt í landinu“ setur stórt spurningarmerki á þróun fasteigna- og leigumarkaða: Nú tíðkast það að einhver félög kaupa upp fasteignir í stórum stíl. Spurning er hvaðan þessir peningar koma. Þannig geta þessir aðilar haldið leigumarkaðnum í heljargreipum og ráðið verðið á leiguíbúðum. Þeir sem hafa hag „heimilanna í landinu“ að leiðarljósi ættu að setja lög við slíku. Leigjendur eiga líka „heimili í landinu“. En þessi ríkisstjórn setur greinilega ekki hag litla mannsins í forgrunni. „Heimilið mitt í landinu“ mun blæða vegna skertrar félagsþjónustu, hækkandi verðs á nauðsynjavörum og sveiflukenndri krónu. Við sem eigum líka „heimili í landinu“ munum standa á Austurvelli að mótmæla þangað til SDG og BB og þeirra fólk tekur pokann sinn. Og vel á minnst: Verði þeim að góðu með nýju lúxusjeppana sína! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Sjá meira
Stundum er talað um reiða unga menn. En hér talar reið gömul kona: „Heimilin í landinu“ hafa fengið nýlega niðurstöðu af „leiðréttingu skuldanna sinna“. Margir eru kátir þótt vitað er að það eru ekki „hrægammarnir“ sem borga brúsann heldur ríkiskassinn. Þar með eru „heimilin í landinu“ að borga sjálfum sér. Samt eykst fylgi hrunflokkana, mér með öllu óskiljanlegt. Nú ætla ég að segja frá „heimilinu mínu í landinu“: Við gömlu hjónin erum tvö eftir í litlu og gömlu raðhúsi sem við eigum skuldlaust enda kunnum við alltaf að sníða okkur stakk eftir vexti. Við höfum aldrei svikist undan skatti heldur borgað samviskusamlega í ríkiskassann í þeirri von að velferðarkerfið virki eins og skyldi. Við lögðum svolítið til hliðar og keyptum hlutabréf í góðu og öruggu fyrirtæki sem heitir Jarðborarnir. En viti menn: Í „góðærinu“ opnuðust bröskurunum dyrnar upp á gátt. Okkar fyrirtæki var tekið yfir af einhverju öðru fyrirtæki sem hét Atorka. Þetta var fjandsamleg yfirtaka og við fengum þann valkost annaðhvort að selja hlutabréfin okkar fyrir slikk eða gerast hluthafar í nýja fyrirtækinu. Við völdum því miður síðari valkostinn og verðbréfin sem voru ætluð til að hækka lífsgæðin í ellinni urðu verðlaus. Bingó! Sonurinn okkar var búinn að vinna sér inn dágóða upphæð til að þurfa ekki að taka námslán. Hann fór svo í framhaldsnám til Þýskalands, einmitt þegar hrunið dundi yfir. Þar með minnkaði sparnaðurinn hans um helming. Nú spyr ég ykkur Sigmundur Davíð og Bjarni: Er mitt heimili ekki „heimili í landinu“? Hvar eru okkar bætur fyrir allt tapið í hruninu? Maðurinn minn sem vann sem bókasafnsfræðingur í Iðnskólanum varð atvinnulaus þegar Iðnskólinn var einkavæddur og nefndur Tækniskóli í hagræðingarskyni. Bóndi minn er kominn á efri ár og ekki getur hann unnið erfiðisvinnu. Hann er búinn að sækja um mörg störf en alltaf er unga fólkið tekið fram fyrir hann. Þetta fólk er með nýlegri menntun og er ódýrara í kaupi. Hann hefur sótt endurmenntunarnámskeið og verið á atvinnuleysisbótum á meðan. Nú tókuð þið Sigmundur Davíð og Bjarni þá ákvörðun um að stytta þann tíma sem atvinnuleysingjar njóta bóta og ýta þeim hálfu ári fyrr í umsjón sveitarfélaganna. Flott hjá ykkur! Þið getið þá bent á það að fjárhagur ríkissjóðs batni til muna! Ég sem er grunnskólakennari fæ útborgað um 300.000 kr. á mánuði og það með töluverðri yfirvinnu. En þetta „ofurkaup“ mitt sem kennari dugar til þess að maðurinn minn fær engar bætur hjá sveitarfélaginu. Við ættum kannski að skilja? Næstu fjögur árin verður „heimilið mitt í landinu“ að skrimta á mínu „ofurkaupi“ þangað til maðurinn minn á rétt á eftirlaunum. „Heimilið mitt í landinu“ sem hefur alltaf staðið í skilum er óhresst við það sem D og B hafa gert. Heimilið mitt tapar á því að:1 Heilbrigðiskerfið okkar er í rústum og við þurfum sífellt meira að borga úr eigin vasa.2 Menningar- og menntakerfið er ekki metið að verðleikum.3 Félagsþjónustan er sett meira og meira á sveitarfélögin sem standa misvel undir þessu álagi.4 Maturinn mun verða dýrari með hækkuðum matarsköttum.5 Verðbólgan mun aukast vegna þess að neyslan eykst með þessum leiðréttingaraðgerðum ríkisstjórnarinnar og „hagvöxturinn“ fer upp á móti. Heimilið mitt hefur hins vegar engan áhuga á lækkuðum sköttum á alls konar lúxusvörum og tækjum. Við höfum einfaldlega ekki efni á því. „Heimilið mitt í landinu“ setur stórt spurningarmerki á þróun fasteigna- og leigumarkaða: Nú tíðkast það að einhver félög kaupa upp fasteignir í stórum stíl. Spurning er hvaðan þessir peningar koma. Þannig geta þessir aðilar haldið leigumarkaðnum í heljargreipum og ráðið verðið á leiguíbúðum. Þeir sem hafa hag „heimilanna í landinu“ að leiðarljósi ættu að setja lög við slíku. Leigjendur eiga líka „heimili í landinu“. En þessi ríkisstjórn setur greinilega ekki hag litla mannsins í forgrunni. „Heimilið mitt í landinu“ mun blæða vegna skertrar félagsþjónustu, hækkandi verðs á nauðsynjavörum og sveiflukenndri krónu. Við sem eigum líka „heimili í landinu“ munum standa á Austurvelli að mótmæla þangað til SDG og BB og þeirra fólk tekur pokann sinn. Og vel á minnst: Verði þeim að góðu með nýju lúxusjeppana sína!
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar