Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar 21. ágúst 2025 17:01 Háskólinn á Akureyri er ekki bara menntastofnun. Hann er ein af grunnstoðum samfélagsins á Norðurlandi og gríðarlega öflugur drifkraftur byggðafestu, atvinnulífs, nýsköpunar og mannlífs. Framtíð hans snertir samfélagið allt frá byggðalögum og menningu til efnahags- og atvinnuþróunar. Þrátt fyrir þetta eru nú á döfinni umræður um sameiningar sem þarf að vekja athygli á. Nýr háskóli með nýju nafni í kjölfar sameiningar HA og Háskólans á Bifröst eða þá að HA verði einfalt útibú frá Háskóla Íslands. Mörg okkar sem erum stúdentar við Háskólann á Akureyri höfum miklar áhyggjur af því að undir yfirskini hagræðingar sé verið að veikja þau tengsl við samfélagið og þá sjálfstæðu stöðu sem einkennt hefur Háskólann á Akureyri og háskólinn hefur byggt upp í áratugi. Tíminn fyrir nærsamfélagið að hafa eitthvað um þessi mál að segja er orðinn mjög naumur og þess vegna köllum við eftir framtíðarsýn stjórnvalda, sveitarfélaga og samfélagsins alls og krefjumst þess að hún snúist ekki um að hagræða skólann út af kortinu heldur að efla hann sem burðarás á landsbyggðinni. Háskólinn á Akureyri verður að vera Háskólinn á Akureyri Það er gríðarlegt hagsmunamál fyrir samfélagið á Akureyri og reyndar Norðurlandi öllu að háskólinn beri nafn sitt og kenni sig við bæinn. Nafnið er ekki formsatriði heldur lykilatriði í ímynd og markaðssetningu Akureyrar sem háskólabæjar, bæði innanlands sem og á alþjóðavettvangi. Það er engin tilviljun að andrúmsloftinu á Akureyri sé oft líkt við aðra háskólabæi og borgir á borð við Árósa, Uppsala eða Edinborg. Samofin ímynd háskóla og samfélags er forsenda fyrir því að ásýnd bæjarins sé þessi, að aðdráttarafl hans sé sterkt og að svæðið laði að sér ungt, alþjóðlega sinnað fólk sem vill taka þátt í lifandi og framsæknu samfélagi. Fólk eins og mig. Sú skýra krafa sem komið hefur fram í sameiningarferlinu að við sameiningu fái nýr háskóli nýtt nafn án tengsla við nærsamfélagið fer því að mínu mati beinlínis gegn hagsmunum samfélagsins og grefur undan því trausti að framtíðarsýn sameiningar sé með nærsamfélagið í huga. Byggðamál af fyrstu gráðu Eftir að Háskólinn á Hólum verður hluti af Háskóla Íslands standa aðeins Landbúnaðarháskólinn og Háskólinn á Akureyri eftir utan höfuðborgarsvæðisins og HA einn eftir með alla sína kjarnastarfsemi á landsbyggðinni. Þetta sýnir svart á hvítu að framtíð Háskólans á Akureyri er byggðamál af fyrstu gráðu. Ef þungamiðjan færist smám saman öll á höfuðborgarsvæðið, líkt og hefur verið að gerast í tilfelli háskólans á Bifröst sem nú er með skrifstofur í Borgartúni 18 í Reykjavík, þá missir Norðurland fjölda starfa og hjarta menntunar, rannsóknastarfs og nýsköpunar á landsbyggðinni. Er framtíð Háskólans á Akureyri einkamál ráðherra og rektors? Hingað til hef ég ekki orðið var við að sérstök umræða um framtíð Háskólans á Akureyri hafi farið fram í samfélaginu utan háskólans sjálfs. Það finnst mér gríðarlega athyglivert enda er Háskólinn á Akureyri hvorki einkamál ríkisins né stjórnenda skólans. Þvert á móti er hann samfélagsmál sem snertir allt nærsamfélagið og sérstaklega sveitarstjórnir sem bera ábyrgð á stefnumótun og uppbyggingu á svæðinu. Ég kalla því eftir því að sveitarstjórnir á Akureyri og í nágrannasveitarfélögum taki virkan þátt í þessu samtali. Í staðinn fyrir óðagot og sameiningar þurfum við opinbera umræðu, skýra afstöðu og sameiginlega framtíðarsýn um hvernig við viljum að Háskólinn á Akureyri dafni og styrkist til næstu áratuga. Tækifærin eru hér nú þegar Ef raunverulegur vilji er til að efla háskólastigið á Íslandi og styrkja byggðir landsins þá er sameining háskóla eða þétting þjónustu á höfuðborgarsvæðið alls ekki lausnin. Við þurfum að byggja á því sem þegar er til staðar á Akureyri og nágrenni. Þar er öflugt samfélag, sterkur grunnur í rannsóknum og nýsköpun og fjöldi möguleika til að vaxa hafi stjórnvöld áhuga á að fylgja þeim eftir með stefnu og fjármagni. Það er hægt að víkka út námsframboð og sækja nýja möguleika, t.a.m. með því að: Færa hluta af öflugu iðn- og listnámi á Akureyri inn á háskólastig. Greina námsleiðir sem ungt fólk flytur suður til að sækja á borð við íþróttafræði, arkitektúr eða tónlist, færa þær norður og byggja þær með sínum einkennum á ríku íþrótta-, lista-, atvinnu- og menningarlífi Norðurlands. Fjölga námsleiðum og möguleikum í framhaldsnámi. Skapa betri möguleika fyrir innflytjendur að styrkja sig með námi án þess að þeir þurfi að leita að fjarnámi út fyrir landsteinana. Byggja Akureyri markvisst upp sem eina alvöru háskólabæ landsins. Kröfur stúdenta á kjörna fulltrúa: Við stúdentar deilum svo sannarlega efasemdum og áhyggjum akademískra starfsmanna Háskólans á Akureyri af sameiningaráformum og köllum eftir skýrri stefnu og samstöðu sveitarfélaga á Norðurlandi þegar kemur að málefnum háskólans. Jafnframt því að þrá að fá fram hingað til hljóða afstöðu ráðherra í málinu viljum við vita hvort sveitarstjórnir og fulltrúar þeirra séu tilbúnir að verja og efla Háskólann á Akureyri sem sjálfstæðan, sterkan og sýnilegan háskóla sem skiptir samfélögin okkar máli. Jafnvel, fyrst við erum byrjuð, að komast að því hvort kjörnir fulltrúar séu raunverulega upplýstir og hafi yfir höfuð fengið að hafa eitthvað um þetta einstaka hagsmunamál að segja. Hvort sem af sameiningu verður eða ekki þá er það grundvallaratriði fyrir samfélögin á Norðurlandi að stórátak í uppbyggingu háskólasamfélagsins á Akureyri fari fram á næstu árum, að háskólinn verði áfram á Akureyri og að hann kenni sig áfram sem hingað til við bæinn sinn. Það er lykillinn að því að halda ungu fólki á svæðinu, skapa störf, laða að nýja íbúa og tryggja að Akureyri verði áfram hinn eini sanni íslenski háskólabær, eða borg, framtíðarinnar.Höfundur er stúdent við félagsvísindadeild Háskólans á Akureyri og fulltrúi í stúdentaráði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Háskólar Akureyri Skóla- og menntamál Mest lesið Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Tolladeilur og hagsmunavörn í alþjóðaviðskiptum Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir skrifar Skoðun Fjárfesting til framtíðar - Fjárfestum í börnum Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Nóvember er tími netsvikara Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson skrifar Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Sjá meira
Háskólinn á Akureyri er ekki bara menntastofnun. Hann er ein af grunnstoðum samfélagsins á Norðurlandi og gríðarlega öflugur drifkraftur byggðafestu, atvinnulífs, nýsköpunar og mannlífs. Framtíð hans snertir samfélagið allt frá byggðalögum og menningu til efnahags- og atvinnuþróunar. Þrátt fyrir þetta eru nú á döfinni umræður um sameiningar sem þarf að vekja athygli á. Nýr háskóli með nýju nafni í kjölfar sameiningar HA og Háskólans á Bifröst eða þá að HA verði einfalt útibú frá Háskóla Íslands. Mörg okkar sem erum stúdentar við Háskólann á Akureyri höfum miklar áhyggjur af því að undir yfirskini hagræðingar sé verið að veikja þau tengsl við samfélagið og þá sjálfstæðu stöðu sem einkennt hefur Háskólann á Akureyri og háskólinn hefur byggt upp í áratugi. Tíminn fyrir nærsamfélagið að hafa eitthvað um þessi mál að segja er orðinn mjög naumur og þess vegna köllum við eftir framtíðarsýn stjórnvalda, sveitarfélaga og samfélagsins alls og krefjumst þess að hún snúist ekki um að hagræða skólann út af kortinu heldur að efla hann sem burðarás á landsbyggðinni. Háskólinn á Akureyri verður að vera Háskólinn á Akureyri Það er gríðarlegt hagsmunamál fyrir samfélagið á Akureyri og reyndar Norðurlandi öllu að háskólinn beri nafn sitt og kenni sig við bæinn. Nafnið er ekki formsatriði heldur lykilatriði í ímynd og markaðssetningu Akureyrar sem háskólabæjar, bæði innanlands sem og á alþjóðavettvangi. Það er engin tilviljun að andrúmsloftinu á Akureyri sé oft líkt við aðra háskólabæi og borgir á borð við Árósa, Uppsala eða Edinborg. Samofin ímynd háskóla og samfélags er forsenda fyrir því að ásýnd bæjarins sé þessi, að aðdráttarafl hans sé sterkt og að svæðið laði að sér ungt, alþjóðlega sinnað fólk sem vill taka þátt í lifandi og framsæknu samfélagi. Fólk eins og mig. Sú skýra krafa sem komið hefur fram í sameiningarferlinu að við sameiningu fái nýr háskóli nýtt nafn án tengsla við nærsamfélagið fer því að mínu mati beinlínis gegn hagsmunum samfélagsins og grefur undan því trausti að framtíðarsýn sameiningar sé með nærsamfélagið í huga. Byggðamál af fyrstu gráðu Eftir að Háskólinn á Hólum verður hluti af Háskóla Íslands standa aðeins Landbúnaðarháskólinn og Háskólinn á Akureyri eftir utan höfuðborgarsvæðisins og HA einn eftir með alla sína kjarnastarfsemi á landsbyggðinni. Þetta sýnir svart á hvítu að framtíð Háskólans á Akureyri er byggðamál af fyrstu gráðu. Ef þungamiðjan færist smám saman öll á höfuðborgarsvæðið, líkt og hefur verið að gerast í tilfelli háskólans á Bifröst sem nú er með skrifstofur í Borgartúni 18 í Reykjavík, þá missir Norðurland fjölda starfa og hjarta menntunar, rannsóknastarfs og nýsköpunar á landsbyggðinni. Er framtíð Háskólans á Akureyri einkamál ráðherra og rektors? Hingað til hef ég ekki orðið var við að sérstök umræða um framtíð Háskólans á Akureyri hafi farið fram í samfélaginu utan háskólans sjálfs. Það finnst mér gríðarlega athyglivert enda er Háskólinn á Akureyri hvorki einkamál ríkisins né stjórnenda skólans. Þvert á móti er hann samfélagsmál sem snertir allt nærsamfélagið og sérstaklega sveitarstjórnir sem bera ábyrgð á stefnumótun og uppbyggingu á svæðinu. Ég kalla því eftir því að sveitarstjórnir á Akureyri og í nágrannasveitarfélögum taki virkan þátt í þessu samtali. Í staðinn fyrir óðagot og sameiningar þurfum við opinbera umræðu, skýra afstöðu og sameiginlega framtíðarsýn um hvernig við viljum að Háskólinn á Akureyri dafni og styrkist til næstu áratuga. Tækifærin eru hér nú þegar Ef raunverulegur vilji er til að efla háskólastigið á Íslandi og styrkja byggðir landsins þá er sameining háskóla eða þétting þjónustu á höfuðborgarsvæðið alls ekki lausnin. Við þurfum að byggja á því sem þegar er til staðar á Akureyri og nágrenni. Þar er öflugt samfélag, sterkur grunnur í rannsóknum og nýsköpun og fjöldi möguleika til að vaxa hafi stjórnvöld áhuga á að fylgja þeim eftir með stefnu og fjármagni. Það er hægt að víkka út námsframboð og sækja nýja möguleika, t.a.m. með því að: Færa hluta af öflugu iðn- og listnámi á Akureyri inn á háskólastig. Greina námsleiðir sem ungt fólk flytur suður til að sækja á borð við íþróttafræði, arkitektúr eða tónlist, færa þær norður og byggja þær með sínum einkennum á ríku íþrótta-, lista-, atvinnu- og menningarlífi Norðurlands. Fjölga námsleiðum og möguleikum í framhaldsnámi. Skapa betri möguleika fyrir innflytjendur að styrkja sig með námi án þess að þeir þurfi að leita að fjarnámi út fyrir landsteinana. Byggja Akureyri markvisst upp sem eina alvöru háskólabæ landsins. Kröfur stúdenta á kjörna fulltrúa: Við stúdentar deilum svo sannarlega efasemdum og áhyggjum akademískra starfsmanna Háskólans á Akureyri af sameiningaráformum og köllum eftir skýrri stefnu og samstöðu sveitarfélaga á Norðurlandi þegar kemur að málefnum háskólans. Jafnframt því að þrá að fá fram hingað til hljóða afstöðu ráðherra í málinu viljum við vita hvort sveitarstjórnir og fulltrúar þeirra séu tilbúnir að verja og efla Háskólann á Akureyri sem sjálfstæðan, sterkan og sýnilegan háskóla sem skiptir samfélögin okkar máli. Jafnvel, fyrst við erum byrjuð, að komast að því hvort kjörnir fulltrúar séu raunverulega upplýstir og hafi yfir höfuð fengið að hafa eitthvað um þetta einstaka hagsmunamál að segja. Hvort sem af sameiningu verður eða ekki þá er það grundvallaratriði fyrir samfélögin á Norðurlandi að stórátak í uppbyggingu háskólasamfélagsins á Akureyri fari fram á næstu árum, að háskólinn verði áfram á Akureyri og að hann kenni sig áfram sem hingað til við bæinn sinn. Það er lykillinn að því að halda ungu fólki á svæðinu, skapa störf, laða að nýja íbúa og tryggja að Akureyri verði áfram hinn eini sanni íslenski háskólabær, eða borg, framtíðarinnar.Höfundur er stúdent við félagsvísindadeild Háskólans á Akureyri og fulltrúi í stúdentaráði.
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun
Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar
Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar
Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun