Í fullorðinna tölu? 4. apríl 2013 07:00 Ég man hversu upprifin ég var þegar amma mín sagði mér frá sinni fermingu. Hún sagði að það hefði verið merkilegur dagur því þann dag hefði hún komist í fullorðinna tölu og fengið sitt fyrsta úr. Amma mín, sem fæddist í torfbæ norður í landi, sagði að öllu hefði verið til tjaldað til að gera daginn sem glæsilegastan. Ég var átta ára og það sem vakti mesta athygli mína var að ég yrði fullorðin eftir aðeins nokkur ár og fengi þá loksins að njóta allra þeirra forréttinda sem mér voru meinuð sem barni. Eftir því sem að nær dró fermingardeginum jókst áhuginn á því að verða fullorðin, en ekki á fermingunni sjálfri. Hvernig átti ég að vita hvort ég væri kristin eða ekki? Og ef svo væri, vildi ég vera það um alla tíð? Eftir mikla umhugsun tilkynnti ég fjölskyldunni að ég ætlaði svo sannarlega að komast í fullorðinna tölu um vorið en vildi ekki láta ferma mig. Undirtektirnar voru ekki jákvæðar, nema frá föðurömmu minni sem var prestsekkja. Hún sagðist vel skilja að ég gæti ekki tekið þessa ákvörðun á þessum tímapunkti því ég væri bara barn. Að lokum fékk ég það í gegn að fermast ekki. Hvort maður fermist eða ekki hefur engin úrslitaáhrif á framtíð manns en það er erfitt fyrir ungt fólk að fara gegn venjum samfélagsins. Á hverri mínútu ganga þúsundir ungra stúlkna í gegnum mun afdrifaríkari athöfn, oftast gegn vilja sínum; þær eru gefnar í hjónabönd. Þrátt fyrir að lög í velflestum samfélögum segi til um að börn þurfi að hafi náð 18 ára aldri til að giftast er meðalaldur brúða víða 14 ár og í Bangladess eru 12 prósent brúða gift undir 12 ára aldri. Vandinn er víðtækur en 39 þúsund stúlkur eru gefnar í hjónaband á hverjum degi! Ef ekkert verður að gert verða 140 milljónir stúlkna giftar á næstu tíu árum. Ástæður þess að stúlkur eru gefnar í hjónaband á unga aldri eru ekki einfaldar. Flestar hafa þó lítið eða ekkert val. Rótgróið kynjamisrétti, samfélagslegur þrýstingur, fátækt foreldra og skortur á tækifærum til menntunar og atvinnu eru þó helstu ástæður þessa víðtæka vanda.Upprætum barnabrúðkaup Afnám ofbeldis gegn stúlkubarninu er áhersluatriði Styrktarsjóðs UN Women í ár. Sjóðurinn leggur mikla áherslu á að stuðla að hugarfarsbreytingu svo hjónabönd stúlkna verði afnumin. Rannsóknir sýna að slík hjónabönd hafa víðtæk áhrif á samfélagið í heilsufarslegu, efnahagslegu sem og félagslegu tilliti. Stúlkur sem giftast kornungar fá síður tækifæri til að mennta sig og eiga þar af leiðandi síður kost á góðu starfi sem gerir þær efnahagslega sjálfstæðar. Einnig eru ómenntaðar mæður ólíklegri til að hvetja sín börn til menntunar og að brjótast þannig úr fátækt. Mæðradauði er gífurlega hár á meðal unglingsstúlkna í þróunarríkjum og helsta dánarástæða stúlkna á aldrinum 15 til 18 ára er vandamál á meðgöngu eða við fæðingu. Flestar þessara ungu mæðra eru í hjónabandi. Meðganga og fæðing ógna ekki einungis lífi mæðranna, ungbarnadauði er 50% hærri meðal barna unglingsstúlkna en mæðra á þrítugsaldri. Rannsóknir sýna að stúlkur sem giftast ungar eru mun líklegri en aðrar til að verða fyrir líkamlegu, andlegu og kynferðislegu ofbeldi. Valdamunur stúlknanna og eiginmannanna hindrar þær í að krefjast réttinda sinna og oft hamlar tengdafjölskylda stúlkum að eiga í samskiptum við fjölskyldu sína og vini. Mikilvægt er að koma í veg fyrir að slík hjónabönd eigi sér stað og við verðum að stuðla að valdeflingu þeirra stúlkna sem nú þegar eru giftar. Þjóðarleiðtogar hafa sammælst um mikilvægi þess að draga úr fátækt fyrir árið 2015. Til þess að árangur náist verðum við að taka höndum saman. Mikilvægur liður í því er að raddir hinna fjölmörgu barnabrúða fái að heyrast og skilningur á stöðu þeirra vaxi. UN Women á Íslandi hefur hrundið af stað auglýsingaherferð sem minnir okkur á að 14 ára stúlkur eru ekki komnar í fullorðinna tölu. Á síðustu hundrað árum hefur orðið mikil hugarfarsbreyting á Íslandi varðandi hlutverk kynjanna og ólíkra kynslóða í samfélaginu. Hefðir eru nefnilega ekki óbreytanlegar. Líkt og mannréttindafrömuðurinn Desmond Tutu minnir á: „Hefðir lifa ekki einar og sér, þær eru búnar til af fólki. Þess vegna getum við breytt þeim. Ég hef séð slíkar breytingar sjálfur. Upprætum barnabrúðkaup á einni kynslóð. Þetta eru börn, ekki brúðir." Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Þrengt að þjóðarleikvanginum Þorvaldur Örlygsson skrifar Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Sjá meira
Ég man hversu upprifin ég var þegar amma mín sagði mér frá sinni fermingu. Hún sagði að það hefði verið merkilegur dagur því þann dag hefði hún komist í fullorðinna tölu og fengið sitt fyrsta úr. Amma mín, sem fæddist í torfbæ norður í landi, sagði að öllu hefði verið til tjaldað til að gera daginn sem glæsilegastan. Ég var átta ára og það sem vakti mesta athygli mína var að ég yrði fullorðin eftir aðeins nokkur ár og fengi þá loksins að njóta allra þeirra forréttinda sem mér voru meinuð sem barni. Eftir því sem að nær dró fermingardeginum jókst áhuginn á því að verða fullorðin, en ekki á fermingunni sjálfri. Hvernig átti ég að vita hvort ég væri kristin eða ekki? Og ef svo væri, vildi ég vera það um alla tíð? Eftir mikla umhugsun tilkynnti ég fjölskyldunni að ég ætlaði svo sannarlega að komast í fullorðinna tölu um vorið en vildi ekki láta ferma mig. Undirtektirnar voru ekki jákvæðar, nema frá föðurömmu minni sem var prestsekkja. Hún sagðist vel skilja að ég gæti ekki tekið þessa ákvörðun á þessum tímapunkti því ég væri bara barn. Að lokum fékk ég það í gegn að fermast ekki. Hvort maður fermist eða ekki hefur engin úrslitaáhrif á framtíð manns en það er erfitt fyrir ungt fólk að fara gegn venjum samfélagsins. Á hverri mínútu ganga þúsundir ungra stúlkna í gegnum mun afdrifaríkari athöfn, oftast gegn vilja sínum; þær eru gefnar í hjónabönd. Þrátt fyrir að lög í velflestum samfélögum segi til um að börn þurfi að hafi náð 18 ára aldri til að giftast er meðalaldur brúða víða 14 ár og í Bangladess eru 12 prósent brúða gift undir 12 ára aldri. Vandinn er víðtækur en 39 þúsund stúlkur eru gefnar í hjónaband á hverjum degi! Ef ekkert verður að gert verða 140 milljónir stúlkna giftar á næstu tíu árum. Ástæður þess að stúlkur eru gefnar í hjónaband á unga aldri eru ekki einfaldar. Flestar hafa þó lítið eða ekkert val. Rótgróið kynjamisrétti, samfélagslegur þrýstingur, fátækt foreldra og skortur á tækifærum til menntunar og atvinnu eru þó helstu ástæður þessa víðtæka vanda.Upprætum barnabrúðkaup Afnám ofbeldis gegn stúlkubarninu er áhersluatriði Styrktarsjóðs UN Women í ár. Sjóðurinn leggur mikla áherslu á að stuðla að hugarfarsbreytingu svo hjónabönd stúlkna verði afnumin. Rannsóknir sýna að slík hjónabönd hafa víðtæk áhrif á samfélagið í heilsufarslegu, efnahagslegu sem og félagslegu tilliti. Stúlkur sem giftast kornungar fá síður tækifæri til að mennta sig og eiga þar af leiðandi síður kost á góðu starfi sem gerir þær efnahagslega sjálfstæðar. Einnig eru ómenntaðar mæður ólíklegri til að hvetja sín börn til menntunar og að brjótast þannig úr fátækt. Mæðradauði er gífurlega hár á meðal unglingsstúlkna í þróunarríkjum og helsta dánarástæða stúlkna á aldrinum 15 til 18 ára er vandamál á meðgöngu eða við fæðingu. Flestar þessara ungu mæðra eru í hjónabandi. Meðganga og fæðing ógna ekki einungis lífi mæðranna, ungbarnadauði er 50% hærri meðal barna unglingsstúlkna en mæðra á þrítugsaldri. Rannsóknir sýna að stúlkur sem giftast ungar eru mun líklegri en aðrar til að verða fyrir líkamlegu, andlegu og kynferðislegu ofbeldi. Valdamunur stúlknanna og eiginmannanna hindrar þær í að krefjast réttinda sinna og oft hamlar tengdafjölskylda stúlkum að eiga í samskiptum við fjölskyldu sína og vini. Mikilvægt er að koma í veg fyrir að slík hjónabönd eigi sér stað og við verðum að stuðla að valdeflingu þeirra stúlkna sem nú þegar eru giftar. Þjóðarleiðtogar hafa sammælst um mikilvægi þess að draga úr fátækt fyrir árið 2015. Til þess að árangur náist verðum við að taka höndum saman. Mikilvægur liður í því er að raddir hinna fjölmörgu barnabrúða fái að heyrast og skilningur á stöðu þeirra vaxi. UN Women á Íslandi hefur hrundið af stað auglýsingaherferð sem minnir okkur á að 14 ára stúlkur eru ekki komnar í fullorðinna tölu. Á síðustu hundrað árum hefur orðið mikil hugarfarsbreyting á Íslandi varðandi hlutverk kynjanna og ólíkra kynslóða í samfélaginu. Hefðir eru nefnilega ekki óbreytanlegar. Líkt og mannréttindafrömuðurinn Desmond Tutu minnir á: „Hefðir lifa ekki einar og sér, þær eru búnar til af fólki. Þess vegna getum við breytt þeim. Ég hef séð slíkar breytingar sjálfur. Upprætum barnabrúðkaup á einni kynslóð. Þetta eru börn, ekki brúðir."
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar