50/50 Kristinn E. Hrafnsson skrifar 26. júní 2009 11:36 Það er alltaf fagnaðarefni þegar gefin er út bók um íslenska myndist og þá ekki sýst ísl. nútímalist. Sérstaklega ber auðvitað að fagna slíku framtaki ef það er fyrirfam frábær útgáfa, eins og segir í fréttatilkynningu um útgáfu bókarinnar Icelandic Art Today. Bókin er fyrsta bók sinnar tegundar á ensku, þar sem finna má breiðan hóp íslenskra samtímalistamanna, sem eru fæddir eftir 1950. Í bókinni er fjallað um 50 ísl. listamenn og um þá skrifað af 13 höfundum á 340 blaðsíðum. Í fréttatilkynningu um útkomu bókarinnar er þessi ágæta klausa um ísl. myndlist síðustu áratuga: Þegar á heildina er litið er nýleg íslensk samtímalist fremur byggð á léttúð gagnvart hefðinni og furðulegum andstæðum vestrænna samfélagshátta í skauti hrikalegrar náttúru, sem hvergi á sinn líka í Evrópu, þótt einhlít skilgreining á íslenskri list síðustu áratuga verði seint fundin. Einangrun, við aðstæður sem hæglega raska venjulegri tíma- og rýmisskynjun er ef til vill samnefnari íslenskrar samtímalistar, þó svo að Icelandic Art Today gefi allt annað til kynna. Þetta er áhugavert og í raun væri hægt að skrifa heila 340 síðna myndskreytta bók um þennan stutta texta, svo hlaðinn er hann merkingu og merkingarleysi. Svo er bætt um betur og íslensk list sögð búa yfir eigin lögmálum, sem ekki er auðvelt að ráða í þótt einkennin liggi í augum uppi. Það var og - eigin lögmálum! Kannast einhver við tóninn? Bókin er semsagt að koma út seinna í dag og úr því ég hef ekki séð hana ennþá ætla ég ekki að eyða púðri í ólesinn texta, heldur hitt, hvernig að útgáfu hennar er staðið. Í fréttatilkynningu eru HATJE CANTZ bókaforlagið, CIA (Kynningarmiðstöð ísl. myndlistar) og Listasafn Íslands sögð vera útgefendur bókarinnar. Það sem vekur athygli mína eru framlög CIA og LÍ, en bæði batteríin eru rekin fyrir opinbert fé af skornum skammti. Vissulega er það hlutverk CIA að kynna íslenska myndlist og styrkja listamenn til ákveðinna verkefna, en hvenær það varð hlutverk CIA að velja úr (50) listamenn sem fæddir eru eftir ákveðna dagsetningu (50) og gera þá að fulltrúum þjóðar sinnar og þversniði ísl. myndlistar, veit ég ekki. Það er auðvelt að færa fyrir þvi rök að þeir sem fæddir eru langt fyrir þann tíma séu enn í fararbroddi ísl. samtímalistar og höfðu umbreytt listalífinu hér strax á vöggualdri viðfangsefnanna í bókinni - hafi þau þá verið fædd. En það er annað mál. Það sem átti að vera meginmál þessarar greinar, er hvernig opinberar stofnanir eins og CIA og LÍ fara að því að velja listamenn í 50/50 manna flokkinn. Þeir eiga að hafa verið áberandi síðustu áratugina eins og þar stendur. Það getur verið sjónarmið, en hvernig er það metið? Hvað felst í því að vera áberandi? Er notaður einhver frægðarstuðull eða margfeldi til að reikna menn til ágætis í listrænum efnum? Er það mælt í dálksentímetrum, mínútum í sjónvarpi eða sýningum á heimavelli og erlendis eða fjölda þeirra safna sem kynna viðkomandi listamann? Þetta fer ekki endilega alltaf saman, eins og vitað er. Er það ákvörðun safnráðs LÍ að standa svona að útgáfumálum og skráningu listasögunnar - fara eftir fæðingarárum og kategorískt fjalla bara um þá sem eru áberandi skv. einhverjum óræðum skilgreiningum? Hvað með listræn gæði - er sú viðmiðun ekki lengur ásættanleg? Hvert er framlag safnsins - er það mælt í peningum eða einhverju öðru? Ef það eru peningar, þá er mér brugðið vegna þess að það á enga peninga, hvorki til almennilegs rekstrar né lögboðinna innkaupa og skráningar á ísl. myndlist. Þar á ofan má benda á það að þeir sem skrifa textana í bókina eru ekkert sérlega áberandi í ísl. listalífi og raunar býr ekki nema helmingur þeirra á landinu. Hvaðan fékk allt það fólk upplýsingar um ísl. myndlist síðustu áratuga? Hver/hverjir völdu þennan lista og hvernig fóru þeir að því? Þetta eru lykilspurningar og þeim verður að svara ef bókin á að vera trúverðugur vitnisburður um það sem hún geymir. Enn má líka spyrja hversvegna svona bók er aðeins ætluð enskumælandi fólki? Hefur enginn það á tilfinningunni að það þurfi að kynna þessa list fyrir íslenskum almenningi? Nú er það auðvitað svo að ég veit ekki hvort ég er í þessu riti eða ekki - enda er bókin ekki komin út. En ég hef kosið að spyrja þessara spurninga núna og tel mig eiga rétt á að fá þeim svarað frá þeim sem þetta vita. Bókin kemur út í dag og útgáfuteitið verður í Listasafni Íslands kl. 16-18. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Samherjarnir Ingi Freyr og Georg Helgi Páll Steingrímsson Skoðun Vindmyllur Þórðar Snæs Stefanía Kolbrún Ásbjörnsdóttir Skoðun Ríkisstjórn grefur undan samkeppni, þú munt borga meira Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir,Guðbergur Kristjánsson Skoðun Hvernig varð staðan svona í Hafnarfirði? Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Ráðherra sem talar um hlýju en tekur úrræði af veikum Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Minna stress meiri ró! Magnús Jóhann Hjartarson Skoðun Eyðilegging Kvikmyndasafns Íslands Sigurjón Baldur Hafsteinsson Skoðun Útgerðarmenn vaknið, virkjum nýjustu vísindi Svanur Guðmundsson Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skoðun Skoðun Glansmynd án innihalds Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Kæra Kristrún, eru Fjarðarheiðargöng of dýr? Helgi Hlynur Ásgrímsson skrifar Skoðun Samvinna er eitt en samruni allt annað Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Eyðilegging Kvikmyndasafns Íslands Sigurjón Baldur Hafsteinsson skrifar Skoðun Ráðherra sem talar um hlýju en tekur úrræði af veikum Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Saman gegn fúski Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn grefur undan samkeppni, þú munt borga meira Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir,Guðbergur Kristjánsson skrifar Skoðun Hvernig varð staðan svona í Hafnarfirði? Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Samherjarnir Ingi Freyr og Georg Helgi Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Minna stress meiri ró! Magnús Jóhann Hjartarson skrifar Skoðun Innflytjendur, samningar og staðreyndir Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Vindmyllur Þórðar Snæs Stefanía Kolbrún Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Ál- og kísilmarkaðir í hringiðu heimsmála Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Útgerðarmenn vaknið, virkjum nýjustu vísindi Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hversu margar ókeypis máltíðir finnur þú í desember? Þorbjörg Sandra Bakke skrifar Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Sjá meira
Það er alltaf fagnaðarefni þegar gefin er út bók um íslenska myndist og þá ekki sýst ísl. nútímalist. Sérstaklega ber auðvitað að fagna slíku framtaki ef það er fyrirfam frábær útgáfa, eins og segir í fréttatilkynningu um útgáfu bókarinnar Icelandic Art Today. Bókin er fyrsta bók sinnar tegundar á ensku, þar sem finna má breiðan hóp íslenskra samtímalistamanna, sem eru fæddir eftir 1950. Í bókinni er fjallað um 50 ísl. listamenn og um þá skrifað af 13 höfundum á 340 blaðsíðum. Í fréttatilkynningu um útkomu bókarinnar er þessi ágæta klausa um ísl. myndlist síðustu áratuga: Þegar á heildina er litið er nýleg íslensk samtímalist fremur byggð á léttúð gagnvart hefðinni og furðulegum andstæðum vestrænna samfélagshátta í skauti hrikalegrar náttúru, sem hvergi á sinn líka í Evrópu, þótt einhlít skilgreining á íslenskri list síðustu áratuga verði seint fundin. Einangrun, við aðstæður sem hæglega raska venjulegri tíma- og rýmisskynjun er ef til vill samnefnari íslenskrar samtímalistar, þó svo að Icelandic Art Today gefi allt annað til kynna. Þetta er áhugavert og í raun væri hægt að skrifa heila 340 síðna myndskreytta bók um þennan stutta texta, svo hlaðinn er hann merkingu og merkingarleysi. Svo er bætt um betur og íslensk list sögð búa yfir eigin lögmálum, sem ekki er auðvelt að ráða í þótt einkennin liggi í augum uppi. Það var og - eigin lögmálum! Kannast einhver við tóninn? Bókin er semsagt að koma út seinna í dag og úr því ég hef ekki séð hana ennþá ætla ég ekki að eyða púðri í ólesinn texta, heldur hitt, hvernig að útgáfu hennar er staðið. Í fréttatilkynningu eru HATJE CANTZ bókaforlagið, CIA (Kynningarmiðstöð ísl. myndlistar) og Listasafn Íslands sögð vera útgefendur bókarinnar. Það sem vekur athygli mína eru framlög CIA og LÍ, en bæði batteríin eru rekin fyrir opinbert fé af skornum skammti. Vissulega er það hlutverk CIA að kynna íslenska myndlist og styrkja listamenn til ákveðinna verkefna, en hvenær það varð hlutverk CIA að velja úr (50) listamenn sem fæddir eru eftir ákveðna dagsetningu (50) og gera þá að fulltrúum þjóðar sinnar og þversniði ísl. myndlistar, veit ég ekki. Það er auðvelt að færa fyrir þvi rök að þeir sem fæddir eru langt fyrir þann tíma séu enn í fararbroddi ísl. samtímalistar og höfðu umbreytt listalífinu hér strax á vöggualdri viðfangsefnanna í bókinni - hafi þau þá verið fædd. En það er annað mál. Það sem átti að vera meginmál þessarar greinar, er hvernig opinberar stofnanir eins og CIA og LÍ fara að því að velja listamenn í 50/50 manna flokkinn. Þeir eiga að hafa verið áberandi síðustu áratugina eins og þar stendur. Það getur verið sjónarmið, en hvernig er það metið? Hvað felst í því að vera áberandi? Er notaður einhver frægðarstuðull eða margfeldi til að reikna menn til ágætis í listrænum efnum? Er það mælt í dálksentímetrum, mínútum í sjónvarpi eða sýningum á heimavelli og erlendis eða fjölda þeirra safna sem kynna viðkomandi listamann? Þetta fer ekki endilega alltaf saman, eins og vitað er. Er það ákvörðun safnráðs LÍ að standa svona að útgáfumálum og skráningu listasögunnar - fara eftir fæðingarárum og kategorískt fjalla bara um þá sem eru áberandi skv. einhverjum óræðum skilgreiningum? Hvað með listræn gæði - er sú viðmiðun ekki lengur ásættanleg? Hvert er framlag safnsins - er það mælt í peningum eða einhverju öðru? Ef það eru peningar, þá er mér brugðið vegna þess að það á enga peninga, hvorki til almennilegs rekstrar né lögboðinna innkaupa og skráningar á ísl. myndlist. Þar á ofan má benda á það að þeir sem skrifa textana í bókina eru ekkert sérlega áberandi í ísl. listalífi og raunar býr ekki nema helmingur þeirra á landinu. Hvaðan fékk allt það fólk upplýsingar um ísl. myndlist síðustu áratuga? Hver/hverjir völdu þennan lista og hvernig fóru þeir að því? Þetta eru lykilspurningar og þeim verður að svara ef bókin á að vera trúverðugur vitnisburður um það sem hún geymir. Enn má líka spyrja hversvegna svona bók er aðeins ætluð enskumælandi fólki? Hefur enginn það á tilfinningunni að það þurfi að kynna þessa list fyrir íslenskum almenningi? Nú er það auðvitað svo að ég veit ekki hvort ég er í þessu riti eða ekki - enda er bókin ekki komin út. En ég hef kosið að spyrja þessara spurninga núna og tel mig eiga rétt á að fá þeim svarað frá þeim sem þetta vita. Bókin kemur út í dag og útgáfuteitið verður í Listasafni Íslands kl. 16-18.
Ríkisstjórn grefur undan samkeppni, þú munt borga meira Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir,Guðbergur Kristjánsson Skoðun
Skoðun Ríkisstjórn grefur undan samkeppni, þú munt borga meira Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir,Guðbergur Kristjánsson skrifar
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Ríkisstjórn grefur undan samkeppni, þú munt borga meira Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir,Guðbergur Kristjánsson Skoðun