Vond töf Lýður Árnason skrifar 30. júní 2014 07:00 Ritstjóri Fréttablaðsins, Ólafur Stephensen, lofsamar áfangaskýrslu stjórnarskrárnefndar undir forystu Sigurðar Líndal. Segir hana góða byrjun og betri en klúður stjórnlagaráðs sem sett hafi fram illa ígrundaðar tillögur, mótsagnakenndar og innibera gríðarlega stjórnskipunarlega óvissu. Fróðlegt væri að fá nánari útlistingu á þessu í næsta ritstjórnarpistli. Sannleikurinn er sá að stjórnlagaráð áttaði sig fljótt á því að enngildandi stjórnarskrá var og er barn síns tíma. Hún fjallar að stórum hluta um forsetann, valdmörk eru óskýr og í hana vantar auðlinda- og umhverfisákvæði. Með frábært undirbúningsstarf stjórnlaganefndar í höndunum og áherslur þjóðfundar um jafnt atkvæðavægi, persónukjör og beint lýðræði var niðurstaða stjórnlagaráðsliða ótvírætt sú að betra væri að semja nýja stjórnarskrá en að lappa upp á þá gömlu. Ólafur Stephensen fagnar því að breytingar á stjórnarskrá séu nú ræddar í aflokaðri, flokkspólitískri nefnd. Hann er hvorki sá fyrsti né eini því þessi háttur hefur verið á hafður allt frá fyrstu endurskoðun stjórnarskrárinnar í byrjun lýðveldistímans. Samstaða um gagngerar breytingar hefur aldrei náðst og öll þessi yfirlega engu þjónað nema til að fresta valdaafsali ráðamanna til þjóðarinnar. Nefnd Sigurðar Líndal mun ekki skipta sköpum og áfram munu frekustu dætur og synir þessa lands flíka eiginhagsmunum í skjóli lögleysu. Tillögur stjórnlagaráðs kröfðust hinsvegar nýrra leikreglna. Ólafur Stephensen gerir lítið úr þeim fullyrðingum sumra stjórnlagaráðsmanna að hunsun þjóðaratkvæðagreiðslunnar 2012 um tillögur stjórnlagaráðs sé ígildi valdaráns. En þó skriðdrekar og byssur komi hvergi nærri liggur þjóðarvilji fyrir, tillögurnar hlutu blessun afgerandi meirihluta þeirra sem kusu að láta sig málið varða. Vissulega var þjóðaratkvæðagreiðslan ráðgefandi en hlutverk hennar skýrt: Að ljúka því ferli sem fólst í því að láta þjóðina smíða sína eigin stjórnarskrá. Að svipta þjóðina svo þessu réttfengna valdi og umsnúa niðurstöðunni hlýtur að mega kallast valdarán. Í lok ritstjórnarpistils síns lýsir Ólafur Stephensen tillögum stjórnlagaráðs sem hrærigraut og stjórnlagaþinginu sem misheppnaðri tilraun. Hafi Ólafur mætt á kjörstað í kosningunum um tillögur stjórnlagaráðs hefur atkvæði hans væntanlega fallið í samræmi við þessi orð hans. Hinir voru fleiri sem litu tillögurnar öðrum augum og kallast það lýðræði. Höfum það hugfast. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Ritstjóri Fréttablaðsins, Ólafur Stephensen, lofsamar áfangaskýrslu stjórnarskrárnefndar undir forystu Sigurðar Líndal. Segir hana góða byrjun og betri en klúður stjórnlagaráðs sem sett hafi fram illa ígrundaðar tillögur, mótsagnakenndar og innibera gríðarlega stjórnskipunarlega óvissu. Fróðlegt væri að fá nánari útlistingu á þessu í næsta ritstjórnarpistli. Sannleikurinn er sá að stjórnlagaráð áttaði sig fljótt á því að enngildandi stjórnarskrá var og er barn síns tíma. Hún fjallar að stórum hluta um forsetann, valdmörk eru óskýr og í hana vantar auðlinda- og umhverfisákvæði. Með frábært undirbúningsstarf stjórnlaganefndar í höndunum og áherslur þjóðfundar um jafnt atkvæðavægi, persónukjör og beint lýðræði var niðurstaða stjórnlagaráðsliða ótvírætt sú að betra væri að semja nýja stjórnarskrá en að lappa upp á þá gömlu. Ólafur Stephensen fagnar því að breytingar á stjórnarskrá séu nú ræddar í aflokaðri, flokkspólitískri nefnd. Hann er hvorki sá fyrsti né eini því þessi háttur hefur verið á hafður allt frá fyrstu endurskoðun stjórnarskrárinnar í byrjun lýðveldistímans. Samstaða um gagngerar breytingar hefur aldrei náðst og öll þessi yfirlega engu þjónað nema til að fresta valdaafsali ráðamanna til þjóðarinnar. Nefnd Sigurðar Líndal mun ekki skipta sköpum og áfram munu frekustu dætur og synir þessa lands flíka eiginhagsmunum í skjóli lögleysu. Tillögur stjórnlagaráðs kröfðust hinsvegar nýrra leikreglna. Ólafur Stephensen gerir lítið úr þeim fullyrðingum sumra stjórnlagaráðsmanna að hunsun þjóðaratkvæðagreiðslunnar 2012 um tillögur stjórnlagaráðs sé ígildi valdaráns. En þó skriðdrekar og byssur komi hvergi nærri liggur þjóðarvilji fyrir, tillögurnar hlutu blessun afgerandi meirihluta þeirra sem kusu að láta sig málið varða. Vissulega var þjóðaratkvæðagreiðslan ráðgefandi en hlutverk hennar skýrt: Að ljúka því ferli sem fólst í því að láta þjóðina smíða sína eigin stjórnarskrá. Að svipta þjóðina svo þessu réttfengna valdi og umsnúa niðurstöðunni hlýtur að mega kallast valdarán. Í lok ritstjórnarpistils síns lýsir Ólafur Stephensen tillögum stjórnlagaráðs sem hrærigraut og stjórnlagaþinginu sem misheppnaðri tilraun. Hafi Ólafur mætt á kjörstað í kosningunum um tillögur stjórnlagaráðs hefur atkvæði hans væntanlega fallið í samræmi við þessi orð hans. Hinir voru fleiri sem litu tillögurnar öðrum augum og kallast það lýðræði. Höfum það hugfast.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun