Sá veit er víða ratar Laila Margrét Arnþórsdóttir skrifar 5. febrúar 2013 06:00 Í frumvarpi til laga um ný náttúruverndarlög er margt gott og gilt og ber að taka fagnandi. En betur má ef duga skal. Inn á milli eru gloppur sem vert er að staldra við og skoða nánar. Ég vil því hvetja fólk og félagasamtök sem telja sig málið varða að senda inn athugasemdir á vef Alþingis fyrir 8. febrúar næstkomandi. Með því mætti reyna á það samráð sem oft hefur verið bent á að viðhaft sé af hálfu stjórnvalda. Því með samráði má gera gott betra, ekki satt? Þá er best að leita til og hlusta á þá sem kunnugastir eru málum. Það eru þeir aðilar sem árum saman hafa farið um fjöll og firnindi og þekkja því landið eins og lófann á sér. Mikilvægt er að fara ekki í manngreinarálit með hvaða hætti fólk ferðast, en þar er átt við gangandi og akandi útivistarfólk og auðvitað einnig hestamenn sem hafa margt til málanna að leggja. Ferðafrelsi er okkur Íslendingum í blóð borið og þráin eftir því að komast út í náttúruna sterk. Okkur ber að sjá um að allir fái notið náttúrunnar, líka þeir sem vegna öldrunar, veikinda, fötlunar eða ungs aldurs geta ekki ferðast um nema til komi vélknúið ökutæki. Á vefnum hafa verið hatrammar umræður með ásökunum um að nú eigi að nota fötlun sem átyllu til að spæna um allt á ökutækjum án ábyrgðar, umræða sem oft er lituð af misskilningi og skorti á því að geta sett sig í spor annarra. Slíkt tel ég vera umræðu á villigötum. Mikilvægt er samt að raddir allra fái að heyrast. Er það einlæg von mín að á okkur verði hlustað og samráð verði haft til úrbóta. Landið er sameign okkar allra og okkur ber að ganga þannig um að við skilum því eins til komandi kynslóða og við tókum við því, ef ekki enn betra. En ég spyr hvers virði er náttúran ef enginn fær að njóta hennar? Til að unna þarf að þekkja og það gerum við með því að ferðast og kynnast landinu. Of mörg boð og bönn eru sjaldnast sú leið sem vænlegust er til bóta. Veljum því frekar fræðslu og leiðsögn. Það er vænlegra að gefa sér tíma til að fara yfir málin á yfirvegaðan hátt og finna lausnir sem leiða til sátta þannig að allir geti vel við unað. Ég bið því þingmenn að skoða hug sinn áður en þeir samþykkja náttúruverndarlögin óbreytt og skora á alla að kynna sér málið á www.ferdafrelsi.is. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hver á að kenna börnunum í Kópavogi í framtíðinni? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Konur sem þögðu, kynslóð sem aldrei fékk sviðið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hafa þjófar meiri rétt? Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Kosningin í stjórn RÚV á morgun mun aldrei gleymast Björn B. Björnsson Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir Skoðun Breytt forgangsröðun jarðganga Eyjólfur Ármannsson Skoðun Gerendur fá frípassa í ofbeldismálum Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hafnarfjarðarbær: þjónustustofnun eða valdakerfi? Óskar Steinn Ómarsson Skoðun Göfug orkuskipti í orði - öfug orkuskipti í verki Þrándur Sigurjón Ólafsson Skoðun Alvöru árangur áfram og ekkert stopp Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kosningin í stjórn RÚV á morgun mun aldrei gleymast Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Um lifandi tónlist í leikhúsi Þórdís Gerður Jónsdóttir skrifar Skoðun Mikilvæg innspýting fyrir þekkingarsamfélagið Logi Einarsson skrifar Skoðun Hafa þjófar meiri rétt? Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hafnarfjarðarbær: þjónustustofnun eða valdakerfi? Óskar Steinn Ómarsson skrifar Skoðun Breytt forgangsröðun jarðganga Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Gerendur fá frípassa í ofbeldismálum Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ferðasjóður íþróttafélaga hækkaður um 100 milljónir Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Alvöru árangur áfram og ekkert stopp Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Göfug orkuskipti í orði - öfug orkuskipti í verki Þrándur Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Hver á að kenna börnunum í Kópavogi í framtíðinni? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Konur sem þögðu, kynslóð sem aldrei fékk sviðið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Skamm! (-sýni) Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Fatlað fólk er miklu meira en tölur í excel skjali Ágústa Arna Sigurdórsdóttir skrifar Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Þegar fjárlögin vinna gegn markmiðinu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Skýrslufargan: mikið skrifað, lítið lesið og lítið gert Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Álafosskvos – verndarsvæði í byggð Regína Ásvaldsdóttir skrifar Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir skrifar Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson skrifar Skoðun Ný þjóðaröryggisstefna Bandaríkjanna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védís Drótt Cortez skrifar Sjá meira
Í frumvarpi til laga um ný náttúruverndarlög er margt gott og gilt og ber að taka fagnandi. En betur má ef duga skal. Inn á milli eru gloppur sem vert er að staldra við og skoða nánar. Ég vil því hvetja fólk og félagasamtök sem telja sig málið varða að senda inn athugasemdir á vef Alþingis fyrir 8. febrúar næstkomandi. Með því mætti reyna á það samráð sem oft hefur verið bent á að viðhaft sé af hálfu stjórnvalda. Því með samráði má gera gott betra, ekki satt? Þá er best að leita til og hlusta á þá sem kunnugastir eru málum. Það eru þeir aðilar sem árum saman hafa farið um fjöll og firnindi og þekkja því landið eins og lófann á sér. Mikilvægt er að fara ekki í manngreinarálit með hvaða hætti fólk ferðast, en þar er átt við gangandi og akandi útivistarfólk og auðvitað einnig hestamenn sem hafa margt til málanna að leggja. Ferðafrelsi er okkur Íslendingum í blóð borið og þráin eftir því að komast út í náttúruna sterk. Okkur ber að sjá um að allir fái notið náttúrunnar, líka þeir sem vegna öldrunar, veikinda, fötlunar eða ungs aldurs geta ekki ferðast um nema til komi vélknúið ökutæki. Á vefnum hafa verið hatrammar umræður með ásökunum um að nú eigi að nota fötlun sem átyllu til að spæna um allt á ökutækjum án ábyrgðar, umræða sem oft er lituð af misskilningi og skorti á því að geta sett sig í spor annarra. Slíkt tel ég vera umræðu á villigötum. Mikilvægt er samt að raddir allra fái að heyrast. Er það einlæg von mín að á okkur verði hlustað og samráð verði haft til úrbóta. Landið er sameign okkar allra og okkur ber að ganga þannig um að við skilum því eins til komandi kynslóða og við tókum við því, ef ekki enn betra. En ég spyr hvers virði er náttúran ef enginn fær að njóta hennar? Til að unna þarf að þekkja og það gerum við með því að ferðast og kynnast landinu. Of mörg boð og bönn eru sjaldnast sú leið sem vænlegust er til bóta. Veljum því frekar fræðslu og leiðsögn. Það er vænlegra að gefa sér tíma til að fara yfir málin á yfirvegaðan hátt og finna lausnir sem leiða til sátta þannig að allir geti vel við unað. Ég bið því þingmenn að skoða hug sinn áður en þeir samþykkja náttúruverndarlögin óbreytt og skora á alla að kynna sér málið á www.ferdafrelsi.is.
Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar
Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar