Vort líf, vort líf! Ísólfur Gylfi Pálmason skrifar 24. ágúst 2006 13:20 Framsóknarmenn héldu glæsilegt flokksþing sitt um helgina. Mikil umfjöllum hefur verið um flokkinn og miðað við umræðuna vildu margir hann feigan. Flokkurinn er elsti flokkur landsins og stendur traustum rótum, það kom glögglega fram á þessu flokksþingi. Á því 90 ára tímabili sem Framsóknarflokkurinn hefur starfað hafa á annan tug stjórnmálaflokka lagt upp laupana eða verið slegið saman við aðra flokka. Framsóknarflokkurinn hefur aldrei skipt um nafn eða kennitölu og reyndar aldrei staðið til. Flokkurinn hefur haft gríðarleg áhrif á framþróun í landinu ekki bara frá árinu 1995, en á því tímabili hefur hann verið í farsælu samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn, heldur allt frá árinu 1916 en á því tímabili hefur flokkurinn verið í stjórnarsamstarfi samtals í 60 ár. Á flokksþinginu var ný forysta valin. Hinn framfarasinnaði Jón Sigurðsson hefur nú tekið við formennsku í flokknum og tekur við stjórninni af leiðtoga okkar, Halldóri Ásgrímssyni, en hann hefur verið með allra traustustu stjórnmálamönnum þjóðarinnar. Jón er m.a. höfundur að háskólauppbyggingunni á Bifröst. Uppbyggingin á Bifröst er lýsandi dæmi um framsýni Jóns. Á sama hátt trúi ég því að hann eigi eftir að treysta innviði Framsóknarflokksins. Guðni Ágústsson er varaformaður og á mikinn stuðning innan flokksins enda þrautreyndur stjórnmálamaður. Sæunn Stefánsdóttir er ung og efnileg og á framtíðina fyrir sér. Enginn vafi er á þetta þríeyki á eftir að vinna vel saman og efla flokkinn, það er og ósk flokksmanna. Það þykir mörgum í meira lagi spaugilegt að fylgjast með viðbrögðum stjórnarandstöðunnar þegar hún fjallar um nýja forystu Framsóknarflokksins. Formaður Samfylkingarinnar gefur sér það strax að hér sé ekki um neina breytingu að ræða. Enginn spyr hana um hver hafi verið breyting á Samfylkingunni frá því að hún velti Össuri Skarphéðinssyni, sem virtist verða að takast að líma þessa fjölskrúðugu fylkingu og afar ólíkra afla saman. Altént er lítið minnst á turninn sem hún sá í augsýn og átti að verða mótvægi við þann turn sem stundum er talað um þegar fjallað er um stærsta stjórnmálaflokk þjóðarinnar. Í augnablikinu virðist samlíkingin um turn Samfylkingarinnar lágreistari en efni stóðu til í upphafi. Formaður vinstri grænna finnur það nýjum formanni Framsóknarflokksins það helst til foráttu að hann komi úr öðru umhverfi en menn eiga að venjast í pólitík. Það kemur reyndar engum á óvart að fulltrúar vinstri grænna finni eitthvað til þess að vera á móti og gera athugasemdir við. Sumir hafa einnig talað um að nýi formaðurinn hafi fengið þessa vegsemd á silfurfati. Þetta er auðvitað fráleit samlíking því hann er hvattur og kallaður til starfa af flokksmönnum og stendur í rauninni upp úr gullstól í Seðlabankanum sem oft hefur verið virðingarembætti fyrrverandi forsætisráðherra íslensku þjóðarinnar. Ekki er úr vegi að rifja upp að núverandi formaður vinstri grænna sóttist eftir formannsembætti þegar síðast var kosið í það embætti hjá Alþýðubandalaginu sáluga. Hann varð undir og þegar Samfylkingin var stofnuð kaus hann að stofna sinn eigin flokk. Samt kom formannsefnið þá úr "réttu" umhverfi. Nú er rætt um kosningabandalag Samfylkingar og vinstri grænna. Þess vegna má líkja samhljómi þessara tveggja foringja stjórnarandstöðunnar við orðtak Steins Steinarr til minningar um misheppnaðan tónsnilling. " Vort líf, vort líf, Jón Pálsson, er líkt og nóta fölsk." Við framsóknarmenn erum hins vegar tilbúnir að stilla saman strengi okkar undir öruggri forystu Jóns Sigurssonar og höldum áfram að gefa þann eina sanna tón sem verður íslenskri þjóð til sóknar og sóma. Framundan er ný framsókn elsta stjórnmálaflokks þjóðarinnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Skoðun Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Framsóknarmenn héldu glæsilegt flokksþing sitt um helgina. Mikil umfjöllum hefur verið um flokkinn og miðað við umræðuna vildu margir hann feigan. Flokkurinn er elsti flokkur landsins og stendur traustum rótum, það kom glögglega fram á þessu flokksþingi. Á því 90 ára tímabili sem Framsóknarflokkurinn hefur starfað hafa á annan tug stjórnmálaflokka lagt upp laupana eða verið slegið saman við aðra flokka. Framsóknarflokkurinn hefur aldrei skipt um nafn eða kennitölu og reyndar aldrei staðið til. Flokkurinn hefur haft gríðarleg áhrif á framþróun í landinu ekki bara frá árinu 1995, en á því tímabili hefur hann verið í farsælu samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn, heldur allt frá árinu 1916 en á því tímabili hefur flokkurinn verið í stjórnarsamstarfi samtals í 60 ár. Á flokksþinginu var ný forysta valin. Hinn framfarasinnaði Jón Sigurðsson hefur nú tekið við formennsku í flokknum og tekur við stjórninni af leiðtoga okkar, Halldóri Ásgrímssyni, en hann hefur verið með allra traustustu stjórnmálamönnum þjóðarinnar. Jón er m.a. höfundur að háskólauppbyggingunni á Bifröst. Uppbyggingin á Bifröst er lýsandi dæmi um framsýni Jóns. Á sama hátt trúi ég því að hann eigi eftir að treysta innviði Framsóknarflokksins. Guðni Ágústsson er varaformaður og á mikinn stuðning innan flokksins enda þrautreyndur stjórnmálamaður. Sæunn Stefánsdóttir er ung og efnileg og á framtíðina fyrir sér. Enginn vafi er á þetta þríeyki á eftir að vinna vel saman og efla flokkinn, það er og ósk flokksmanna. Það þykir mörgum í meira lagi spaugilegt að fylgjast með viðbrögðum stjórnarandstöðunnar þegar hún fjallar um nýja forystu Framsóknarflokksins. Formaður Samfylkingarinnar gefur sér það strax að hér sé ekki um neina breytingu að ræða. Enginn spyr hana um hver hafi verið breyting á Samfylkingunni frá því að hún velti Össuri Skarphéðinssyni, sem virtist verða að takast að líma þessa fjölskrúðugu fylkingu og afar ólíkra afla saman. Altént er lítið minnst á turninn sem hún sá í augsýn og átti að verða mótvægi við þann turn sem stundum er talað um þegar fjallað er um stærsta stjórnmálaflokk þjóðarinnar. Í augnablikinu virðist samlíkingin um turn Samfylkingarinnar lágreistari en efni stóðu til í upphafi. Formaður vinstri grænna finnur það nýjum formanni Framsóknarflokksins það helst til foráttu að hann komi úr öðru umhverfi en menn eiga að venjast í pólitík. Það kemur reyndar engum á óvart að fulltrúar vinstri grænna finni eitthvað til þess að vera á móti og gera athugasemdir við. Sumir hafa einnig talað um að nýi formaðurinn hafi fengið þessa vegsemd á silfurfati. Þetta er auðvitað fráleit samlíking því hann er hvattur og kallaður til starfa af flokksmönnum og stendur í rauninni upp úr gullstól í Seðlabankanum sem oft hefur verið virðingarembætti fyrrverandi forsætisráðherra íslensku þjóðarinnar. Ekki er úr vegi að rifja upp að núverandi formaður vinstri grænna sóttist eftir formannsembætti þegar síðast var kosið í það embætti hjá Alþýðubandalaginu sáluga. Hann varð undir og þegar Samfylkingin var stofnuð kaus hann að stofna sinn eigin flokk. Samt kom formannsefnið þá úr "réttu" umhverfi. Nú er rætt um kosningabandalag Samfylkingar og vinstri grænna. Þess vegna má líkja samhljómi þessara tveggja foringja stjórnarandstöðunnar við orðtak Steins Steinarr til minningar um misheppnaðan tónsnilling. " Vort líf, vort líf, Jón Pálsson, er líkt og nóta fölsk." Við framsóknarmenn erum hins vegar tilbúnir að stilla saman strengi okkar undir öruggri forystu Jóns Sigurssonar og höldum áfram að gefa þann eina sanna tón sem verður íslenskri þjóð til sóknar og sóma. Framundan er ný framsókn elsta stjórnmálaflokks þjóðarinnar.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun