Atkvæðisrétturinn og grunngildin 17. október 2012 06:00 Þjóðmálanefnd þjóðkirkjunnar hvetur fólk til að nýta kosningarétt sinn í ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu 20. október og til að íhuga tillögur stjórnlagaráðs í heild sinni og einstakar spurningar út frá kristnum grunngildum. Af hverju er kirkjan að skipta sér af þessu? Það er vegna þess að stjórnarskrá endurspeglar grunngildi hvers samfélags og íslensk menning og íslensk stjórnskipun hefur byggt á kristnum grunngildum. Í hópi hinna kristnu grunngilda má telja hófsemi, auðmýkt og manngæsku, réttlæti, friðarvilja og umhyggju. Þau standa gegn græðgi, yfirgangi, illmennsku, ranglæti, stríðsvilja og skeytingarleysi. Þótt ekki sé allt talið upp ætti hin kristna nálgun að vera ljós: Umhyggja fyrir þeim sem minna mega sín, vonarrík og jákvæð sýn á manneskjuna og möguleika hennar til að blómstra í samfélagi við aðra. Þetta á að vera veganesti okkar í öllum aðstæðum lífsins. Hvort sem við erum að kaupa bíl, versla í matinn, fjalla um eignarhald á auðlindum, náttúruvernd eða framkvæmd lýðræðis þá viljum við byggja á þessum grunngildum. Við ættum að vera sammála um margt, til dæmis að auðlindir geta ekki verið eign á sama hátt og hús, að ein kynslóð má ekki gína yfir öllu þó að tæknin geri henni það kleift og að jákvætt sé að fólk ráði lífi sínu og hafi sem mest að segja um umhverfi sitt. Það er engu að síður einstaklingsbundið að hvaða niðurstöðu við komumst í atkvæðagreiðslunni 20. október. Málefni geta verið flókin og við drögum ályktanir með misjöfnum hætti og viljum fara misjafnar leiðir þó markmiðið sé það sama. Um eitt skulum við sameinast: Við viljum hafa áhrif á umhverfi okkar með hagsmuni allra heimsins barna að leiðarljósi. Látum það lýsa okkur í kjörklefanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Stjórnleysi í íslenskri dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson skrifar Sjá meira
Þjóðmálanefnd þjóðkirkjunnar hvetur fólk til að nýta kosningarétt sinn í ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu 20. október og til að íhuga tillögur stjórnlagaráðs í heild sinni og einstakar spurningar út frá kristnum grunngildum. Af hverju er kirkjan að skipta sér af þessu? Það er vegna þess að stjórnarskrá endurspeglar grunngildi hvers samfélags og íslensk menning og íslensk stjórnskipun hefur byggt á kristnum grunngildum. Í hópi hinna kristnu grunngilda má telja hófsemi, auðmýkt og manngæsku, réttlæti, friðarvilja og umhyggju. Þau standa gegn græðgi, yfirgangi, illmennsku, ranglæti, stríðsvilja og skeytingarleysi. Þótt ekki sé allt talið upp ætti hin kristna nálgun að vera ljós: Umhyggja fyrir þeim sem minna mega sín, vonarrík og jákvæð sýn á manneskjuna og möguleika hennar til að blómstra í samfélagi við aðra. Þetta á að vera veganesti okkar í öllum aðstæðum lífsins. Hvort sem við erum að kaupa bíl, versla í matinn, fjalla um eignarhald á auðlindum, náttúruvernd eða framkvæmd lýðræðis þá viljum við byggja á þessum grunngildum. Við ættum að vera sammála um margt, til dæmis að auðlindir geta ekki verið eign á sama hátt og hús, að ein kynslóð má ekki gína yfir öllu þó að tæknin geri henni það kleift og að jákvætt sé að fólk ráði lífi sínu og hafi sem mest að segja um umhverfi sitt. Það er engu að síður einstaklingsbundið að hvaða niðurstöðu við komumst í atkvæðagreiðslunni 20. október. Málefni geta verið flókin og við drögum ályktanir með misjöfnum hætti og viljum fara misjafnar leiðir þó markmiðið sé það sama. Um eitt skulum við sameinast: Við viljum hafa áhrif á umhverfi okkar með hagsmuni allra heimsins barna að leiðarljósi. Látum það lýsa okkur í kjörklefanum.
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar