Ef heilbrigðiskerfið hrynur og enginn er nálægt, heyrist þá hljóð? Arngrímur Vilhjálmsson, Fjóla Dögg Sigurðardóttir og Helga Lillian Guðmundsdóttir og Jóhanna Rún Rúnarsdóttir skrifa 21. nóvember 2013 06:00 Þann 16. október síðastliðinn minntum við læknanemar á okkur með bréfasendingum til alþingismanna og -kvenna. Við vildum með þeim koma á framfæri að okkur þykir vegið að heilbrigðiskerfinu á Íslandi og að við sjáum hvorki fram á að geta, né vilja, starfa í óbreyttu heilbrigðiskerfi. Rétt rúmum tveimur vikum seinna sendir Vigdís Hauksdóttir alþingiskona fyrirspurn til mennta- og menningarmálaráðherra þar sem hún spyr sérstaklega um læknanema. Hún vildi fá að vita hvort ráðherra teldi að skilyrða ætti lán einstaklinga sem stunda nám erlendis þannig að komi þeir ekki heim að námi loknu til starfa á Íslandi hækki vextir á lánum þeirra í samræmi við almenna markaðsvexti. Við skiljum að skortur er á fjármunum til að auka fjárveitingar til heilbrigðiskerfisins og að þeir fjármunir þurfi að koma einhvers staðar frá. Við undirrituð erum þó öll sammála um að þetta sé sennilega ekki besta leiðin til að afla þeirra fjármuna svo ekki sé talað um brot á jafnréttisreglu LÍN og mismunun íslenskra ríkisborgara. Líklega var hugmyndin á bak við fyrirspurnina að reyna að fá íslenska lækna til að vinna frekar fyrir íslenskt heilbrigðiskerfi en erlent og langar okkur að benda á nokkur atriði í því samhengi sem stuðla frekar að því.Jákvæð hvatning Styrkir, eða niðurfelling hluta námslána eftir útskrift, yrði jákvæð hvatning til læknanema til að koma til vinnu á Íslandi. Refsingar virka ekki í þessu tilfelli og eru líklegri til að hafa þveröfug áhrif. Grunnlaun lækna eru lág miðað við aðrar háskólastéttir eftir álíka langt nám. Það er ekki hægt að bera saman laun læknis með 60-70 tíma vinnuviku og annarrar stéttar með 40 tíma vinnuviku. Það segir sig sjálft að slíkir vinnutímar geta komið niður á störfum lækna og heilsu. Launin eru því m.a. ein af ástæðum þess að íslenskir læknar sjá ekki fyrir sér að starfa á Íslandi. Tækjabúnað þarf að uppfæra. Nýlegar bilanir í myndgreiningartækjum Landspítalans þeyta þjónustunni aftur um tugi ára og samræmast ekki nútíma bráðaheilbrigðisþjónustu. Þessar bilanir og sú staðreynd að erfitt er að fá nauðsynlega varahluti í umrædd tæki ítrekar nauðsyn nýrri tækjabúnaðar. Heilbrigðiskerfið á Íslandi hefur verið fjársvelt til margra ára og afleiðingarnar í takt við það. Gamall og lúinn tækjabúnaður, sem erfitt er að lagfæra, og óánægt starfsfólk gerir það að verkum að heilbrigðiskerfið stendur á brauðfótum. Gott heilbrigðiskerfi er nauðsynlegt þjóðfélaginu og skilar af sér heilbrigðari þjóðfélagsþegnum. Það kostar þó peninga að viðhalda heilsu skattgreiðenda og gott heilbrigðiskerfi er ekki hægt að fá á afslætti. Gott heilbrigðiskerfi laðar sjálfkrafa að sér góða lækna sem á móti efla heilbrigðiskerfið enn frekar og þannig koll af kolli. Við viljum að framtíðarsýn íslensks heilbrigðiskerfis sé björt og við trúum því að ríkisstjórnin óski þess líka. Við vonum því að ríkisstjórnin sýni vilja í verki með auknum fjárveitingum til heilbrigðiskerfisins og komi til móts við kröfur lækna í komandi kjarasamningum. Með kærri kveðju og von í hjarta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen Skoðun Skoðun Skoðun Að taka ekki mark á sjálfum sér Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri borg Alexandra Briem skrifar Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson skrifar Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Framtíð safna í ferðaþjónustu Guðrún D. Whitehead skrifar Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga skrifar Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur skrifar Skoðun Þegar ríkið fer á sjóinn Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Íbúðarhúsnæði sem heimili fólks Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson skrifar Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Þann 16. október síðastliðinn minntum við læknanemar á okkur með bréfasendingum til alþingismanna og -kvenna. Við vildum með þeim koma á framfæri að okkur þykir vegið að heilbrigðiskerfinu á Íslandi og að við sjáum hvorki fram á að geta, né vilja, starfa í óbreyttu heilbrigðiskerfi. Rétt rúmum tveimur vikum seinna sendir Vigdís Hauksdóttir alþingiskona fyrirspurn til mennta- og menningarmálaráðherra þar sem hún spyr sérstaklega um læknanema. Hún vildi fá að vita hvort ráðherra teldi að skilyrða ætti lán einstaklinga sem stunda nám erlendis þannig að komi þeir ekki heim að námi loknu til starfa á Íslandi hækki vextir á lánum þeirra í samræmi við almenna markaðsvexti. Við skiljum að skortur er á fjármunum til að auka fjárveitingar til heilbrigðiskerfisins og að þeir fjármunir þurfi að koma einhvers staðar frá. Við undirrituð erum þó öll sammála um að þetta sé sennilega ekki besta leiðin til að afla þeirra fjármuna svo ekki sé talað um brot á jafnréttisreglu LÍN og mismunun íslenskra ríkisborgara. Líklega var hugmyndin á bak við fyrirspurnina að reyna að fá íslenska lækna til að vinna frekar fyrir íslenskt heilbrigðiskerfi en erlent og langar okkur að benda á nokkur atriði í því samhengi sem stuðla frekar að því.Jákvæð hvatning Styrkir, eða niðurfelling hluta námslána eftir útskrift, yrði jákvæð hvatning til læknanema til að koma til vinnu á Íslandi. Refsingar virka ekki í þessu tilfelli og eru líklegri til að hafa þveröfug áhrif. Grunnlaun lækna eru lág miðað við aðrar háskólastéttir eftir álíka langt nám. Það er ekki hægt að bera saman laun læknis með 60-70 tíma vinnuviku og annarrar stéttar með 40 tíma vinnuviku. Það segir sig sjálft að slíkir vinnutímar geta komið niður á störfum lækna og heilsu. Launin eru því m.a. ein af ástæðum þess að íslenskir læknar sjá ekki fyrir sér að starfa á Íslandi. Tækjabúnað þarf að uppfæra. Nýlegar bilanir í myndgreiningartækjum Landspítalans þeyta þjónustunni aftur um tugi ára og samræmast ekki nútíma bráðaheilbrigðisþjónustu. Þessar bilanir og sú staðreynd að erfitt er að fá nauðsynlega varahluti í umrædd tæki ítrekar nauðsyn nýrri tækjabúnaðar. Heilbrigðiskerfið á Íslandi hefur verið fjársvelt til margra ára og afleiðingarnar í takt við það. Gamall og lúinn tækjabúnaður, sem erfitt er að lagfæra, og óánægt starfsfólk gerir það að verkum að heilbrigðiskerfið stendur á brauðfótum. Gott heilbrigðiskerfi er nauðsynlegt þjóðfélaginu og skilar af sér heilbrigðari þjóðfélagsþegnum. Það kostar þó peninga að viðhalda heilsu skattgreiðenda og gott heilbrigðiskerfi er ekki hægt að fá á afslætti. Gott heilbrigðiskerfi laðar sjálfkrafa að sér góða lækna sem á móti efla heilbrigðiskerfið enn frekar og þannig koll af kolli. Við viljum að framtíðarsýn íslensks heilbrigðiskerfis sé björt og við trúum því að ríkisstjórnin óski þess líka. Við vonum því að ríkisstjórnin sýni vilja í verki með auknum fjárveitingum til heilbrigðiskerfisins og komi til móts við kröfur lækna í komandi kjarasamningum. Með kærri kveðju og von í hjarta.
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun