Græskulaust gaman Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 3. mars 2013 15:30 Bíó. This is 40. Leikstjórn: Judd Apatow. Leikarar: Leslie Mann, Paul Rudd, John Lithgow, Megan Fox, Albert Brooks, Melissa McCarthy, Jason Segel. Judd Apatow kann alveg að búa til skemmtilegar myndir. Hann kann sér hins vegar aldrei hóf, og þá skiptir engu hvort hann leikstýrir eða framleiðir, nær allar myndir sem hann kemur nálægt eiga það sameiginlegt að vera hálftíma of langar. This Is 40 er engin undantekning, en hún segir frá pari um fertugt sem á erfitt með að sætta sig við aldurinn. Fjárhagurinn er erfiður, börnin rífast í sífellu, og samband hjónaleysanna svignar undan álagi og áhyggjum. Í hinu stóra samhengi hlutanna er mestmegnis um lúxusvandamál að ræða, og stærsta ógnin fyrir utan sambandsslit er sú að þau þurfi mögulega að flytja í minna hús. Það má þó vel hlæja að vandræðum parsins, og sumt tengir maður við á meðan annað virðist afar fjarri hinum tekjulága meðaljóni. Styrkur Apatow er spéspegill hans á hversdagsleg vandræði hvítra Vesturlandabúa. Veikleikinn er hæfileikaskortur í að velja og hafna. Persóna John Lithgow er til dæmis áhugaverð í fyrstu en síðan kemur að því að Apatow veit ekkert hvað hann á að gera við hann. Leikstjórinn dvelur við aukapersónur í atriðum sem eru fyndin, en skipta litlu sem engu máli fyrir heildarmyndina og draga úr þéttleika myndarinnar. Þetta er það sem Coen-bræður og Quentin Tarantino gera svo vel. Hér er það til ama og hann hefði betur hent einhverju út. This Is 40 skilar samt sínum skerf af góðlátlegu gríni. Apatow er, þegar öllu er á botninn hvolft, lunkinn húmoristi með skemmtilega sýn á hversdagsleikann. Með öflugum leikhóp eins og þessum ætti hann að geta gert frábæra mynd, og hér kemst hann hálfa leið og rúmlega það. Niðurstaða: Græskulaust gaman að hætti hússins. Gagnrýni Mest lesið „Ég heyrði þá kalla á mig en gat engu svarað“ Lífið Nýkominn úr meðferð og „sjaldan verið betur nýsleginn túskildingur“ Lífið Heilsu krónprinsessunnar hrakar gríðarlega Lífið Best klæddu Íslendingarnir 2025 Tíska og hönnun Úr öskunni í eldinn Gagnrýni Laufey á lista Obama Lífið „Það jafnar sig enginn eftir svona og við munum aldrei gera það“ Lífið Pete orðinn pabbi Lífið Sex hundruð ára kastali Björns í Frakklandi svo gott sem klár Lífið Ungir sjálfstæðismenn gefa út vandræðalegt fjölskyldudagatal Lífið Fleiri fréttir Úr öskunni í eldinn Upphitaðir afneitunarafgangar Frosta Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Aðeins of leiðinlegt til að vera skemmtilegt Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira
Bíó. This is 40. Leikstjórn: Judd Apatow. Leikarar: Leslie Mann, Paul Rudd, John Lithgow, Megan Fox, Albert Brooks, Melissa McCarthy, Jason Segel. Judd Apatow kann alveg að búa til skemmtilegar myndir. Hann kann sér hins vegar aldrei hóf, og þá skiptir engu hvort hann leikstýrir eða framleiðir, nær allar myndir sem hann kemur nálægt eiga það sameiginlegt að vera hálftíma of langar. This Is 40 er engin undantekning, en hún segir frá pari um fertugt sem á erfitt með að sætta sig við aldurinn. Fjárhagurinn er erfiður, börnin rífast í sífellu, og samband hjónaleysanna svignar undan álagi og áhyggjum. Í hinu stóra samhengi hlutanna er mestmegnis um lúxusvandamál að ræða, og stærsta ógnin fyrir utan sambandsslit er sú að þau þurfi mögulega að flytja í minna hús. Það má þó vel hlæja að vandræðum parsins, og sumt tengir maður við á meðan annað virðist afar fjarri hinum tekjulága meðaljóni. Styrkur Apatow er spéspegill hans á hversdagsleg vandræði hvítra Vesturlandabúa. Veikleikinn er hæfileikaskortur í að velja og hafna. Persóna John Lithgow er til dæmis áhugaverð í fyrstu en síðan kemur að því að Apatow veit ekkert hvað hann á að gera við hann. Leikstjórinn dvelur við aukapersónur í atriðum sem eru fyndin, en skipta litlu sem engu máli fyrir heildarmyndina og draga úr þéttleika myndarinnar. Þetta er það sem Coen-bræður og Quentin Tarantino gera svo vel. Hér er það til ama og hann hefði betur hent einhverju út. This Is 40 skilar samt sínum skerf af góðlátlegu gríni. Apatow er, þegar öllu er á botninn hvolft, lunkinn húmoristi með skemmtilega sýn á hversdagsleikann. Með öflugum leikhóp eins og þessum ætti hann að geta gert frábæra mynd, og hér kemst hann hálfa leið og rúmlega það. Niðurstaða: Græskulaust gaman að hætti hússins.
Gagnrýni Mest lesið „Ég heyrði þá kalla á mig en gat engu svarað“ Lífið Nýkominn úr meðferð og „sjaldan verið betur nýsleginn túskildingur“ Lífið Heilsu krónprinsessunnar hrakar gríðarlega Lífið Best klæddu Íslendingarnir 2025 Tíska og hönnun Úr öskunni í eldinn Gagnrýni Laufey á lista Obama Lífið „Það jafnar sig enginn eftir svona og við munum aldrei gera það“ Lífið Pete orðinn pabbi Lífið Sex hundruð ára kastali Björns í Frakklandi svo gott sem klár Lífið Ungir sjálfstæðismenn gefa út vandræðalegt fjölskyldudagatal Lífið Fleiri fréttir Úr öskunni í eldinn Upphitaðir afneitunarafgangar Frosta Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Aðeins of leiðinlegt til að vera skemmtilegt Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira