Að glata menningarverðmætum eða upphefja Björn Stefán Hallsson skrifar 6. júlí 2012 06:00 Fíngert yfirbragð gömlu húsanna í miðborginni og Þingholtunum eru einstök og algerlega sérstök menningarverðmæti. Þau tilbrigði sem í þeim felast og umhverfi þeirra eru það sem vekur áhuga í byggð Reykjavíkur og skapar aðdráttarafl. Þetta þarf að efla og upphefja með öllum tiltækum ráðum. Hús af sömu gerð verða aldrei byggð aftur í borginni. Fyrir það fyrsta þá væri það ekki hægt miðað við gildandi mannvirkjalög og byggingarreglugerð. Þau hús sem þar eru nú eru allt sem við eigum að þessu leyti. Gera þarf eins mikið úr tilvist þeirra og framast er kostur þannig að þeirra verði notið sem best í borgarumhverfinu. Þetta felst ekki í tillögum sem valdar hafa verið til verðlauna í samkeppninni um Ingólfstorg. Það er komið að algerri nauðsyn á sátt um verðmæti gömlu byggðarinnar, stöðva verður frekara niðurrif og ómarkvissa uppbyggingu og upphefja þau menningarverðmæti sem enn eru til í eldri byggðinni. Það er engu líkara en að fólk hafi ekki lært neitt af offari og óraunhæfum framkvæmdaáætlunum innan gömlu byggðarinnar í Reykjavík í aðdraganda hrunsins. Í verðlaunuðum tillögum samkeppninnar um uppbyggingu við Ingólfstorg er offarið endurvakið í anda 2007. Síðastliðin ár hefur umræðan um byggðina verið með þeim formerkjum að verið væri að snúa af þeirri leið, snúa deiliskipulögum frá ofuráætlunum í átt til byggingarmagns og stærða í eðlilegu samræmi við byggðarmynstrið, að snúa við blaði til sáttar við fíngerð einkenni byggðarinnar. Margt er gott í vinningstillögum en í þeim eru fjölmörg veigamikil atriði sem eru andstæð þessu og dæmigerð fyrir 2007. Í tillögu fyrstu verðlauna má meðal annars nefna eftirfarandi atriði. Samhliða byggingu við Alþingishúsið tókst að vinna með og styrkja fínlegt yfirbragð húsa meðfram Kirkjustræti andspænis Landsímahúsinu. Tillagan gerir ráð fyrir að byggja við Landsímahúsið að gangstéttarbrún gagnstætt húsunum með 4-5 hæða stórbyggingu og í byggingarstíl sem er afar framandi fyrir umhverfið í heild. Ráðgert er að bæta hæð ofan á núverandi Landsímahús en með því eru lagleg hlutföll byggingarinnar í ásýnd frá Austurvelli stórsköðuð. Útfærsla hækkunarinnar er jafnframt í algeru ósamræmi við gerð hússins og ber neðri hluta byggingarinnar ofurliði. Upp við þak Nasa norðanvert og að Hótel Vík er gert ráð fyrir nýbyggingu álíka hárri Landsímahúsinu. Nasa er samkvæmt því þvingað inn í kverk á milli nýbyggingarinnar og brunagafls Landsímahúss og smágert húsið borið ofurliði stórbygginga í ásýnd frá Austurvelli. Gert er ráð fyrir að Hótel Vík og Aðalstræti 7 standi á núverandi stað. Þeim er „hlíft", eða eins og það er orðað í umsögn um 1. verðlaun: „ … tillaga sem tekur tillit til sögu Kvosarinnar … sýnir markvissa uppbyggingu án niðurrifs eða tilfærslu á gömlum húsum." Þar stöðvast virðing fyrir húsunum, menningarverðmætum þeirra, og gildi í borgarmyndinni. Á milli Hótel Víkur og Aðalstrætis 7 er ráðgert að reisa nýbyggingu sömu gerðar og sú sem ráðgerð er til suðurs frá hótelinu að Nasa. Stærð, hlutföll og bein tengsl gafl í gafl bera húsin gersamlega ofurliði. Á núverandi stað munu húsin standa áfram í skugga Aðalstrætis 9 og Landsímahúss, en sú neikvæða staða er aukin enn frekar með ofangreindum byggingum á milli þeirra og að Nasa. Þar við situr ekki hvað varðar tillitsleysi við verðmæti þessara húsa. Tvö afgerandi atriði koma þar við sögu. Annars vegar er fyrirhugað að framlengja Vallarstræti í fyrri mynd framan við húsin að Aðalstræti. Framlengingin, rétt eins og núverandi Vallarstræti á milli Austurvallar og Veltusunds, mun dæmd til að vera dimmt sund í skugga hárra bygginga og þau áhrif aukin frekar en hitt. Hins vegar er gert ráð fyrir þriggja hæða samfelldri byggð á Ingólfstorgi milli Vallarstrætis og Austurstrætis. Við það hverfa gömlu húsin tvö endanlega inn í skuggalega bakgötu og menningarleg verðmæti og fínleg gerð og yfirbragð verða algerlega hulin sjónum borgarbúa. Hliðarverkun þessa hluta tillögunar eiga aðrar alvarlegar afleiðingar. Við þetta tapast möguleiki á að Ingólfstorg eigi ásýnd með fíngerðu mynstri gamalla húsa á þrjár hliðar og í góðum tengslum við byggðamynstur Grjótaþorps. Hliðin til suðurs verður ný hlið framandi byggingarlistar, ekki ósvipað því sem risið hefur á síðustu áratugum til vesturs og suðurs við torgið. Það er ólíklegt að það verði góð skipti. Önnur hlið á tillögunni hvað þetta varðar er að Ingólfstorg verður stytt verulega, um rýmið frá Austurstræti að Vallarstræti. Það er hugsanlegt að stytta megi torgið en eiga þarf við það með varfærni varðandi rými þess og birtuskilyrði. Ráðgerð byggð í framhaldi Austurstrætis að Aðalstræti er áætluð 3 hæðir og samfelld. Sem slík myndar hún vegg sem mun bæði minnka rýmið í raun og, það sem verra er, rýra tilfinningu fyrir rýmd staðarins og umhverfi þess verulega frá því sem nú er. Sé fólki alvara með að snúa við þeirri óheillaþróun sem átti sér stað fyrir 2007 þá verður það að vera meira en orðin innantóm, það verður jafnframt að sjást í verki, í áætlunum og framkvæmdum. Höfundur er byggingarfulltrúinn í Reykjavík. Ofangreindar skoðanir eru höfundarins en ekki settar fram í nafni embættis byggingarfulltrúans í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Frá lögreglunni yfir á geðdeildina Sigurður Árni Reynisson Skoðun Halldór 11.10.2025 Halldór Rannsókn lögreglunnar í Keflavík á Geirfinnsmálinu Valtýr Sigurðsson Skoðun Er Vegagerðin við völd á Íslandi? Gauti Kristmannsson,Lilja S. Jónsdóttir Skoðun Heimsveldið má vera evrópskt Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Lukkudagar lífsins er Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Laxness, Njáll og Egill við góða heilsu í FÁ! Helgi Sæmundur Helgason Skoðun Hvað á Selfoss sameiginlegt með Róm, Berlín, Prag og París? Axel Sigurðsson Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun „Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Er Vegagerðin við völd á Íslandi? Gauti Kristmannsson,Lilja S. Jónsdóttir skrifar Skoðun Rannsókn lögreglunnar í Keflavík á Geirfinnsmálinu Valtýr Sigurðsson skrifar Skoðun Frá lögreglunni yfir á geðdeildina Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Lukkudagar lífsins er Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Framtíðin samkvæmt Geoffrey Hinton: Gervigreindin er að læra að sjá heiminn eins og við Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Heimsveldið má vera evrópskt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Laxness, Njáll og Egill við góða heilsu í FÁ! Helgi Sæmundur Helgason skrifar Skoðun Hvað á Selfoss sameiginlegt með Róm, Berlín, Prag og París? Axel Sigurðsson skrifar Skoðun „Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Eflum geðheilsu alla daga Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Getur fólk með gigt látið drauma sína rætast? Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Sjá meira
Fíngert yfirbragð gömlu húsanna í miðborginni og Þingholtunum eru einstök og algerlega sérstök menningarverðmæti. Þau tilbrigði sem í þeim felast og umhverfi þeirra eru það sem vekur áhuga í byggð Reykjavíkur og skapar aðdráttarafl. Þetta þarf að efla og upphefja með öllum tiltækum ráðum. Hús af sömu gerð verða aldrei byggð aftur í borginni. Fyrir það fyrsta þá væri það ekki hægt miðað við gildandi mannvirkjalög og byggingarreglugerð. Þau hús sem þar eru nú eru allt sem við eigum að þessu leyti. Gera þarf eins mikið úr tilvist þeirra og framast er kostur þannig að þeirra verði notið sem best í borgarumhverfinu. Þetta felst ekki í tillögum sem valdar hafa verið til verðlauna í samkeppninni um Ingólfstorg. Það er komið að algerri nauðsyn á sátt um verðmæti gömlu byggðarinnar, stöðva verður frekara niðurrif og ómarkvissa uppbyggingu og upphefja þau menningarverðmæti sem enn eru til í eldri byggðinni. Það er engu líkara en að fólk hafi ekki lært neitt af offari og óraunhæfum framkvæmdaáætlunum innan gömlu byggðarinnar í Reykjavík í aðdraganda hrunsins. Í verðlaunuðum tillögum samkeppninnar um uppbyggingu við Ingólfstorg er offarið endurvakið í anda 2007. Síðastliðin ár hefur umræðan um byggðina verið með þeim formerkjum að verið væri að snúa af þeirri leið, snúa deiliskipulögum frá ofuráætlunum í átt til byggingarmagns og stærða í eðlilegu samræmi við byggðarmynstrið, að snúa við blaði til sáttar við fíngerð einkenni byggðarinnar. Margt er gott í vinningstillögum en í þeim eru fjölmörg veigamikil atriði sem eru andstæð þessu og dæmigerð fyrir 2007. Í tillögu fyrstu verðlauna má meðal annars nefna eftirfarandi atriði. Samhliða byggingu við Alþingishúsið tókst að vinna með og styrkja fínlegt yfirbragð húsa meðfram Kirkjustræti andspænis Landsímahúsinu. Tillagan gerir ráð fyrir að byggja við Landsímahúsið að gangstéttarbrún gagnstætt húsunum með 4-5 hæða stórbyggingu og í byggingarstíl sem er afar framandi fyrir umhverfið í heild. Ráðgert er að bæta hæð ofan á núverandi Landsímahús en með því eru lagleg hlutföll byggingarinnar í ásýnd frá Austurvelli stórsköðuð. Útfærsla hækkunarinnar er jafnframt í algeru ósamræmi við gerð hússins og ber neðri hluta byggingarinnar ofurliði. Upp við þak Nasa norðanvert og að Hótel Vík er gert ráð fyrir nýbyggingu álíka hárri Landsímahúsinu. Nasa er samkvæmt því þvingað inn í kverk á milli nýbyggingarinnar og brunagafls Landsímahúss og smágert húsið borið ofurliði stórbygginga í ásýnd frá Austurvelli. Gert er ráð fyrir að Hótel Vík og Aðalstræti 7 standi á núverandi stað. Þeim er „hlíft", eða eins og það er orðað í umsögn um 1. verðlaun: „ … tillaga sem tekur tillit til sögu Kvosarinnar … sýnir markvissa uppbyggingu án niðurrifs eða tilfærslu á gömlum húsum." Þar stöðvast virðing fyrir húsunum, menningarverðmætum þeirra, og gildi í borgarmyndinni. Á milli Hótel Víkur og Aðalstrætis 7 er ráðgert að reisa nýbyggingu sömu gerðar og sú sem ráðgerð er til suðurs frá hótelinu að Nasa. Stærð, hlutföll og bein tengsl gafl í gafl bera húsin gersamlega ofurliði. Á núverandi stað munu húsin standa áfram í skugga Aðalstrætis 9 og Landsímahúss, en sú neikvæða staða er aukin enn frekar með ofangreindum byggingum á milli þeirra og að Nasa. Þar við situr ekki hvað varðar tillitsleysi við verðmæti þessara húsa. Tvö afgerandi atriði koma þar við sögu. Annars vegar er fyrirhugað að framlengja Vallarstræti í fyrri mynd framan við húsin að Aðalstræti. Framlengingin, rétt eins og núverandi Vallarstræti á milli Austurvallar og Veltusunds, mun dæmd til að vera dimmt sund í skugga hárra bygginga og þau áhrif aukin frekar en hitt. Hins vegar er gert ráð fyrir þriggja hæða samfelldri byggð á Ingólfstorgi milli Vallarstrætis og Austurstrætis. Við það hverfa gömlu húsin tvö endanlega inn í skuggalega bakgötu og menningarleg verðmæti og fínleg gerð og yfirbragð verða algerlega hulin sjónum borgarbúa. Hliðarverkun þessa hluta tillögunar eiga aðrar alvarlegar afleiðingar. Við þetta tapast möguleiki á að Ingólfstorg eigi ásýnd með fíngerðu mynstri gamalla húsa á þrjár hliðar og í góðum tengslum við byggðamynstur Grjótaþorps. Hliðin til suðurs verður ný hlið framandi byggingarlistar, ekki ósvipað því sem risið hefur á síðustu áratugum til vesturs og suðurs við torgið. Það er ólíklegt að það verði góð skipti. Önnur hlið á tillögunni hvað þetta varðar er að Ingólfstorg verður stytt verulega, um rýmið frá Austurstræti að Vallarstræti. Það er hugsanlegt að stytta megi torgið en eiga þarf við það með varfærni varðandi rými þess og birtuskilyrði. Ráðgerð byggð í framhaldi Austurstrætis að Aðalstræti er áætluð 3 hæðir og samfelld. Sem slík myndar hún vegg sem mun bæði minnka rýmið í raun og, það sem verra er, rýra tilfinningu fyrir rýmd staðarins og umhverfi þess verulega frá því sem nú er. Sé fólki alvara með að snúa við þeirri óheillaþróun sem átti sér stað fyrir 2007 þá verður það að vera meira en orðin innantóm, það verður jafnframt að sjást í verki, í áætlunum og framkvæmdum. Höfundur er byggingarfulltrúinn í Reykjavík. Ofangreindar skoðanir eru höfundarins en ekki settar fram í nafni embættis byggingarfulltrúans í Reykjavík.
„Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun
Skoðun Framtíðin samkvæmt Geoffrey Hinton: Gervigreindin er að læra að sjá heiminn eins og við Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun „Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
„Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun