Innflutningsbann Guðni Ágústsson skrifar 8. apríl 2013 09:00 Mikið lifandi skelfingar ósköp eru Íslendingar áhrifagjarnir og fljótir að gleyma. Um eitt hundrað alvarlegir sjúkdómar lifa í búfé í Evrópu. Á Íslandi eru sjúkdómarnir teljandi á fingrum annarrar handar og þeir sem við glímum við flestir hingað komnir af mannavöldum. Umræðan af hálfu Verslunar og þjónustu hér heima um að Eftirlitsstofnanir EFTA skuli ætla að skoða hvort hægt sé að hrinda banninu veldur áhyggjum allra hugsandi manna. Margrét Guðnadóttir læknaprófessor o.fl. hafa sett fram sterk varnaðarorð um hættuna af innflutningi á hráu kjöti og telur að verði fallið frá banninu gæti það valdið stórslysi í framtíðinni, hvað þá á lifandi dýrum. Í ESB og á Íslandi eru miklir peningar settir í sjúkdómavarnir og baráttu til að halda sjúkdómum niðri. Hér telst landið nánast sjúkdómalaust og bústofnarnir meðal þeirra heilbrigðustu í heimi. Man einhver lengur kúariðu í Írlandi og írskar nautalundir í kjötborðum hér fyrir um tíu árum. Þá voru hjarðir nauta og kúa í ESB skotnar og brenndar á báli til að stöðva vágestinn, samt barst hann landa á milli. Kaupmennirnir sem seldu írsku nautalundirnar hér förguðu sínum birgðum einnig. Og fullvissuðu neytendur um að allt kjöt í kjötborðum sínum væri íslenskt. Síðan hafa flestar verslanir hér auglýsingu uppi við að allt kjöt sem þær selji í kjötborði sé af íslenskum gripum og margar verslanirnar prýða auglýsinguna með íslenska fánanum. Þetta mál er nefnilega dauðans alvara, ekki bara fyrir búféð heldur mannfólkið líka.Karakúlféð og hesturinn Karakúlféð flutti svokallaða mæðiveiki til Íslands 1934 en til stóð að kynbæta íslenskar ær með hrútum af þessum stofni sem fluttir voru inn. Var það í því skyni að fá dýrmæt skinn af unglömbum. Karakúlféð var upprunnið í Asíu, það bar smitið í sér en var ekki veikt heldur ónæmt sjálft fyrir veikinni. En heilbrigður og einangraður sauðfjárstofn hér á eyjunni var fljótur að taka smitið. Og af þessum innflutningi hófst landplága eða faraldur sem fór um landið eins og sinueldur og varð að skera sauðfé í þúsundatali í flestum sýslum landsins. Og girða varnarlínur sem við þekkjum enn á sýslumörkum, sem enn fremur standa gegn sauðfjárriðu, annarri plágu. Þeir einstaklingar sem flytja inn hunda og ketti hingað vita að það er vegna dýraverndar og til sjúkdómavarnar að þessi dýr eru sett tímabundið í einangrun, sem sé varnir gegn sjúkdómum og til lífs dýrunum sem til eru í landinu. Það er engin goðgá að íslenskur hestur sem seldur er úr landi lítur aldrei fósturjörðina aftur. Þetta er gert af sömu ástæðu, til að fá ekki hrossasjúkdóma. Hingað hafa hins vegar borist pestir í hrossastofninn með skítugum fatnaði eða skóm með innlendum eða erlendum ferðamönnum, með alvarlegum afleiðingum og skaða. Á glæsilegu kúabúi hér á landi kom upp fyrir skömmu IBR-veira, hvernig hún barst er enn óljóst. Þar er búið að skera hluta af nautgripunum til að stöðva pestina. Sagan og reynslan segir okkur að vítin séu til að varast þau, leikum okkur ekki að eldinum.Spyrjum google.is Nýja-Sjáland lítur á sína búfjárstofna og landbúnaðinn sinn sem dýrmætustu auðlind landsins. Og viðurlögin við að flytja inn hrátt kjöt eða taka áhættu eru hrikaleg þar. Hér vantar fróðleik í flugvélar og við höfuðdyr landsins um þessa hættu og hættuna af veiðigræjum útlendinga sem gætu drepið og sýkt fiskistofna vatna og veiðiánna. Hér þykir einhverju fólki það sjálfsagt að brjóta þessar reglur og lög á bak aftur með því að kæra bannið til ESA. Og sjálfsagt halda einhverjir að bann á innflutningi á lifandi dýrum sé íslenskur „asnaskapur" og afturhald þrátt fyrir gamla og nýja sögu um kvöl og dauða húsdýranna okkar. Og gríðarlegan fjárhagslegan skaða fyrir ríkið og einstaklinga sem heldur búfé, fyrir þjóðina alla. Hér þarf fræðslu og umræðu meðal almennings. Við skulum öll ræða þetta mál og rifja söguna upp þegar við borðum kvöldmatinn okkar í kvöld. Hann google.is getur hjálpað okkur, hann veit margt og segir okkur frá mörgu ef við spyrjum hann. Google getur kallað fram upplýsingar um hina skæðu sjúkdóma sem við erum laus við og leika búfjárstofna um víða veröld grátt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðni Ágústsson Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Sjá meira
Mikið lifandi skelfingar ósköp eru Íslendingar áhrifagjarnir og fljótir að gleyma. Um eitt hundrað alvarlegir sjúkdómar lifa í búfé í Evrópu. Á Íslandi eru sjúkdómarnir teljandi á fingrum annarrar handar og þeir sem við glímum við flestir hingað komnir af mannavöldum. Umræðan af hálfu Verslunar og þjónustu hér heima um að Eftirlitsstofnanir EFTA skuli ætla að skoða hvort hægt sé að hrinda banninu veldur áhyggjum allra hugsandi manna. Margrét Guðnadóttir læknaprófessor o.fl. hafa sett fram sterk varnaðarorð um hættuna af innflutningi á hráu kjöti og telur að verði fallið frá banninu gæti það valdið stórslysi í framtíðinni, hvað þá á lifandi dýrum. Í ESB og á Íslandi eru miklir peningar settir í sjúkdómavarnir og baráttu til að halda sjúkdómum niðri. Hér telst landið nánast sjúkdómalaust og bústofnarnir meðal þeirra heilbrigðustu í heimi. Man einhver lengur kúariðu í Írlandi og írskar nautalundir í kjötborðum hér fyrir um tíu árum. Þá voru hjarðir nauta og kúa í ESB skotnar og brenndar á báli til að stöðva vágestinn, samt barst hann landa á milli. Kaupmennirnir sem seldu írsku nautalundirnar hér förguðu sínum birgðum einnig. Og fullvissuðu neytendur um að allt kjöt í kjötborðum sínum væri íslenskt. Síðan hafa flestar verslanir hér auglýsingu uppi við að allt kjöt sem þær selji í kjötborði sé af íslenskum gripum og margar verslanirnar prýða auglýsinguna með íslenska fánanum. Þetta mál er nefnilega dauðans alvara, ekki bara fyrir búféð heldur mannfólkið líka.Karakúlféð og hesturinn Karakúlféð flutti svokallaða mæðiveiki til Íslands 1934 en til stóð að kynbæta íslenskar ær með hrútum af þessum stofni sem fluttir voru inn. Var það í því skyni að fá dýrmæt skinn af unglömbum. Karakúlféð var upprunnið í Asíu, það bar smitið í sér en var ekki veikt heldur ónæmt sjálft fyrir veikinni. En heilbrigður og einangraður sauðfjárstofn hér á eyjunni var fljótur að taka smitið. Og af þessum innflutningi hófst landplága eða faraldur sem fór um landið eins og sinueldur og varð að skera sauðfé í þúsundatali í flestum sýslum landsins. Og girða varnarlínur sem við þekkjum enn á sýslumörkum, sem enn fremur standa gegn sauðfjárriðu, annarri plágu. Þeir einstaklingar sem flytja inn hunda og ketti hingað vita að það er vegna dýraverndar og til sjúkdómavarnar að þessi dýr eru sett tímabundið í einangrun, sem sé varnir gegn sjúkdómum og til lífs dýrunum sem til eru í landinu. Það er engin goðgá að íslenskur hestur sem seldur er úr landi lítur aldrei fósturjörðina aftur. Þetta er gert af sömu ástæðu, til að fá ekki hrossasjúkdóma. Hingað hafa hins vegar borist pestir í hrossastofninn með skítugum fatnaði eða skóm með innlendum eða erlendum ferðamönnum, með alvarlegum afleiðingum og skaða. Á glæsilegu kúabúi hér á landi kom upp fyrir skömmu IBR-veira, hvernig hún barst er enn óljóst. Þar er búið að skera hluta af nautgripunum til að stöðva pestina. Sagan og reynslan segir okkur að vítin séu til að varast þau, leikum okkur ekki að eldinum.Spyrjum google.is Nýja-Sjáland lítur á sína búfjárstofna og landbúnaðinn sinn sem dýrmætustu auðlind landsins. Og viðurlögin við að flytja inn hrátt kjöt eða taka áhættu eru hrikaleg þar. Hér vantar fróðleik í flugvélar og við höfuðdyr landsins um þessa hættu og hættuna af veiðigræjum útlendinga sem gætu drepið og sýkt fiskistofna vatna og veiðiánna. Hér þykir einhverju fólki það sjálfsagt að brjóta þessar reglur og lög á bak aftur með því að kæra bannið til ESA. Og sjálfsagt halda einhverjir að bann á innflutningi á lifandi dýrum sé íslenskur „asnaskapur" og afturhald þrátt fyrir gamla og nýja sögu um kvöl og dauða húsdýranna okkar. Og gríðarlegan fjárhagslegan skaða fyrir ríkið og einstaklinga sem heldur búfé, fyrir þjóðina alla. Hér þarf fræðslu og umræðu meðal almennings. Við skulum öll ræða þetta mál og rifja söguna upp þegar við borðum kvöldmatinn okkar í kvöld. Hann google.is getur hjálpað okkur, hann veit margt og segir okkur frá mörgu ef við spyrjum hann. Google getur kallað fram upplýsingar um hina skæðu sjúkdóma sem við erum laus við og leika búfjárstofna um víða veröld grátt.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun