Kúrinn Nína Salvarar skrifar 21. júlí 2013 14:40 Ég á þrjú ár eftir í þrítugt. Ég er ekkert rosalega gömul. En þegar ég var að alast upp voru skilaboðin eitthvað á þá leið,að æðsta dyggð ungrar konu væri að kunna að láta ganga á eftir sér. Um er að ræða einhverskonar leik þar sem karlmaðurinn er veiðimaðurinn og konan er bráðin. Ef bráðin er of auðveld missir veiðimaðurinn áhugann á leiknum og fer að eltast við erfiðari bráð. Að vísu skapar þetta óljósar línur, þar sem þetta leiðir af sér þá hugmynd að nei þýði nei, nema þegar gengið sé á eftir því og þá breytist það stundum í já. Og þá verður sigurinn sætari. Konur sem eru of snöggar til að segja já, eða bregða sér jafnvel sjálfar í hlutverk veiðimannsins, lenda stundum í þeim fúla pytti að vera kallaðar druslur. Hvernig skuli skilgreina svona druslu er á reiki, en það er nokkuð víst að samkvæmt skilgreiningunni er það að vera drusla í öllu falli ekki eftirsóknarvert. Druslan er ódýr, hana skortir sjálfsvirðingu og enginn vill hana lengur en eina nótt. Þar af leiðandi getum við gefið okkur að samkvæmt því sé druslan slæm vegna þess að karlmaður vill hana ekki. Hvað hún sjálf vill er ekki hluti af orðræðunni í þessu tilfelli. Druslan er nefnilega viljalaus. Þrátt fyrir ártalið og yfirlýsingar úr öllum áttum um að jafnrétti sé náð, búum við þrátt fyrir allt í samfélagi þar sem konum er hampað fyrir útlit umfram getu, hæfileika og persónu. „Ljót kona“ er alltaf annars flokks þegn, á hátt sem „ljótur karlmaður“ er aldrei. Þó að þetta sé ekki tilfellið í öllum kimum samfélagsins er það sá kúltúr sem er mest áberandi sem elur einna helst á þessum hugmyndum. Já, ég er að tala um fjölmiðlamenningu. Þar sem þetta er prentað má örugglega finna dæmi um auglýsingar sem ýta undir einmitt þessar hugmyndir. Þetta leiðir af sér að samkeppnisumhverfi skapast meðal kvenna; keppni í þokka og getu til að þóknast. En afhverju hoppum við ekki af vagninum og gefum skít í þetta alltsaman? Vinsælir sjónvarpsþættir segja meðal annars frá ungri og fallegri Drekadrottningu sem gengur á milli þrælaborga og frelsar borgarbúa með þeim orðum að vilji þeir frelsi séu þeir frjálsir, en vilji þeir berjast með frelsara sínum megi þeir ganga til liðs við her Drekadrottningarinnar „sem frjálsir menn“. Undir áhrifamikilli kvikmyndatónlist rífa þeir sig úr hlekkjunum og fylgja drottningunni í hamingjuvímu. Auðvitað. Einn fyrir alla. Þeir hafa val og breyta rétt. Nema, að þarna er valið falskt. Þeir hafa verið þrælar allt sitt líf, eru ómenntaðir og hafa ekkert á milli handanna. Allt og allir sem þeir þekkja er hluti af samfélagi þrælsins. Að hafa val um útskúfun er ekki raunverulegt val. Við lærum þetta ungar, við sýkjumst af vitleysunni, og eyðum ævinni í að beita hugrænni atferlismeðferð á okkur sjálfar; við reynum að berja úr okkur hugmyndina um að innrætið, menntunin og það sem við gerum og segjum sé meira til marks um virði okkar og persónu en hrukkurnar sem myndast á enninu og slitin sem mynduðust á meðgöngunni. Á meðan samfélagið mótmælir hástöfum. Og þá er kannski við hæfi að reyna að greina hversvegna í ósköpunum samfélagið mótmælir. Er þetta konunum sjálfum að kenna, eða eru það karlmennirnir sem eru að krefja konur um fullkomið útlit? Ég held ekki. Ég þekki ekki þann karlmann sem gerir þá kröfu til kvenna um að þær líti út eins og þær séu úr plasti, hárlausar og hrukkulausar eins og uppblásin blaðra í barnaafmæli. Kannski liggur svarið í þeirri staðreynd að ekki er til hlýðnari neytandi en óhamingjusöm kona. Kona sem trúir því að allt sé að henni, og ber með sér vonina að hún muni mögulega einhverntíman fá frið fyrir sjálfri sér og sínum innri útlitsfasista, er kona sem er tilbúin að kaupa allt. Þessar hugmyndir eru eins og þrálát sýking sem versnar þegar hún fær að grassera í friði. Einn versti óvinur jafnréttis er sú hugmynd að jafnrétti sé náð. Vegna þess að óháð því hvort að við náum einhverntíman þeim stað (og undirrituð telur okkur eiga dálítið langt í land) þá er hættulegt að slaka á. Rétt eins og maður hættir ekki á sýklalyfjunum á öðrum degi, þó að manni sé farið að líða betur. Maður þarf að klára kúrinn. Og ég held að samfélagið okkar sé ekki einusinni ennþá farið út í apótek.Druslugangan verður farin í þriðja sinn þann 27. júlí, nk.Með Druslugöngunni viljum við færa ábyrgð kynferðisglæpa frá fórnarlömbunm og yfir á gerendur. Við viljum ekki einblína á klæðnað, hegðun eða fas þolenda sem mögulega afsökun fyrir glæpamenn. Við viljum einfaldlega að menn hætti að nauðga.Gangan verður farin frá Hallgrímskirkju klukkan 14:00, niður Skólavörðustíg, Bankastræti og mun enda á Austurvelli þar sem við taka fundarhöld og tónleikar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Halldór 02.08.2025 Halldór Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Fólkið í flokknum Helgi Áss Grétarsson Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun Skoðun Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Sjá meira
Ég á þrjú ár eftir í þrítugt. Ég er ekkert rosalega gömul. En þegar ég var að alast upp voru skilaboðin eitthvað á þá leið,að æðsta dyggð ungrar konu væri að kunna að láta ganga á eftir sér. Um er að ræða einhverskonar leik þar sem karlmaðurinn er veiðimaðurinn og konan er bráðin. Ef bráðin er of auðveld missir veiðimaðurinn áhugann á leiknum og fer að eltast við erfiðari bráð. Að vísu skapar þetta óljósar línur, þar sem þetta leiðir af sér þá hugmynd að nei þýði nei, nema þegar gengið sé á eftir því og þá breytist það stundum í já. Og þá verður sigurinn sætari. Konur sem eru of snöggar til að segja já, eða bregða sér jafnvel sjálfar í hlutverk veiðimannsins, lenda stundum í þeim fúla pytti að vera kallaðar druslur. Hvernig skuli skilgreina svona druslu er á reiki, en það er nokkuð víst að samkvæmt skilgreiningunni er það að vera drusla í öllu falli ekki eftirsóknarvert. Druslan er ódýr, hana skortir sjálfsvirðingu og enginn vill hana lengur en eina nótt. Þar af leiðandi getum við gefið okkur að samkvæmt því sé druslan slæm vegna þess að karlmaður vill hana ekki. Hvað hún sjálf vill er ekki hluti af orðræðunni í þessu tilfelli. Druslan er nefnilega viljalaus. Þrátt fyrir ártalið og yfirlýsingar úr öllum áttum um að jafnrétti sé náð, búum við þrátt fyrir allt í samfélagi þar sem konum er hampað fyrir útlit umfram getu, hæfileika og persónu. „Ljót kona“ er alltaf annars flokks þegn, á hátt sem „ljótur karlmaður“ er aldrei. Þó að þetta sé ekki tilfellið í öllum kimum samfélagsins er það sá kúltúr sem er mest áberandi sem elur einna helst á þessum hugmyndum. Já, ég er að tala um fjölmiðlamenningu. Þar sem þetta er prentað má örugglega finna dæmi um auglýsingar sem ýta undir einmitt þessar hugmyndir. Þetta leiðir af sér að samkeppnisumhverfi skapast meðal kvenna; keppni í þokka og getu til að þóknast. En afhverju hoppum við ekki af vagninum og gefum skít í þetta alltsaman? Vinsælir sjónvarpsþættir segja meðal annars frá ungri og fallegri Drekadrottningu sem gengur á milli þrælaborga og frelsar borgarbúa með þeim orðum að vilji þeir frelsi séu þeir frjálsir, en vilji þeir berjast með frelsara sínum megi þeir ganga til liðs við her Drekadrottningarinnar „sem frjálsir menn“. Undir áhrifamikilli kvikmyndatónlist rífa þeir sig úr hlekkjunum og fylgja drottningunni í hamingjuvímu. Auðvitað. Einn fyrir alla. Þeir hafa val og breyta rétt. Nema, að þarna er valið falskt. Þeir hafa verið þrælar allt sitt líf, eru ómenntaðir og hafa ekkert á milli handanna. Allt og allir sem þeir þekkja er hluti af samfélagi þrælsins. Að hafa val um útskúfun er ekki raunverulegt val. Við lærum þetta ungar, við sýkjumst af vitleysunni, og eyðum ævinni í að beita hugrænni atferlismeðferð á okkur sjálfar; við reynum að berja úr okkur hugmyndina um að innrætið, menntunin og það sem við gerum og segjum sé meira til marks um virði okkar og persónu en hrukkurnar sem myndast á enninu og slitin sem mynduðust á meðgöngunni. Á meðan samfélagið mótmælir hástöfum. Og þá er kannski við hæfi að reyna að greina hversvegna í ósköpunum samfélagið mótmælir. Er þetta konunum sjálfum að kenna, eða eru það karlmennirnir sem eru að krefja konur um fullkomið útlit? Ég held ekki. Ég þekki ekki þann karlmann sem gerir þá kröfu til kvenna um að þær líti út eins og þær séu úr plasti, hárlausar og hrukkulausar eins og uppblásin blaðra í barnaafmæli. Kannski liggur svarið í þeirri staðreynd að ekki er til hlýðnari neytandi en óhamingjusöm kona. Kona sem trúir því að allt sé að henni, og ber með sér vonina að hún muni mögulega einhverntíman fá frið fyrir sjálfri sér og sínum innri útlitsfasista, er kona sem er tilbúin að kaupa allt. Þessar hugmyndir eru eins og þrálát sýking sem versnar þegar hún fær að grassera í friði. Einn versti óvinur jafnréttis er sú hugmynd að jafnrétti sé náð. Vegna þess að óháð því hvort að við náum einhverntíman þeim stað (og undirrituð telur okkur eiga dálítið langt í land) þá er hættulegt að slaka á. Rétt eins og maður hættir ekki á sýklalyfjunum á öðrum degi, þó að manni sé farið að líða betur. Maður þarf að klára kúrinn. Og ég held að samfélagið okkar sé ekki einusinni ennþá farið út í apótek.Druslugangan verður farin í þriðja sinn þann 27. júlí, nk.Með Druslugöngunni viljum við færa ábyrgð kynferðisglæpa frá fórnarlömbunm og yfir á gerendur. Við viljum ekki einblína á klæðnað, hegðun eða fas þolenda sem mögulega afsökun fyrir glæpamenn. Við viljum einfaldlega að menn hætti að nauðga.Gangan verður farin frá Hallgrímskirkju klukkan 14:00, niður Skólavörðustíg, Bankastræti og mun enda á Austurvelli þar sem við taka fundarhöld og tónleikar.
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun