Skoðun

Árangurinn er eini jarðneski mælikvarðinn á milli rétts og rangs

Hinn 29. ágúst sl. fjallar leiðari Fréttablaðsins um stefnu ríkisstjórnar Vinstri grænna og Samfylkingar í skattlagningu ferðamáta. Að sönnu er ýmislegt sem betur mætti fara í skattastefnu þeirrar stjórnar, en henni er þó ekki alls varnað. Hið sama á við um leiðaraskrifin.

Leiðarahöfundur kvartar undan því að dísilolían sé dýrari en bensínið.

Það er ekki að undra þar sem heimsmarkaðsverð dísilolíu er að jafnaði hærri en bensíns, en orkuinnihaldið er hins vegar nokkru meira.

Skattlagning á dísilolíu er því örlítið lægri á lítra, nokkru minni á orkueiningu og talsvert lægri á CO2-losun en á bensín. Því er vandséð hví munurinn ætti að vera meiri.

Þá talar leiðarahöfundur um meinta „skattpíningu“ bíleiganda sem og að þeim sé ætlað að skila „óheyrilega“ miklu til hins opinbera. Skoðum þetta nánar. Tekjur ríkissjóðs af bifreiðum og eldsneyti hafa á undanförnum árum staðið undir rekstri Vegagerðarinnar og nýframkvæmda á vegum hennar sem og Samgönguráðuneytisins, sjá t.d. þingskjöl 1.084 og 1.679 frá 139. löggjafarþingi. En kostnaður Vegagerðarinnar er bara hluti af kostnaði hins opinbera. Meira og minna öll gatnagerð í þéttbýli er á hendi sveitafélaga, auk þess sem verðmætt land fer undir umferðarmannvirki. T.d. hefur verið talið að helmingur lands í Reykjavík fari undir vegamannvirki og bílastæði. Jafnframt er gjaldskylda á innan við 5% af öllum bílastæðum í Reykjavík. Hversu mikils virði skyldi leigan af helmingnum af borgarlandinu vera? Og landinu í Kópavogi, Garðabæ, Hafnarfirði, Akureyri o.s.frv.?

Verkfræðistofan Línuhönnun uppreiknaði árið 2006 upp úr skýrslu Hagfræðistofnunar Háskóla Íslands kostnað vegna umferðarslysa. Á núverandi verðlagi er kostnaður af banaslysi að meðaltali 546 millj. kr., slys með alvarlegum meiðslum 85 millj. kr. og með litlum meiðslum 13 millj. kr., sjá þingskjal 886 frá 139. löggjafarþingi. Ljóst er að ábyrgðartrygging ökumanna greiðir eingöngu hluta tjónsins og afgangurinn lendir á einstaklingunum og samfélaginu. Í sama þingskjali er árlegur slysakostnaður vegna umferðarslysa metinn 21-29 milljarðar m.v. launavísitölu 2005.

Af þessu má sjá að hinar „óheyrilegu“ upphæðir hrökkva skammt til að standa undir kostnaði við bifreiðar. Því má spyrja leiðarahöfund, ef þeir sem bílana keyra og vegina nota eiga ekki að standa undir þessum kostnaði, hverjir þá? Launþegar af launum sínum? Þeir sem ganga eða hjóla?

Þá er þegar búið að aflétta öllum vörugjöldum af umhverfisvænsta flokki bifreiða, svo sem metanbíla, og sú furðulega staða komin upp að „sparneytnir“ bílar, sem ganga fyrir jarðefnaeldsneyti að fullu eða hluta, greiða ekkert vörugjald á meðan enn er 10% tollur af reiðhjólum. Og hvort skyldi nú vera umhverfisvænna að nota bílinn eða hjólið?




Skoðun

Sjá meira


×