Hugrekki óskast! Steinunn Birna Ragnarsdóttir skrifar 30. október 2014 07:00 Það er sannarlega sorgleg staða að tónlistarkennarar séu nú í annað sinn komnir í þau spor að þurfa að grípa til verkfallsaðgerða til að berjast fyrir launum sem eru námi þeirra og störfum samboðin og á pari við það sem aðrar kennarastéttir njóta, sem verða að teljast sanngjörn markmið og eðlileg. Tónlistargróskan á Íslandi er eitt af því sem ég er stoltust af á mínu landi og í hvert sinn sem erlendir gestir heimsækja Hörpu taka þeir undir þau sjónarmið að þessi gróska skapi okkur mikil verðmæti. Hún er sameiginlegur auður allra landsmanna alveg eins og tónlistarhúsið okkar. Það er einmitt samhengið sem er mér svo hugleikið þessa dagana. Það skýtur skökku við að á sama tíma og húsið er að stíga sín fyrstu spor á langri ævi og skapa sér virðingarsess í alþjóðlegu samhengi skuli vegið að grunnstoðunum, þ.e. tónlistarnáminu sem er sá jarðvegur sem öll gróskan sprettur upp úr. Ef húsið á að geta dafnað verður þessi undirstöðugrein að njóta sannmælis og fá alla þá næringu sem henni ber. Ég gæti haft um það mörg orð hvað tónlistin skiptir okkur miklu máli, eykur lífsgæði okkar og gleði, en þetta finna allir á eigin skinni mörgum sinnum á dag svo það þarf ekki að fjölyrða um það. Ég bið þig samt lesandi góður að íhuga eitt mikilvægt andartak hvað við yrðum öll fátækari ef tónlistarinnar nyti ekki við. Nú þegar hafa næstum því milljón manns notið tónlistarflutnings í Hörpu. Það þurfti mikið hugrekki til þegar sú ákvörðun var tekin að ljúka við byggingu hússins og þeir sem í hlut áttu sýndu mikla framsýni. Það þarf hugrekki til að sjá stóra samhengið og tjalda ekki bara til einnar nætur heldur hugsa stórt og hugsa langt. Það er nákvæmlega hugrekkið sem ég kalla nú eftir til að tryggja að ein mikilvægasta verðmætasköpun okkar og stolt sem þjóðar, þ.e. tónlistin og tónlistarnámið verði ekki gengisfellt með ófyrirséðum afleiðingum fyrir okkur öll. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Misskiljum ekki neitt Jón Helgi Björnsson Skoðun Mýtur um veitt og sleppt á laxi Karl Lúðvíksson Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Ráðherra Kári Stefánsson Skoðun Uppalendur bera mikla ábyrgð Fastir pennar Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Það er sannarlega sorgleg staða að tónlistarkennarar séu nú í annað sinn komnir í þau spor að þurfa að grípa til verkfallsaðgerða til að berjast fyrir launum sem eru námi þeirra og störfum samboðin og á pari við það sem aðrar kennarastéttir njóta, sem verða að teljast sanngjörn markmið og eðlileg. Tónlistargróskan á Íslandi er eitt af því sem ég er stoltust af á mínu landi og í hvert sinn sem erlendir gestir heimsækja Hörpu taka þeir undir þau sjónarmið að þessi gróska skapi okkur mikil verðmæti. Hún er sameiginlegur auður allra landsmanna alveg eins og tónlistarhúsið okkar. Það er einmitt samhengið sem er mér svo hugleikið þessa dagana. Það skýtur skökku við að á sama tíma og húsið er að stíga sín fyrstu spor á langri ævi og skapa sér virðingarsess í alþjóðlegu samhengi skuli vegið að grunnstoðunum, þ.e. tónlistarnáminu sem er sá jarðvegur sem öll gróskan sprettur upp úr. Ef húsið á að geta dafnað verður þessi undirstöðugrein að njóta sannmælis og fá alla þá næringu sem henni ber. Ég gæti haft um það mörg orð hvað tónlistin skiptir okkur miklu máli, eykur lífsgæði okkar og gleði, en þetta finna allir á eigin skinni mörgum sinnum á dag svo það þarf ekki að fjölyrða um það. Ég bið þig samt lesandi góður að íhuga eitt mikilvægt andartak hvað við yrðum öll fátækari ef tónlistarinnar nyti ekki við. Nú þegar hafa næstum því milljón manns notið tónlistarflutnings í Hörpu. Það þurfti mikið hugrekki til þegar sú ákvörðun var tekin að ljúka við byggingu hússins og þeir sem í hlut áttu sýndu mikla framsýni. Það þarf hugrekki til að sjá stóra samhengið og tjalda ekki bara til einnar nætur heldur hugsa stórt og hugsa langt. Það er nákvæmlega hugrekkið sem ég kalla nú eftir til að tryggja að ein mikilvægasta verðmætasköpun okkar og stolt sem þjóðar, þ.e. tónlistin og tónlistarnámið verði ekki gengisfellt með ófyrirséðum afleiðingum fyrir okkur öll.
Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon Skoðun
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon Skoðun