Efnilegur fiðluleikari Jónas Sen skrifar 1. ágúst 2013 12:00 Hulda Jónsdóttir Tónleikar: Hulda Jónsdóttir fiðluleikari lék verk eftir Bach, Paganini, Bartók, Ysaÿe og Viktor Orra Árnason. Listasafn Sigurjóns Ólafssonar þriðjudaginn 30. júlí. Hljómurinn í Listasafni Sigurjóns Ólafssonar hentar fiðlu ekkert sérstaklega vel. Endurómunin er mjög lítil, sem gerir rödd fiðlunnar fremur þurra. Þetta háði Huldu Jónsdóttur fiðluleikara nokkuð á tónleikum í safninu á þriðjudagskvöldið. Hulda lauk nýverið B.Mus.-gráðu úr Juilliard tónlistarháskólanum, og hyggst hefja frekrar nám þar í haust. Maður heyrði strax á fyrstu tónunum að hún er efnileg. Ciaccona úr 2. einleikspartítunni eftir Bach var stílhrein og nákvæm. Hulda lék af alúð og vandvirkni, en ég saknaði ástríðunnar í tónlistinni. Bach var vissulega ekki rómantískt tónskáld. Engu að síður eru sterkar tilfinningar í tónmáli hans, sem skiluðu sér ekki almennilega. Skorturinn á endurómun salarins gerði verkið enn litlausara. Svipaða sögu er að segja um níundu kaprísu Paganinis. Hún á að vera létt og leikandi, en var þvert á móti ósköp þunglamaleg, of hæg og ekki nógu taktföst. Ellefta kaprísan var mun skemmtilegri; það er ekki auðvelt að spila hana en Hulda flutti hana með sannfærandi tilþrifum. Eitt íslenskt verk var frumflutt á tónleikunum, Vögguvísa eftir Viktor Orra Árnason. Hún kom vel út; tónlistin byggðist á einfaldri línu sem var skemmtilega skyggð með ómstríðum hljómagangi. Útkoman var athyglisverð og heillandi. Fyrsti kaflinn úr einleikssónötunni eftir Bartók hitti hins vegar ekki í mark. Hann var beinlínis leiðinlegur – það vantaði andstæðurnar og snerpuna í túlkunina. Sónata op. 27 nr. 4 eftir Ysaÿe var talsvert betri. Krafturinn var reyndar ekki mikill, þó óneitanlega hafi túlkunin verið lærð og skynsamlega sett fram. Maður vill bara meira í þessari tónlist; hún er svo mögnuð, lifandi og ævintýrakennd þegar hún er virkilega glæsilega spiluð. Hulda er vissulega efnilegur fiðluleikari. Eins og áður sagði lék hún margt af vandvirkni og hún hefur fallegan tón. Það er samt ekki nóg. Hún á enn langt í land ef hún ætlar sér að ná viðunandi árangri á einleikarabrautinni. Skáldskapurinn í túlkuninni verður að vera grípandi. Fiðluleikaranum verður liggja eitthvað á hjarta með tónlistinni. Það var ekki alltaf að heyra á þessum tónleikum.Niðurstaða: Efnilegur fiðluleikari en tónlistin komst ekki alltaf á flug. Gagnrýni Mest lesið Dauðlangar í kynlífsdúkku en óttast álit annarra Lífið Fagnar gagnrýni á „rasshausa-ummæli“ sín Lífið Maður geti þurft að díla við „konu sem er á túr“ og í vondu skapi Lífið Kynntust í Keflavík og gista saman í villu í Kenýa Ferðalög „Léleg“ hönnun gervigreindar reyndist mannanna verk Menning Enginn í joggingbuxum í París Lífið „Hættið að senda mér gervigreindarmyndbönd af pabba“ Bíó og sjónvarp Dreymir um að finna fólkið sem gaf hana frá sér Lífið Andri og Anne selja í Fossvogi Lífið Bak við tjöld Víkurinnar: Háskalegar aðstæður og hættulegur ferðamaður á hjara veraldar Bíó og sjónvarp Fleiri fréttir Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Tónleikar: Hulda Jónsdóttir fiðluleikari lék verk eftir Bach, Paganini, Bartók, Ysaÿe og Viktor Orra Árnason. Listasafn Sigurjóns Ólafssonar þriðjudaginn 30. júlí. Hljómurinn í Listasafni Sigurjóns Ólafssonar hentar fiðlu ekkert sérstaklega vel. Endurómunin er mjög lítil, sem gerir rödd fiðlunnar fremur þurra. Þetta háði Huldu Jónsdóttur fiðluleikara nokkuð á tónleikum í safninu á þriðjudagskvöldið. Hulda lauk nýverið B.Mus.-gráðu úr Juilliard tónlistarháskólanum, og hyggst hefja frekrar nám þar í haust. Maður heyrði strax á fyrstu tónunum að hún er efnileg. Ciaccona úr 2. einleikspartítunni eftir Bach var stílhrein og nákvæm. Hulda lék af alúð og vandvirkni, en ég saknaði ástríðunnar í tónlistinni. Bach var vissulega ekki rómantískt tónskáld. Engu að síður eru sterkar tilfinningar í tónmáli hans, sem skiluðu sér ekki almennilega. Skorturinn á endurómun salarins gerði verkið enn litlausara. Svipaða sögu er að segja um níundu kaprísu Paganinis. Hún á að vera létt og leikandi, en var þvert á móti ósköp þunglamaleg, of hæg og ekki nógu taktföst. Ellefta kaprísan var mun skemmtilegri; það er ekki auðvelt að spila hana en Hulda flutti hana með sannfærandi tilþrifum. Eitt íslenskt verk var frumflutt á tónleikunum, Vögguvísa eftir Viktor Orra Árnason. Hún kom vel út; tónlistin byggðist á einfaldri línu sem var skemmtilega skyggð með ómstríðum hljómagangi. Útkoman var athyglisverð og heillandi. Fyrsti kaflinn úr einleikssónötunni eftir Bartók hitti hins vegar ekki í mark. Hann var beinlínis leiðinlegur – það vantaði andstæðurnar og snerpuna í túlkunina. Sónata op. 27 nr. 4 eftir Ysaÿe var talsvert betri. Krafturinn var reyndar ekki mikill, þó óneitanlega hafi túlkunin verið lærð og skynsamlega sett fram. Maður vill bara meira í þessari tónlist; hún er svo mögnuð, lifandi og ævintýrakennd þegar hún er virkilega glæsilega spiluð. Hulda er vissulega efnilegur fiðluleikari. Eins og áður sagði lék hún margt af vandvirkni og hún hefur fallegan tón. Það er samt ekki nóg. Hún á enn langt í land ef hún ætlar sér að ná viðunandi árangri á einleikarabrautinni. Skáldskapurinn í túlkuninni verður að vera grípandi. Fiðluleikaranum verður liggja eitthvað á hjarta með tónlistinni. Það var ekki alltaf að heyra á þessum tónleikum.Niðurstaða: Efnilegur fiðluleikari en tónlistin komst ekki alltaf á flug.
Gagnrýni Mest lesið Dauðlangar í kynlífsdúkku en óttast álit annarra Lífið Fagnar gagnrýni á „rasshausa-ummæli“ sín Lífið Maður geti þurft að díla við „konu sem er á túr“ og í vondu skapi Lífið Kynntust í Keflavík og gista saman í villu í Kenýa Ferðalög „Léleg“ hönnun gervigreindar reyndist mannanna verk Menning Enginn í joggingbuxum í París Lífið „Hættið að senda mér gervigreindarmyndbönd af pabba“ Bíó og sjónvarp Dreymir um að finna fólkið sem gaf hana frá sér Lífið Andri og Anne selja í Fossvogi Lífið Bak við tjöld Víkurinnar: Háskalegar aðstæður og hættulegur ferðamaður á hjara veraldar Bíó og sjónvarp Fleiri fréttir Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Bak við tjöld Víkurinnar: Háskalegar aðstæður og hættulegur ferðamaður á hjara veraldar Bíó og sjónvarp
Bak við tjöld Víkurinnar: Háskalegar aðstæður og hættulegur ferðamaður á hjara veraldar Bíó og sjónvarp